AKT ARCHIWALNY - Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach

1. Zezwolenia na osiedlenie się udziela się cudzoziemcowi, który:
1) jest małoletnim dzieckiem cudzoziemca, posiadającego zezwolenie na osiedlenie się, urodzonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) pozostaje w związku małżeńskim, zawartym z obywatelem polskim co najmniej
3 lata przed złożeniem wniosku i bezpośrednio przed złożeniem wniosku przebywał nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej przez 2 lata na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony;
3) bezpośrednio przed złożeniem wniosku przebywał nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nie krótszy niż 10 lat na podstawie zgody na pobyt tolerowany udzielonej na podstawie art. 97 uchylony ust. 1 pkt 1 lub 1a lub ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przez okres 5 lat w związku z uzyskaniem statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej;
4) jest dzieckiem obywatela polskiego i pozostaje pod jego władzą rodzicielską.
2. Cudzoziemcowi przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z uzyskaniem statusu uchodźcy, ochrony uzupełniającej lub zgody na pobyt tolerowany udzielonej w związku z rozpatrzeniem wniosku o nadanie statusu uchodźcy, zalicza się do okresu nieprzerwanego pobytu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, także okres pobytu w czasie postępowania w sprawie nadania statusu uchodźcy, choćby cudzoziemiec był w tym okresie umieszczony w strzeżonym ośrodku lub areszcie w celu wydalenia.
3. Do postępowania o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się cudzoziemcowi małżonkowi obywatela polskiego stosuje się art. 55 zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony cudzoziemca będącego małżonkiem obywatela polskiego lub cudzoziemca zamieszkującego w RP,
4. Pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za nieprzerwany, gdy żadna z przerw w nim nie była dłuższa niż 6 miesięcy i nie przekroczyła łącznie 10 miesięcy w okresach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lub 3, chyba że przerwa była spowodowana:
1) wykonywaniem obowiązków zawodowych lub świadczeniem pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) towarzyszeniem małżonkowi wykonującemu obowiązki zawodowe lub świadczącemu pracę w warunkach, o których mowa w pkt 1;
3) uchylony;
4) leczeniem cudzoziemca.
5. Zezwolenia na osiedlenie się udziela się na czas nieoznaczony.
6. Zezwolenie na osiedlenie się wygasa z mocy prawa z dniem uzyskania przez cudzoziemca zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.

1. Zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE udziela się cudzoziemcowi przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bezpośrednio przed złożeniem wniosku, legalnie i nieprzerwanie, co najmniej przez 5 lat, który posiada:
1) stabilne i regularne źródło dochodu wystarczającego do pokrycia kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu;
2) ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu przepisów o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do cudzoziemca:
1) przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu odbywania studiów lub szkolenia zawodowego;
2) posiadającego zgodę na pobyt tolerowany, azyl, status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej lub korzystającego z ochrony uzupełniającej lub ochrony czasowej;
3) ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy lub o udzielenie azylu;
4) pracownika „au pair”, sezonowego, delegowanego przez usługodawcę w celu transgranicznego świadczenia usług lub usługodawcy świadczącego usługi transgraniczne;
5) przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy Schengen upoważniającej tylko do wjazdu i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu, o którym mowa w art. 26 cel wydania wizy Schengen lub krajowej, ust. 1 pkt 26, lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, udzielonego na podstawie art. 53 przesłanki obligatoryjne udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1 pkt 5 lub 7 lub art. 53a przesłanki fakultatywne udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1 pkt 1 lit. a lub ust. 2;
6) o którym mowa w art. 110 uznanie za legalny pobytu w strzeżonym ośrodku lub areszcie w celu wydalenia,
3. Dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, po odliczeniu kosztów zamieszkania, przypadający na każdego członka rodziny pozostającego na utrzymaniu cudzoziemca lub na cudzoziemca, gdy jest osobą samotną, musi być wyższy niż wysokość dochodu, od której przyznaje się świadczenia pieniężne z pomocy społecznej na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.
3a. Uważa się, że koszty zamieszkania, o których mowa w ust. 3, obejmują co najmniej wysokość stałych opłat związanych z eksploatacją zajmowanego lokalu w rozliczeniu na liczbę osób zamieszkujących w tym lokalu, a ponadto opłaty za dostawy do lokalu energii, gazu, wody oraz odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych.
4. Do okresu pobytu, o którym mowa w ust. 1, nie zalicza się pobytu cudzoziemca:
1) zatrzymanego, umieszczonego w strzeżonym ośrodku, w areszcie w celu wydalenia, w stosunku do którego został zastosowany środek zapobiegawczy w postaci zakazu opuszczania kraju lub pozbawionego wolności na podstawie orzeczeń wydanych na podstawie ustaw;
2) jako pracownika „au pair”, sezonowego, delegowanego przez usługodawcę w celu transgranicznego świadczenia usług lub usługodawcy świadczącego usługi transgraniczne;
3) na podstawie wizy Schengen upoważniającej tylko do wjazdu i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu, o którym mowa w art. 26 cel wydania wizy Schengen lub krajowej, ust. 1 pkt 26, wizy wydanej w celu podjęcia lub kontynuowania nauki lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, udzielonego na podstawie art. 53 przesłanki obligatoryjne udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1 pkt 5 lub 7 lub art. 53a przesłanki fakultatywne udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1 pkt 1 lit. a lub ust. 2;
4) jako szefa, członka personelu misji dyplomatycznej, kierownika urzędu konsularnego i członka personelu konsularnego państwa obcego oraz innej osoby zrównanej z nimi na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych.
5. Do okresu pobytu, o którym mowa w ust. 1, zalicza się połowę okresu pobytu cudzoziemca na podstawie wizy udzielonej w związku z odbywaniem studiów lub szkolenia zawodowego lub na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, udzielonego w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 53 przesłanki obligatoryjne udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1 pkt 16 lub w art. 53a przesłanki fakultatywne udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1 pkt 1 lit. b.
6. Do ustalenia, że pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest nieprzerwany, stosuje się art. 64 przesłanki udzielenia zezwolenia na osiedlenie się, ust. 4.
6a. Do pięcioletniego okresu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 1, zalicza się łączny okres legalnego pobytu na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli cudzoziemiec przebywał na tym terytorium na podstawie dokumentu pobytowego, o którym mowa w art 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1030/2002, z adnotacją
„Niebieska Karta UE” nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat, w tym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – przez co najmniej 2 lata bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, .
6b. Pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowiący podstawę do udzielenia mu zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, jest nieprzerwany, jeżeli żadna z przerw w nim nie była dłuższa niż 12 miesięcy i nie przekroczyła łącznie 18 miesięcy w okresie legalnego pobytu na terytorium Unii Europejskiej, o którym mowa w ust. 6a.
7. Zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE udziela się na czas nieoznaczony.

1. Cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia na osiedlenie się, jeżeli:
1) nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 64 przesłanki udzielenia zezwolenia na osiedlenie się, ust. 1;
2) jego dane znajdują się w wykazie cudzoziemców, których pobyt na terytorium ] Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany;
3) jego dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu;
4) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub interes Rzeczypospolitej Polskiej;
5) podstawą ubiegania się o zezwolenie jest zawarcie związku małżeńskiego z obywatelem polskim, a związek małżeński został zawarty wyłącznie w celu obejścia przepisów o udzielaniu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony lub zezwolenia na osiedlenie się;
6) w postępowaniu o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się:
a) złożył wniosek lub dołączył do niego dokumenty zawierające nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje,
b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo, w celu użycia za autentyczny, podrobił lub przerobił dokument bądź takiego dokumentu jako autentycznego używał;
7) nie wywiązuje się z zobowiązań podatkowych wobec Skarbu Państwa;
8) nie zwrócił kosztów wydalenia, które zostały sfinansowane z budżetu państwa.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, można udzielić zezwolenia na osiedlenie się tylko w razie istnienia poważnych przyczyn, zwłaszcza ze względów humanitarnych lub z powodu zobowiązań międzynarodowych, z uwzględnieniem interesu państwa, które dokonało wpisu do Systemu Informacyjnego Schengen.

Cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, jeżeli:
1) nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 65 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, ust. 1;
2) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.

1. Cudzoziemcowi cofa się zezwolenie na osiedlenie się, jeżeli:
1) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego bądź interes Rzeczypospolitej Polskiej;
1a) wniosek o udzielenie tego zezwolenia lub dołączone do niego dokumenty zawierały nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje;
2) w postępowaniu o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo, w celu użycia za autentyczny, podrobił lub przerobił dokument bądź takiego dokumentu jako autentycznego używał;
3) został skazany prawomocnym wyrokiem w Rzeczypospolitej Polskiej za przestępstwo umyślne na karę co najmniej 3 lat pozbawienia wolności;
4) opuścił na stałe terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. W decyzji o cofnięciu zezwolenia na osiedlenie się w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, orzeka się o wydaleniu cudzoziemca.
3. Do postępowania w sprawie cofnięcia zezwolenia na osiedlenie się, w części dotyczącej orzeczenia o wydaleniu cudzoziemca, stosuje się przepisy o postępowaniu w sprawie wydalenia.

1. Cudzoziemcowi cofa się zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE, jeżeli:
1) nabycie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE nastąpiło w sposób niezgodny z prawem;
2) stanowi on rzeczywiste i poważne zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo dla bezpieczeństwa i porządku publicznego;
3) opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 6 lat;
4) opuścił terytorium Unii Europejskiej na okres następujących kolejno po sobie 12 miesięcy;
5) uzyskał na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE.
2. Organ prowadzący postępowanie w sprawie cofnięcia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, w przypadku gdy zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest obowiązany uwzględnić:
1) okres pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) jego wiek;
3) istnienie związków z Rzeczpospolitą Polską lub brak związków z krajem pochodzenia;
4) skutki dla cudzoziemca i członków jego rodziny, które powstaną w przypadku cofnięcia zezwolenia.
3. W decyzji o cofnięciu zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, orzeka się o wydaleniu cudzoziemca.
4. Do postępowania w sprawie cofnięcia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, w części dotyczącej orzeczenia o wydaleniu cudzoziemca, stosuje się przepisy o postępowaniu w sprawie wydalenia z wyłączeniem art. 90 decyzja o wydaleniu cudzoziemca, ust. 2.

W przypadku gdy zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE zostało cofnięte z przyczyn, o których mowa w art. 69 przesłanki cofnięcia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, ust. 1 pkt 3–5, kolejnego zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE udziela się, gdy cudzoziemiec spełnia warunki określone w art. 65 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, z tym że bezpośrednio przed złożeniem wniosku o wydanie kolejnego zezwolenia powinien przebywać legalnie i nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej przez 3 lata.

1. Zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE udziela się na wniosek cudzoziemca.
2. Wniosek o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się może obejmować dzieci cudzoziemca lub inne osoby pozostające pod jego opieką.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) dane cudzoziemca, w zakresie niezbędnym do udzielenia zezwolenia;
2) dane objętych wnioskiem dzieci i innych osób wpisanych do dokumentu podróży cudzoziemca, w zakresie niezbędnym do wydania zezwolenia, w przypadku wniosku o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się;
3) informację o podróżach i pobytach zagranicznych odbytych w okresie ostatnich 5 lat.
4. Wniosek o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE składa się na formularzu.
5. Cudzoziemiec jest obowiązany uzasadnić wniosek, przedstawić ważny dokument podróży oraz dołączyć do wniosku:
1) fotografie osób objętych wnioskiem;
2) dokumenty niezbędne do potwierdzenia danych zawartych we wniosku i okoliczności uzasadniających ubieganie się o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;
3) tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego, w którym przebywa lub zamierza przebywać, w przypadku ubiegania się o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się na podstawie art. 64 przesłanki udzielenia zezwolenia na osiedlenie się, ust. 1 pkt 3 lub o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.
6. Za tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego, w którym cudzoziemiec przebywa lub zamierza przebywać, nie uznaje się umowy użyczenia lokalu, chyba że użyczającym jest jego zstępny, wstępny lub małżonek, rodzice małżonka, lub rodzeństwo cudzoziemca.
7. W szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy cudzoziemiec nie posiada ważnego dokumentu podróży i nie ma możliwości jego uzyskania, może przedstawić inny dokument potwierdzający jego tożsamość.

1. Cudzoziemiec może złożyć wniosek o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE w czasie zgodnego z prawem pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Wniosek o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE złożony przez cudzoziemca:
1) przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
a) nielegalnie,
b) na podstawie wizy Schengen upoważniającej tylko do wjazdu i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu, o którym mowa w art. 26 cel wydania wizy Schengen lub krajowej, ust. 1 pkt 26,
c) na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, udzielonego na podstawie art. 53a przesłanki fakultatywne udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 2,
d) o którym mowa w art. 110 uznanie za legalny pobytu w strzeżonym ośrodku lub areszcie w celu wydalenia,
2) przebywającego za granicą
– pozostawia się bez rozpoznania.
2a. Wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE złożony przez cudzoziemca, o którym mowa w art. 65 przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, ust. 2 pkt 1-4, lub cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, udzielonego na podstawie art. 53 przesłanki obligatoryjne udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1 pkt 5 lub 7 lub na podstawie art. 53a przesłanki fakultatywne udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 1 pkt 1 lit. a, pozostawia się bez rozpoznania.
2b. Jeżeli cudzoziemiec złożył wniosek w czasie zgodnego z prawem pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie, wojewoda zamieszcza w dokumencie podróży cudzoziemca odcisk stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.
3. Jeżeli cudzoziemiec złożył wniosek w czasie zgodnego z prawem pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie, pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za legalny do czasu wydania decyzji ostatecznej w sprawie zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.
4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się w razie zawieszenia postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE na wniosek strony.

1. Decyzję w sprawie udzielenia zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.
2. Przed wydaniem decyzji o udzieleniu zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE. Wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamierzonego pobytu cudzoziemca jest obowiązany zwrócić się do komendanta oddziału Straży Granicznej, komendanta wojewódzkiego Policji i Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w razie potrzeby także do innych organów, z wnioskiem o przekazanie informacji, czy wjazd i pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowią zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.
3. W przypadku innym niż wydanie decyzji o udzieleniu zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamierzonego pobytu cudzoziemca informuje Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego o złożeniu przez cudzoziemca wniosku o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UEi sposobie załatwienia sprawy.
4. Organy, o których mowa w ust. 2, są obowiązane, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, przekazać informacje, czy wjazd i pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowią zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.
5. Jeżeli organy, o których mowa w ust. 2, nie przekażą informacji w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, uznaje się, że wymóg uzyskania informacji został spełniony.
6. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin, o którym mowa w ust. 4, może być przedłużony do 3 miesięcy, o czym organ obowiązany do przekazania informacji zawiadamia wojewodę.
6a. Jeżeli dane cudzoziemca znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu, a zachodzą poważne przyczyny do udzielenia zezwolenia na osiedlenie się określone w art. 66 przesłanki odmowy udzielenia zezwolenia na osiedlenie się, ust. 2, oraz przed wydaniem zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UEwojewoda zasięga opinii, o której mowa w art 25 ust. 1 Konwencji Wykonawczej Schengen, za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji.
7. Decyzję o cofnięciu zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, z urzędu lub na wniosek Ministra Obrony Narodowej, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego Policji, komendanta oddziału Straży Granicznej lub komendanta wojewódzkiego Policji.
7a. W postępowaniu w sprawie udzielenia lub cofnięcia zezwolenia na osiedlenie się, przy wykonaniu czynności mających na celu ustalenie okoliczności, o których mowa w art. 66 przesłanki odmowy udzielenia zezwolenia na osiedlenie się, ust. 1 pkt 6 lub w art. 68 przesłanki cofnięcia zezwolenia na osiedlenie się, ust. 1 pkt 2, nie stosuje się art. 79 zawiadomienie strony o terminie i miejscu przeprowadzenia dowodu, Kodeksu postępowania administracyjnego.
8. Wojewoda informuje Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, gdy cudzoziemiec posiada takie zezwolenie udzielone przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej.
9. W przypadku, o którym mowa w art 25 ust. 1 Konwencji Wykonawczej Schengen, wojewoda informuje właściwy organ państwa obszaru Schengen, za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji, o wydaniu zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.
10. W przypadku, o którym mowa w art 25 ust. 2 Konwencji Wykonawczej Schengen, wojewoda informuje właściwy organ państwa obszaru Schengen, za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji, o braku przesłanek do cofnięcia zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.

1. Załatwienie sprawy udzielenia zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE powinno zakończyć się nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, a w postępowaniu odwoławczym
– w ciągu 2 miesięcy od dnia otrzymania odwołania.
2. W razie niezałatwienia sprawy w terminach, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art 36-38 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzory formularzy wniosków o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się i zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, z uwzględnieniem danych dotyczących cudzoziemca, o których mowa w art. 12 przetwarzanie danych o cudzoziemcach, w zakresie niezbędnym do udzielenia zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, oraz danych, o których mowa w art. 71 wniosek o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się lub pobyt rezydenta długoterminowego UE, ust. 3,
2) liczbę fotografii i wymogi dotyczące fotografii dołączanych do wniosków o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się i zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE,
3) wzory stempli potwierdzających złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się lub wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE
– mając na uwadze potrzebę zapewnienia sprawności postępowania o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się i zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.