IBPBII/2/415-925/10/MW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 26 sierpnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu wydatków dotyczących mediów – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu wydatków dotyczących mediów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z umową, wnioskodawca jako właściciel mieszkania sam pokrywa koszty mediów oraz opłaty z tytułu użytkowania lokalu do spółdzielni z otrzymanych od najemcy środków. Faktury rozliczeniowe za prąd i gaz (uwzględniające faktyczne zużycie oraz opłacone zaliczki), jakie otrzymuje wnioskodawca od dostawców, są wystawiane dwa razy do roku, natomiast płatności za media są dokonywane przez wnioskodawcę na podstawie faktur prognozowanych (przewidujących zużycie w danym okresie czasu) lub tylko blankietów z kwotami do zapłaty na podstawie zestawienia prognozowanych należności miesięcznych. Wnioskodawca będzie dokonywał wpłat za media na podstawie faktur prognozowanych lub blankietów z kwotami prognozowanymi, a faktury rozliczeniowe (uwzględniające faktyczne zużycie w II połowie 2010r.) otrzyma dopiero w 2011r.

Najem nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w sytuacji otrzymania faktury rozliczeniowej za media wystawionej w danym roku podatkowym, która dotyczy częściowo rozliczenia za okres kilku miesięcy roku poprzedniego, częściowo za okres kilku miesięcy danego roku podatkowego, należy koszty zużycia mediów ująć w kosztach uzyskania przychodu jednego i drugiego roku w kwotach odpowiadających zużyciu w tych latach podatkowych...

Zdaniem wnioskodawcy, na podstawie art. 22 ust. 5a pkt 2 koszty zużytych mediów należy ująć w kosztach tego roku podatkowego, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody z tytułu najmu. Dlatego więc w przypadku otrzymania faktury po zakończeniu roku podatkowego z rozliczeniem zużycia mediów za miesiące roku poprzedniego, o ile fakturę otrzymano jeszcze przed dniem złożenia zeznania podatkowego za poprzedni rok podatkowy, należy ująć te koszty w kosztach uzyskania przychodu roku poprzedniego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4. Ocena stanowiska w zakresie pytań nr 1, 2 i 3 została zawarta w odrębnej interpretacji.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W przypadku opodatkowania dochodów z najmu według skali podatkowej, podatnik ma prawo do obniżania osiągniętego przychodu o koszty jego uzyskania.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Kosztem uzyskania przychodu w przypadku osiągania przychodów z najmu lokalu mieszkalnego, nie prowadzonego w ramach działalności gospodarczej oraz gdy z umowy najmu wynika, że to wynajmujący jest zobowiązany do ich ponoszenia (a nie jedynie pośredniczenia w przekazywaniu pieniędzy od najemcy) są opłaty eksploatacyjne m.in. opłaty za gaz i prąd.

Z treści art. 22 ust. 4 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że koszty uzyskania przychodów, za wyjątkiem kosztów związanych z działalnością gospodarczą u podatników prowadzących księgi rachunkowe i podatkową księgę przychodów i rozchodów, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Przy metodzie tej nie ma znaczenia okres, którego koszt dotyczy, lecz okres, w którym został on poniesiony. Tym samym dla zaliczenia danego kosztu do kosztów podatkowych danego roku podatkowego istotny jest moment, w którym koszt został poniesiony.

Zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa sądowego wykładnia językowa użytego sformułowania „koszty poniesione” wskazuje na czas dokonany, co oznacza, iż chodzi tu o taki stan, w którym nastąpiło obciążenie kosztem nie tylko w sensie ewidencyjnym, ale w znaczeniu realnym, a więc w faktycznym poniesieniu wydatku. Koszt poniesiony to koszt faktycznie zrealizowany - wydatek w znaczeniu kasowym. Zatem wydatek można zaliczyć do kosztów podatkowych w momencie dokonania zapłaty. Koszt jest więc związany z wydatkiem.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż w sytuacji otrzymania faktury rozliczeniowej za media wystawionej w danym roku podatkowym, która dotyczy częściowo rozliczenia za okres kilku miesięcy roku poprzedniego, a częściowo za okres kilku miesięcy danego roku podatkowego, wydatek taki, zgodnie z art. 22 ust. 4 ww. ustawy, winien zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu w momencie poniesienia, tj. w momencie zapłaty bez względu na to jakiego okresu dotyczy.

Na gruncie przedmiotowej sprawy nie znajdzie natomiast zastosowania powołany przez wnioskodawcę art. 22 ust. 5a pkt 2 ww. ustawy albowiem przepis ten dotyczy podatników osiągających przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.