AKT ARCHIWALNY - Kodeks Etyki Zawodowej Komornika Sądowego

1. Zasady etyki zawodowej komornika sądowego wynikają z uniwersalnych norm etycznych oraz zasad etyki zawodowej prawników przyjętych w Unii Europejskiej i przystosowanych do zawodu komornika.
2. Godność zawodu komornika narusza postępowanie sprzeczne z dobrem wymiaru sprawiedliwości, poniżające go w opinii publicznej lub godzące w zaufanie do jego zawodu.
3. Zasady etyki zawodowej po części łączą się z odwołaniem do racji moralnych, a po części mają charakter normatywny i rodzą odpowiedzialność dyscyplinarną.
4. Komornik po powołaniu jest zobowiązany w czasie najbliższego walnego zgromadzenia izby komorniczej złożyć następujące przyrzeczenie:
„Oświadczam, że zapoznałem się z treścią Kodeksu Etyki Zawodowej Komornika Sądowego i uroczyście przyrzekam przestrzegać jego postanowienia”.

1. Organy samorządu komorniczego czuwają nad pozyskiwaniem do zawodu najlepszych i najbardziej doświadczonych prawników i utrzymywaniem przez komorników wysokich standardów moralnych oraz bronią środowisko przed atakami na jego godność i niezależność.
2. Organy samorządu komorniczego baczą by:
1) kandydaci spełniający warunki przewidziane w ustawie mieli równy i pozbawiony dyskryminacji dostęp do zawodu,
2) procedura podejmowania decyzji personalnych była wolna od nacisków i wcześniejszych uzgodnień nieformalnych,
3) kandydaci nie zabiegali o protekcję kogokolwiek i nie czynili podobnych poniżających zabiegów.

Zasady „Kodeksu” obowiązują odpowiednio aplikantów, asesorów komorniczych i emerytowanych komorników.

1. Komornik odpowiada dyscyplinarnie za uchybienie etyce zawodowej podczas działalności zawodowej, publicznej, a także w życiu prywatnym, w doborze otoczenia i stosunków towarzyskich.
2. Uchybienie wzorcom etycznym godnym naśladowania stanowi naruszenie powagi i godności urzędu, za które komornik odpowiada dyscyplinarnie na podstawie art. 71 zakres odpowiedzialności dyscyplinarnej komorników, ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.
3. Komornik obwiniony nie może uchylać się przed postępowaniem dyscyplinarnym, a także dążyć do uzyskania korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia inną drogą niż w sposób zgodny z prawem i etyką.

1. Każdy Komornik obowiązany jest współdziałać w strzeżeniu powagi i godności zawodu, bronić jego tożsamości i właściwego mu systemu przekonań. Jest uprawniony do zwrócenia w taktownej formie uwagi koledze i pracownikowi naruszającemu zasady etyki zawodowej; przy drastycznym naruszeniu zasad etycznych winien wystąpić o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego.
2. Komornik powinien unikać serwilizmu w kontaktach z osobami, którym jest służbowo czy też funkcyjnie podległy, a jednocześnie arogancji i nieposzanowania godności jego podwładnych i stron podejmowanych czynności.
3. Komornik nie może publicznie komentować czynności przeprowadzanych przez innego komornika, i winien dbać by nie czynił tego nikt z jego personelu.
4. Tylko rady izb komorniczych oraz Krajowa Rada Komornicza upoważnione są do informowania w prasie i innych środkach masowego przekazu lub w innej formie o działalności zawodowej komornika.

W czasie wykonywania czynności zawodowych komornik podlega tylko ustawom, orzeczeniom sądowym, prezesowi sądu rejonowego przy którym działa i zasadom etyki zawodowej.

1. Komornik powinien wykonywać czynności zawodowe według najlepszej woli i wiedzy, z należytą uczciwością i bezstronnością, rzetelnością i sprawnością.
2. Komornik winien pogłębiać swoją wiedzę zawodową, w szczególności poprzez uczestnictwo w szkoleniach i seminariach.

Komornik jest zobowiązany troszczyć się o sprawność podejmowanych czynności egzekucyjnych, a w szczególności:
1) przestrzegać wyznaczonych terminów czynności i przyjmowania interesantów,
2) kontrolować przebieg i wyniki czynności,
3) dbać o zachowanie kultury miejsca pracy odpowiednio do godności urzędu i materialnych możliwości.