II OZ 845/13
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2013-12-10Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Jurkiewicz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku J.M. o dokonanie wykładni postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt II OZ 845/13 w sprawie ze skargi J.M. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na użytkowanie postanawia: odmówić wykładni postanowienia.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt II OZ 845/13, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie skarżącego J.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 2804/12 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie tegoż Sądu w sprawie ze skargi J.M. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na użytkowanie.
Pismem z dnia 22 listopada 2013 r. skarżący zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o "wyjaśnienie orzeczenia z dnia 8 października 2013 r.". W uzasadnieniu skarżący zacytował przedostatni akapit uzasadnienia postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 października 2013 r. i wskazał, że to Wojewódzki Sąd ponosi winę za zaistniałą sytuację, bowiem na skutek błędu pracownika sądu nie wniósł opłaty w terminie. Ponadto wskazał, że nie został zwolniony z ponoszenia opłat przez Wojewódzki Sąd ani nie został mu wyznaczony następny termin na dokonanie opłat, więc nie rozumie dlaczego Sąd ten "cokolwiek postanawiał i przesyłał do NSA".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści, a postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym. Przepis ten na mocy art. 166 P.p.s.a. stosuje się także do postanowień.
Konieczność dokonania wykładni konkretnego rozstrzygnięcia zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, a więc taki, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Wykładnia orzeczenia powinna więc zmierzać do usunięcia wątpliwości dotyczących treści rozstrzygnięcia, ale także skutków, jakie orzeczenie to ma wywołać. Podkreślić należy, że wykładnia orzeczenia nie może jednak prowadzić do nowego rozstrzygnięcia. Nie może także zmierzać do zmian merytorycznych polegających na reinterpretacji uzasadnienia czy jego poszerzenia o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy. Wniosek o wykładnię nie może również zmierzać do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawniczych i znaczenia słów, ani też do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania (porównaj: postanowienia NSA: z dn. 4.10.2013 r., sygn. akt I OSK 916/12, npubl; z dn. 15.04.2010 r., sygn. akt II GSK 406/09, z dn. 28.01.2010r., sygn. akt II GZ 1/10, z dn. 23.09.2008 r., sygn. akt I OZ 698/08, orzeczenia dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej orzeczenia.nsa.gov.pl). Takie poglądy prezentowane są również w doktrynie prawa (por. T. Woś komentarz do art. 158 (w:) T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2008, str. 576).
Przedmiotem wykładni może być zarówno sentencja, jak i wyjątkowo jego uzasadnienie (porównaj: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. red. T. Woś, Warszawa 2011, str. 728).
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w niniejszej sprawie nie zachodzi potrzeba dokonywania wyjaśnienia treści ani samego rozstrzygnięcia postanowienia, ani jego uzasadnienia. Kwestie te nie budzą wątpliwości. Również i zacytowany przez skarżącego fragment uzasadnienia nie wymaga wyjaśnienia. Zaś argumentację skarżącego w tym przedmiocie należy uznać za polemikę ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w uzasadnieniu orzeczenia, co nie jest dopuszczalne. Tym samym przyjąć należy, że uzasadnienie przedmiotowego postanowienia nie nasuwa wątpliwości wymagających rozstrzygnięcia w trybie art. 158 P.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 158 w zw. z art. 193 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Jurkiewicz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku J.M. o dokonanie wykładni postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt II OZ 845/13 w sprawie ze skargi J.M. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na użytkowanie postanawia: odmówić wykładni postanowienia.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt II OZ 845/13, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie skarżącego J.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 2804/12 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie tegoż Sądu w sprawie ze skargi J.M. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na użytkowanie.
Pismem z dnia 22 listopada 2013 r. skarżący zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o "wyjaśnienie orzeczenia z dnia 8 października 2013 r.". W uzasadnieniu skarżący zacytował przedostatni akapit uzasadnienia postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 października 2013 r. i wskazał, że to Wojewódzki Sąd ponosi winę za zaistniałą sytuację, bowiem na skutek błędu pracownika sądu nie wniósł opłaty w terminie. Ponadto wskazał, że nie został zwolniony z ponoszenia opłat przez Wojewódzki Sąd ani nie został mu wyznaczony następny termin na dokonanie opłat, więc nie rozumie dlaczego Sąd ten "cokolwiek postanawiał i przesyłał do NSA".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści, a postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym. Przepis ten na mocy art. 166 P.p.s.a. stosuje się także do postanowień.
Konieczność dokonania wykładni konkretnego rozstrzygnięcia zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, a więc taki, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Wykładnia orzeczenia powinna więc zmierzać do usunięcia wątpliwości dotyczących treści rozstrzygnięcia, ale także skutków, jakie orzeczenie to ma wywołać. Podkreślić należy, że wykładnia orzeczenia nie może jednak prowadzić do nowego rozstrzygnięcia. Nie może także zmierzać do zmian merytorycznych polegających na reinterpretacji uzasadnienia czy jego poszerzenia o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy. Wniosek o wykładnię nie może również zmierzać do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawniczych i znaczenia słów, ani też do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania (porównaj: postanowienia NSA: z dn. 4.10.2013 r., sygn. akt I OSK 916/12, npubl; z dn. 15.04.2010 r., sygn. akt II GSK 406/09, z dn. 28.01.2010r., sygn. akt II GZ 1/10, z dn. 23.09.2008 r., sygn. akt I OZ 698/08, orzeczenia dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej orzeczenia.nsa.gov.pl). Takie poglądy prezentowane są również w doktrynie prawa (por. T. Woś komentarz do art. 158 (w:) T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2008, str. 576).
Przedmiotem wykładni może być zarówno sentencja, jak i wyjątkowo jego uzasadnienie (porównaj: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. red. T. Woś, Warszawa 2011, str. 728).
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w niniejszej sprawie nie zachodzi potrzeba dokonywania wyjaśnienia treści ani samego rozstrzygnięcia postanowienia, ani jego uzasadnienia. Kwestie te nie budzą wątpliwości. Również i zacytowany przez skarżącego fragment uzasadnienia nie wymaga wyjaśnienia. Zaś argumentację skarżącego w tym przedmiocie należy uznać za polemikę ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w uzasadnieniu orzeczenia, co nie jest dopuszczalne. Tym samym przyjąć należy, że uzasadnienie przedmiotowego postanowienia nie nasuwa wątpliwości wymagających rozstrzygnięcia w trybie art. 158 P.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 158 w zw. z art. 193 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.
