II SA/Sz 417/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
2013-10-14Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Gebel /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 14 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. G. i J. G. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nakazu wykonania określonych czynności i robót budowlanych w celu doprowadzenia samowolnie wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe 2. zwrócić stronom skarżącym kwotę [...] ([...]) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi
Uzasadnienie
J.G. i J.G. pismem z dnia [...] złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na decyzję Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] nakładającą na J.G. i J.G. obowiązek wykonania, w terminie 60 dni od dnia uprawomocnienia się niniejszej decyzji, określonych czynności i robót budowlanych, w celu doprowadzenia samowolnie wykonanych robót związanych z rozbiórką budynku mieszkalnego położonego na działce nr [...] w miejscowości [...] , do stanu zgodnego z prawem, poprzez wybudowanie od strony zewnętrznej budynku stanowiącego własność p. W., położonego na działce nr [...] w miejscowości [...], nowej ściany powiązanej z istniejącą wraz z jej ociepleniem, spełniającej wymagania określone w § 328 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690 ze zm.).
W piśmie z dnia [...] J.G. i J.G. złożyli oświadczenie o cofnięciu skargi na opisaną wyżej decyzję i umorzenie postępowania. Zwrócili się o zwrot kwoty wpłaconej na poczet postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), skarżący może cofnąć skargę, które to cofnięcie wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W myśl art. 161 § 1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę. Postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym (art. 161 § 2).
Zgodnie z art. 232 § 1 pkt 1 wskazanej ustawy sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego.
Wobec cofnięcia skargi i nie znajdując podstaw do uznania tego cofnięcia za niedopuszczalne, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 oraz § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało postępowanie sądowe wywołane skargą J.G. i J.G. umorzyć. W przedmiocie kosztów orzeczono stosownie do art. 232 § 1 pkt 1 powołanej ustawy.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Gebel /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 14 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. G. i J. G. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nakazu wykonania określonych czynności i robót budowlanych w celu doprowadzenia samowolnie wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe 2. zwrócić stronom skarżącym kwotę [...] ([...]) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi
Uzasadnienie
J.G. i J.G. pismem z dnia [...] złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na decyzję Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] nakładającą na J.G. i J.G. obowiązek wykonania, w terminie 60 dni od dnia uprawomocnienia się niniejszej decyzji, określonych czynności i robót budowlanych, w celu doprowadzenia samowolnie wykonanych robót związanych z rozbiórką budynku mieszkalnego położonego na działce nr [...] w miejscowości [...] , do stanu zgodnego z prawem, poprzez wybudowanie od strony zewnętrznej budynku stanowiącego własność p. W., położonego na działce nr [...] w miejscowości [...], nowej ściany powiązanej z istniejącą wraz z jej ociepleniem, spełniającej wymagania określone w § 328 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690 ze zm.).
W piśmie z dnia [...] J.G. i J.G. złożyli oświadczenie o cofnięciu skargi na opisaną wyżej decyzję i umorzenie postępowania. Zwrócili się o zwrot kwoty wpłaconej na poczet postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), skarżący może cofnąć skargę, które to cofnięcie wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W myśl art. 161 § 1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę. Postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym (art. 161 § 2).
Zgodnie z art. 232 § 1 pkt 1 wskazanej ustawy sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego.
Wobec cofnięcia skargi i nie znajdując podstaw do uznania tego cofnięcia za niedopuszczalne, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 oraz § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało postępowanie sądowe wywołane skargą J.G. i J.G. umorzyć. W przedmiocie kosztów orzeczono stosownie do art. 232 § 1 pkt 1 powołanej ustawy.
