II SAB/Kr 202/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2013-10-14Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Renata Czeluśniak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 października 2013 r. sprawy ze skargi K.Z.-K. i A.K.-Z. na bezczynność Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. w przedmiocie rozpatrzenia skargi z dnia 7 października 2011 r. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu N. postanawia odrzucić skargę.
Uzasadnienie
W piśmie opatrzonym datą 7 października 2011 r. radca prawny E.K. , działająca w imieniu K.Z.-K,. i A.K.-Z. , wniosła "skargę na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu N. " polegającą na nierozpatrzeniu wniosku skierowanego do tego organu w piśmie z dnia 18 lipca 2011
Następnie pełnomocnik K.Z.-K. i A.K.-Z. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę, w której zarzuciła [...] Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w K. bezczynność w rozparzeniu skargi z dnia 7 października 2011 r. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu N . W skardze podniesiono naruszenia art. 37 § 2 kpa, art. 35 § 3 kpa w związku z art. 61 § 1 i § 3 kpa i art. 81 ust. 4 Prawa budowlanego oraz art. 227 kpa. Zarzucono, że WINB powinien był wyznaczyć organowi I instancji termin do załatwienia sprawy.
W odpowiedzi na skargę WINB w K. wniósł o jej odrzucenie, twierdząc, że skarga została wniesiona na zaniechanie rozpoznania skargi w ramach procedury rozpatrywania skarg i wniosków, a więc jest niedopuszczalna.
Wojewódzki Sąd administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami, a organami administracji rządowej. Wspomniana kontrola sprawowana jest pod względem legalności. Poddanie wykonywania administracji publicznej kontroli sądu administracyjnego nie oznacza, jednak, że cała działalność administracji publicznej została taką kontrolą objęta. Ograniczenie jej zakresu wynika z treści art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. - dalej w skrócie "ppsa"), który enumeratywnie wylicza formy działania administracji publicznej podlegające kontroli przez sądy administracyjne. W myśl art. 3 § 2 ppsa kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Z przepisu art. 3 § 2 pkt 8 ppsa jednoznacznie wynika, że skarga na bezczynność może być wniesiona w przypadku, gdy właściwy organ nie podejmuje rozstrzygnięć lub czynności wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-4a ppsa. Podkreślić trzeba też, że przedmiotowa skarga, sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika skarżących, wyraźnie zarzuca bezczynność WINB w K. i precyzuje, że bezczynność ta polega na niewyznaczeniu organowi I instancji terminu do załatwienia wniosku skarżących z dnia 18 lipca 2011 r. Jednocześnie pełnomocnik skarżących zarzuca WINB w K. naruszenie art. 37 § 2 kpa. Przy tak określonym przez profesjonalnego pełnomocnika przedmiocie zaskarżenia, Sąd uznał, że przedmiotowa skarga na bezczynność jest niedopuszczalna. Skoro bowiem pełnomocnik zarzuca WINB naruszenie art. 37 § 2 kpa, to "skarga na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu N. " z dnia 7 października 2011 r. była w istocie zażaleniem na niezałatwienie przez organ sprawy w terminie. Rozpatrzenie przez organ wyższej instancji takiego zażalenia następuje w drodze postanowienia, które jednak nie mieści się w żadnej z kategorii wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-4a ppsa. Tym samym zaś, stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 ppsa, niedopuszczalne jest wniesienie skargi na bezczynność polegającą na nierozpatrzeniu zażalenia wniesionego w trybie art. 37 § 2 kpa. Jeżeli skarga dotyczy przypadku niewymienionego w art. 3 § 2 ppsa, sąd administracyjny zobowiązany jest do jej odrzucenia, gdyż, rozpatrując taką skargę, wykroczyłby poza swoje kompetencje powierzone mu przez ustawodawcę.
Skoro zaś przedmiotowa skarga nie mieści się w żadnej z kategorii wymienionych w art. 3 § 2 ppsa, to jako nienależąca do właściwości sądu administracyjnego, podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ppsa.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Renata Czeluśniak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 października 2013 r. sprawy ze skargi K.Z.-K. i A.K.-Z. na bezczynność Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. w przedmiocie rozpatrzenia skargi z dnia 7 października 2011 r. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu N. postanawia odrzucić skargę.
Uzasadnienie
W piśmie opatrzonym datą 7 października 2011 r. radca prawny E.K. , działająca w imieniu K.Z.-K,. i A.K.-Z. , wniosła "skargę na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu N. " polegającą na nierozpatrzeniu wniosku skierowanego do tego organu w piśmie z dnia 18 lipca 2011
Następnie pełnomocnik K.Z.-K. i A.K.-Z. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę, w której zarzuciła [...] Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w K. bezczynność w rozparzeniu skargi z dnia 7 października 2011 r. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu N . W skardze podniesiono naruszenia art. 37 § 2 kpa, art. 35 § 3 kpa w związku z art. 61 § 1 i § 3 kpa i art. 81 ust. 4 Prawa budowlanego oraz art. 227 kpa. Zarzucono, że WINB powinien był wyznaczyć organowi I instancji termin do załatwienia sprawy.
W odpowiedzi na skargę WINB w K. wniósł o jej odrzucenie, twierdząc, że skarga została wniesiona na zaniechanie rozpoznania skargi w ramach procedury rozpatrywania skarg i wniosków, a więc jest niedopuszczalna.
Wojewódzki Sąd administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami, a organami administracji rządowej. Wspomniana kontrola sprawowana jest pod względem legalności. Poddanie wykonywania administracji publicznej kontroli sądu administracyjnego nie oznacza, jednak, że cała działalność administracji publicznej została taką kontrolą objęta. Ograniczenie jej zakresu wynika z treści art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. - dalej w skrócie "ppsa"), który enumeratywnie wylicza formy działania administracji publicznej podlegające kontroli przez sądy administracyjne. W myśl art. 3 § 2 ppsa kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Z przepisu art. 3 § 2 pkt 8 ppsa jednoznacznie wynika, że skarga na bezczynność może być wniesiona w przypadku, gdy właściwy organ nie podejmuje rozstrzygnięć lub czynności wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-4a ppsa. Podkreślić trzeba też, że przedmiotowa skarga, sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika skarżących, wyraźnie zarzuca bezczynność WINB w K. i precyzuje, że bezczynność ta polega na niewyznaczeniu organowi I instancji terminu do załatwienia wniosku skarżących z dnia 18 lipca 2011 r. Jednocześnie pełnomocnik skarżących zarzuca WINB w K. naruszenie art. 37 § 2 kpa. Przy tak określonym przez profesjonalnego pełnomocnika przedmiocie zaskarżenia, Sąd uznał, że przedmiotowa skarga na bezczynność jest niedopuszczalna. Skoro bowiem pełnomocnik zarzuca WINB naruszenie art. 37 § 2 kpa, to "skarga na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu N. " z dnia 7 października 2011 r. była w istocie zażaleniem na niezałatwienie przez organ sprawy w terminie. Rozpatrzenie przez organ wyższej instancji takiego zażalenia następuje w drodze postanowienia, które jednak nie mieści się w żadnej z kategorii wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-4a ppsa. Tym samym zaś, stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 ppsa, niedopuszczalne jest wniesienie skargi na bezczynność polegającą na nierozpatrzeniu zażalenia wniesionego w trybie art. 37 § 2 kpa. Jeżeli skarga dotyczy przypadku niewymienionego w art. 3 § 2 ppsa, sąd administracyjny zobowiązany jest do jej odrzucenia, gdyż, rozpatrując taką skargę, wykroczyłby poza swoje kompetencje powierzone mu przez ustawodawcę.
Skoro zaś przedmiotowa skarga nie mieści się w żadnej z kategorii wymienionych w art. 3 § 2 ppsa, to jako nienależąca do właściwości sądu administracyjnego, podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ppsa.
