• I SA/Bd 447/13 - Wyrok Wo...
  25.04.2024

I SA/Bd 447/13

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
2013-09-03

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Ewa Kruppik-Świetlicka
Izabela Najda-Ossowska
Zdzisław Pietrasik /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zdzisław Pietrasik (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kruppik-Świetlicka Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska Protokolant referent stażysta Justyna Guzman po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 03 września 2013 r. sprawy ze skargi A. C. Sp. z o.o. w O. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej w T. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. z dnia [...]. określającą A. C. Sp. z o. o. z siedzibą w O. zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu dokonanego w dniu [...]r. nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki N. N. o numerze nadwozia [....], pojemność skokowa silnika [...] cm3, roku produkcji [...] w wysokości [...] zł.

W uzasadnieniu organ podał, że w wyniku przeprowadzonej kontroli ustalono, iż podatnik w okresie objętym kontrolą dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego między innymi przedmiotowego samochodu marki N. N.

W dniu [...] r. organ I instancji wystąpił do dealera marki, N. Sp. z o.o. o udzielenie informacji, czy ww. pojazd został wyprodukowany jako osobowy czy ciężarowy oraz o wskazanie jego parametrów technicznych.

W odpowiedzi dealer wskazał, że nie był importerem ww. pojazdu.

Postanowieniem z dnia [...] r. Naczelnik Urzędu Celnego w B. wezwał podatnika do przedstawienia dokumentów i informacji będących w jego posiadaniu potwierdzających stan ogólny przedmiotowego samochodu w dniu dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego. Podatnik pozostawił powyższe wezwanie bez odpowiedzi.

Następnie pismem z dnia [...] r., Naczelnik Urzędu Celnego

w B. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Celnego w P. o przeprowadzenie oględzin przedmiotowego pojazdu. Jednocześnie w ramach pomocy prawnej zwrócono się do Naczelnika Urzędu Celnego w P. o przesłuchanie w charakterze świadka T. D. w celu uzyskania wyjaśnień dotyczących stanu pojazdu, w jakim został przez niego zakupiony, a także informacji czy po jego zakupie nabywca samochodu dokonał w nim istotnych przeróbek.

W odpowiedzi, przesłano protokół oględzin przedmiotowego pojazdu marki N. N. z dnia [...] r. wraz z dokumentacją fotograficzną w ilości [...]sztuk zdjęć oraz protokół przesłuchania świadka z dnia [...] r.

Mając na uwadze powyższe ustalenia decyzją z dnia [...]. Naczelnik Urzędu Celnego w B. określił podatnikowi zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu dokonanego w dniu [...] r. nabycia wewnątrzwspólnotowego ww. samochodu osobowego marki N. N. w wysokości [...] zł.

Na decyzję organu pierwszej instancji strona złożyła odwołanie, w którym zarzuciła naruszenie:

- art. 121 § 1, art. 120, art. 122, w związku z art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.), dalej O.p., poprzez pominięcie przez organ istotnych okoliczności ustalonych w toku postępowania dowodowego, a także w wyniku pominięcia całkowicie określonych dowodów lub też wypaczenie - niepełne uwzględnienie niektórych dowodów,

- art. 194 § 1, § 2, § 3 O.p., polegające na odmowie uwzględnienia treści dokumentów urzędowych w postaci zagranicznego dowodu rejestracyjnego i przeprowadzonych badań technicznych,

- art. 122 i art. 187 § 1 O.p. przez zaniechanie podjęcia czynności zmierzających do wyjaśnienia, jaki był stan pojazdu w momencie powstania obowiązku podatkowego.

W związku z powyższymi zarzutami podatnik wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji.

Organ odwoławczy utrzymując w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie podkreślił, że o klasyfikacji danego pojazdu do odpowiedniego kodu CN decyduje to czy jest on zasadniczo przeznaczony do przewozu osób (pozycja 8703) czy do transportu towarowego (pozycja 8704). W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego Naczelnik Urzędu Celnego w B. ustalił, że przedmiotowy pojazd w chwili nabycia wewnątrzwspólnotowego był samochodem zasadniczo przeznaczonym do przewozu osób.

Dyrektor Izby Celnej wskazał, że jak wynika z oględzin pojazdu dokonanych w dniu [...]r., a niekwestionowanych przez stronę, pojazd posiada nadwozie typu pick-up. Tworzą go dwie oddzielne przestrzenie, zamknięta kabina do przewozu osób i otwarta skrzynia do transportu towarów, wyposażona w otwieraną klapę. Część pasażerska pojazdu jest czterodrzwiowa, w całości przeszklona, wyposażona w miejsca dla 5 osób. Tylna szyba jest ogrzewana. Całość przestrzeni pasażerskiej wyłożona jest jednolitą tapicerką w sposób typowy dla aut osobowych, posiada też jednolitą podsufitkę, górne uchwyty oraz gumowe dywaniki. Wszystkie siedzenia posiadają pasy bezpieczeństwa (5 kompletów, umieszczone w miejscach fabrycznie do tego przystosowanych) i 4 zagłówki. Auto w tylnych drzwiach posiada schowki, głośniki, popielniczki oraz sterowanie elektrycznie opuszczanych szyb. Ponadto pojazd wyposażony został w klimatyzację, lusterka sterowane elektrycznie, wewnętrzne oświetlenie umiejscowione także nad tylnymi siedzeniami oraz poduszki powietrzne. Samochód posiada również napęd na cztery koła oraz wysoko zawieszone podwozie umożliwiające wykorzystanie jego właściwości do jazdy w terenie, relingi dachowe oraz aluminiowe felgi. Część ładunkowa pojazdu (skrzynia) wyłożona jest tworzywem sztucznym, posiada uchwyty do mocowania ładunków. W wyniku dokonanych pomiarów stwierdzono, że długość podłogi powierzchni do transportu towarów wynosi [...] cm, natomiast rozstaw osi pojazdu wynosi [...] cm.

Organ odwoławczy podniósł, że jak wynika z zeznań T. D., obecnego właściciela samochodu, jedyną zmianą dokonaną w pojeździe od czasu nabycia od A. C. Sp. z o. o. jest montaż haka.

Dyrektor Izby Celnej biorąc pod uwagę cechy pojazdu wskazane w dokumentach rejestracyjnych stwierdził, że w świetle Taryfy celnej przedmiotowy pojazd w chwili nabycia wewnątrzwspólnotowego był samochodem zasadniczo przeznaczonym do przewozu osób. Świadczy o tym liczba miejsc siedzących w pojeździe istniejąca zarówno w chwili rejestracji pojazdu na terytorium W. jak i podczas badania technicznego przedmiotowego pojazdu na terytorium kraju (5 miejsc siedzących).

Organ podkreślił, że stosownie do "Not wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich" pozycja CN 8703 obejmuje pojazdy wielofunkcyjne, takie jak pojazdy mechaniczne, które mogą przewozić zarówno osoby, jak i towary. Wskazano również, że pojazdy typu pick-up mają być klasyfikowane do pozycji 8704, jeżeli maksymalna wewnętrzna długość podłogi powierzchni do transportu towarów jest większa niż 50 % długości rozstawu osi pojazdu lub, jeżeli posiadają one więcej niż dwie osie. W przedmiotowej sprawie ustalono, że proporcja długości przestrzeni ładunkowej do rozstawu osi wynosi 46,72 %.

Zdaniem Dyrektora Izby Celnej, dla prawidłowej klasyfikacji samochodu nabytego przez skarżącego nie mogła mieć znaczenia jego kwalifikacja ani w świetle zagranicznych przepisów, ani w świetle przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym. W konsekwencji, dla prawidłowego rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nie ma decydującego znaczenia treść zagranicznego dowodu rejestracyjnego oraz przeprowadzonego badania technicznego.

Mając powyższe na uwadze organ odwoławczy stwierdził, że Naczelnik Urzędu Celnego w B. trafnie zakwalifikował przedmiotowy samochód do kodu CN 8703, gdyż z całokształtu zebranego przez organ I instancji materiału dowodowego wynikało bezspornie, iż ww. pojazd samochodowy głównie przeznaczony jest do przewozu osób.

W skardze do Sądu spółka wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji zarzucając jej naruszenie:

- art. 121 § 1, art. 120, art. 122, w związku z art. 191 O.p., poprzez pominięcie przez organ istotnych okoliczności ustalonych w toku postępowania dowodowego, a także w wyniku pominięcia całkowicie określonych dowodów lub też wypaczenie - niepełne uwzględnienie niektórych dowodów,

- art. 194 § 1, § 2, § 3 O.p., polegające na odmowie uwzględnienia treści dokumentów urzędowych w postaci zagranicznego dowodu rejestracyjnego i przeprowadzonych badań technicznych,

- art. 122 i art. 187 § 1 O.p. przez zaniechanie podjęcia czynności zmierzających do wyjaśnienia, jaki był stan pojazdu w momencie powstania obowiązku podatkowego.

W uzasadnieniu spółka podniosła, że dla prawidłowego określenia powstania (bądź nie) obowiązku podatkowego niezbędne było dokładne wyjaśnienie, w jakim stanie znajdował się przedmiotowy pojazd w dniu powstania obowiązku podatkowego.

Zauważyła, że jak wynikało z zagranicznego dowodu rejestracyjnego oraz przeprowadzonych badań technicznych samochód był samochodem ciężarowym.

Podniosła, że z przeprowadzonych oględzin samochodu wysnuć należy wniosek, iż aktualny stan pojazdu różni się w sposób znaczący od jego stanu w momencie powstania obowiązku podatkowego. W tej sytuacji, w ocenie skarżącej, organ powinien podjąć wszelkie niezbędne działania w celu ustalenia prawidłowego stanu faktycznego, tj. ustalenia, jaki był charakter pojazdu w momencie powstania obowiązku podatkowego. W tym zakresie, niezbędne było przesłuchanie w charakterze świadka diagnosty, który dokonywał badań technicznych samochodu. Zdaniem strony, organ nie obalił prawdziwości informacji wynikających z dokumentów urzędowych. W konsekwencji należało uznać, że wydanie decyzji, po przeprowadzeniu postępowania, w sposób wadliwy i w oparciu o nie wyjaśniony w pełni stan faktyczny, spowodowało przedstawienie w uzasadnieniu decyzji wadliwego stanu faktycznego sprawy, co następnie spowodowało błędną wykładnię powołanych przepisów prawa materialnego.

Spółka stwierdziła, że przy klasyfikowaniu pojazdu samochodowego do poszczególnego kodu CN najpierw ustalane jest zasadnicze przeznaczenie tego pojazdu, a następnie możliwe jest posłużenie się dodatkowym warunkiem określonym w notach wyjaśniających do kodu 8703, z wykorzystaniem innych dokumentów określających dane techniczne pojazdu. Na poparcie swojego stanowiska powołała się na wyrok z dnia 28 kwietnia 2008 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 271/08.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, w całości podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna albowiem zaskarżona decyzja nie narusza prawa. Należy wskazać, że sąd administracyjny na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. poz. 270 ze zm. dalej ustawa p.p.s.a.) uchyla decyzję, kiedy stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego oraz inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Zgodnie z art. 134 § 1 ustawy p.p.s.a., Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Spór w przedmiotowej sprawie koncentrował się na problemie, czy nabyty

w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia samochód należało zakwalifikować do pojazdów samochodowych przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób, włącznie z samochodami osobowo towarowymi (kombi) – kod CN 8703, czy też do pojazdów klasyfikowanych pod pozycją właściwą dla pojazdów silnikowych do transportu towarów – kod CN 8704.

Na podstawie zebranego materiału dowodowego, organy stanęły na stanowisku, że przedmiotowy pojazd należy kwalifikować jako osobowy, a więc odmiennie niż uczyniła to Skarżąca, która eksponowała w sprawie okoliczność, że

w badaniach technicznych przeprowadzonych na potrzeby jego rejestracji, jak również dowodach rejestracyjnych przedmiotowy pojazd określony został jako ciężarowy. Dokonując sądowej kontroli stanowiska zaprezentowanego przez organy Sąd uznał je za prawidłowe.

Analizując przepisy mające zastosowanie w sprawie należy podkreślić, że ustawodawca w uchwalanym akcie prawnym może zamieścić legalną definicję określonego wyrażenia lub zwrotu, która wiąże na gruncie danego aktu prawnego

i aktów wykonawczych do ustawy. Definicja tego samego pojęcia zawarta w innych ustawach, zarówno z zakresu prawa podatkowego, jak i innych dziedzin prawa nie ma wpływu na wyjaśnianie pojęcia zdefiniowanego w danym akcie prawnym. Definicje "samochodu osobowego" zamieszczone w innych ustawach podatkowych (poza ustawą o podatku akcyzowym), tudzież przepisach dotyczących prawa o ruchu drogowym nie wpływają na wyjaśnienie pojęcia "samochód osobowy" na gruncie rozstrzyganej sprawy. Ustawa o podatku akcyzowym posługuje się bowiem własną definicją "samochodu osobowego", zamieszczoną w art. 100 ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej jako u.p.a., zgodnie z którą samochody osobowe to pojazdy samochodowe

i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem skuterów śnieżnych o kodzie CN 8703 10 11, pojazdów typu meleks o kodzie CN 8703 10 18 oraz pojazdów typu quad o kodzie CN 8703 10 18. Skoro ustawodawca przewidział legalną definicję "samochodu osobowego" dla celów opodatkowania podatkiem akcyzowym, to jest ona wyłącznie właściwa dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Powołana definicja odwołuje się do pozycji Nomenklatury Scalonej. Zgodnie

z art. 3 ust. 1 u.p.a. do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Nomenklatura Scalona zawarta jest w załączniku nr 1 do Rozporządzenia Rady nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) - art. 1 ust. 3 Rozporządzenia. Zgodnie z Nomenklaturą Scaloną pozycja CN 8703 obejmuje Pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż te objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo – towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi. Przy ustalaniu prawidłowego kodu towaru należy kierować się Ogólnymi Regułami Interpretacji Nomenklatury Scalonej, ustanowionym w rozporządzeniu Rady nr 2658/87.

Główne kryterium klasyfikacji pojazdów w ramach pozycji CN 8703 oparte jest na zasadniczym ich przeznaczeniu, którym jest przewóz osób. Oznacza to, że sformułowanie "zasadniczo przeznaczone" sprawia, że pojazdami tymi zawsze można przewieźć osoby, natomiast towary - w zależności od ich rozmiaru i wagi. Wskazane sformułowanie wskazuje na ich funkcję dominującą, przeważającą.

W orzecznictwie sądowym wielokrotnie podkreślano, że klasyfikacja pojazdu do kategorii samochodów osobowych z pozycji CN 8703 musi być poprzedzona ustaleniami co do głównej funkcji użytkowej samochodu jako przewóz osób. Winny

o tym świadczyć cechy konstrukcyjne pojazdu, jego wyposażenie i ogólny wygląd.

W sytuacji, gdy konstrukcja oraz wyposażenie pojazdu wskazuje, że dany pojazd jest w głównej mierze przeznaczony do przewozu osób, a przewóz towarów stanowi jego uboczną funkcję, to taki pojazd należy zaklasyfikować do samochodów osobowych CN 8703 podlegających akcyzie. Z kolei, jeżeli głównym przeznaczeniem danego pojazdu jest przewóz towarów, a przewóz osób stanowi tylko uzupełnienie funkcjonalności pojazdu, wówczas taki pojazd należy klasyfikować do samochodów ciężarowych do kodu CN 8704, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Określenie "zasadniczo do przewozu osób" oznacza, że pojazd kwalifikowany do pozycji 8703 służy wyłącznie do przewozu osób, ale może on być także wykorzystywany do przewożenia towarów, o czym świadczy zakwalifikowanie do tej pozycji również samochodów osobowo-towarowych (kombi).

W klasyfikacji towarów pomocne są noty wyjaśniające do Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów oraz Nomenklatury Scalonej, będące efektem pracy Sekcji Nomenklatury Taryfowej i Statystycznej Komitetu Kodeksu Celnego, przyjmowane przez Komisję Europejską na mocy artykułu 9 paragraf 1 oraz artykułu 10 rozporządzenia Rady nr 2658/87. W Polsce wyjaśnienia do Nomenklatury HS publikowane są w Monitorze Polskim w formie obwieszczenia Ministra Finansów. Zgodnie bowiem z art. 12 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz. U. nr 68, poz. 622 ze zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych może ogłosić

w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", w drodze obwieszczenia, wyjaśnienia do Taryfy celnej, obejmujące w szczególności noty wyjaśniające do Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów (HS) oraz opinie klasyfikacyjne i decyzje Komitetu Systemu Zharmonizowanego. Korzystając z ustawowego upoważnienia Minister Finansów w załączniku do obwieszczenia z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do Taryfy Celnej (M. P. nr 86, poz. 880) ogłosił noty wyjaśniające do Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów (HS). W tomie IV sekcji XVII "Pojazdy, statki powietrzne, jednostki pływające oraz współdziałające urządzenia transportowe", w dziale 87 "Pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria" ujęto noty wyjaśniające do pozycji 8703 "Pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż te objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi.

W wyjaśnieniach tych wskazano, że niniejsza pozycja obejmuje pojazdy mechaniczne różnego typu (włącznie z pojazdami przystosowanymi do pływania) przeznaczone do przewozu osób, jednakże nie obejmuje pojazdów mechanicznych objętych pozycją 8702, tj. pojazdów mechanicznych do przewozu dziesięciu lub więcej osób razem z kierowcą. Wskazano, że określenie "samochody osobowo – towarowe" oznacza pojazdy przeznaczone do przewozu najwyżej 9 osób (wraz

z kierowcą), których wnętrze może być używane bez zmiany konstrukcji do przewozu zarówno osób, jak i towarów. W wyjaśnieniach stwierdzono, że klasyfikacja pojazdów mechanicznych objętych pozycją 8703 jest wyznaczona przez pewne cechy, które wskazują, że te pojazdy są głównie przeznaczone raczej do przewozu osób niż do transportu towarów (pozycja 8704). Przejawem cech projektowych zwykle stosowanych do pojazdów, które objęte są pozycją 8703 są takie cechy jak: obecność stałych siedzeń z wyposażeniem zabezpieczającym (np. pasy bezpieczeństwa lub punkty kotwiące oraz wyposażenie do zainstalowania pasów bezpieczeństwa) dla każdej osoby lub obecność stałych punktów kotwiących

i wyposażenie do zainstalowania siedzeń i wyposażenia zabezpieczającego

w przestrzeni tylnej powierzchni dla kierowcy i przestrzeni siedzeń pasażerów; takie siedzenia mogą być zamocowane na stałe, składające się ze zdejmowanych

z punktów kotwiących lub składanych; obecność tylnych okien wzdłuż dwubocznych paneli; obecność przesuwnych, wahadłowych lub podnoszonych drzwi (jedne lub więcej) z oknami na bocznych panelach lub z tyłu; brak stałego panela lub przegrody pomiędzy przestrzenią dla kierowcy i przednich siedzeń pasażerów a przestrzenią tylną, która może być używana do przewozu zarówno osób, jak i towarów; wyposażenie całego wnętrza pojazdu w sposób kojarzony z częścią przeznaczoną dla pasażerów (np. dywaniki, wentylacja, oświetlenie, popielniczki).

W wyroku z dnia 6 grudnia 2007r. w sprawie C- 486/06 BVBA Van Landeghem przeciwko Belgische Staat, Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że zasadnicze przeznaczenie określa ogólny wygląd pojazdów i ogół ich cech.

Przenosząc powyższe uwagi ogólne na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że oceny stanu pojazdu organy dokonały na podstawie zgromadzonych dowodów w postaci dokumentów, zeznań świadka i oględzin, udokumentowanych m.in. materiałem fotograficznym. Oględziny przeprowadzone zostały w dniu [...]. wykazały, że pojazd posiada elementy wyposażenia, które charakteryzują samochody osobowe. Część pasażerska pojazdu jest czterodrzwiowa, w całości przeszklona, wyposażona w miejsca dla 5 osób. Tylna szyba jest ogrzewana. Całość przestrzeni pasażerskiej wyłożona jest jednolitą tapicerką w sposób typowy dla aut osobowych, posiada też jednolitą podsufitkę, górne uchwyty oraz gumowe dywaniki. Wszystkie siedzenia posiadają pasy bezpieczeństwa (5 kompletów, umieszczone w miejscach fabrycznie do tego przystosowanych) i 4 zagłówki. Auto w tylnych drzwiach posiada schowki, głośniki, popielniczki oraz sterowanie elektrycznie opuszczanych szyb. Ponadto pojazd wyposażony został w klimatyzację, lusterka sterowane elektrycznie, wewnętrzne oświetlenie umiejscowione także nad tylnymi siedzeniami oraz poduszki powietrzne. Samochód posiada również napęd na cztery koła oraz wysoko zawieszone podwozie umożliwiające wykorzystanie jego właściwości do jazdy w terenie, relingi dachowe oraz aluminiowe felgi. Część ładunkowa pojazdu (skrzynia) wyłożona jest tworzywem sztucznym, posiada uchwyty do mocowania ładunków. W wyniku dokonanych pomiarów stwierdzono, że długość podłogi powierzchni do transportu towarów wynosi [...] cm, natomiast rozstaw osi pojazdu wynosi [...] cm.

Z zapisów włoskiego dowodu rejestracyjnego wynika, że przedmiotowy pojazd był zarejestrowany na terytorium W. jako samochód ciężarowy z pięcioma miejscami siedzącymi, o skrzyniowym nadwoziu z wydłużoną kabiną. Podczas badania technicznego dokonanego przez diagnostę w dniu [...]także wskazano rodzaj pojazdu jako ciężarowy ze wskazaniem, że pojazd posiada pięć miejsc siedzących. Z faktury z dnia [...] dotyczącej zakupu przedmiotowego pojazdu na terytorium W. nie wynika żadna informacja o zasadniczym przeznaczeniu pojazdu.

Powyższe cechy konstrukcyjne, wyposażenie pojazdu i ogólny wygląd w dacie wewnątrzwpólonotowego nabycia, jak i w całym okresie eksploatacji, dowodzą, że nabyty przez skarżącego samochód w momencie wewnątrzwspólnotowego nabycia spełniał warunek zasadniczego przeznaczenia do przewozu osób, co klasyfikowało go do kodu CN 8703.

Istotna pozostaje okoliczność, że ustalenia co do długości, o której stanowi rozporządzenie Rady (WE) nr 129/2007 wykazały, ze maksymalna długość podłogi powierzchni do transportu towarów ([...]cm) nie jest większa niż 50% długości rozstawu osi ([...]cm).

W kontekście przedstawionych przez organ dowodów i poczynionych na ich podstawie ustaleń, nie można uznać, że skarżący skutecznie je podważył. Klasyfikacja pojazdu na potrzeby jego zarejestrowania zawarta w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym samochodu i dane zawarte w dowodzie rejestracyjnym, w których określono rodzaj pojazdu jako samochód ciężarowy, realizowały inny cel. Badanie techniczne samochodu ma na celu stwierdzenie, czy pojazd spełnia warunki techniczne przewidziane w przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym i jest wymagane na podstawie przepisów Działu III Rozdziału 3 tej ustawy. Dowód rejestracyjny samochodu jest dokumentem stwierdzającym dopuszczenie pojazdu do ruchu, wydawanym w trybie Działu III Rozdział 2 Prawa o ruchu drogowym. Klasyfikacja typu pojazdu wynikająca z powyższych dokumentów uwzględnia definicje samochodu osobowego zamieszczone w przepisach Prawa o ruchu drogowym, które nie odwołują się do Nomenklatury scalonej. Dowód rejestracyjny i zaświadczenie o badaniu technicznym nie są wiążące dla organów podatkowych w zakresie klasyfikacji pojazdów celem stwierdzenia czy pojazd jest wyrobem akcyzowym, bowiem dla potrzeb podatku akcyzowego, podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowią wyłącznie przepisy podatkowe, tj. przepisy ustawy o podatku akcyzowym, które odrębnie decydują o klasyfikacji pojazdów samochodowych, jako wyrobów akcyzowych - są to, jak już wyżej powiedziano, postanowienia dotyczące Nomenklatury Scalonej Wspólnej Taryfy Celnej. Postanowienia Nomenklatury Scalonej nie odwołują się natomiast do homologacji pojazdu, jako przesłanki decydującej o klasyfikacji pojazdu.

Zarzuty skargi dotyczące naruszenia wskazanych przepisów postępowania należało uznać za niezasadne; mimo kwestionowania przeprowadzonego postępowania dowodowego Skarżący w istocie nie wskazał dowodów, które w świetle przedstawionych regulacji prawnych uzasadniałyby podważenie ustaleń dokonanych przez organy. Całość argumentacji skargi koncentrowała się na treści dokumentów stworzonych na potrzeby rejestracji pojazdu, zarówno włoskich, jak i polskich, które jak wyjaśniono nie przesądzają o charakterze pojazdu w świetle zasad opodatkowania podatkiem akcyzowym. W tym kontekście niczego do sprawy nie mógł wnieść dowód z przesłuchania w charakterze świadka diagnosty, który oceniał pojazd w świetle wymogów ustawy prawo o ruchu drogowym.

Zasadnie więc, na podstawie art. 100 ust 4 u.p.a., organy sporny pojazd uznały za samochód osobowy na potrzeby określenia jego statusu dla opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego podatkiem akcyzowym zgodnie z art. 102 ust 1 w związku z art. 100 ust 1 u.p.a.

Wymiar podatku akcyzowego, niekwestionowany w ramach wyliczeń przez Skarżącą, Sąd ocenił za dokonany zgodnie z art. 105 pkt 1 w związku z art. 104 ust 1 pkt 2 u.p.a.

Mając na uwadze przedstawioną wyżej argumentację, Sąd oddalił skargę jako niezasadną na podstawie art. 151 ustawy p.p.s.a.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...