III SA/Kr 1387/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2013-08-02Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grzegorz Karcz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie – Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. K. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi G. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 25 lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym i ustanowić dla niej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Uzasadnienie
Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczyła, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną podała, że prowadzi gospodarstwo domowe z mężem i synem.
Określając swój majątek uwidoczniła, że należy do niej objęty zajęciem komorniczym dom o powierzchni mieszkalnej 100 m2. Wedle oświadczenia, nie posiada zasobów pieniężnych, przedmiotów wartościowych.
Dochody rodziny oszacowała na 565,45 zł wyjaśniając, że składa się na to 374,80 zł zasiłku stałego z tytułu niepełnosprawności oraz 190,65 zł zasiłku na leki (której to kwoty skarżąca jak utrzymuje nie dostała do ręki).
Uzasadniając swoje starania podniosła, że boryka się z problemami zdrowotnymi. Podała, że z pieniędzy jakimi dysponuje dała synowi 100 zł na buty, 75,40 zł przeznaczyła na jedzenie a 50 zł na dętki do roweru gdyż mąż bądź syn jeżdżą po leki albo po jedzenie do kuchni [...] a rodzina zamieszkuje 11 km od centrum miasta. Zalega z bieżącymi opłatami za prąd, wodę i gaz.
Ponieważ nie jest to pierwsza sprawa skarżącej więc na podstawie jej wcześniejszych wyjaśnień okolicznościami znanymi z urzędu pozostaje, że skarżąca faktycznie posiadała obciążenia w opłatach. Cierpi na przewlekłą chorobę z cechami progresji wraz z współistniejącymi. Wymaga specjalistycznego leczenia. Leczenie jest jednak utrudnione z racji nie tolerancji wielu leków oraz nawracających infekcji. Schorzenia skarżącej ograniczają jej zdolność do poruszania się. Przez to a także z uwagi na wiek nie ma możliwości zarobkowania. Korzysta ze wsparcia oferowanego przez ośrodek pomocy społecznej.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach m.in. z zakresu pomocy i opieki społecznej. W postępowaniu sądowoadministracyjnym przedmiot skargi opatrzono m.in. symbolem "6320" (vide: zarządzenie z 19.10.2012 r.) opisywanym przez załącznik nr 1 do zarządzenia Prezesa NSA z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych jako sprawa z zakresu pomocy społecznej. W konsekwencji uznania, że skarżąca korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych - co oznacza całkowite zwolnienie strony z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków - jej wniosek należało uznać za bezprzedmiotowy a w związku z tym postanowiono jak w sentencji działając na zasadzie art. 161 §1 pkt. 3 ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.
Bezprzedmiotowość wniosku o zwolnienie od kosztów pozostaje bez wpływu na drugie z żądań skarżącej a mianowicie ustanowienia adwokata. Zgodnie bowiem z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). Logiczną konsekwencją przedstawionego stanu rzecz jest więc, że w sytuacji gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, uprzedniego złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).
Odnosząc te uwagi do realiów niniejszej sprawy należy stwierdzić, że skarżąca złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa wskazując na swój stan rodzinny, posiadany majątek, dochody. Oświadczenia te uzupełnione informacjami dostępnymi na zasadzie notorii urzędowej są wystarczające dla oceny aktualnych możliwości płatniczych strony. Sytuacja skarżącej jest nieszczególna. Tak bowiem należy postrzegać rodzinę ze znikomym dochodem, mającą problemy z regulowaniem podstawowych należności i z problemami zdrowotnymi. Okoliczność, że do skarżącej należy dom w którym zamieszkuje nie zmienia tego oglądu. Chociaż bowiem posiada on pewną wartość sprzedażną względnie podkładową to jednak trudno byłoby od strony wymagać takich rozporządzeń gdyż godziłyby one w podstawy bytowania skarżącej. Pożyczek lub kredytów w bankach czy SKOK-ach nie uzyska zaś z tej prostej przyczyny, że przy wskazywanych dochodach nie posiada istotnej dla takich instytucji finansowych zdolności do bieżącego regulowania zaciągniętych zobowiązań. Biorąc pod uwagę stan zdrowia skarżącej trudno czynić jej jakieś zasadnicze zarzuty, że nie stara się poprawić swej sytuacji.
Biorąc to wszystko pod uwagę i przewidując minimalny koszt opłat za czynności adwokatów w postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało ustanowić dla skarżącej adwokata z urzędu, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka. W przedstawionej sytuacji skarżąca nie jest bowiem w stanie pokryć kosztów wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny. W konsekwencji działanie takie stanowić będzie dla skarżącej pomoc, o którym to prawie traktują przepisy Oddziału 2 Rozdziału 3 Działu V ustawy z dnia 30 czerwca 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z tych względów orzeczono jak w punkcie drugim sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grzegorz Karcz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie – Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. K. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi G. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 25 lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym i ustanowić dla niej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Uzasadnienie
Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczyła, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną podała, że prowadzi gospodarstwo domowe z mężem i synem.
Określając swój majątek uwidoczniła, że należy do niej objęty zajęciem komorniczym dom o powierzchni mieszkalnej 100 m2. Wedle oświadczenia, nie posiada zasobów pieniężnych, przedmiotów wartościowych.
Dochody rodziny oszacowała na 565,45 zł wyjaśniając, że składa się na to 374,80 zł zasiłku stałego z tytułu niepełnosprawności oraz 190,65 zł zasiłku na leki (której to kwoty skarżąca jak utrzymuje nie dostała do ręki).
Uzasadniając swoje starania podniosła, że boryka się z problemami zdrowotnymi. Podała, że z pieniędzy jakimi dysponuje dała synowi 100 zł na buty, 75,40 zł przeznaczyła na jedzenie a 50 zł na dętki do roweru gdyż mąż bądź syn jeżdżą po leki albo po jedzenie do kuchni [...] a rodzina zamieszkuje 11 km od centrum miasta. Zalega z bieżącymi opłatami za prąd, wodę i gaz.
Ponieważ nie jest to pierwsza sprawa skarżącej więc na podstawie jej wcześniejszych wyjaśnień okolicznościami znanymi z urzędu pozostaje, że skarżąca faktycznie posiadała obciążenia w opłatach. Cierpi na przewlekłą chorobę z cechami progresji wraz z współistniejącymi. Wymaga specjalistycznego leczenia. Leczenie jest jednak utrudnione z racji nie tolerancji wielu leków oraz nawracających infekcji. Schorzenia skarżącej ograniczają jej zdolność do poruszania się. Przez to a także z uwagi na wiek nie ma możliwości zarobkowania. Korzysta ze wsparcia oferowanego przez ośrodek pomocy społecznej.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach m.in. z zakresu pomocy i opieki społecznej. W postępowaniu sądowoadministracyjnym przedmiot skargi opatrzono m.in. symbolem "6320" (vide: zarządzenie z 19.10.2012 r.) opisywanym przez załącznik nr 1 do zarządzenia Prezesa NSA z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych jako sprawa z zakresu pomocy społecznej. W konsekwencji uznania, że skarżąca korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych - co oznacza całkowite zwolnienie strony z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków - jej wniosek należało uznać za bezprzedmiotowy a w związku z tym postanowiono jak w sentencji działając na zasadzie art. 161 §1 pkt. 3 ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.
Bezprzedmiotowość wniosku o zwolnienie od kosztów pozostaje bez wpływu na drugie z żądań skarżącej a mianowicie ustanowienia adwokata. Zgodnie bowiem z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). Logiczną konsekwencją przedstawionego stanu rzecz jest więc, że w sytuacji gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, uprzedniego złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).
Odnosząc te uwagi do realiów niniejszej sprawy należy stwierdzić, że skarżąca złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa wskazując na swój stan rodzinny, posiadany majątek, dochody. Oświadczenia te uzupełnione informacjami dostępnymi na zasadzie notorii urzędowej są wystarczające dla oceny aktualnych możliwości płatniczych strony. Sytuacja skarżącej jest nieszczególna. Tak bowiem należy postrzegać rodzinę ze znikomym dochodem, mającą problemy z regulowaniem podstawowych należności i z problemami zdrowotnymi. Okoliczność, że do skarżącej należy dom w którym zamieszkuje nie zmienia tego oglądu. Chociaż bowiem posiada on pewną wartość sprzedażną względnie podkładową to jednak trudno byłoby od strony wymagać takich rozporządzeń gdyż godziłyby one w podstawy bytowania skarżącej. Pożyczek lub kredytów w bankach czy SKOK-ach nie uzyska zaś z tej prostej przyczyny, że przy wskazywanych dochodach nie posiada istotnej dla takich instytucji finansowych zdolności do bieżącego regulowania zaciągniętych zobowiązań. Biorąc pod uwagę stan zdrowia skarżącej trudno czynić jej jakieś zasadnicze zarzuty, że nie stara się poprawić swej sytuacji.
Biorąc to wszystko pod uwagę i przewidując minimalny koszt opłat za czynności adwokatów w postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało ustanowić dla skarżącej adwokata z urzędu, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka. W przedstawionej sytuacji skarżąca nie jest bowiem w stanie pokryć kosztów wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny. W konsekwencji działanie takie stanowić będzie dla skarżącej pomoc, o którym to prawie traktują przepisy Oddziału 2 Rozdziału 3 Działu V ustawy z dnia 30 czerwca 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z tych względów orzeczono jak w punkcie drugim sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.
