III SA/Łd 456/13

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] nr [...] Dyrektor izby Celnej w [...] odmówił "A" spółce jawnej w likwidacji w K. przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego I w Ł. nr [...] z dnia [...] określającej zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiące od sierpnia do grudnia 2006r. i umarzającej postępowania za miesiące czerwiec i lipiec 2006r.

Organ administracji wydał rozstrzygnięcie w oparciu o następujący stan faktyczny:

W dniu 10 października 2012r. J. W., likwidator "A" spółka jawna w likwidacji w K., złożył do Dyrektora Izby Celnej w [...] wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego I w Ł. nr [...] z dnia [...] określającej zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiące od sierpnia do grudnia 2006r. i umarzającej postępowania za miesiące czerwiec i lipiec 2006r. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, iż decyzja została przesłana na adres gdzie nie przebywał oraz w okresie kiedy była ona doręczona nie mógł jej odebrać gdyż przebywał w tym czasie w Areszcie Śledczym w [...] (w okresie od 29 lipca 2010r. do 25 czerwca 2012r.).

Wobec tego, że drugim likwidatorem spółki był D. Ł. został on wezwany do podpisania wniosku. D. Ł. podpisał wniosek w wymaganym terminie. Obaj likwidatorzy do wniosku dołączyli także odwołanie od decyzji z dnia [...].

Dyrektor Izby Celnej w [...] podniósł, iż zgodnie z treścią art.162 § 1 Ordynacji podatkowej w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na wniosek zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy.

W myśl art.162 § 2 wymienionej ustawy podanie o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi. Jednocześnie z wniesieniem podania należy dopełnić czynności, dla której był określony termin.

Zgodnie z treścią art.162 § 3 Ordynacji podatkowej przywrócenie terminu do złożenia podania przewidzianego w § 2 jest niedopuszczalne.

W myśl art.163 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej w sprawie przywrócenia terminu postanawia właściwy w sprawie organ podatkowy. W sprawie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia postanawia ostatecznie organ podatkowy właściwy do rozpatrzenia odwołania lub zażalenia.

W ocenie organu podatkowego nie został zachowany termin 7-dniowy, o którym mowa w art.162 § 2 Ordynacji podatkowej. Dyrektor Izby Celnej w [...] jako wierzyciel należności celnych ciążących na spółce pismem z dnia 1 grudnia 2011r. zgłosił do likwidatorów spółki J.W. i D.Ł. wierzytelność wynikającą z decyzji z dnia [...]. Do pisma dołączono kserokopię wymienionej decyzji i wysłano je na adresy prywatne likwidatorów. D. Ł. odebrał ten dokument w dniu 19 grudnia 2011r. i w tym dniu dowiedział się o wydaniu decyzji. J. W. nie odebrał przesyłki gdyż przebywał w tym czasie w Areszcie Śledczym w [...]. Pismem z dnia 14 czerwca 2012r. Dyrektor Izby Celnej w [...] zgłosił do likwidatorów spółki kolejną wierzytelność. Do pisma dołączył decyzję Naczelnika Urzędu Celnego I w Ł. nr [...] z [...] określającą opłatę paliwową za grudzień 2006r. Z treści tej decyzji wynika, że podstawą jej wydania była decyzja Naczelnika Urzędu Celnego I w Ł. z [...]. Przesyłka ta została doręczona D. Ł. w dniu [...] zaś J. W. w dniu [...]. W miesiącu lipcu 2012r. obaj likwidatorzy wiedzieli już o decyzji z [...] zaś wniosek o przywrócenie terminu został złożony dopiero ww wrzesniu 2012r,. czyli po upływie 7-dniowego terminu , o którym mowa w art.162 § 2 Ordynacji podatkowej.

Nadto Dyrektor Izby Celnej w [...] uznał, że nie można stwierdzić, iż uchybienie terminu przez stronę skarżącą nastąpiło bez jej winy. Likwidatorzy spółki podali adres dla doręczeń Urzędowi Skarbowemu w P. lecz nie może to świadczyć, że dochowali wszelkiej staranności w prowadzeniu spraw spółki. Postawienie spółki w stan likwidacji nie oznacza, że zmienia się jej siedziba czy adres dla doręczeń. W Krajowym Rejestrze Sądowym likwidatorzy nie zgłosili zmiany adresu siedziby spółki ani nie wskazali, że pisma do spółki powinny być kierowane na ich adresy prywatne. W KRS nie podano także adresów prywatnych likwidatorów. W związku z czym decyzja z dnia [...] prawidłowo została wysłana na adres w K. W ocenie organu brak było podstaw do uwzględnienia wniosku strony skarżącej.

Na wymienione postanowienie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wniosła "A" spółka jawna w likwidacji w K. podnosząc, że decyzja z [...] została wysłana na błędny adres a ponadto J. W. przez okres 2 lat przebywał w Areszcie Śledczym w [...]. Zobowiązanie jest przedawnione a Izba Celna w [...] nie chce dopuścić do rozpatrzenia odwołania. Strona skarżąca wnosiła o ponowne rozpoznanie sprawy.

Dyrektor Izby Celnej w [...] w odpowiedzi na skargę wnosił o jej oddalenie podtrzymując swoją argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonego p[ostanowienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga nie jest zasadna.

Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku -Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem.

Natomiast, w myśl art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz.270) sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie:

1/ uchyla decyzję lub postanowienie w całości lub w części, jeżeli stwierdzi:

a/ naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy,

b/ naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego,

c/ inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy;

2/ stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach;

3/ stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa, jeżeli zachodzą przyczyny określone w Kodeksie postępowania administracyjnego lub innych przepisach.

Z wymienionych przepisów wynika, iż sąd bada legalność zaskarżonego aktu pod kątem jego zgodności z prawem materialnym, określającym prawa i obowiązki stron oraz z prawem procesowym, regulującym postępowanie przed organami administracji publicznej.

Badając legalność zaskarżonego postanowienia Sąd nie stwierdził naruszenia przez organ administracji przepisów prawa materialnego ani procesowego w stopniu uzasadniającym jego uchylenie.

Podstawą prawną rozstrzygnięcia stanowiły przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012r. poz.749 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art.162 § 1 Ordynacji podatkowej w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na wniosek zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy.

W myśl art.162 § 2 wymienionej ustawy podanie o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi. Jednocześnie z wniesieniem podania należy dopełnić czynności, dla której był określony termin.

Zgodnie z treścią art.162 § 3 Ordynacji podatkowej przywrócenie terminu do złożenia podania przewidzianego w § 2 jest niedopuszczalne.

W myśl art.163 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej w sprawie przywrócenia terminu postanawia właściwy w sprawie organ podatkowy. W sprawie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia postanawia ostatecznie organ podatkowy właściwy do rozpatrzenia odwołania lub zażalenia.

W ocenie Sądu strona skarżąca uchybiła terminowi do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego I w Ł. z dnia [...]. W przekonaniu Sądu wymieniona decyzja została prawidłowo doręczona stronie skarżącej.

Zgodnie z treścią art.151 Ordynacji podatkowej osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności - osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Przepisy art. 146, art. 148 § 2 pkt 1 oraz art. 150 stosuje się odpowiednio.

Z wymienionego przepisu wynika, że jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej przesyłki doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności.

Jak wynika z informacji z Krajowego Rejestru Sądowego adresem siedziby spółki jawnej w likwidacji "A" jest K. ul. A 13. W wymienionym rejestrze nie zgłoszono innego adresu siedziby spółki ani nie podano innego adresu dla korespondencji. W rejestrze brak jest również adresów zamieszkania likwidatorów D. Ł. i J. W. W związku z czym Naczelnik Urzędu Celnego I w Ł. prawidłowo wysłał decyzję z [...] na adres spółki w K. Wysłanie przesyłki na ten adres było zgodne z treścią art.151 Ordynacji podatkowej.

Z dowodu doręczenia przesyłki wynika, że w dniu 25 października 2011r. doręczyciel nie zastał adresata. W związku z czym złożył przesyłkę w urzędzie pocztowym zaś awizo pozostawił w skrzynce pocztowej adresata. Ponowne awizo zostało złożone w dniu 3 listopada 2011r. zaś w dniu 9 listopada 2011r. przesyłkę zwrócono z adnotacją "zwrot nie podjęto w terminie". Przesyłka została doręczona w trybie doręczenia zastępczego, o którym mowa w art.150 Ordynacji podatkowej zaś za datę doręczenia należy przyjąć dzień 8 listopada 2011r. (art.150 § 2 O.p.). W ocenie Sądu decyzja z [...] została prawidłowo doręczona stronie skarżącej.

Odwołanie od decyzji z [...] zostało złożone przez stronę skarżącą w dniu 26 września 2012r. czyli po upływie wymaganego terminu. Jako przyczynę uchybienia terminu likwidatorzy spółki wskazali fakt, że nie wiedzieli o wydanej decyzji.

W przekonaniu Sądu organ podatkowy słusznie uznał, że uchybiony został siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, o którym mowa w art.162 § 2 Ordynacji podatkowej. Termin ten rozpoczyna bieg od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. W przypadku strony skarżącej termin ten rozpoczął bieg od dnia powzięcia wiadomości o wydaniu decyzji przez likwidatorów spółki.

Jeżeli chodzi o D. Ł. to powziął on wiadomość o wydaniu decyzji z [...] w dniu 19 grudnia 2011r. Należy zaznaczyć, że pismem z dnia 1 grudnia 2011r. Dyrektor Izby Celnej w [...] zgłosił do likwidatorów spółki wierzytelności w tym między innymi wierzytelność z tytułu podatku akcyzowego za miesiące od sierpnia do grudnia 2006r.(k.62,63 i 64 akt administracyjnych). Do zgłoszenia załączono także kserokopię decyzji Naczelnika Urzędu Celnego I w Ł. z [...]. Zgłoszenie to wysłano obu likwidatorom spółki na adresy ich zamieszkania. D. Ł. doręczono przesyłkę w dniu 19 grudnia 2011r. (k.61 akt administracyjnych) a więc w tym dniu doręczono mu także decyzję z [...] i tym samym ustała przyczyna uchybienia terminu jaką był brak wiedzy o wydaniu decyzji z [...] Siedmiodniowy termin, o którym mowa w art.162 § 1 O.p. rozpoczął zatem bieg w dniu 20 grudnia 2011r. Przesyłka wysłana na adres zamieszkania J. W. wróciła z adnotacją "zwrot nie podjęto w terminie" gdyż w tym czasie przebywał on w Areszcie Śledczym w [...] (k.58-60 akt administracyjnych).

Odnośnie J. W. to powziął on widomość o wydaniu decyzji z [...] w dniu 2 lipca 2012r. Ponieść należy, że pismem z dnia 14 czerwca 2012r. Dyrektor Izby Celnej w [...] zgłosił do likwidatorów spółki kolejną wierzytelność a mianowicie z tytułu opłaty paliwowej (k.70 akt administracyjnych). Do zgłoszenia dołączono także decyzję Naczelnika Urzędu Celnego I w Ł. z [...] nr [...] (k.67 akt administracyjnych). Zgłoszenie to wysłano obu likwidatorom spółki na adresy ich zamieszkania. Należy zaznaczyć, że decyzja określająca opłatę paliwową za grudzień 2006r. została wydana na podstawie decyzji z [...]. Już w pierwszym zdaniu uzasadnienia decyzji z [...] podniesiono, że wydana została decyzja z [...] i opisano jej treść. Przesyłkę zawierającą zgłoszenie wierzytelności z 14 czerwca 2012r. wraz z decyzją z [...] doręczono J. W. w dniu 2 lipca 2012r. (k.68 akt administracyjnych) zaś D. Ł. w dniu 5 lipca 2012r. (k.69 akt administracyjnych). Zatem już w dniu 2 lipca 2012r. J. W. miał obiektywną możliwość dowiedzenia się o wydaniu decyzji z [...] a więc siedmiodniowy termin, o którym mowa w art.162 § 2 O.p. rozpoczął swój bieg w dniu 3 lipca 2012r.

Zaznaczyć należy, że w sytuacji gdy uchybienie terminu do złożenia środka odwoławczego wynikało z braku wiedzy strony o wydaniu aktu to siedmiodniowy termin, o którym mowa w art.162 § 2 O.p. należy liczyć od dnia, w którym strona miała obiektywną możliwość pozyskania wiedzy o tym akcie a nie od dnia kiedy faktycznie dowiedziała się o tym akcie. W przypadku gdy w dniu 2 lipca 2012r. doręczono J. W. zgłoszenie wierzytelności wraz z decyzją [...], z której wynika wprost, że została ona wydana na podstawie decyzji z [...], to należało uznać, iż w tym dniu (tzn. 2 lipca 2012r.), przy dołożeniu należytej staranności w zabezpieczeniu własnych interesów, miał on obiektywną możliwość dowiedzenia się o decyzji z 20 października 2011r. W ocenie Sądu przyjęcie odmiennego poglądu, a mianowicie, że decyduje dzień kiedy strona faktycznie dowiedziała się o akcie co do którego nie miała wcześniej wiedzy a nie dzień obiektywnej możliwości dowiedzenia się o wydanym akcie, oznaczałoby, że to sama strona decydowałaby od kiedy liczyć siedmiodniowy termin a nie przepis prawa. Sąd w obecnym składzie nie podzielił takiego poglądu. W przekonaniu Sądu skoro w dniu 2 lipca 2012r. J. W. doręczono decyzję z [...], którą wydano na podstawie decyzji z [...] co wynika wprost z uzasadnienia decyzji z [...], to tym samym ustała przyczyna uchybienia terminu jaką był brak wiedzy o wydaniu decyzji z [...]. Należało zatem uznać, że siedmiodniowy termin, o którym mowa w art.162 § 2 O.p. rozpoczął bieg w dniu 3 lipca 2012r.

Sąd nie podzielił poglądu wyrażonego na rozprawie przez D. Ł., że po doręczeniu mu w dniu 19 grudnia 2011r., decyzji z [...] nie mógł wnieść od niej odwołania gdyż w tym czasie J.. W. przebywał w Areszcie Śledczym w [...], nie miał z nim kontaktu zaś spółkę muszą reprezentować obaj likwidatorzy. Należy zgodzić się z poglądem, że w przypadku gdy jest dwóch likwidatorów spółki to są oni obaj upoważnieni łącznie do jej reprezentowania co wynika z treści art.75 Kodeksu spółek handlowych. Z zebranego materiału dowodowego nie wynika aby wspólnicy spółki podjęli uchwałę upoważniającą do jej reprezentowania tylko przez jednego likwidatora. Mimo, że J. W. w okresie od 29 lipca 2010r. do 25 czerwca 2012r. był tymczasowo aresztowany to D. Ł. miał możliwość wniesienia odwołania od decyzji z [...] wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu. Mógł on sam podpisać odwołanie i wniosek informując jednocześnie organ podatkowy, że J.W. przebywa w Areszcie Śledczym w [...] i nie ma z nim kontaktu. W takim przypadku organ podatkowy mógł wezwać J.W. do uzupełnienia braków odwołania i wniosku na adres Aresztu Śledczego w [...]. Była zatem możliwość skutecznego wniesienia odwołania przez spółkę lecz D. Ł. tego nie uczynił.

W ocenie Sądu nie ma istotnego znaczenia fakt, że w dniu 20 stycznia 2009r. obaj likwidatorzy spółki powiadomili Urząd Skarbowy w P. o adresach dla doręczeń we wszystkich sprawach dotyczących spółki (k.5 akt administracyjnych). Pismo to było bowiem skierowane do Urzędu Skarbowego w P. a ponadto nie dotyczyło konkretnej sprawy lecz ogólnie wszystkich spraw dotyczących spółki. Decyzję z dnia [...] wydał Naczelnik Urzędu Celnego I w Ł. a nie Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. Nadto sposób doręczenia przesyłek jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej reguluje art.151 Ordynacji podatkowej. Przesyłki doręcza się takiej jednostce w miejscu jej siedziby lub miejscu prowadzenia działalności a nie na prywatne adresy dwóch likwidatorów. Zarzut strony skarżącej w tym zakresie nie jest zasadny.

Reasumując Sąd uznał, że skarga nie jest uzasadniona. W ocenie Sądu przekroczony został siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji z [...]. Przyczyną uchybienia terminu był brak wiedzy obu likwidatorów spółki o wydaniu wymienionej decyzji. Przyczyna ta, w ocenie Sądu, ustała w stosunku do D. Ł. w dniu 19 grudnia 2011r. zaś wobec J. W. w dniu 2 lipca 2011r. Wniosek o przywrócenie terminu został złożony w dniu 26 września 2012r. czyli z przekroczeniem siedmiodniowego terminu, o którym mowa w art.162 § 2 Ordynacji podatkowej. Wobec uchybienia tego terminu organ podatkowy trafnie odmówił uwzględnienia wniosku strony skarżącej. Rozpoznając sprawę Sąd nie stwierdził naruszenia przez organ administracji przepisów prawa materialnego, bądź przepisów postępowania administracyjnego mogących mieć wpływ na wynik sprawy. Z tych wszystkich względów, na podstawie art. 151 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd oddalił skargę.

b.a.