III SA/Po 739/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2013-06-25Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Maria Lorych-Olszanowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 25 czerwca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Lorych-Olszanowska po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2013 roku na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi Spółka A na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie klasyfikacji taryfowej postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Uzasadnienie
Pismem z dnia 18 kwietnia 2013 r. strona skarżąca wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie klasyfikacji taryfowej.
Wraz ze skargą strona złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania skarżonej decyzji. W skardze nie zostało jednak zawarte uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. t.j. z 2012 r., poz. 270), dalej jako P.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z przepisu tego wynika, że sąd może wstrzymać wykonanie danego aktu administracyjnego uzależniając to od zdarzeń przyszłych, będących spodziewanym skutkiem wykonania aktu lub czynności, albo w drodze egzekucji administracyjnej albo w wyniku działań osób trzecich realizujących swoje uprawnienia lub obowiązki. Tym samym, aby nastąpiła ocena Sądu, zainicjowana złożonym wnioskiem o wstrzymanie, strona powinna uzasadnić ten wniosek powołując się na określone okoliczności faktyczne, ewentualnie winna uprawdopodobnić możliwość ich wystąpienia działając we własnym interesie.
We wniosku zawartym w skardze brak jest jakiegokolwiek uzasadnienia wskazującego na istnienie przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Poza zarzutami odnoszącymi się bezpośrednio do zaskarżonej decyzji, których Sąd na tym etapie rozpoznawania sprawy nie bierze pod rozwagę, nie zawarto żadnych twierdzeń odnoszących się wprost do wniosku i przemawiających za jego uwzględnieniem. Skarżąca nie powołała się na konkretne zdarzenia, które świadczyłyby o tym, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji byłoby zasadne. Brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (vide postanowienie NSA z 18 maja 2004 r., sygn. akt FZ 65/04, niepubl.).
Skoro strona skarżąca nie uprawdopodobniła niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, to nie można przyjąć twierdzenia, że wykonanie decyzji spowodowałoby taką szkodę, a co więcej "znaczną szkodę".
Wobec powyższego, na podstawie powołanego wyżej art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Maria Lorych-Olszanowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 25 czerwca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Lorych-Olszanowska po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2013 roku na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi Spółka A na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie klasyfikacji taryfowej postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Uzasadnienie
Pismem z dnia 18 kwietnia 2013 r. strona skarżąca wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie klasyfikacji taryfowej.
Wraz ze skargą strona złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania skarżonej decyzji. W skardze nie zostało jednak zawarte uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. t.j. z 2012 r., poz. 270), dalej jako P.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z przepisu tego wynika, że sąd może wstrzymać wykonanie danego aktu administracyjnego uzależniając to od zdarzeń przyszłych, będących spodziewanym skutkiem wykonania aktu lub czynności, albo w drodze egzekucji administracyjnej albo w wyniku działań osób trzecich realizujących swoje uprawnienia lub obowiązki. Tym samym, aby nastąpiła ocena Sądu, zainicjowana złożonym wnioskiem o wstrzymanie, strona powinna uzasadnić ten wniosek powołując się na określone okoliczności faktyczne, ewentualnie winna uprawdopodobnić możliwość ich wystąpienia działając we własnym interesie.
We wniosku zawartym w skardze brak jest jakiegokolwiek uzasadnienia wskazującego na istnienie przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Poza zarzutami odnoszącymi się bezpośrednio do zaskarżonej decyzji, których Sąd na tym etapie rozpoznawania sprawy nie bierze pod rozwagę, nie zawarto żadnych twierdzeń odnoszących się wprost do wniosku i przemawiających za jego uwzględnieniem. Skarżąca nie powołała się na konkretne zdarzenia, które świadczyłyby o tym, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji byłoby zasadne. Brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (vide postanowienie NSA z 18 maja 2004 r., sygn. akt FZ 65/04, niepubl.).
Skoro strona skarżąca nie uprawdopodobniła niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, to nie można przyjąć twierdzenia, że wykonanie decyzji spowodowałoby taką szkodę, a co więcej "znaczną szkodę".
Wobec powyższego, na podstawie powołanego wyżej art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.
