I SA/Ol 252/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
2013-06-13Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Małgorzata Klimek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie - Małgorzata Klimek po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2013r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Spółki A o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie: zobowiązania podatkowego w podatku od gier na automatach o niskich wygranych za maj 2010r. postanawia : odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych
Uzasadnienie
Spółka A złożyła formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie prawnej w postaci zwolnienia od kosztów sądowych. Argumentując wniosek Spółka wskazała, że nie ma środków na uiszczenie wpisu sądowego, gdyż przychody spółki w roku 2011 i 2012 w związku ze zmianą przepisów zmalały drastycznie w stosunku do roku 2009 i 2010. Wyjaśniła, iż obecnie eksploatuje o około 75% mniej automatów niż pod koniec 2009r, w konsekwencji nie posiada środków na bieżącą działalność. Podniosła, iż w dacie sporządzania wniosku o przyznanie prawa pomocy posiadała co prawda środki na koncie, lecz były to środki "wyjęte" z automatów do gier o niskich wygranych. Ponadto przygotowuje się do uiszczenia należności publicznoprawnych za miesiąc marzec i kwiecień 2013r. oraz pozostałych należności. Wskazała, iż zobowiązana będzie do uiszczenia 64.000 zł tytułem podatku od gier, około 60.000 zł tytułem czynszu najmu za lokale, około 50.000 zł tytułem pozostałych wydatków (wśród których wykazała: pozostałe daniny publicznoprawne, wynagrodzenia, pozostałe koszty bieżącej działalności. Zauważyła, iż w najbliższym czasie zobowiązana będzie do uiszczenia wydatków w łacnej wysokości 175.000 zł co przekracza środki zgromadzone na koncie bankowym. Dodała, iż środki trwałe spółki to w większości automaty do gier o niskich wygranych, których w obecnych warunkach nie da się zbyć ani w Polsce ani za granicą.
Z formularza wniosku PPPr. wynika, że kapitał zakładowy Spółki wynosi 1.000.000,00 zł, wartość środków trwałych wnioskodawcy wg. bilansu za ostatni rok wynosi 2.215.465,75 zł, natomiast wysokość straty za ostatni rok obrotowy według bilansu skarżąca określiła na kwotę – 379.743,93 zł. Na koncie Spółki znajdują się środki w wysokości 34.770,08 zł.
Zgodnie z art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm. – dalej p.p.s.a.) osobie prawnej, a także innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym, gdy wykaże że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych
i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 p.p.s.a.).
Oceniając sytuację finansową na podstawie złożonych przez wnioskodawczynię oświadczeń, należy stwierdzić, iż skarżąca nie wykazała, że spełnia przesłanki warunkujące przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Przedstawiona we wniosku sytuacja finansowa spółki nie wskazuje, aby spółka nie posiadała środków na uiszczenie kosztów sądowych, bądź nie miała możliwości ich zdobycia.
Przede wszystkim wskazać należy, że skarżąca posiada znaczny majątek
w postaci środków trwałych o wartości 2.215.465,75 zł. Twierdzenia wnioskodawczyni, że spieniężenie posiadanego majątku jest obecnie trudne bądź niemożliwe, nie oznacza automatycznie po stronie Sądu obowiązku przyznania jej prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Ze złożonych oświadczeń, jak również z wyciągu z KRS, nie wynika, aby majątek ten był obciążony prawami osób trzecich. Wnioskodawczyni posiada zatem majątek o wskazanej wyżej wartości, pozostający do jej dyspozycji.
W tym miejscu zauważyć należy, że przyznanie prawa pomocy osobie prawnej zostało w znacznym zakresie pozostawione uznaniu sądu administracyjnego. Osoba prawna obowiązana jest wykazać nie tylko, że nie ma adekwatnych środków na poniesienie kosztów postępowania, ale także, że nie ma ich, mimo iż podjęła wszelkie niezbędne środki, aby zdobyć fundusze na pokrycie tych wydatków (zob. Jan Paweł Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. 2 wyd., Warszawa 2006, s. 504, postanowienie NSA z 24 czerwca 2008 r., I GZ 147/08, Lex nr 479137).
Skarżąca posiada również środki na rachunku bankowym w wysokości 34.770,08 zł. Podkreślić należy, że koszty związane z postępowaniem przed sądem należy traktować na równi z innymi kosztami prowadzonej działalności, takimi jak należności publicznoprawne, pieniężne zobowiązania umowne czy wynagrodzenia pracownicze. Zdaniem rozpoznającego niniejszy wniosek, w wykazywanych przez spółkę wydatkach takich jak "pozostałe daniny publicznoprawne" czy też "pozostałe koszty bieżącej działalności" – spółka winna uwzględnić również koszty sądowe związane
z zainicjowanymi przez siebie postępowaniami przed tutejszym Sądem. Środki posiadane przez wnioskującą na koncie, w dniu złożenia wniosku umożliwiały pokrycie kosztów sądowych w niniejszej sprawie oraz w innych sprawach skarżącej. W ocenie referendarza sądowego spółka nie wykazała, że wygospodarowanie w jej sytuacji majątkowej sumy potrzebnej na uiszczenie wpisu sądowego nie mieści się w jej możliwościach finansowych. Ograniczyła się jedynie do wskazania, że wszelkie pozostające w jej dyspozycji środki o takim charakterze przeznaczane są na pokrycie danin publicznoprawnych i na bieżącą działalność. Jak już wyżej stwierdzono nie można wszelkich kosztów działalności gospodarczej uznawać za priorytetowe wobec kosztów prowadzonego postępowania sądowego. Innymi słowy zwolnienie skarżącej od kosztów sądowych i przerzucenie ciężaru tych kosztów na Skarb Państwa, oznaczałoby przyznanie innym wydatkom wnioskującej (takim jak np. czynsz za lokale czy bieżące koszty działalności) pierwszeństwa przed kosztami prowadzonego postępowania sądowego.
Nie można również pominąć, że wysokość kapitału zakładowego (1.000.000 zł) przemawia przeciwko uwzględnieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 maja 2008 r., I FZ 143/08, publ. CBOiS).
W świetle powyższych danych uzasadniony jest wniosek, że skarżąca Spółka dysponuje środkami finansowymi na pokrycie kosztów wymaganego wpisu od skargi oraz ewentualnych dalszych kosztów postępowania zwłaszcza, że wysokość wpisu
w niniejszej sprawie nie jest wysoka ( 204 zł). Jak przyjmuje się bowiem
w orzecznictwie, fakt, że jest ona wielokrotnie niższa niż deklarowana przez osobę prawną wartość posiadanego majątku i ponoszonych kosztów bieżącej działalności powoduje, iż nie spełnia ona przesłanek przyznania prawa pomocy przewidzianych przez art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 marca 2012 r., sygn. akt II GZ 89/12, publ. CBOiS).
W tym miejscu wskazać należy, iż rozpoznając niniejszy wniosek wzięto pod uwagę, iż skarżąca jest zobowiązana do uiszczenia kosztów sądowych w 27 sprawach zawisłych przed tut. Sądem, a łączna wysokość wpisów w tych sprawach wynosi 4.395 zł. Powyższe nie zmienia stanowiska w przedmiocie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Adekwatne pozostają bowiem twierdzenia dotyczące możliwości poniesienia kosztów sądowych (uwzględniając wszystkie sprawy ) w konfrontacji z przedstawioną sytuacją materialną spółki tj. wartością środków trwałych, wysokością kapitału zakładowego oraz kwotą środków posiadanych na koncie. Biorąc pod uwagę łączną wysokość kosztów sądowych koniecznych do uiszczenia na obecnym etapie postępowania, stwierdzić należy, że kwota ta jest kilkakrotnie niższa od kwoty znajdującej się na rachunku bankowym oraz wielokrotnie niższa od wartości posiadanego majątku i kosztów związanych z bieżącą działalnością spółki. W tym świetle kwota należnych wpisów nie jest znacząca dla kondycji finansowej spółki
Wskazać również należy, że od podmiotów prowadzących działalność gospodarczą generalnie wymaga się podejmowania działań z zachowaniem wyższego stopnia staranności. Dotyczy to również przewidywania konsekwencji wykonywanej działalności w postaci konieczności prowadzenia postępowań sądowych i ponoszenia związanych z tym kosztów.
Przyjmuje się również, że przedsiębiorstwo, które nie wykazało, iż utraciło płynność finansową i nadal funkcjonuje w obrocie gospodarczym, nawet pomimo trudności finansowych powinno partycypować w kosztach postępowania sądowego. Przedsiębiorstwo prowadząc działalność gospodarczą powinno uwzględnić w jej ramach odpowiednie środki finansowe na pokrycie kosztów postępowań sądowych związanych z jego działalnością (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 kwietnia 2008 r., I OZ 208/08, LEX nr 477191).
Z oświadczeń zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że spółka wciąż prowadzi działalność gospodarczą i brak jest informacji, aby utraciła płynność finansową. Wobec spółki nie toczy się również postępowanie egzekucyjne.
Z przedłożonego wyciągu z Krajowego Rejestru Sądowego (stan na dzień 17.04.2013r.) nie wynika również, aby spółka miała jakiekolwiek zaległości jak również, aby zainicjowała postępowanie upadłościowe czy naprawcze. O braku zaległości świadczy również stwierdzenie, że przygotowuje się do zapłacenia należności za miesiąc marzec i kwiecień. Spółka nie podniosła, że z uwagi na jej sytuację majątkową jest zmuszona zawiesić prowadzoną działalność gospodarczą, czy też liczy się
z całkowitym zaprzestaniem prowadzenia tej działalności. Wskazała jedynie, że jej przychód znacząco zmalał w porównaniu z poprzednimi latami oraz że obecnie eksploatuje znacznie mniej automatów do gry. W takiej sytuacji nie ma podstaw do traktowania skarżącej spółki w szczególny sposób w stosunku do innych podmiotów funkcjonujących w obrocie gospodarczym.
Odnosząc się do poniesionej za ostatni rok obrotowy straty wskazać należy, że
w orzecznictwie przyjmuje się, że ponoszenie straty nie oznacza spełnienia przesłanki warunkującej przyznania prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych. Strata jest jedynie nadwyżką sumy kosztów uzyskania przychodów nad osiągniętymi przychodami. Powstanie straty w pewnym okresie nie oznacza jeszcze całkowitej utraty możliwości płatniczych, a co za tym idzie, nie warunkuje potrzeby udzielenia pomocy
w postaci zwolnienia od kosztów sądowych (por. postanowienia NSA z dnia 22 marca 2011 r., II GZ 112/11 oraz z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I FZ 260/08, publ. CBOiS).
Reasumując stwierdzić należy, że wniosek Spółki A o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych nie wyczerpuje ustawowej przesłanki, o której mowa w art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Małgorzata Klimek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie - Małgorzata Klimek po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2013r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Spółki A o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie: zobowiązania podatkowego w podatku od gier na automatach o niskich wygranych za maj 2010r. postanawia : odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych
Uzasadnienie
Spółka A złożyła formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie prawnej w postaci zwolnienia od kosztów sądowych. Argumentując wniosek Spółka wskazała, że nie ma środków na uiszczenie wpisu sądowego, gdyż przychody spółki w roku 2011 i 2012 w związku ze zmianą przepisów zmalały drastycznie w stosunku do roku 2009 i 2010. Wyjaśniła, iż obecnie eksploatuje o około 75% mniej automatów niż pod koniec 2009r, w konsekwencji nie posiada środków na bieżącą działalność. Podniosła, iż w dacie sporządzania wniosku o przyznanie prawa pomocy posiadała co prawda środki na koncie, lecz były to środki "wyjęte" z automatów do gier o niskich wygranych. Ponadto przygotowuje się do uiszczenia należności publicznoprawnych za miesiąc marzec i kwiecień 2013r. oraz pozostałych należności. Wskazała, iż zobowiązana będzie do uiszczenia 64.000 zł tytułem podatku od gier, około 60.000 zł tytułem czynszu najmu za lokale, około 50.000 zł tytułem pozostałych wydatków (wśród których wykazała: pozostałe daniny publicznoprawne, wynagrodzenia, pozostałe koszty bieżącej działalności. Zauważyła, iż w najbliższym czasie zobowiązana będzie do uiszczenia wydatków w łacnej wysokości 175.000 zł co przekracza środki zgromadzone na koncie bankowym. Dodała, iż środki trwałe spółki to w większości automaty do gier o niskich wygranych, których w obecnych warunkach nie da się zbyć ani w Polsce ani za granicą.
Z formularza wniosku PPPr. wynika, że kapitał zakładowy Spółki wynosi 1.000.000,00 zł, wartość środków trwałych wnioskodawcy wg. bilansu za ostatni rok wynosi 2.215.465,75 zł, natomiast wysokość straty za ostatni rok obrotowy według bilansu skarżąca określiła na kwotę – 379.743,93 zł. Na koncie Spółki znajdują się środki w wysokości 34.770,08 zł.
Zgodnie z art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm. – dalej p.p.s.a.) osobie prawnej, a także innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym, gdy wykaże że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych
i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 p.p.s.a.).
Oceniając sytuację finansową na podstawie złożonych przez wnioskodawczynię oświadczeń, należy stwierdzić, iż skarżąca nie wykazała, że spełnia przesłanki warunkujące przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Przedstawiona we wniosku sytuacja finansowa spółki nie wskazuje, aby spółka nie posiadała środków na uiszczenie kosztów sądowych, bądź nie miała możliwości ich zdobycia.
Przede wszystkim wskazać należy, że skarżąca posiada znaczny majątek
w postaci środków trwałych o wartości 2.215.465,75 zł. Twierdzenia wnioskodawczyni, że spieniężenie posiadanego majątku jest obecnie trudne bądź niemożliwe, nie oznacza automatycznie po stronie Sądu obowiązku przyznania jej prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Ze złożonych oświadczeń, jak również z wyciągu z KRS, nie wynika, aby majątek ten był obciążony prawami osób trzecich. Wnioskodawczyni posiada zatem majątek o wskazanej wyżej wartości, pozostający do jej dyspozycji.
W tym miejscu zauważyć należy, że przyznanie prawa pomocy osobie prawnej zostało w znacznym zakresie pozostawione uznaniu sądu administracyjnego. Osoba prawna obowiązana jest wykazać nie tylko, że nie ma adekwatnych środków na poniesienie kosztów postępowania, ale także, że nie ma ich, mimo iż podjęła wszelkie niezbędne środki, aby zdobyć fundusze na pokrycie tych wydatków (zob. Jan Paweł Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. 2 wyd., Warszawa 2006, s. 504, postanowienie NSA z 24 czerwca 2008 r., I GZ 147/08, Lex nr 479137).
Skarżąca posiada również środki na rachunku bankowym w wysokości 34.770,08 zł. Podkreślić należy, że koszty związane z postępowaniem przed sądem należy traktować na równi z innymi kosztami prowadzonej działalności, takimi jak należności publicznoprawne, pieniężne zobowiązania umowne czy wynagrodzenia pracownicze. Zdaniem rozpoznającego niniejszy wniosek, w wykazywanych przez spółkę wydatkach takich jak "pozostałe daniny publicznoprawne" czy też "pozostałe koszty bieżącej działalności" – spółka winna uwzględnić również koszty sądowe związane
z zainicjowanymi przez siebie postępowaniami przed tutejszym Sądem. Środki posiadane przez wnioskującą na koncie, w dniu złożenia wniosku umożliwiały pokrycie kosztów sądowych w niniejszej sprawie oraz w innych sprawach skarżącej. W ocenie referendarza sądowego spółka nie wykazała, że wygospodarowanie w jej sytuacji majątkowej sumy potrzebnej na uiszczenie wpisu sądowego nie mieści się w jej możliwościach finansowych. Ograniczyła się jedynie do wskazania, że wszelkie pozostające w jej dyspozycji środki o takim charakterze przeznaczane są na pokrycie danin publicznoprawnych i na bieżącą działalność. Jak już wyżej stwierdzono nie można wszelkich kosztów działalności gospodarczej uznawać za priorytetowe wobec kosztów prowadzonego postępowania sądowego. Innymi słowy zwolnienie skarżącej od kosztów sądowych i przerzucenie ciężaru tych kosztów na Skarb Państwa, oznaczałoby przyznanie innym wydatkom wnioskującej (takim jak np. czynsz za lokale czy bieżące koszty działalności) pierwszeństwa przed kosztami prowadzonego postępowania sądowego.
Nie można również pominąć, że wysokość kapitału zakładowego (1.000.000 zł) przemawia przeciwko uwzględnieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 maja 2008 r., I FZ 143/08, publ. CBOiS).
W świetle powyższych danych uzasadniony jest wniosek, że skarżąca Spółka dysponuje środkami finansowymi na pokrycie kosztów wymaganego wpisu od skargi oraz ewentualnych dalszych kosztów postępowania zwłaszcza, że wysokość wpisu
w niniejszej sprawie nie jest wysoka ( 204 zł). Jak przyjmuje się bowiem
w orzecznictwie, fakt, że jest ona wielokrotnie niższa niż deklarowana przez osobę prawną wartość posiadanego majątku i ponoszonych kosztów bieżącej działalności powoduje, iż nie spełnia ona przesłanek przyznania prawa pomocy przewidzianych przez art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 marca 2012 r., sygn. akt II GZ 89/12, publ. CBOiS).
W tym miejscu wskazać należy, iż rozpoznając niniejszy wniosek wzięto pod uwagę, iż skarżąca jest zobowiązana do uiszczenia kosztów sądowych w 27 sprawach zawisłych przed tut. Sądem, a łączna wysokość wpisów w tych sprawach wynosi 4.395 zł. Powyższe nie zmienia stanowiska w przedmiocie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Adekwatne pozostają bowiem twierdzenia dotyczące możliwości poniesienia kosztów sądowych (uwzględniając wszystkie sprawy ) w konfrontacji z przedstawioną sytuacją materialną spółki tj. wartością środków trwałych, wysokością kapitału zakładowego oraz kwotą środków posiadanych na koncie. Biorąc pod uwagę łączną wysokość kosztów sądowych koniecznych do uiszczenia na obecnym etapie postępowania, stwierdzić należy, że kwota ta jest kilkakrotnie niższa od kwoty znajdującej się na rachunku bankowym oraz wielokrotnie niższa od wartości posiadanego majątku i kosztów związanych z bieżącą działalnością spółki. W tym świetle kwota należnych wpisów nie jest znacząca dla kondycji finansowej spółki
Wskazać również należy, że od podmiotów prowadzących działalność gospodarczą generalnie wymaga się podejmowania działań z zachowaniem wyższego stopnia staranności. Dotyczy to również przewidywania konsekwencji wykonywanej działalności w postaci konieczności prowadzenia postępowań sądowych i ponoszenia związanych z tym kosztów.
Przyjmuje się również, że przedsiębiorstwo, które nie wykazało, iż utraciło płynność finansową i nadal funkcjonuje w obrocie gospodarczym, nawet pomimo trudności finansowych powinno partycypować w kosztach postępowania sądowego. Przedsiębiorstwo prowadząc działalność gospodarczą powinno uwzględnić w jej ramach odpowiednie środki finansowe na pokrycie kosztów postępowań sądowych związanych z jego działalnością (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 kwietnia 2008 r., I OZ 208/08, LEX nr 477191).
Z oświadczeń zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że spółka wciąż prowadzi działalność gospodarczą i brak jest informacji, aby utraciła płynność finansową. Wobec spółki nie toczy się również postępowanie egzekucyjne.
Z przedłożonego wyciągu z Krajowego Rejestru Sądowego (stan na dzień 17.04.2013r.) nie wynika również, aby spółka miała jakiekolwiek zaległości jak również, aby zainicjowała postępowanie upadłościowe czy naprawcze. O braku zaległości świadczy również stwierdzenie, że przygotowuje się do zapłacenia należności za miesiąc marzec i kwiecień. Spółka nie podniosła, że z uwagi na jej sytuację majątkową jest zmuszona zawiesić prowadzoną działalność gospodarczą, czy też liczy się
z całkowitym zaprzestaniem prowadzenia tej działalności. Wskazała jedynie, że jej przychód znacząco zmalał w porównaniu z poprzednimi latami oraz że obecnie eksploatuje znacznie mniej automatów do gry. W takiej sytuacji nie ma podstaw do traktowania skarżącej spółki w szczególny sposób w stosunku do innych podmiotów funkcjonujących w obrocie gospodarczym.
Odnosząc się do poniesionej za ostatni rok obrotowy straty wskazać należy, że
w orzecznictwie przyjmuje się, że ponoszenie straty nie oznacza spełnienia przesłanki warunkującej przyznania prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych. Strata jest jedynie nadwyżką sumy kosztów uzyskania przychodów nad osiągniętymi przychodami. Powstanie straty w pewnym okresie nie oznacza jeszcze całkowitej utraty możliwości płatniczych, a co za tym idzie, nie warunkuje potrzeby udzielenia pomocy
w postaci zwolnienia od kosztów sądowych (por. postanowienia NSA z dnia 22 marca 2011 r., II GZ 112/11 oraz z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I FZ 260/08, publ. CBOiS).
Reasumując stwierdzić należy, że wniosek Spółki A o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych nie wyczerpuje ustawowej przesłanki, o której mowa w art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.
