• II SA/Wr 253/13 - Postano...
  29.03.2024

II SA/Wr 253/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2013-06-11

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Alicja Palus /sprawozdawca/
Andrzej Wawrzyniak /przewodniczący/
Halina Kremis

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie: Sędzia NSA Halina Kremis Sędzia WSA Alicja Palus (sprawozdawca) Protokolant: Asystent sędziego Łukasz Cieślak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Gminy Świdnica z dnia 7 września 2012 r. nr XXXI/215/2012 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszarów położonych w Makowicach, Witoszowie Dolnym i Witoszowie Górnym w Gminie Świdnica postanawia: umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu.

Uzasadnienie

Wojewoda Dolnośląski działający jako organ nadzoru wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na uchwałę Nr XXXI/215/2012 Rady Gminy Świdnica z dnia 7 września 2012 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszarów położonych w Makowicach, Witoszowie Dolnym i Witoszowie Górnym w Gminie Świdnica w zakresie stanowiącym jej § 23 ust. 2 pkt 1 oraz załącznik graficzny nr 1 arkusz A. Wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały we wskazanej powyżej części Wojewoda Dolnośląski zarzucił podjęcie skarżonych fragmentów aktu planistycznego z naruszeniem art. 15 ust. 2 pkt 6 i art. 28 ust. 1 uchwały z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) oraz naruszeniem § 4 pkt 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 164, poz. 1587).

W piśmie doręczonym Sądowi w dniu 21 maja 2013 r. pełnomocnik Wojewody Dolnośląskiego działając na podstawie art. 60 oraz art. 208 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. Nr 270, poz. 1101) oświadczył, że cofa skargę wniesioną w tej sprawie i wniósł o zasądzenie kosztów procesowych wg norm przepisanych.

Uzasadniając swoją czynność pełnomocnik organu nadzoru podał, że w odpowiedzi na skargę Rada Gminy Świdnica udzieliła dodatkowych wyjaśnień w sprawie, po przeanalizowaniu których organ nadzoru stwierdził, że podtrzymanie zarzutu niewyznaczenia linii zabudowy dla obszaru A1.MN jest bezzasadne.

Ponadto pełnomocnik Wojewody Dolnośląskiego wyjaśnił, że w odpowiedzi na skargę Rada Gminy Świdnica wskazała, że szczegółowe określenie położenia zabudowy na terenie oznaczonym w planie symbolem A1. MN nie jest konieczne dla ochrony ładu przestrzennego, ponieważ planowana zabudowa nie stanowi elementu ciągu zabudowy wzdłuż ulicy - nie jest więc istotne limitowanie w sposób szczególny lokalizacji tej zabudowy. Zdaniem skarżącego organu nadzoru, argument że taki stan faktyczny nie wymaga obligatoryjnego zastosowania linii zabudowy jest trafny.

Teren oznaczony w planie symbolem A1. MN obejmuje tylko część działki we wsi Makowice, dlatego organ nadzoru nie miał możliwości samodzielnie ocenić prawidłowości regulacji uchwały dotyczących ochrony ładu przestrzennego całej wsi Makowice. Nie został bowiem poinformowany o polityce przestrzennej Gminy w tym zakresie; wyjaśnienia Zastępcy Wójta zawarte w piśmie SPP.6721.3.2007 z dnia 22 listopada 2012 r. (załączonym do skargi) były fragmentaryczne i nie oddawały istoty problemu.

W zakończeniu uzasadnienia pełnomocnik skarżącego organu podał, że wobec udzielenia przez Gminę Świdnica wyczerpujących wyjaśnień w sprawie dopiero w odpowiedzi na skargę, Wojewoda Dolnośląski wnosi o zasądzenie kosztów procesowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekając w sprawie zważył co następuje:

Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) skarżący może cofnąć skargę, a cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednocześnie przepis ten stanowi, że sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.

Dokonując oceny w tym zakresie Sąd stwierdził, że cofnięcie skargi nie może wywołać żadnego ze skutków wskazanych przez ustawodawcę w zastrzeżeniu zawartym w zdaniu drugim powołanego powyżej przepisu, a to pozwala uznać czynność skarżącego w tym przedmiocie za skuteczną.

W tych okolicznościach Sąd był zobligowany do zastosowania w sprawie przepisu art. 161 § 1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który stanowi, że sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.

Wobec przedstawionych powyżej okoliczności Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...