II SA/Rz 309/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
2013-06-10Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Piotr Godlewski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Piotr Godlewski po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L. E. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia postanawia przyznać wnioskodawczyni prawo pomocy obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie
L. E. – strona skarżąca w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2013 r. Nr [...], wnioskiem o przyznanie prawa pomocy złożonym na obowiązującym osoby fizyczne w postępowaniu sądowoadministracyjnym formularzu PPF (oraz załączonym do niego pismem przewodnim) wniosła o zwolnienie jej od kosztów sądowych; wniosek ten złożyła osobiście, mimo że wraz z innymi skarżącymi jest w sprawie reprezentowana przez pełnomocnika – radcę prawnego.
W jego treści wskazała na swój wiek (72 lata), zły stan zdrowia - orzeczona niepełnosprawność w stopniu znacznym (stan po wymianie stawów biodrowych - trudności z poruszaniem się, przy pomocy kuli łokciowej, po złamaniu kręgosłupa, schorzenia układu krążenia – nadciśnienie i wada serca, osteoporoza, przepuklina, astma i in.) oraz niskie dochody (emerytura w wysokości 938 zł. brutto /803 zł. netto wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym 153 zł.), które z trudem wystarczają jej na pokrycie wydatków związanych z koniecznym utrzymaniem (zakup żywności, opłaty za mieszkanie) oraz leczeniem (zakup leków, środków opatrunkowych, przejazdy do lekarzy).
Wg zawartego we wniosku PPF oświadczenia, prowadzi 1-osobowe gospodarstwo domowe, zajmując część domu, tj. dolną kondygnację o pow. 42 m²; górną kondygnację zajmuje jej syn z rodziną. Jest także współwłaścicielką 16 działek rolnych o pow. łącznej 22,34 arów, budynku mieszkalno – gospodarczego o pow. 34,5 m ² (zajmowanego przez córkę) oraz starego drewnianego budynku o pow.
20,5 m² (pozbawionego mediów i nie nadającego się do użytkowania).
Jako ponoszone wydatki (w rozliczeniu miesięcznym) wykazała opłaty za wywóz śmieci, wodę i kanalizację, energię elektr., gaz, podatek od nieruchomości, telefon, telewizję /razem 344 zł./ i zakup lekarstw /ok. 209 zł./; łącznie 553 zł. Pozostałą część /ok. 250 zł./ przeznacza przede wszystkim na zakup żywności, gdyż nie pozwala ona już na inne wydatki.
Rozpoznając złożony wniosek stwierdzono, co następuje:
Dochodzone przez L. E. prawo pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych dotyczy jego przyznania w zakresie częściowym, czego warunkiem
w przypadku osoby fizycznej jest wykazanie braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie
i rodziny - art. 245 § 3 w/z z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) – określanej dalej jako P.p.s.a.
Jedynym wyznacznikiem możliwości wywiązania się z ustawowego obowiązku poniesienia kosztów postępowania związanych ze swoim udziałem w sprawie
(art. 199 P.p.s.a.) jest więc sytuacja materialna osoby wnioskującej związana
z uzyskiwanymi przez nią oraz osoby wspólnie gospodarujące (o ile takie są) dochodami, ponoszonymi wydatkami oraz posiadanymi wartościowymi składnikami majątkowymi.
Dokonana w kontekście powyższych regulacji analiza wniosku L. E. przemawia za jego uwzględnieniem. Mimo że w zajmowanym przez nią budynku zamieszkuje również jej syn z rodziną, skarżąca prowadzi odrębne (samodzielne) gospodarstwo domowe. Udzielone przez nią informacje nie dają podstaw do stwierdzenia, że może ona liczyć na finansową pomoc z jego strony; dot. to także córki (samotnej matki), zamieszkującej w stanowiącym jej współwłasność budynku mieszkalno – gospodarczym. Wnioskodawczyni nie dysponuje również żadnymi zasobami finansowymi i wartościowymi składnikami majątkowymi, które poprzez przynoszony dochód lub w wyniku ewentualnego zbycia mogłyby stanowić źródło opłacenia związanych z jej udziałem w sprawie kosztów sądowych. Pobierane przez nią świadczenie emerytalne jest przy tym na tyle niskie, że bez wątpienia pozwala jej na zaspokojenie jedynie najważniejszych wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem siebie i domu, wyłączając zdolność do poczynienia jakichkolwiek oszczędności (rodzaj i wysokość wymienionych przez nią kwotowo wydatków odnoszonych do kosztów utrzymania i leczenia jednej osoby nie budzi wątpliwości).
W sytuacji zatem ograniczonych możliwości zaspokojenia przez skarżącą wszystkich swoich niezbędnych potrzeb życiowych, braku jakichkolwiek oszczędności oraz możliwości pozyskania dodatkowych środków finansowych należy uznać, że sytuacja materialna bez wątpienia nie pozwala jej na opłacenie związanych ze sprawą kosztów sądowych. Przesądza to o uznaniu zasadności jej wniosku w całości.
Ubocznie należy zwrócić uwagę skarżącej, że zwolnienie od kosztów sądowych działa dopiero od momentu jego przyznania, co należy odnieść do opłacenia przez reprezentującego ją i innych skarżących pełnomocnika (radcy prawnego) wpisu od skargi w kwocie 200 zł., a który w zakreślonym terminie nie ustosunkował się do wezwania o wskazanie osoby w imieniu której ta opłata została dokonana (zgodnie z zarządzeniem z-cy Przewodniczącego Wydziału II WSA
w Rzeszowie z dnia 16 kwietnia 2013 r. skutkowało to przyjęciem, że wpłata ta - tytułem wpisu od skargi - dotyczyła pierwszej z osób wymienionych w skardze,
tj. L. E.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku
z art. 245 § 3 oraz art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Piotr Godlewski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Piotr Godlewski po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L. E. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia postanawia przyznać wnioskodawczyni prawo pomocy obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie
L. E. – strona skarżąca w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2013 r. Nr [...], wnioskiem o przyznanie prawa pomocy złożonym na obowiązującym osoby fizyczne w postępowaniu sądowoadministracyjnym formularzu PPF (oraz załączonym do niego pismem przewodnim) wniosła o zwolnienie jej od kosztów sądowych; wniosek ten złożyła osobiście, mimo że wraz z innymi skarżącymi jest w sprawie reprezentowana przez pełnomocnika – radcę prawnego.
W jego treści wskazała na swój wiek (72 lata), zły stan zdrowia - orzeczona niepełnosprawność w stopniu znacznym (stan po wymianie stawów biodrowych - trudności z poruszaniem się, przy pomocy kuli łokciowej, po złamaniu kręgosłupa, schorzenia układu krążenia – nadciśnienie i wada serca, osteoporoza, przepuklina, astma i in.) oraz niskie dochody (emerytura w wysokości 938 zł. brutto /803 zł. netto wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym 153 zł.), które z trudem wystarczają jej na pokrycie wydatków związanych z koniecznym utrzymaniem (zakup żywności, opłaty za mieszkanie) oraz leczeniem (zakup leków, środków opatrunkowych, przejazdy do lekarzy).
Wg zawartego we wniosku PPF oświadczenia, prowadzi 1-osobowe gospodarstwo domowe, zajmując część domu, tj. dolną kondygnację o pow. 42 m²; górną kondygnację zajmuje jej syn z rodziną. Jest także współwłaścicielką 16 działek rolnych o pow. łącznej 22,34 arów, budynku mieszkalno – gospodarczego o pow. 34,5 m ² (zajmowanego przez córkę) oraz starego drewnianego budynku o pow.
20,5 m² (pozbawionego mediów i nie nadającego się do użytkowania).
Jako ponoszone wydatki (w rozliczeniu miesięcznym) wykazała opłaty za wywóz śmieci, wodę i kanalizację, energię elektr., gaz, podatek od nieruchomości, telefon, telewizję /razem 344 zł./ i zakup lekarstw /ok. 209 zł./; łącznie 553 zł. Pozostałą część /ok. 250 zł./ przeznacza przede wszystkim na zakup żywności, gdyż nie pozwala ona już na inne wydatki.
Rozpoznając złożony wniosek stwierdzono, co następuje:
Dochodzone przez L. E. prawo pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych dotyczy jego przyznania w zakresie częściowym, czego warunkiem
w przypadku osoby fizycznej jest wykazanie braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie
i rodziny - art. 245 § 3 w/z z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) – określanej dalej jako P.p.s.a.
Jedynym wyznacznikiem możliwości wywiązania się z ustawowego obowiązku poniesienia kosztów postępowania związanych ze swoim udziałem w sprawie
(art. 199 P.p.s.a.) jest więc sytuacja materialna osoby wnioskującej związana
z uzyskiwanymi przez nią oraz osoby wspólnie gospodarujące (o ile takie są) dochodami, ponoszonymi wydatkami oraz posiadanymi wartościowymi składnikami majątkowymi.
Dokonana w kontekście powyższych regulacji analiza wniosku L. E. przemawia za jego uwzględnieniem. Mimo że w zajmowanym przez nią budynku zamieszkuje również jej syn z rodziną, skarżąca prowadzi odrębne (samodzielne) gospodarstwo domowe. Udzielone przez nią informacje nie dają podstaw do stwierdzenia, że może ona liczyć na finansową pomoc z jego strony; dot. to także córki (samotnej matki), zamieszkującej w stanowiącym jej współwłasność budynku mieszkalno – gospodarczym. Wnioskodawczyni nie dysponuje również żadnymi zasobami finansowymi i wartościowymi składnikami majątkowymi, które poprzez przynoszony dochód lub w wyniku ewentualnego zbycia mogłyby stanowić źródło opłacenia związanych z jej udziałem w sprawie kosztów sądowych. Pobierane przez nią świadczenie emerytalne jest przy tym na tyle niskie, że bez wątpienia pozwala jej na zaspokojenie jedynie najważniejszych wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem siebie i domu, wyłączając zdolność do poczynienia jakichkolwiek oszczędności (rodzaj i wysokość wymienionych przez nią kwotowo wydatków odnoszonych do kosztów utrzymania i leczenia jednej osoby nie budzi wątpliwości).
W sytuacji zatem ograniczonych możliwości zaspokojenia przez skarżącą wszystkich swoich niezbędnych potrzeb życiowych, braku jakichkolwiek oszczędności oraz możliwości pozyskania dodatkowych środków finansowych należy uznać, że sytuacja materialna bez wątpienia nie pozwala jej na opłacenie związanych ze sprawą kosztów sądowych. Przesądza to o uznaniu zasadności jej wniosku w całości.
Ubocznie należy zwrócić uwagę skarżącej, że zwolnienie od kosztów sądowych działa dopiero od momentu jego przyznania, co należy odnieść do opłacenia przez reprezentującego ją i innych skarżących pełnomocnika (radcy prawnego) wpisu od skargi w kwocie 200 zł., a który w zakreślonym terminie nie ustosunkował się do wezwania o wskazanie osoby w imieniu której ta opłata została dokonana (zgodnie z zarządzeniem z-cy Przewodniczącego Wydziału II WSA
w Rzeszowie z dnia 16 kwietnia 2013 r. skutkowało to przyjęciem, że wpłata ta - tytułem wpisu od skargi - dotyczyła pierwszej z osób wymienionych w skardze,
tj. L. E.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku
z art. 245 § 3 oraz art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.
