• II SA/Op 63/13 - Postanow...
  28.03.2024

II SA/Op 63/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
2013-05-27

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Krzysztof Bogusz /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Bogusz po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. G. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi K. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 31 stycznia 2012 r., nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy terenu postanawia: przywrócić termin do uzupełnienia braków formalnych skargi.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 2 stycznia 2013 r. K. G., złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 31 stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy terenu.

Postanowieniem referendarza Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 15 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Op 63/13, przyznano skarżącej na jej wniosek prawo pomocy w całości przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego z urzędu.

Dziekan Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w Opolu wyznaczył pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej J. J., wykonującego zawód w Kancelarii Radcy Prawnego w [...].

Pełnomocnik skarżącej został w dniu 16 kwietnia 2013 r. wezwany do usunięcia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania braku formalnego skargi, przez podpisanie skargi przez K. G. lub nadesłanie podpisanego przez nią odpisu skargi, pod rygorem odrzucenia skargi.

Pełnomocnik pismem z dnia 17 kwietnia 2013 r., które złożył do tut. Sądu w dniu 22 kwietnia 2013 r. (data nadania placówce pocztowej), zwrócił się o wyznaczenie nowego terminu do podpisania skargi z uwagi na brak kontaktu z K. G., oświadczając na wezwanie Sądu, iż składa wniosek o przywrócenie terminu do podpisania skargi.

W dniu 25 kwietnia 2013 r. K. G. osobiście podpisała skargę.

Pismem procesowym z dnia 13 maja 2013 r. pełnomocnik dodatkowo wyjaśnił, że w terminie wyznaczonym przez Sąd, skarżąca nie wiedziała o osobie pełnomocnika wyznaczonego z urzędu. Dowiedziała się o nim i o zobowiązaniu Sądu dopiero z pisma pełnomocnika nadanego pocztą.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, zważył, co następuje:

Wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwana dalej P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 P.p.s.a.).

W piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu, należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 P.p.s.a.), a równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 P.p.s.a.).

Podstawowymi przesłankami, które warunkują przywrócenie terminu jest zatem zachowanie wymogu formalnego z art. 87 § 1 P.p.s.a., oraz stwierdzenie uprawdopodobnienia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego.

W pierwszej kolejności należy odnotować, że pełnomocnik wskazał dzień, w którym skarżąca otrzymała od niego pismo, informujące o wyznaczeniu go jej przedstawicielem i o wezwaniu jej do uzupełnienia braku, jako datę ustania przyczyny uchybienia terminu. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego został przyjęty jednolity pogląd, że wniosek o przywrócenie terminu jest spóźniony, jeżeli został wniesiony po upływie 7- dniowego terminu przewidzianego w art. 87 § 1 P.p.s.a. Termin ten liczy się od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a nie od daty, w której strona dowiedziała się o uchybieniu terminu (patrz. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. akt I GSK 1555/11, System Informacji Prawnej Lex nr 1103968, postanowienie Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 20 sierpnia 2012 r., sygn. akt II OZ 779/10, System Informacji Prawnej Lex nr 663839) ).

Pełnomocnik skarżącej złożył wniosek o przywrócenie terminu w dniu 17 kwietnia 2013 r., a zatem siedmiodniowy termin określony w art. 87 § 1 P.p.s.a., został zachowany, bowiem z jego wyjaśnień wynika, że skarżąca dowiedziała się o wyznaczeniu dla niej pełnomocnika z urzędu i wezwaniu jej do podpisania skargi dopiero z jego pisma. Pełnomocnik natomiast odebrał wezwanie przeznaczone dla skarżącej do uzupełnienie braków formalnych skargi przez jej podpisanie, w dniu 16 kwietnia 2013 r. Najwcześniej zatem dla strony skarżącej przyczyna uchybienia terminu ustała w dacie 16 kwietnia 2013 r., a wniosek o przywrócenie terminu wpłynął 22 kwietnia 2013 r., a zatem w ciągu przepisanych 7 dni.

Ocena, czy zaistniały przesłanki pozytywne do uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu, pozwalające na uznanie, że wnioskodawca nie ponosi winy w uchybieniu terminowi, należy do Sądu. Badając tę kwestię, Sąd powinien przeanalizować wszystkie okoliczności sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy.

W kontekście obowiązującego stanu prawnego oraz w oparciu o całokształt okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż przedstawiona przez pełnomocnika skarżącej argumentacja może stanowić pozytywną przesłankę, pozwalającą na przywrócenie uchybionego terminu.

Pełnomocnik K. G. wykazał, że niezwłocznie po otrzymaniu wezwania do uzupełnienia braku skargi, powiadomił ją o tym listownie i uprawdopodobnił tym samym brak swojej winy w uchybieniu terminowi do uzupełnienia braku formalnego skargi. Skarżąca natomiast, jak wynika z pisma procesowego pełnomocnika z dnia 13 maja 2013 r., stawiła się niezwłocznie po uzyskaniu od niego informacji o potrzebie uzupełnienia braku skargi i podpisała osobiście skargę. Skarżąca wykazała się zatem należytą starannością w dbaniu o swoje interesy. Przy czym przychodzi też stwierdzić, że przeszkoda w terminowym uzupełnieniu braku formalnego była od niej niezależna, o wezwaniu w tym przedmiocie dowiedziała się bowiem dopiero z listu swojego pełnomocnika, co uprawdopodabnia brak jej winy w uchybieniu terminu do uzupełnienie braku skargi.

Wobec powyższego na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a., orzeczono, jak w sentencji.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...