II OZ 679/14

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 20 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 1101/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku pozostawił wniosek R. M. (dalej jako skarżący) o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów postępowania bez rozpoznania, w sprawie ze skargi R. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd I instancji wskazał, że pismem z dnia [...] lutego 2014 r. skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Przy piśmie z dnia [...] lutego 2014 r. referendarz sądowy przesłał wnioskodawcy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej PPF celem jego wypełnienia, podpisania i odesłania do Sądu, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia pisma, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że ww. pismo skutecznie doręczono w dniu 17 marca 2014 r., a zatem termin do nadesłania uzupełnionego formularza upływał w dniu 26 marca 2014 r. Skarżący pismem z dnia 24 marca 2014 r., poprosił o przedłużenie terminu do uzupełnienia braków, bowiem nie jest w stanie ustalić i podać wszystkich niezbędnych danych wymaganych w formularzu. Referendarz sądowy, wobec niezłożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu, zarządzeniem z 31 marca 2014 r. pozostawił wniosek o bez rozpoznania.

Okoliczności te, zdaniem Sądu, bezsprzecznie wskazywały, że skarżący został prawidłowo wezwany do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu, a także wiedział o konsekwencjach nie zastosowania się do tego wezwania. Pomimo tego nie dopełnił przedmiotowego obowiązku. Zatem zaistniały przesłanki do pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Na powyższe rozstrzygnięcie, w ocenie tego Sądu, nie mógł mieć wpływu wniosek o przedłużenie terminu na uzupełnienie braków formalnych złożony przez skarżącego w terminie na nadesłanie wypełnionego formularza, bowiem termin wyznaczony w wezwaniu z dnia 26 lutego 2014 r. jest terminem ustawowym (art. 49 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. - dalej: "p.p.s.a.")), a to oznacza, że nie podlega on wydłużeniu. Ponadto Sąd wyjaśnił skarżącemu, że chcąc skorzystać ze zwolnienia od kosztów sądowych powinien on ponownie złożyć prawidłowo wypełniony formularz PPF.

Skarżący w zażaleniu na powyższe postanowienie wniósł o jego uchylenie i przyznanie prawa pomocy zgodnie z pierwotnym żądaniem wniosku. W jego opinii nie zaistniały przesłanki do pozostawienia jego wniosku bez rozpoznania, albowiem złożył on w terminie do przesłania uzupełnionego formularza PPF wniosek o przedłużenie terminu do jego złożenia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 257 p.p.s.a., wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.

Ze zwrotnego poświadczenia odbioru przesyłki (k. 36 akt) wynika, że skarżący otrzymał – wraz z pouczeniem – formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy w dniu 17 marca 2014 r. W zakreślonym terminie rzeczonego formularza nie złożył. Trafnie zatem Sąd zastosował art. 257 p.p.s.a. i pozostawił wniosek R. M. z dnia [...] lutego 2014 r. bez rozpoznania, gdyż jego braki nie zostały uzupełnione w terminie (art. 49 § 1 p.p.s.a.). Z tego względu zażalenie nie może być uwzględnione.

NSA uważa, że podnoszona przez skarżącego okoliczność złożenia w terminie do nadesłania wypełnionego formularza wniosku o przedłużenie terminu do złożenia tegoż formularza została słusznie oceniona przez Sąd I instancji jako nie istotna dla rozstrzygnięcia sprawy.

Podkreślić należy, że termin siedmiodniowy jest terminem ustawowym, który nie może być skracany ani przedłużany. Jeżeli z przyczyn od strony niezależnych termin ten nie może być zachowany, służy stronie ewentualny wniosek o przywrócenie terminu do usunięcia braków. Przekroczenie terminu ma miejsce, gdy strona w ogóle nie podejmuje czynności uzupełniających lub podejmuje je bezskutecznie, tzn. braki nie zostaną uzupełnione w całości lub części. (patrz Komentarz do art.49 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, pod red. B.Dauter, B.Gruszczyński, A.Kanbat, M.Niezgódka-Medek, LEX Wyd. 3, Warszawa 2009, str. 159).

Mając powyższe na uwadze, na zasadzie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny postanowił oddalić zażalenie.