II SAB/Bd 98/13

Uzasadnienie

Pismem z dnia 25 marca 2013 r. K. R. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na bezczynność Prezesa [...] w przedmiocie wydania decyzji w sprawie zawiadomienia z dnia [...] listopada 2011 r. Skarżąca wskazała, iż pismem z dnia [...] listopada 2011 r .. znak [...] organ zawiadomił ją o braku podstaw do pozytywnego załatwienia jej wniosku o wydanie uwierzytelnionego odpisu z akt oraz, że od tego czasu organ nie załatwił sprawy poprzez wydanie decyzji lub podjęcie jakiejkolwiek innej czynności.

W odpowiedzi na skargę Prezesa [...] wniósł o jej odrzucenie, powołując się na niedopuszczalność skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych. Wniesiona w sprawie skarga jest bowiem niedopuszczalna.

Zakres działania sądów administracyjny określa art. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. OZ.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej powoływanej jako "p.p.s.a.").

Zgodnie z treścią art. 3 § 1 i 2 ww. ustawy sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.

Bezczynność organu następuje wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia określonych czynności, wynikających z przepisów prawa, nie wykonuje ich w terminie przez te przepisy określonym. Innymi słowy bezczynność oznacza stan, w którym organ, będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do wydania aktu administracyjnego lub podjęcia innej czynności, pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność ma na celu spowodowanie rozstrzygnięcia przez organ administracji publicznej określonej sprawy administracyjnej. Składanie skargi na bezczynność dopuszczalne jest jedynie w odniesieniu do tych aktów lub czynności, na które przysługuje skarga do sądu administracyjnego, nie może zatem ona dotyczyć innych czynności. Podkreślić należy, że bezczynność organu powiązana być musi z kompetencją do wydania w danej sprawie decyzji, postanowienia, czy też innych aktów bądź czynności z zakresu administracji publicznej, dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Warunkiem dopuszczalności skargi na bezczynność organu jest zatem wystąpienie określonej podstawy prawnej do określonego zachowania się organu wobec żądania strony. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny (do 31 grudnia 2003r.) w Warszawie w wyroku z dnia 13 czerwca 2001 r., sygn. akt IV SA 961/99 - w sprawach ze skarg na bezczynność organów administracji, w których podnoszone jest niewydanie decyzji administracji w terminie określonym w kpa, lub niepodjęcie czynności z zakresu administracji publicznej - kontrola Sądu Administracyjnego sprowadza się więc przede wszystkim do sprawdzenia, czy istotnie sprawa, w której skarżący zarzuca organowi administracji bezczynność podlega załatwieniu przez ten organ na drodze aktu administracyjnego. (LEX nr 78938).

W niniejszej sprawie skarżąca przedmiotem skargi uczyniła bezczynność Prezesa [...] w przedmiocie wydania decyzji w sprawie zawiadomienia z dnia [...] listopada 2011 r.

Z akt sprawy wynika, że pismem z dnia [...] listopada 2011 L organ poinformował skarżącą, w odpowiedzi na jej wniosek z dnia [...] listopada 2011 r. o wydanie uwierzytelnionego odpisu decyzji z dnia [...] października 1997 L, sprawa nr [...], iż brak jest podstaw do jego pozytywnego załatwienia, albowiem wskazana przez skarżącą sygnatura nie dotyczy decyzji Prezesa [...], a ponadto postępowanie w sprawie podlegania ubezpieczeniu jest zakończone prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w B. z dnia [...] grudnia 2005 L, sygn. akt [...] oraz Sądu Okręgowego w B. z dnia [...] sierpnia 2009 L, sygn. akt [...].

W związku z tym, iż z wyjaśnień organu jednoznacznie wynika, że wskazana przez skarżącą sygnatura sprawy w skierowanym do organu wniosku o wydanie uwierzytelnionego odpisu decyzji, nie dotyczy decyzji Prezesa [...], stwierdzić należy że organ ten nie mógł wydać z akt sprawy żądanego przez stronę dokumentu, a tym bardziej nie był zobowiązany do wydania decyzji czy też jakiegokolwiek aktu administracyjnego lub podjęcia innej czynności określonej prawem.

Mając na względnie okoliczność, iż jak wskazano powyżej, warunkiem dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu jest wystąpienie opartej na przepisach prawa kompetencji organu administracyjnego do wydania w danej sprawie decyzji, postanowienia, czy też innych aktów bądź czynności z zakresu administracji publicznej, dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, o których mowa wart. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a., należało wniesioną w sprawie skargę jako niedopuszczoną odrzucić.

Ponadto należy wskazać, iż w sprawach dotyczących decyzji Prezesa [...] przewidziana jest droga postępowania przed sądem powszechnym, a nie administracyjnym (art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (t.j. Dz.U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291 ze zm.).

W tym stanie rzeczy Sąd, na postawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.