II SO/Wa 3/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-04-26Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Iwona Dąbrowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. W. o wymierzenie grzywny Dziekanowi Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] za nieprzekazanie w terminie skargi z dnia 3 listopada 2012 r. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 27 sierpnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej p o s t a n a w i a: 1. odrzucić wniosek, 2. zwrócić M. W. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego.
Uzasadnienie
M. W. pismem z dnia 14 stycznia 2013 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie grzywny Dziekanowi Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] za niedopełnienie obowiązku wynikającego z treści art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "P.p.s.a."). We wniosku zarzucił organowi, że nie przekazał Sądowi jego skargi z dnia 3 listopada 2012 r. na bezczynność tego organu w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 27 sierpnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej wraz z aktami administracyjnymi i odpowiedzią na skargę.
W uzasadnieniu wniosku podniósł, że organ miał piętnaście dni na przekazanie skargi czego nie uczynił, dlatego złożenie wniosku o wymierzenie grzywny uznał za zasadne.
W odpowiedzi na wniosek Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] wniosła o odrzucenie wniosku o wymierzenie grzywny, podnosząc, że dziekan Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] nie jest organem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 54 § 1 P.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2 P.p.s.a.).
Stosownie zaś do art. 55 § 1 P.p.s.a. w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 P.p.s.a., czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Grzywna ta ma charakter dyscyplinujaco – represyjny. Wymierzenie jej uzależnione jest od łącznego zaistnienia dwóch warunków, tj. złożenia wniosku oraz niewykonania w ogóle lub wykonania po upływie ustawowego terminu obowiązku przewidzianego w art. 54 § 2 P.p.s.a.
Dokonując wykładni powołanych przepisów uwzględnić należy regulacje wyznaczające zakres właściwości sądów administracyjnych.
W orzecznictwie przyjmuje się, że wniosek o wymierzenie organowi grzywny za nieprzekazanie w terminie skargi wraz z aktami sprawy oraz odpowiedzią na skargę może być rozpoznany jedynie wówczas, gdy skarga dotyczy sprawy należącej do właściwości sądu administracyjnego (por. postanowienie NSA z dnia 29 grudnia 2010 r. sygn. akt I OZ 953/10). Oznacza to, że w przypadku, gdy skarga do sądu administracyjnego ze względu na jej przedmiot jest niedopuszczalna, to również niedopuszczalny jest wniosek o wymierzenie organowi grzywny w związku z nieprzekazaniem jej w terminie (por. postanowienie NSA z dnia 3 października 2012r. sygn. akt I OZ 739/12).
Zważyć należy, że sądy administracyjne sprawują kontrolę legalności działalności wyłącznie administracji publicznej. Wynika to wprost z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. nr 153, poz. 1269 ze zm.).
Prawne formy działania administracji publicznej, podlegające kognicji sądu administracyjnego, jak i bezczynności organu oraz przewlekłego prowadzenia postępowania, jako podstawy do wniesienia skargi, zostały określone w art. 3 § 2 P.p.s.a. Ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie zawiera definicji pojęcia organu administracji publicznej. W związku z powyższym uznać należy, iż w przypadku powierzenia jakiemukolwiek podmiotowi na mocy ustawy realizacji zadań publicznych w jednej z form określonych w art.3 P.p.s.a., podmiot ten staje się organem administracji publicznej w rozumieniu tej ustawy i dopuszczalne jest postępowanie sądowoadministracyjne.
W rozpoznawanej sprawie wniosek o wymierzenie grzywny Dziekanowi Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] został złożony w sprawie dotyczącej dostępu do informacji publicznej. Oznacza to, że w tej sprawie dokonanie wykładani pojęcia organu, o którym mowa w art. 54 § 2 P.p.s.a., wymaga odniesienia do przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112 poz. 1198).
Stosownie do treści art. 4 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności:
1. organy władzy publicznej,
2. organy samorządów gospodarczych i zawodowych,
3. podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa,
4. podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego,
5. podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.
W postępowaniu z wniosku o wymierzenie organowi grzywny w związku z nieprzekazaniem do sądu skargi na bezczynność w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej niezbędne jest zatem ustalenie, czy podmiot, którego ukarania domaga się skarżący jest podmiotem zobowiązanym do jej udostępnienia w rozumieniu art. 4 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Pozwala ono bowiem na dokonanie oceny dopuszczalności wniosku (por. postanowienia NSA z dnia 26 października 2011 r. I OZ 796/11,z dnia 19 kwietnia 2010 r. I OZ 125/10). W przypadku ustalenia, że wskazany przez skarżącego podmiot nie mieści się w kręgu zobowiązanych do udzielenia informacji publicznej, uznać należy, iż nie jest on organem, o którym mowa w art. 54 § 2 P.p.s.a. zobowiązanym do przekazania sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie, o którym mowa w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej i nie może być w stosunku do niego kierowany wniosek o ukaranie grzywną.
W niniejszej sprawie M. W. we wniosku o wymierzenie grzywny jako organ wskazał Dziekana Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...]. W związku z tym konieczne stało się ustalenie, czy jest on podmiotem obowiązanym do udostępnienia informacji publicznej.
Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych powołuje samorząd radców prawnych. Samorząd zawodowy radców prawnych jako taki nie ma osobowości prawnej. W osobowość prawną, zgodnie z art. 5 ustawy o radcach prawnych, wyposażone są natomiast okręgowe izby radców prawnych i Krajowa Izba Radców Prawnych, które działają przez swoje organy. Organem okręgowej izby radców prawnych, w myśl art. 42 ust. 1 ustawy o radcach prawnych, jest rada okręgowej izby radców prawnych. Stosownie zaś do treści art. 52 ust. 3 ustawy o radcach prawnych, do zakresu działania rady okręgowej izby radców prawnych należy reprezentowanie interesów zawodowych członków okręgowej izby radców prawnych.
W myśl art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, organami właściwymi lub zobowiązanymi do udostępniania informacji publicznej są organy samorządów gospodarczych i zawodowych, a takim w niniejszej sprawie jest Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...], gdyż na niej spoczywa ustawowy obowiązek reprezentacji.
Z powyższego wynika, że organem reprezentującym Okręgową Izbę Radców Prawnych w [...] jest Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...]. Prowadzi to do wniosku, że Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] nie będący organem tego samorządu zawodowego, nie może zostać uznany za podmiot reprezentujący samorząd radców prawnych.
Zatem wymierzenie Dziekanowi Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] grzywny jest niedopuszczalne. W świetle art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej wymierzenie grzywny na podstawie art. 55 § 1 P.p.s.a., może nastąpić tylko w stosunku do podmiotu reprezentującego samorząd zawodowy, a nie dowolnie wskazanej przez skarżącego osoby fizycznej pełniącej funkcję w strukturach tego samorządu.
Reasumując stwierdzić należy, że Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] nie jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej i co za tym idzie nie jest zobowiązany, w myśl art. 54 § 2 P.p.s.a., do przekazania sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę. W stosunku zatem do Dziekana nie może być kierowany wniosek o ukaranie go grzywną za nieprzekazanie skargi, a wniosek złożony, jako niedopuszczalny, podlega odrzuceniu.
Z powyższych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. w związku z art. 64 § 3 P.p.s.a i art. 55 § 1 P.p.s.a., orzekł jak punkcie 1 postanowienia.
O zwrocie wpisu od wniosku Sąd orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Iwona Dąbrowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. W. o wymierzenie grzywny Dziekanowi Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] za nieprzekazanie w terminie skargi z dnia 3 listopada 2012 r. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 27 sierpnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej p o s t a n a w i a: 1. odrzucić wniosek, 2. zwrócić M. W. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego.
Uzasadnienie
M. W. pismem z dnia 14 stycznia 2013 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie grzywny Dziekanowi Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] za niedopełnienie obowiązku wynikającego z treści art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "P.p.s.a."). We wniosku zarzucił organowi, że nie przekazał Sądowi jego skargi z dnia 3 listopada 2012 r. na bezczynność tego organu w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 27 sierpnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej wraz z aktami administracyjnymi i odpowiedzią na skargę.
W uzasadnieniu wniosku podniósł, że organ miał piętnaście dni na przekazanie skargi czego nie uczynił, dlatego złożenie wniosku o wymierzenie grzywny uznał za zasadne.
W odpowiedzi na wniosek Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] wniosła o odrzucenie wniosku o wymierzenie grzywny, podnosząc, że dziekan Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] nie jest organem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 54 § 1 P.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2 P.p.s.a.).
Stosownie zaś do art. 55 § 1 P.p.s.a. w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 P.p.s.a., czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Grzywna ta ma charakter dyscyplinujaco – represyjny. Wymierzenie jej uzależnione jest od łącznego zaistnienia dwóch warunków, tj. złożenia wniosku oraz niewykonania w ogóle lub wykonania po upływie ustawowego terminu obowiązku przewidzianego w art. 54 § 2 P.p.s.a.
Dokonując wykładni powołanych przepisów uwzględnić należy regulacje wyznaczające zakres właściwości sądów administracyjnych.
W orzecznictwie przyjmuje się, że wniosek o wymierzenie organowi grzywny za nieprzekazanie w terminie skargi wraz z aktami sprawy oraz odpowiedzią na skargę może być rozpoznany jedynie wówczas, gdy skarga dotyczy sprawy należącej do właściwości sądu administracyjnego (por. postanowienie NSA z dnia 29 grudnia 2010 r. sygn. akt I OZ 953/10). Oznacza to, że w przypadku, gdy skarga do sądu administracyjnego ze względu na jej przedmiot jest niedopuszczalna, to również niedopuszczalny jest wniosek o wymierzenie organowi grzywny w związku z nieprzekazaniem jej w terminie (por. postanowienie NSA z dnia 3 października 2012r. sygn. akt I OZ 739/12).
Zważyć należy, że sądy administracyjne sprawują kontrolę legalności działalności wyłącznie administracji publicznej. Wynika to wprost z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. nr 153, poz. 1269 ze zm.).
Prawne formy działania administracji publicznej, podlegające kognicji sądu administracyjnego, jak i bezczynności organu oraz przewlekłego prowadzenia postępowania, jako podstawy do wniesienia skargi, zostały określone w art. 3 § 2 P.p.s.a. Ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie zawiera definicji pojęcia organu administracji publicznej. W związku z powyższym uznać należy, iż w przypadku powierzenia jakiemukolwiek podmiotowi na mocy ustawy realizacji zadań publicznych w jednej z form określonych w art.3 P.p.s.a., podmiot ten staje się organem administracji publicznej w rozumieniu tej ustawy i dopuszczalne jest postępowanie sądowoadministracyjne.
W rozpoznawanej sprawie wniosek o wymierzenie grzywny Dziekanowi Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] został złożony w sprawie dotyczącej dostępu do informacji publicznej. Oznacza to, że w tej sprawie dokonanie wykładani pojęcia organu, o którym mowa w art. 54 § 2 P.p.s.a., wymaga odniesienia do przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112 poz. 1198).
Stosownie do treści art. 4 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności:
1. organy władzy publicznej,
2. organy samorządów gospodarczych i zawodowych,
3. podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa,
4. podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego,
5. podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.
W postępowaniu z wniosku o wymierzenie organowi grzywny w związku z nieprzekazaniem do sądu skargi na bezczynność w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej niezbędne jest zatem ustalenie, czy podmiot, którego ukarania domaga się skarżący jest podmiotem zobowiązanym do jej udostępnienia w rozumieniu art. 4 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Pozwala ono bowiem na dokonanie oceny dopuszczalności wniosku (por. postanowienia NSA z dnia 26 października 2011 r. I OZ 796/11,z dnia 19 kwietnia 2010 r. I OZ 125/10). W przypadku ustalenia, że wskazany przez skarżącego podmiot nie mieści się w kręgu zobowiązanych do udzielenia informacji publicznej, uznać należy, iż nie jest on organem, o którym mowa w art. 54 § 2 P.p.s.a. zobowiązanym do przekazania sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie, o którym mowa w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej i nie może być w stosunku do niego kierowany wniosek o ukaranie grzywną.
W niniejszej sprawie M. W. we wniosku o wymierzenie grzywny jako organ wskazał Dziekana Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...]. W związku z tym konieczne stało się ustalenie, czy jest on podmiotem obowiązanym do udostępnienia informacji publicznej.
Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych powołuje samorząd radców prawnych. Samorząd zawodowy radców prawnych jako taki nie ma osobowości prawnej. W osobowość prawną, zgodnie z art. 5 ustawy o radcach prawnych, wyposażone są natomiast okręgowe izby radców prawnych i Krajowa Izba Radców Prawnych, które działają przez swoje organy. Organem okręgowej izby radców prawnych, w myśl art. 42 ust. 1 ustawy o radcach prawnych, jest rada okręgowej izby radców prawnych. Stosownie zaś do treści art. 52 ust. 3 ustawy o radcach prawnych, do zakresu działania rady okręgowej izby radców prawnych należy reprezentowanie interesów zawodowych członków okręgowej izby radców prawnych.
W myśl art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, organami właściwymi lub zobowiązanymi do udostępniania informacji publicznej są organy samorządów gospodarczych i zawodowych, a takim w niniejszej sprawie jest Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...], gdyż na niej spoczywa ustawowy obowiązek reprezentacji.
Z powyższego wynika, że organem reprezentującym Okręgową Izbę Radców Prawnych w [...] jest Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...]. Prowadzi to do wniosku, że Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] nie będący organem tego samorządu zawodowego, nie może zostać uznany za podmiot reprezentujący samorząd radców prawnych.
Zatem wymierzenie Dziekanowi Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] grzywny jest niedopuszczalne. W świetle art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej wymierzenie grzywny na podstawie art. 55 § 1 P.p.s.a., może nastąpić tylko w stosunku do podmiotu reprezentującego samorząd zawodowy, a nie dowolnie wskazanej przez skarżącego osoby fizycznej pełniącej funkcję w strukturach tego samorządu.
Reasumując stwierdzić należy, że Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] nie jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej i co za tym idzie nie jest zobowiązany, w myśl art. 54 § 2 P.p.s.a., do przekazania sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę. W stosunku zatem do Dziekana nie może być kierowany wniosek o ukaranie go grzywną za nieprzekazanie skargi, a wniosek złożony, jako niedopuszczalny, podlega odrzuceniu.
Z powyższych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. w związku z art. 64 § 3 P.p.s.a i art. 55 § 1 P.p.s.a., orzekł jak punkcie 1 postanowienia.
O zwrocie wpisu od wniosku Sąd orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
