II SO/Gd 4/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
2013-04-19Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Wanda Antończyk /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Antończyk po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2013r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. J. o wymierzenie grzywny Prezydentowi Miasta z powodu nieprzekazania do sądu administracyjnego skargi na bezczynność w sprawie udzielenie informacji publicznej postanawia: 1. wymierzyć Prezydentowi Miasta grzywnę w wysokości 200(dwieście) złotych; 2. zasądzić od Prezydenta Miasta na rzecz wnioskodawcy M. J. kwotę 100 (sto) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
W dniu 7 marca 2013r. wnioskodawca M. J. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku o wymierzenie grzywny na podstawie przepisu art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U.z 2012r., poz. 270 ze zm.) - dalej jako P.p.s.a – Prezydentowi Miasta za nieprzekazanie Sądowi w terminie jego skargi na bezczynność w sprawie udzielenia informacji publicznej.
W uzasadnieniu wniosku wnioskodawca wskazał, że w dniu 26 listopada 2012r. złożył wniosek o udostępnienie informacji publicznej dotyczący udostępnienia treści umowy zawartej miedzy miastem G., a Spółką z o.o. –"A" w zakresie dzierżawy obiektu gminnego, w którym to Spółka prowadzi swoją działalność gospodarczą.
W związku z brakiem wyczerpującej odpowiedzi, wnioskodawca skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Prezydenta Miasta. Skarga ta wpłynęła do organu w dniu 1 lutego 2013r i nie została przekazana do Sądu w ustawowym terminie 15 dni wynikającym z postanowień ustawy o dostępie do informacji publicznej. Nadto skarżący w skardze przywołał szereg orzeczeń sądów administracyjnych w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny z powodu nieprzekazania skargi dotyczącej bezczynności do Sądu.
Do wniosku skarżący dołączył wniosek o udzielenie informacji publicznej z dnia 26 listopada 2012r., odpowiedź Prezydenta Miasta z dnia 5 grudnia 2012r., żądanie uzupełnienia odpowiedzi z dnia 31 grudnia 2012r. odpowiedź organu z dnia 21 stycznia 2013r. oraz odpis skargi na bezczynność z dnia 1 lutego 2013r.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta wniósł o oddalenie wniosku. W uzasadnieniu organ podał, że skarga M J. na bezczynność w sprawie udzielenia informacji publicznej w sprawie opisanej przez wnioskodawcę wpłynęła do Urzędu w dniu 1 lutego 2013r. Odpowiedź na skargę z datą 1 marca 2013r. została wysłana w dniu 4 marca 2013r., tj. w terminie ustawowym 30 dni. Nadto pismem z dnia 7 marca 2013r. skarżący został poinformowany o przekazaniu jego skargi do Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 54 § 2 P.p.s.a. organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
W myśl natomiast art. 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2001 r. Nr 112 poz. 1198 ze zm) do skarg rozpatrywanych w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej stosuje się, z zastrzeżeniem przypadku, o którym mowa w art. 22, przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), z tym że:
1) przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi,
2) skargę rozpatruje się w terminie 30 dni od dnia otrzymania akt wraz z odpowiedzią na skargę.
Oznacza to, że 30 – dniowy termin wskazany w art. 54 § 2 P.p.s.a. został na mocy przepisu szczególnego skrócony do 15 dni.
W razie niezastosowania się do obowiązku przekazania skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie wynikającym z przytoczonych wyżej przepisów, sąd na wniosek skarżącego może na podstawie art. 55 § 1 P.p.s.a. orzec o wymierzeniu organowi grzywny do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów (art. 154 § 6 P.p.s.a). Z przepisu tego wynika, że ustawodawca nie określił dolnej granicy grzywny, pozostawiając tę kwestię ocenie sądu.
Wskazać należy, że wniosek o wymierzenie grzywny organowi wszczyna incydentalne postępowanie w ramach toczącego się już postępowania sądowoadministracyjnego. Wyłączną zaś materialnoprawną przesłanką wymierzenia grzywny jest niewypełnienie przez organ obowiązków inicjowanych wniesieniem skargi do Sądu
Odnosząc powyższe rozważania do niniejszego postępowania podkreślić należy, że skarga rozpatrywana jest w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej, który jest trybem szczególnym i zawiera bardziej restrykcyjne unormowania co do terminu przekazania skargi sądowi.
Z akt rozpatrywanej sprawy oraz sprawy o sygn. akt II SAB/Gd 28/13 wynika, że skarga na bezczynność wpłynęła do organu w dniu 1 lutego 2013r. i nie została ona przekazana Sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi. Została ona przekazana do Sądu w dniu 5 marca 2013r. (data złożenia skargi w urzędzie pocztowym), a więc z uchybieniem 15 dniowego terminu. Skoro wyłącznymi przesłankami do wymierzenia grzywny są stwierdzenie uchybienia terminu przez organ oraz złożenie stosownego wniosku, to wniosek o wymierzenie kary grzywny w trybie art. 55 § 1 P.p.s.a uznać należy za zasadny.
Z treści odpowiedzi na skargę wynika, że organ uznawał, iż w sprawie obowiązuje go 30 dniowy termin na przekazanie skargi. Nadmienić jednak należy, że termin ten również został naruszony, gdyż skarga nie została przekazana do Sądu w dniu 1 marca 2013r.lecz w dniu 5 marca 2013r. Stanowisko organu dotyczące terminu przekazania skargi do Sądu było błędne.
Przy określaniu wysokości grzywny Sąd miał na względzie konieczność wyeliminowania takiego działania organu oraz okres opóźnienia w przekazaniu akt i wykonanie tego obowiązku, bez rażącego naruszenia terminu, w dniu 5 marca 2013r. ( termin wykonania obowiązku upływał z dniem 18 lutego 2013r.) i wymierzył grzywnę w wysokości 200 zł.
Z tych względów, na podstawie art. 55 § 1 P.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku orzekł, jak w punkcie pierwszym sentencji postanowienia.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 P.p.s.a., zasądzając od Prezydenta Miasta na rzecz wnioskodawcy kwotę100 zł stanowiącą równowartość uiszczonego wpisu sądowego.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Wanda Antończyk /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Antończyk po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2013r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. J. o wymierzenie grzywny Prezydentowi Miasta z powodu nieprzekazania do sądu administracyjnego skargi na bezczynność w sprawie udzielenie informacji publicznej postanawia: 1. wymierzyć Prezydentowi Miasta grzywnę w wysokości 200(dwieście) złotych; 2. zasądzić od Prezydenta Miasta na rzecz wnioskodawcy M. J. kwotę 100 (sto) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
W dniu 7 marca 2013r. wnioskodawca M. J. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku o wymierzenie grzywny na podstawie przepisu art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U.z 2012r., poz. 270 ze zm.) - dalej jako P.p.s.a – Prezydentowi Miasta za nieprzekazanie Sądowi w terminie jego skargi na bezczynność w sprawie udzielenia informacji publicznej.
W uzasadnieniu wniosku wnioskodawca wskazał, że w dniu 26 listopada 2012r. złożył wniosek o udostępnienie informacji publicznej dotyczący udostępnienia treści umowy zawartej miedzy miastem G., a Spółką z o.o. –"A" w zakresie dzierżawy obiektu gminnego, w którym to Spółka prowadzi swoją działalność gospodarczą.
W związku z brakiem wyczerpującej odpowiedzi, wnioskodawca skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Prezydenta Miasta. Skarga ta wpłynęła do organu w dniu 1 lutego 2013r i nie została przekazana do Sądu w ustawowym terminie 15 dni wynikającym z postanowień ustawy o dostępie do informacji publicznej. Nadto skarżący w skardze przywołał szereg orzeczeń sądów administracyjnych w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny z powodu nieprzekazania skargi dotyczącej bezczynności do Sądu.
Do wniosku skarżący dołączył wniosek o udzielenie informacji publicznej z dnia 26 listopada 2012r., odpowiedź Prezydenta Miasta z dnia 5 grudnia 2012r., żądanie uzupełnienia odpowiedzi z dnia 31 grudnia 2012r. odpowiedź organu z dnia 21 stycznia 2013r. oraz odpis skargi na bezczynność z dnia 1 lutego 2013r.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta wniósł o oddalenie wniosku. W uzasadnieniu organ podał, że skarga M J. na bezczynność w sprawie udzielenia informacji publicznej w sprawie opisanej przez wnioskodawcę wpłynęła do Urzędu w dniu 1 lutego 2013r. Odpowiedź na skargę z datą 1 marca 2013r. została wysłana w dniu 4 marca 2013r., tj. w terminie ustawowym 30 dni. Nadto pismem z dnia 7 marca 2013r. skarżący został poinformowany o przekazaniu jego skargi do Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 54 § 2 P.p.s.a. organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
W myśl natomiast art. 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2001 r. Nr 112 poz. 1198 ze zm) do skarg rozpatrywanych w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej stosuje się, z zastrzeżeniem przypadku, o którym mowa w art. 22, przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), z tym że:
1) przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi,
2) skargę rozpatruje się w terminie 30 dni od dnia otrzymania akt wraz z odpowiedzią na skargę.
Oznacza to, że 30 – dniowy termin wskazany w art. 54 § 2 P.p.s.a. został na mocy przepisu szczególnego skrócony do 15 dni.
W razie niezastosowania się do obowiązku przekazania skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie wynikającym z przytoczonych wyżej przepisów, sąd na wniosek skarżącego może na podstawie art. 55 § 1 P.p.s.a. orzec o wymierzeniu organowi grzywny do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów (art. 154 § 6 P.p.s.a). Z przepisu tego wynika, że ustawodawca nie określił dolnej granicy grzywny, pozostawiając tę kwestię ocenie sądu.
Wskazać należy, że wniosek o wymierzenie grzywny organowi wszczyna incydentalne postępowanie w ramach toczącego się już postępowania sądowoadministracyjnego. Wyłączną zaś materialnoprawną przesłanką wymierzenia grzywny jest niewypełnienie przez organ obowiązków inicjowanych wniesieniem skargi do Sądu
Odnosząc powyższe rozważania do niniejszego postępowania podkreślić należy, że skarga rozpatrywana jest w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej, który jest trybem szczególnym i zawiera bardziej restrykcyjne unormowania co do terminu przekazania skargi sądowi.
Z akt rozpatrywanej sprawy oraz sprawy o sygn. akt II SAB/Gd 28/13 wynika, że skarga na bezczynność wpłynęła do organu w dniu 1 lutego 2013r. i nie została ona przekazana Sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi. Została ona przekazana do Sądu w dniu 5 marca 2013r. (data złożenia skargi w urzędzie pocztowym), a więc z uchybieniem 15 dniowego terminu. Skoro wyłącznymi przesłankami do wymierzenia grzywny są stwierdzenie uchybienia terminu przez organ oraz złożenie stosownego wniosku, to wniosek o wymierzenie kary grzywny w trybie art. 55 § 1 P.p.s.a uznać należy za zasadny.
Z treści odpowiedzi na skargę wynika, że organ uznawał, iż w sprawie obowiązuje go 30 dniowy termin na przekazanie skargi. Nadmienić jednak należy, że termin ten również został naruszony, gdyż skarga nie została przekazana do Sądu w dniu 1 marca 2013r.lecz w dniu 5 marca 2013r. Stanowisko organu dotyczące terminu przekazania skargi do Sądu było błędne.
Przy określaniu wysokości grzywny Sąd miał na względzie konieczność wyeliminowania takiego działania organu oraz okres opóźnienia w przekazaniu akt i wykonanie tego obowiązku, bez rażącego naruszenia terminu, w dniu 5 marca 2013r. ( termin wykonania obowiązku upływał z dniem 18 lutego 2013r.) i wymierzył grzywnę w wysokości 200 zł.
Z tych względów, na podstawie art. 55 § 1 P.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku orzekł, jak w punkcie pierwszym sentencji postanowienia.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 P.p.s.a., zasądzając od Prezydenta Miasta na rzecz wnioskodawcy kwotę100 zł stanowiącą równowartość uiszczonego wpisu sądowego.
