III SA/Gd 110/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
2013-04-19Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Sudoł /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Sudoł po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.M.S. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 17 września 2012 r., sygn. akt [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku zapłaty z tytułu usunięcia pojazdu oraz kosztów umieszczenia na parkingu strzeżonym postanawia: odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Uzasadnienie
M.M.S. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz we wniosku z dnia 22 lutego 2013 r. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Referendarz sądowy postanowieniem z 13 marca 2013 r. odmówił przyznania wnioskodawcy prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W piśmie z dnia 4 kwietnia 2013 r. skarżący na wezwanie Sądu sprecyzował, że jego pismo z dnia 25 marca 2013 r. należy uznać za sprzeciw na postanowienie z 13 marca 2013 r. Tego też dnia skarżący uzupełnił również brak formalny poprzez złożenie podpisanego egzemplarza sprzeciwu.
W uzasadnieniu sprzeciwu wskazał, że szacunkowa wartość należącego do niego samochodu to 12.000 zł, dodatkowe 4.000 zł kosztować będzie remont niezbędny do tego, by nadawał się do użytkowania. Jak stwierdził, samochód służy mu głównie do dojeżdżania na kursy i rozmowy kwalifikacyjne związane z poszukiwaniem pracy, ponieważ w 2012 r. został zwolniony z pracy i, jak dotąd, nie może znaleźć stałego zatrudnienia. Skarżący oświadczył, że nie jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy, a utrzymuje się głównie z oszczędności poczynionych, gdy pracował w poprzednim miejscu pracy. Mimo poszukiwań, nie może znaleźć stałego zatrudnienia. Mieszka z dziadkami, dziadek jest schorowany, wymaga pomocy przy najprostszych czynnościach, rehabilitacji, masaży, razem z babcią skarżącego przyjmuje drogie leki. Żadne z wysokich wydatków ponoszonych na leczenie nie mogą być ograniczone. Co prawda skarżący nie musi płacić za zakwaterowanie, jednak bieżące wydatki, jak czesne za studia, wyżywienie, utrzymanie samochodu musi ponosić z własnej kieszeni. Do sprzeciwu dołączono wyciąg z rachunku bankowego i zaświadczenie wydane przez Wyższą Szkołę Finansów i Administracji w G. informujące, że opłata za semestr nauki wynosi 1.700 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Przepisy regulujące instytucję prawa pomocy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowo-administracyjnego zawartej w art. 199 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym ma charakter wyjątkowy; stosowane jest zatem tylko w przypadkach podmiotów charakteryzujących się wyjątkowo trudną sytuacją materialną (por. w tej materii: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 marca 2012 r., sygn. akt I OZ 179/12; orzeczenia.nsa.gov.pl).
Należy podkreślić, że to wnioskodawca powinien wykazać, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.
Poza przytoczonymi już wyżej informacjami na temat sytuacji majątkowej skarżącego, zawartymi w sprzeciwie, z przedłożonych przez skarżącego dokumentów, w tym z formularza PPF i wyciągów z konta wynika, że dziadkowie skarżącego osiągają łączny dochód w wysokości 5.542,20 zł miesięcznie, a wnioskodawca jest studentem studiów płatnych. Z wyciągu z rachunku bankowego wnioskodawcy wynika, że dnia 22 marca 2013 r. miał na koncie 2.599,97 zł. Wynika z niego również, że w okresie od dnia 4 grudnia 2012 r. do dnia 22 marca 2013 r. m.in. z tytułu umowy zlecenia skarżący uzyskał 2.612,82 zł. Na rachunek skarżącego w tym okresie wpłynęło również 25.340,77 zł z tytułu likwidacji lokat.
W dniu 12 marca 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wpłynęły: wyciągi z rachunku bankowego dziadków wnioskodawcy obejmujące okres 15 listopada 2012 r. - 11 lutego 2013 r.; decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie emerytur przysługujących E. i J. S.; zaświadczenie o wysokości dochodu wnioskodawcy wydane przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. wskazujące, że w 2011 r. wnioskodawca osiągnął dochód w wysokości 10.425,42 zł; wypełnione zeznanie PIT - 37 za 2012 r. wskazujące, że w 2012 r. wnioskodawca uzyskał dochód wynoszący 22.145,48 zł; harmonogram opłat za studia Wyższej Szkoły Finansów i Administracji dotyczący roku akademickiego 2011/2012; faktura VAT za energię elektryczną obejmująca rozliczenie za okres 12 kwietnia 2012 r. - 12 października 2012 r. oraz prognozę wpłat do kwietnia 2013 r.; potwierdzenia opłat czynszowych w wysokości 712,86 zł z dnia 25 stycznia 2013 r. i z dnia 25 lutego 2013 r. oraz potwierdzenia wpłaty: za abonament RTV w 2013 r. - w wysokości 201,40 zł; za usługi telekomunikacyjne w wysokości 113,00 zł oraz za usługi świadczone przez A S.A. - wysokości 96,43 zł za miesiące styczeń i luty 2013 r.
Analiza sytuacji majątkowej skarżącego dokonana na podstawie przedłożonych przez skarżącego materiałów prowadzi do uznania, że wnioskodawca nie wykazał, że spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Środki zgromadzone na rachunku bankowym oraz dochód uzyskiwany przez skarżącego, którego wysokość wynika z przedłożonego wyciągu bankowego, przy uwzględnieniu wspólnego zamieszkiwania wnioskodawcy z dziadkami, pozwalają wnioskodawcy, w ocenie Sądu, na uiszczenie wpisu sądowego w wysokości 341 zł.
Sąd wziął pod uwagę okoliczność zamieszkiwania przez skarżącego wspólnie z dziadkami, ponieważ w sytuacji, gdy wnioskodawca wraz z rodziną prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, nie można ograniczyć się do oceny sytuacji majątkowej i dochodów wnioskodawcy, ale należy uwzględnić sytuację majątkową i dochody wszystkich członków rodziny prowadzących wspólne gospodarstwo domowe. Zwolnienie od kosztów postępowania jest uzasadnione wówczas, gdy ich poniesienie powoduje uszczerbek w utrzymaniu wnioskodawcy i jego rodziny (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 kwietnia 2008 r., sygn. akt II OZ 322/08; orzeczenia.nsa.gov.pl). Należy zatem odnieść się do stanu majątkowego osób pozostających z wnioskodawcą we wspólnym gospodarstwie domowym w kontekście przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym (obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu).
Miesięczny dochód dziadków wnioskodawcy wynosi 5.542,20 zł. Zestawiając tę kwotę, a także uzyskiwany przez wnioskodawcę dochód, z comiesięcznymi, podstawowymi kosztami utrzymania trzyosobowego gospodarstwa domowego wynoszącymi około 1.100 zł oraz wymaganymi należnościami za studia wnioskodawcy uiszczanymi w określonych odstępach czasu należy uznać, że wnioskodawca i jego dziadkowie nie należą do kręgu osób ubogich, tj. znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji materialnej bądź mogących zaspokoić jedynie podstawowe potrzeby życiowe.
W ocenie Sądu, poniesienie kosztów przedmiotowego postępowania (które na obecnym etapie ograniczają się wyłącznie do wpisu od skargi), jak i kosztów ewentualnego ustanowienia pełnomocnika z wyboru (którego udział w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji nie jest wymagany) - przy charakterze i wysokości wykazanych dochodów dziadków skarżącego i jego własnych - nie może wpłynąć na pogorszenie się sytuacji życiowej ww. osób.
W konsekwencji, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia odmawiając wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Sudoł /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Sudoł po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.M.S. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 17 września 2012 r., sygn. akt [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku zapłaty z tytułu usunięcia pojazdu oraz kosztów umieszczenia na parkingu strzeżonym postanawia: odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Uzasadnienie
M.M.S. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz we wniosku z dnia 22 lutego 2013 r. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Referendarz sądowy postanowieniem z 13 marca 2013 r. odmówił przyznania wnioskodawcy prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W piśmie z dnia 4 kwietnia 2013 r. skarżący na wezwanie Sądu sprecyzował, że jego pismo z dnia 25 marca 2013 r. należy uznać za sprzeciw na postanowienie z 13 marca 2013 r. Tego też dnia skarżący uzupełnił również brak formalny poprzez złożenie podpisanego egzemplarza sprzeciwu.
W uzasadnieniu sprzeciwu wskazał, że szacunkowa wartość należącego do niego samochodu to 12.000 zł, dodatkowe 4.000 zł kosztować będzie remont niezbędny do tego, by nadawał się do użytkowania. Jak stwierdził, samochód służy mu głównie do dojeżdżania na kursy i rozmowy kwalifikacyjne związane z poszukiwaniem pracy, ponieważ w 2012 r. został zwolniony z pracy i, jak dotąd, nie może znaleźć stałego zatrudnienia. Skarżący oświadczył, że nie jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy, a utrzymuje się głównie z oszczędności poczynionych, gdy pracował w poprzednim miejscu pracy. Mimo poszukiwań, nie może znaleźć stałego zatrudnienia. Mieszka z dziadkami, dziadek jest schorowany, wymaga pomocy przy najprostszych czynnościach, rehabilitacji, masaży, razem z babcią skarżącego przyjmuje drogie leki. Żadne z wysokich wydatków ponoszonych na leczenie nie mogą być ograniczone. Co prawda skarżący nie musi płacić za zakwaterowanie, jednak bieżące wydatki, jak czesne za studia, wyżywienie, utrzymanie samochodu musi ponosić z własnej kieszeni. Do sprzeciwu dołączono wyciąg z rachunku bankowego i zaświadczenie wydane przez Wyższą Szkołę Finansów i Administracji w G. informujące, że opłata za semestr nauki wynosi 1.700 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Przepisy regulujące instytucję prawa pomocy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowo-administracyjnego zawartej w art. 199 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym ma charakter wyjątkowy; stosowane jest zatem tylko w przypadkach podmiotów charakteryzujących się wyjątkowo trudną sytuacją materialną (por. w tej materii: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 marca 2012 r., sygn. akt I OZ 179/12; orzeczenia.nsa.gov.pl).
Należy podkreślić, że to wnioskodawca powinien wykazać, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.
Poza przytoczonymi już wyżej informacjami na temat sytuacji majątkowej skarżącego, zawartymi w sprzeciwie, z przedłożonych przez skarżącego dokumentów, w tym z formularza PPF i wyciągów z konta wynika, że dziadkowie skarżącego osiągają łączny dochód w wysokości 5.542,20 zł miesięcznie, a wnioskodawca jest studentem studiów płatnych. Z wyciągu z rachunku bankowego wnioskodawcy wynika, że dnia 22 marca 2013 r. miał na koncie 2.599,97 zł. Wynika z niego również, że w okresie od dnia 4 grudnia 2012 r. do dnia 22 marca 2013 r. m.in. z tytułu umowy zlecenia skarżący uzyskał 2.612,82 zł. Na rachunek skarżącego w tym okresie wpłynęło również 25.340,77 zł z tytułu likwidacji lokat.
W dniu 12 marca 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wpłynęły: wyciągi z rachunku bankowego dziadków wnioskodawcy obejmujące okres 15 listopada 2012 r. - 11 lutego 2013 r.; decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie emerytur przysługujących E. i J. S.; zaświadczenie o wysokości dochodu wnioskodawcy wydane przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. wskazujące, że w 2011 r. wnioskodawca osiągnął dochód w wysokości 10.425,42 zł; wypełnione zeznanie PIT - 37 za 2012 r. wskazujące, że w 2012 r. wnioskodawca uzyskał dochód wynoszący 22.145,48 zł; harmonogram opłat za studia Wyższej Szkoły Finansów i Administracji dotyczący roku akademickiego 2011/2012; faktura VAT za energię elektryczną obejmująca rozliczenie za okres 12 kwietnia 2012 r. - 12 października 2012 r. oraz prognozę wpłat do kwietnia 2013 r.; potwierdzenia opłat czynszowych w wysokości 712,86 zł z dnia 25 stycznia 2013 r. i z dnia 25 lutego 2013 r. oraz potwierdzenia wpłaty: za abonament RTV w 2013 r. - w wysokości 201,40 zł; za usługi telekomunikacyjne w wysokości 113,00 zł oraz za usługi świadczone przez A S.A. - wysokości 96,43 zł za miesiące styczeń i luty 2013 r.
Analiza sytuacji majątkowej skarżącego dokonana na podstawie przedłożonych przez skarżącego materiałów prowadzi do uznania, że wnioskodawca nie wykazał, że spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Środki zgromadzone na rachunku bankowym oraz dochód uzyskiwany przez skarżącego, którego wysokość wynika z przedłożonego wyciągu bankowego, przy uwzględnieniu wspólnego zamieszkiwania wnioskodawcy z dziadkami, pozwalają wnioskodawcy, w ocenie Sądu, na uiszczenie wpisu sądowego w wysokości 341 zł.
Sąd wziął pod uwagę okoliczność zamieszkiwania przez skarżącego wspólnie z dziadkami, ponieważ w sytuacji, gdy wnioskodawca wraz z rodziną prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, nie można ograniczyć się do oceny sytuacji majątkowej i dochodów wnioskodawcy, ale należy uwzględnić sytuację majątkową i dochody wszystkich członków rodziny prowadzących wspólne gospodarstwo domowe. Zwolnienie od kosztów postępowania jest uzasadnione wówczas, gdy ich poniesienie powoduje uszczerbek w utrzymaniu wnioskodawcy i jego rodziny (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 kwietnia 2008 r., sygn. akt II OZ 322/08; orzeczenia.nsa.gov.pl). Należy zatem odnieść się do stanu majątkowego osób pozostających z wnioskodawcą we wspólnym gospodarstwie domowym w kontekście przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym (obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu).
Miesięczny dochód dziadków wnioskodawcy wynosi 5.542,20 zł. Zestawiając tę kwotę, a także uzyskiwany przez wnioskodawcę dochód, z comiesięcznymi, podstawowymi kosztami utrzymania trzyosobowego gospodarstwa domowego wynoszącymi około 1.100 zł oraz wymaganymi należnościami za studia wnioskodawcy uiszczanymi w określonych odstępach czasu należy uznać, że wnioskodawca i jego dziadkowie nie należą do kręgu osób ubogich, tj. znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji materialnej bądź mogących zaspokoić jedynie podstawowe potrzeby życiowe.
W ocenie Sądu, poniesienie kosztów przedmiotowego postępowania (które na obecnym etapie ograniczają się wyłącznie do wpisu od skargi), jak i kosztów ewentualnego ustanowienia pełnomocnika z wyboru (którego udział w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji nie jest wymagany) - przy charakterze i wysokości wykazanych dochodów dziadków skarżącego i jego własnych - nie może wpłynąć na pogorszenie się sytuacji życiowej ww. osób.
W konsekwencji, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia odmawiając wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.
