I SA/Wa 407/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-04-18Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Skiba /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Sędzia WSA Joanna Skiba po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Skarbu Państwa – Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo [...] na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2012 r. Nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. zwrócić skarżącemu kwotę 100 (sto) złotych, tytułem uiszczonego wpisu sądowego.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 14 stycznia 2013 r. Skarb Państwa – Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo [...] działając przez pełnomocnika adwokat W. S., wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2012 r. Nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] października 2012 r. Nr [...].
W dniu 17 stycznia 2013 r. skarżący uiścił wpis sądowy w kwocie 100 złotych.
Z kolei pismem z dnia 12 marca 2013 r. skarżący cofnął ww. skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zauważył, co następuje:
zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) – zwany dalej ppsa, skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd, chyba, że uzna je za niedopuszczalne z przyczyn wskazanych w tym przepisie, co w sprawie niniejszej nie miało miejsca. Zdaniem Sądu cofnięcie skargi należy uznać za dopuszczalne.
Wobec powyższego postępowanie sądowe należało umorzyć na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 ppsa.
Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.
O zwrocie kosztów orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 ppsa.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Skiba /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Sędzia WSA Joanna Skiba po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Skarbu Państwa – Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo [...] na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2012 r. Nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. zwrócić skarżącemu kwotę 100 (sto) złotych, tytułem uiszczonego wpisu sądowego.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 14 stycznia 2013 r. Skarb Państwa – Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo [...] działając przez pełnomocnika adwokat W. S., wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2012 r. Nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] października 2012 r. Nr [...].
W dniu 17 stycznia 2013 r. skarżący uiścił wpis sądowy w kwocie 100 złotych.
Z kolei pismem z dnia 12 marca 2013 r. skarżący cofnął ww. skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zauważył, co następuje:
zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) – zwany dalej ppsa, skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd, chyba, że uzna je za niedopuszczalne z przyczyn wskazanych w tym przepisie, co w sprawie niniejszej nie miało miejsca. Zdaniem Sądu cofnięcie skargi należy uznać za dopuszczalne.
Wobec powyższego postępowanie sądowe należało umorzyć na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 ppsa.
Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.
O zwrocie kosztów orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 ppsa.