V SA/Wa 417/13

Uzasadnienie

Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez D. W. (zwaną dalej: skarżącą) postanowieniem z ... września 2010 r. nr ... Dyrektor ... Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W., po rozpatrzeniu wniosku skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji nr ... z ... kwietnia 2010 r. w sprawie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego wydanej przez Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa W. z siedzibą w R., odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od ww. decyzji.

Powyższe postanowienie wydane zostało w następującym stanie faktycznym:

D. W. złożyła ... maja 2009 r. w Biurze Powiatowym ARiMR w W. wniosek w sprawie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2009. W wyniku prowadzonego postępowania Kierownik Biura Powiatowego ARiMR wydał ... kwietnia 2010 r. decyzję w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2009. Decyzję doręczono na adres wskazany przez stronę we wniosku EP (ewidencja producentów rolnych) ... maja 2010 r. (potwierdzenie odbioru w aktach administracyjnych). Skarżąca ... czerwca 2010 r. nadała odwołanie od ww. decyzji kwestionując odmowę przyznania środków.

Dyrektor ... Oddziału Regionalnego ARiMR w W. stwierdził uchybienie terminu do jego wniesienia w związku z czym wydał postanowienie nr ... z ... sierpnia 2010 r. Organ stwierdził, że w przedmiotowej sprawie termin na złożenie odwołania minął ... maja 2010 r. Postanowienie nr ... doręczone zostało skarżącej 10 sierpnia 2010 r.

Skarżąca ... września 2010 r. wystąpiła z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od decyzji z ... kwietnia 2010 r. w sprawie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2009.

Dyrektor ... Oddziału Regionalnego ARiMR postanowieniem z ... września 2010 r. odmówił skarżącej przywrócenia terminu do złożenia odwołania. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że warunkiem przywrócenia uchybionego terminu do dokonania określonej czynności jest łączne spełnienie trzech przesłanek a mianowicie: wniesienia przez zainteresowanego prośby o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od daty ustania przeszkody, która uniemożliwiła mu dochowania terminu, dokonanie jednocześnie czynności, której w zakreślonym terminie nie dokonano oraz uprawdopodobnienie, iż uchybienie nastąpiło bez winy zainteresowanego. Kryterium winy jako przesłanka wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy prowadzeniu własnych spraw. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie dającej się przezwycieżyć. Ponadto organ podkreslił, że dopuszczenie się przez osobę zainteresowaną nawet najmniejszego niedbalstwa wyklucza możliwość przywrócenia terminu. Przy ocenie rodzaju uchybienia należy brać pod uwagę obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy. W ocenie organu w przedmiotowej sprawie instytucja przywrócenia terminu określona w art. 58 k.p.a. nie znajduje zastosowania albowiem strona nie spełniła przesłanek określonych w tym przepisie będących warunkiem koniecznym do przywrócenia uchybionego terminu. W pierwszej kolejności organ wskazał, iż skarżąca występując z wnioskiem o przywrócenie uchybionego terminu nie zachowała terminu do wniesienia przez zainteresowanego prośby o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od daty ustania przeszkody, która uniemożliwiła jej dochowanie terminu. Organ podkreślił, że jak wynika z akt sprawy przeszkoda ustąpiła co najmniej 1 czerwca 2010 r., kiedy to skarżąca wniosła odwołanie od decyzji. Zatem należy uznać, że skoro skarżąca podjęła czynności w postaci przedłożenia odwołania to jednocześnie miała możliwość przedłożenia prośby o przywrócenie uchybionego terminu. Dalej organ wskazał, że wniosek o przywrócenie uchybionego terminu został przez skarżącą nadany w placówce pocztowej dopiero 3 września 2010 r. a więc z uchybieniem 7 dniowego terminu. W ocenie organu skarżąca nie spełniła również drugiego obligatoryjnego warunku do przywrócenia uchybionego terminu, określonego w art. 58 k.p.a. a mianowicie nie uprawdopodobniła, iż uchybienie terminu do wniesienia odwołania nastąpiło bez jej winy. Okolicznością wskazującą na brak winy osoby zainteresowanej w dochowaniu terminu jest m.in. nieprawidłowe doręczenie pisma oraz takie okoliczności faktyczne, jak przerwa w komunikacji, nagła choroba, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar. Organ zwrócił uwagę, iż strona wystąpiła z prośbą do organu o umożliwienie złożenia odwołania jako powód uchybienia terminu podając problemy zdrowotne oraz pobyt w szpitalu, nie podejmując jednocześnie żadnych czynności zmierzających do uprawdopodobnienia, iż wskazane zdarzenia uniemożliwiły jej podjęcie stosownych działań w określonym w przepisach terminie, a nawet nie wskazując w jakim terminie przeszkody wystąpiły. Ponadto organ stwierdził, że mając świadomość prowadzonego postępowania administracyjnego, skarżąca powinna się liczyć z otrzymywaniem korespondencji od organu i wobec tego w należyty sposób zorganizować obsługę korespondencji, względnie powiadomić organ o terminach nieobecnosci. Jeśli jednak jak wskazuje skarżąca jej stan zdrowia nie pozwalał na przestrzeni dłuższego okresu podejmować stosownych czynności, skarżąca powinna skorzystać z instytucji pełnomocnictwa określonego w art. 32 k.p.a.

Skarżąca 23 października 2010 r. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na powyższe postanowienie Dyrektora ... Oddziału Regionalnego ARiMR, wnosząc o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor ... Oddziału Regionalnego ARiMR w W. wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.

Pełnocnik skarżącej z urzędu pismem procesowym z ... marca 2011 r. rozszerzył zarzuty skargi, zarzucając zaskarżonemu postanowieniu:

1. naruszenie przepisów art. 7, 8, 77 § 1 i 80 k.p.a. w zw. z art. 43 i 134 k.p.a. przez błędne ustalenie, że doręczenie skarżącej 17 maja 2010 r. decyzji, do wniesienia odwołania, od której uchybiono terminowi, do rąk Z. W. (kuzyn) było skuteczne, pomimo niezachowania przesłanek prawidłowości doręczenia zastępczego przez co skarżone postanowienie oraz postanowienie z ... sierpnia 2010 r. o uchybieniu terminowi do złożenia odwołania zapadły przedwcześnie, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy;

2. naruszenie przepisów art. 7, 8, 77 § 1 i 80 k.p.a. w zw. z art. 43 i 134 k.p.a. przez błędne ustalenie, że doręczenie skarżącej 17 maja 2010 r. decyzji, do wniesienia odwołania, od której uchybiono terminowi, było skuteczne, pomimo braku oryginału doręczenia ww. Decyzji w aktach administracyjnych sprawy, przez co skarżone postanowienie oraz postanowienie z ... sierpnia 2010 r. o uchybieniu terminowi do złożenia odwołania zapadły przedwcześnie, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy;

3. naruszenie przepisów art. 7, 8, 77 § 1 i 80 k.p.a. w zw. z art. 58 § 1 i 134 k.p.a. poprzez nieuwzględnienie wpływu ostateczności decyzji administracyjnej z ... kwietnia 2010 r. na dopuszcalność prośby o przywrócenie terminowi do wniesienia odwołania od tej decyzji, przez coo skarżone postanowienie zapadło przedwcześnie, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy;

4. naruszenie przepisów art. 7, 8, 77 § 1 i 80 k.p.a. w zw. z art. 58 § 2 k.p.a. poprzez nieustalenie, skoro organ powziął w tym zakresie wątpliwości, kiedy ustały przyczyny uchybienia terminu do wniesienia odwołania, od którego liczy się siedmiodniowy termin do złożenia prośby o przywrócenie terminu, tj. kiedy ustały problemy zdrowotne skarżącej i kiedy nastąpiło opuszczenie przez nią szpitala, przez co skarżone postanowienie zapadło przedwcześnie, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy;

5. naruszenie przepisów art. 64 § 2 k.p.a. w z. art. 63 § 2, 75 § 1, 78 § 1 i 2 k.p.a., co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia art. 7 i 77 § 1 i 80 k.p.a. poprzez zaniechanie wezwania strony do uzupełnienia prośby o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, w sytuacji gdy organ powziął wątpliwości co do istnienia wykazanych przez stronę przesłanek braku winy w momencie uchybienia terminowi do wniesienia odwołania (zły stan zdrowia, pobyt w szpitalu), przez co skarżone postanowienie zapadło przedwcześnie, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy;

Wyrokiem z dnia 26 maja 2011 r. w sprawie o sygn. akt V SA/Wa 2723/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę. Sąd I instancji oddalając skargę na postanowienie Dyrektora ... Oddziału Regionalnego ARiMR w pierwszej kolejności odniósł się do podnoszonego przez stronę braku w aktach sprawy oryginału zwrotnego potwierdzenia odbioru decyzji, oraz braku ustaleń, czy osoba odbierająca przesyłkę, oznaczona, jako kuzyn była dorosłym domownikiem. Sąd stwierdził, że zwrotne potwierdzenie odbioru zostało poświadczone przez pracownika organu zaś przekreślenie adresu nie oznaczało niedoręczenia przesyłki pod wskazany adres. Z oświadczenia skarżącej złożonego do protokołu rozprawy z dnia 26 maja 2011 r., wynikało, że odbierającym przesyłkę był dorosły domownik – syn prowadzący ze skarżącą wspólne gospodarstwo domowe. Przemawiało to, zdaniem Sądu I instancji, za prawidłowością doręczenia zaskarżonej decyzji w dniu ... maja 2010 r., tj. zgodnie z art. 43 k.p.a..

Bezspornym było, w stanie faktycznym sprawy, że skarżąca uchybiła terminowi do wniesienia odwołania od decyzji. Zasadnie, zatem Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR postanowieniem z dnia ... sierpnia 2010 r., doręczonym skarżącej w dniu 10 sierpnia 2010 r., stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania.

W odniesieniu do zaskarżonego postanowienia o odmowie przywrócenia terminu Sąd I instancji uznał, że organ trafnie stwierdził, że skarżąca nie spełniła dwóch z czterech przesłanek koniecznych do przywrócenia uchybionego terminu do złożenia odwołania, określonych w art. 58 § 1 i 2 k.p.a.. W odniesieniu do przesłanki uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminowi, Sąd wskazał, że nawet gdyby przyjąć, iż skarżąca wnosząc odwołanie 1 czerwca 2010 r. z uwagi na wiek i stan zdrowia nie była świadoma uchybienia terminowi, to odbierając 10 sierpnia 2010 r. osobiście postanowienie z dnia ... sierpnia 2010 r. stwierdzające uchybienie terminowi, musiała się o tym fakcie dowiedzieć. Wobec tego siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu liczony do dnia 10 sierpnia 2010 r., również nie został dotrzymany, albowiem skarżąca wniosek taki złożyła dopiero w dniu 3 września 2010 r.. Sąd zauważył przy tym, że skarżąca na rozprawie nie potrafiła wyjaśnić przyczyn, dla których wniosku o przywrócenie terminu nie złożyła od razu. Z tego powodu Sąd podzielił stanowisko organu, co do nieuprawdopodobnienia zawinienia, szczególnie, że skarżąca nie przedstawiła jakichkolwiek dowodów na poparcie tezy o długotrwałej hospitalizacji, którą wskazywała, jako przyczynę uchybienia terminowi. Sąd nie dopatrzył się również w zaskarżonym postanowieniu naruszeń przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Skargą kasacyjną D. W. zaskarżyła wyrok w całości zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania:

1. art. 106 § 3 oraz art. 133 § 1 zd. 1 p.p.s.a. poprzez oparcie orzeczenia na własnych ustaleniach faktycznych wynikających z przesłuchania skarżącej na rozprawie w dniu 26 maja 2011 r., a nie znajdujących odzwierciedlenia w aktach administracyjnych sprawy, które to uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy albowiem prowadziło do ustalenia stanu faktycznego w sposób różniący się od stanu wynikającego z akt administracyjnych sprawy;

2. art. 145 § 1 pkt 1 lit. b) w zw. z art. 48 § 5 p.p.s.a. polegające na niewystąpieniu do organu administracyjnego pomimo żądania skarżącej o przedłożenie oryginału potwierdzenia odbioru decyzji z ... kwietnia 2010 r. przez skarżącą, pomimo, że kwestia prawidłowości doręczenia jest sporna w sprawie, powyższe uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy albowiem prawidłowość doręczenia wpływa na dopuszczalność wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, który przysługuje tylko w przypadku decyzji doręczonych prawidłowo;

3. art. 145 § 1 pkt 1 lit. b) p.p.s.a. w zw. z art. 43 i 42 § 1 k.p.a. poprzez uznanie, ze doręczenie zastępcze do rąk dorosłego domownika może się odbyć także poza miejscem jego wspólnego zamieszkania z adresatem pisma oraz, że znaczenie w sprawie ma czy skarżąca ostatecznie otrzymała przesyłkę, gdy podmiotem badania powinna być jedynie prawidłowość doręczenia zastępczego do rąk dorosłego domownika, powyższe uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy albowiem prawidłowość doręczenia wpływa na dopuszczalność wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, który przysługuje tylko w przypadku decyzji doręczonych prawidłowo;

4. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 58 § 2 k.p.a. poprzez błędne uznanie, że odebranie przez skarżącą 10 sierpnia 2010 r. postanowienia z dnia ... października 2010 r. o uchybieniu terminu do złożenia dowołania rozpoczyna bieg siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, powyższe uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy albowiem prowadziło do uznania, że prośba o przywrócenie terminu złożona przez skarżącą 3 września 2010 r. była złożona bez zachowania siedmiodniowego terminu;

5. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 64 § 2 i art. 63 § 2 k.p.a. wobec wadliwego nieuwzględnienia skargi w sytuacji, gdy organ administracji, który dostrzegł braki wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania polegające na niewykazaniu faktu pobytu w szpitalu oraz przebywania pod opieką medyczną przez skarżącego nie wezwał jej do usunięcia tych braków poprzez dostarczenie dokumentacji medycznej, powyższe uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy albowiem Sąd utrzymał w obrocie prawnym decyzję wydaną z naruszeniem przepisów k.p.a. i wprowadzając elementy kontradyktoryjności do tego postępowania.

Wyrokiem z dnia 22 listopada 2012 r. Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. II GSK 1890/11 uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie. W ocenie NSA usprawiedliwione są zarzuty podniesione w punktach 4 i 5 petitum środka odwoławczego, gdyż z treści zaskarżonego do Sądu postanowienia oraz z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji wynika, że odmowa przywrócenia terminu nastąpiła na skutek przyjęcia, że skarżąca nie uprawdopodobniła, że uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy, o czym stanowi art. 58 § 1 k.p.a., oraz, że prośba o przywrócenie terminu nie została wniesiona w terminie określonym w art. 58 § 2 k.p.a.. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że ocena niespełnienia obu przesłanek wymienionych odpowiednio w art. 58 § 1 i 2 k.p.a. jest co najmniej przedwczesna, a twierdzenie o braku naruszenie "jakichkolwiek przepisów postępowania", zawarte w uzasadnieniu kontrolowanego wyroku, nie znajduje podstaw.

NSA przypomniał także, że zgodnie z art. 58 § 1 k.p.a. w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na prośbę zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Przytoczony przepis określa zasadę, że przywrócenie uchybionego terminu może nastąpić tylko na wniosek zainteresowanego, oraz przesłankę przywrócenia terminu – uprawdopodobnienie braku winy. W literaturze przedmiotu nie budzi wątpliwości, że osoba zainteresowana "ma uprawdopodobnić brak swojej winy, czyli powinna - uwiarygodnić stosowną argumentacją - swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niej niezależna" - (B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks Postępowania Administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2011, s. 284). Uprawdopodobnienie prowadzi do uzasadnionego przypuszczenia, że zdarzenie rzeczywiście miało miejsce. Jednakże sam fakt występowania w przepisie instytucji uprawdopodobnienia - nie zwalnia organu - z konieczności podjęcia wszelkich działań, których efektem będzie potwierdzenie, przez osobę wnioskującą, wiarygodności okoliczności, na które powołała się, podając przyczynę niedopełnienia w terminie określonych czynności procesowych.

Jednak , zdaniem NSA, analiza treści uzasadnienia zaskarżonego do Sądu I instancji postanowienia wskazuje, że organ wydając je utożsamia przesłankę "uprawdopodobnienia" z udowodnieniem okoliczności wskazanych we wniosku. Podano, bowiem, że wskazując, jako przyczynę uchybienia terminu "problemy zdrowotne oraz pobyt w szpitalu" skarżąca nie uprawdopodobniła, że wskazane zdarzenia uniemożliwiły jej podjęcia stosownych działań w określonych w przepisach terminie "nawet nie wskazując, w jakim terminie przeszkody wystąpiły". Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że "problemy zdrowotne" zostały dookreślone we wniosku – udar i złamanie nogi. Natomiast faktycznie w treści prośby nie wskazano terminów hospitalizacji, czy też dat, w których skarżąca przeszła udar. W sytuacji, gdy strona, w dodatku będąca w podeszłym wieku, powołuje się na takie okoliczności jak podane w tej sprawie we wniosku o przywrócenie terminu, obowiązkiem organu było wezwać ją do wykazania tych okoliczności. Zdaniem NSA występowanie w art. 58 § 1 k.p.a. przesłanki uprawdopodobnienia braku winy nie zwalnia organu od podjęcia wszelkich działań, których celem, z uwagi na słuszny interes obywateli, będzie dokładne wyjaśnienie okoliczności sprawy i potwierdzenie przez osobę wnioskującą wiarygodności i okoliczności, na które powołała się, podając przyczynę niedopełnienia w terminie określonych czynności procesowych

Dalej NSA wskazał, że przepis art. 58 § 2 k.p.a określa siedmiodniowy termin do złożenia prośby o przywrócenie terminu biegnący od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. W rozpoznawanej sprawie organ, którego działanie było przedmiotem skargi wniesionej do Sądu I instancji przyjął, że termin do złożenia prośby o przywrócenie terminu rozpoczął swój bieg, "co najmniej 1 czerwca 2010 r., kiedy to skarżąca wniosła odwołanie od decyzji". Z kolei Sąd I instancji uznał, że "nawet gdyby przyjąć, iż skarżąca wnosząc odwołanie 1 czerwca 2010 r. z uwagi na wiek i stan zdrowia, nie była świadoma uchybienia terminu, to odbierając 10 sierpnia postanowienia z dnia ... sierpnia 2010 r. stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania, musiała się o tym fakcie dowiedzieć", a to oznacza, że termin do wniesienia prośby o przywrócenie terminu, liczony od daty doręczenia postanowienia o jego uchybieniu "również nie został dochowany".

Naczelny Sąd Administracyjny przypomniał, że termin do złożenia prośby biegnie od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Wskazanie w jakiej dacie nastąpiło ustanie tej przyczyny należy do wnoszącego podanie, co oczywiście nie pozbawia organu możliwości oceny tej okoliczności. We wniosku o przywrócenie terminu skarżąca nie podała daty w jakiej ustała przyczyna w jego uchybieniu. Obligowało to organ do wezwania do usunięcia braków wniosku w trybie art. 64 § 2 k.p.a..

Naczelny Sąd Administracyjny za nieusprawiedliwione uznał natomiast zarzuty skargi kasacyjnej postawione w punktach 1 - 3. W jego ocenie zarzuty te zmierzały w istocie do wykazania, że decyzja organu I instancji w przedmiocie płatności nie została prawidłowo doręczona skarżącej, a tym samym nie doszło do uchybienia terminu do wniesienia od niej odwołania. Pozostają one w sprzeczności zarówno z sekwencją zdarzeń w tej sprawie, zarzutami dotyczącymi postanowienia o odmowie przywrócenia terminu. Postanowienie z dnia ... sierpnia 2010 r. stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania nie było kwestionowane w drodze przysługujących skarżącej środków prawnych. Reakcją na jego wydanie było złożenie wniosku o przywrócenie uchybionego terminu. Skarżąca nie kwestionowała, więc, że doszło do uchybienia terminu, a złożenie wniosku o jego przywrócenie wskazuje, wprost, że podzieliła pogląd organu, iż uchybiła terminowi do wniesienia odwołania. Zdaniem NSA nie jest logiczne i konsekwentne wykazywanie, że postanowienie odmawiające przywrócenia terminu zostało wydane z naruszeniem art. 58 § 1 i 2 w związku z art. 64 § 2 k.p.a. i równoczesne kwestionowanie uchybienia terminu do wniesienia odwołania poprzez podnoszenie zarzutów dotyczących prawidłowości doręczenia decyzji organu I instancji w przedmiocie płatności. Z tego powodu zarzut obejmujący naruszenia art. 43 w związku z art. 42 § 1 k.p.a. jak i zarzut dotyczący naruszenia art. 48 § 5 p.p.s.a. uznać należało za nieusprawiedliwiony w rozumieniu art. 174 pkt 2 p.p.s.a..

W piśmie procesowym złożonym w toku ponownego rozpoznania sprawy pełnomocnik skarżącej ponownie zgłosił zarzuty dot. nieprawidłowości doręczenia decyzji z ... kwietnia 2010 r. i powołując się na treść art. 135 p.p.s.a domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia , uchylenia decyzji z ...04.2010 r. oraz stwierdzenia nieważności postanowienia Dyrektora ... Oddziału regionalnego ARiMR z ...08.2010 r.

Rozpoznając sprawę ponownie Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

- stosownie do treści art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153 poz 1270 ze zm. dalej ppsa) sąd, któremu sprawa została przekazana do ponownego rozpatrzenia związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Rozpoznając sprawę niniejszą Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie związany jest zatem wykładnią prawa oraz wytycznymi zawartymi w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 listopada 2012 r. sygn. akt II GSK 1890/11 wydanym w następstwie rozpoznania skargi kasacyjnej skarżącej D. W.

Jak wyżej przytoczono Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że organ wbrew treści art. 64 § 2 k.p.a. nie wezwał skarżącej do usunięcia braków wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania przez wskazanie w jakiej dacie ustała przyczyna uchybienia terminu do wykonania tej czynności. W toku ponownego rozpoznania sprawy organ winien takie wezwanie do skarżącej skierować. Dopiero bowiem po wskazaniu przez skarżącą kiedy ustałą przyczyna uchybienia terminu organ będzie mógł ustalić czy wniosek o przywrócenie terminu został złożony w terminie określonym w art. 58 § 2 k.p.a.

Ponadto organ winien, w przypadku gdyby uznał, że przyczyny wskazane we wniosku o przywrócenie terminu w sposób niedostateczny uprawdopodabniają brak winy w uchybieniu terminu, wezwać skarżącą do wskazania dat pobytu skarżącej w szpitalu oraz kiedy przeszła wspomniany we wniosku udar.

Nie mogą być uwzględnione wnioski pełnomocnika skarżącej zawarte w piśmie z 13 lutego 2013 r. Po pierwsze , wbrew twierdzeniom w nim zawartym, granice niniejszej sprawy zakreśla badanie czy zasadny jest wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji z ... kwietnia 2010 r. I to właśnie są "granice sprawy, której dotyczy skarga". NIedopuszczalne zatem jest badanie zasadności decyzji z ... kwietnia 2010 r. czy nawet postanowienia stwierdzającego uchybienie terminu do wniesienia odwołania. Co do zarzutów dot. tego ostatniego to NSA wyraźnie uznał je za bezzasadne i Sąd I instancji jest związany tym stanowiskiem.

Z powyższych względów skargę należało uznać za uzasadnioną w stopniu skutkującym koniecznością uchylenia zaskarżonej decyzji.

Podstawą wyroku sądu I instancji jest art. 145 § 1 pkt 1 lit. e ppsa w zw. z art. 190 ppsa.

Wynagrodzenie za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu zasądzono na podstawie art. 250 p.p.s.a. w związku z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c oraz pkt 2 lit. a i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).