I SA/Wa 1964/14

Uzasadnienie

Województwo [...] wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] orzekającą o ustaleniu odszkodowania w wysokości [...] zł za przejęcie z mocy prawa na rzecz Województwa [...] nieruchomości położonej w gminie M., obrębie F., oznaczonej jako działka nr [...] o powierzchni [...] ha, przeznaczonej pod rozbudowę drogi wojewódzkiej nr [...] na odcinku [...] i przyznaniu odszkodowania na rzecz G. A. oraz o zobowiązaniu Zarządu Dróg Wojewódzkich w K., działającego w imieniu Zarządu Województwa [...], do wypłaty ustalonego odszkodowania w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stanie się ostateczna.

W skardze Województwo [...] wniosło o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody bądź spowodowanie trudnych do odwrócenia skutków poprzez wypłatę odszkodowania na rzecz osoby, która może nie być legitymowana do jego otrzymania, bowiem nie jest właścicielem nieruchomości objętej decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej uprawnionym do otrzymania odszkodowania. Ponadto, zdaniem skarżącego, w sytuacji uchylenia decyzji przez Sąd może zaistnieć sytuacja uniemożliwiająca zwrot przez osoby uprawnione z decyzji wypłaconej im wcześniej kwoty. Możliwy jest bowiem zarzut z art. 409 Kodeksu cywilnego, tj. wygaśnięcia obowiązku zwrotu wobec braku wzbogacenia na dzień żądania zwrotu przez skarżącego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

W myśl przepisu art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), po przekazaniu sądowi skargi sąd może, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie wykonania.

Z treści powołanego przepisu wynika, że konieczną przesłanką wstrzymania wykonania danego aktu jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Obowiązek wykazania tych okoliczności spoczywa na stronie skarżącej. Przy czym podkreślić trzeba, że orzeczenie dotyczące wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu ma charakter fakultatywny, o czym świadczy użyty w powyższym przepisie zwrot "sąd może". Oznacza to, że Sąd może, lecz nie musi wstrzymać wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nawet, jeżeli stwierdzi, iż w danej sprawie występują przesłanki określone w art. 61 § 3 powołanej ustawy. Zaznaczyć również należy, że o nieodwracalności skutku wynikającego z podjętego przez organ rozstrzygnięcia można mówić tylko wówczas, gdy wywołuje ono stan, który w żadnych okolicznościach nie będzie mógł ulec zmianie lub zniesieniu. W orzecznictwie przyjmuje się, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. W szczególności będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego, lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu (vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 127/04 (niepubl.) oraz z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04 (Lex nr 281811)).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy Sąd uznał, że wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie. Strona nie wykazała, aby wykonanie zaskarżonej decyzji skutkować miało wyrządzeniem znacznej szkody lub trudnymi do odwrócenia skutkami. W szczególności nie wykazała, aby wypłata przedmiotowego odszkodowania zagroziła w jakikolwiek sposób budżetowi Województwa, w tym nie skonkretyzowała na czym miałaby ta szkoda polegać. Również argument, że w przypadku uchylenia przez Sąd decyzji odszkodowawczej skutkować może powstaniem sytuacji uniemożliwiającej zwrot wypłaconego odszkodowania, nie może być uznany za trafiony. Wskazać należy, że wypłata odszkodowania, jak każde świadczenie finansowe, jest bowiem ze swej istoty czynnością "odwracalną" i w każdym czasie można dokonać zwrotu wypłaconego odszkodowania. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2014 r., sygn. akt I OZ 195/14 www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Z powyższych względów, na podstawie art. 61 § 3 i 5 powołanej wyżej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.