IV SA/Wa 787/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-07-02Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Marta Laskowska-Pietrzak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. P. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi E. P. i P. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy postanawia: odrzucić wniosek.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 27 maja 2014 r. odrzucił skargę E. P. i P. P. – wniesioną na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] dotyczącą ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania budynku warsztatowego na budynek mieszkalny jednorodzinny na terenie działki ew. nr [...] w obrębie [...] przy ul. [...] w J. – wobec nienadesłania wymaganych odpisów skargi.
W dniu 4 czerwca 2014 r. (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego) skarżąca E. P. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do dopełnienia czynności, dla której termin był wyznaczony, załączając jednocześnie do wniosku trzynaście odpisów skargi. Wskazując na brak swojej winy w uchybieniu terminu skarżąca wyjaśniła, że w związku z chorobą jest cyklicznie leczona w szpitalu, co uniemożliwia jej samodzielne, prawidłowe działanie i dotyczyło to także terminu do złożenia odpisów skargi, bowiem w dniu 12 maja 2014 r. przebywała na leczeniu w szpitalu. Na potwierdzenie tego skarżąca dołączyła do wniosku karty leczenia szpitalnego z dnia 12 maja 2014 r. i z dnia 3 czerwca 2014 r. Nadto w uzasadnieniu wniosku skarżąca wyjaśniła, że w skardze wskazała adres do korespondencji kancelarii prawniczej, w której jest zatrudniona, ponieważ od lutego 2014 r. do sierpnia 2014 r. przebywa na zasiłku rehabilitacyjnym i ze względów zdrowotnych trudno jest jej samodzielnie odbierać korespondencję na poczcie czy w innym miejscu wskazanym przez nowego operatora pocztowego. W przypadku wpłynięcia do niej korespondencji, kancelaria telefonicznie zawiadamia o tym skarżącą, a następnie skarżąca albo dyktuje odpowiedź telefonicznie, albo zleca dokonanie odpowiednich czynności. Tak też było w tym przypadku, przy czym w związku dużą ilością przeznaczonych dla skarżącej pism, kancelaria poinformowała ją tylko o obowiązku uiszczenia wpisu od skargi, który skarżąca uiściła internetowo, natomiast błędnie nie poinformowała jej o wezwaniu do złożenia odpisów skargi. Wskazane okoliczności, zdaniem skarżącej, winny być uznane za przesłankę braku jej winy w uchybieniu terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że merytoryczne rozpoznanie – w świetle przesłanki z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) braku winy w uchybieniu terminu – wniosku o przywrócenie terminu do dokonania uchybionej czynności procesowej, poprzedzone być musi zbadaniem dopuszczalności tego wniosku. Powinien on bowiem spełniać określone wymogi formalne, w przeciwnym razie – stosownie do art. 88 tej ustawy – spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek podlegać będzie odrzuceniu. Wymogi warunkujące dopuszczalność wniosku o przywrócenie terminu ujęto w art. 86 i art. 87 powołanej ustawy. Zgodnie z art. 87 § 1 omawianej ustawy wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
W świetle powyższych unormowań podstawową kwestię dla oceny prawidłowości złożonego w sprawie wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi przez złożenie trzynastu jej odpisów, stanowi okoliczność zachowania terminu do jego wniesienia.
Zważyć należy, że w niniejszej sprawie wezwanie do nadesłania trzynastu odpisów skargi skierowane do skarżącej E. P. na wskazany przez nią w skardze adres do korespondencji, zostało skutecznie doręczone w dniu 7 maja 2014 r. Siedmiodniowy termin do dokonania tej czynności upłynął więc w dniu 14 maja 2014 r. Jak wynika z wniosku skarżącej i dołączonych do niego kart leczenia szpitalnego, w terminie otwartym do uzupełnienia braków formalnych skargi, skarżąca jedynie w dniu 12 maja 2014 r. przebywała w szpitalu, a więc dwa dni przed upływem wyznaczonego terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, zaś kolejne leczenie szpitalne miało miejsce w dniu 3 czerwca 2014 r. Tym samym Sąd uznał, że od dnia 15 maja 2014 r. należało liczyć bieg siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odpisów skargi i termin ten upływał w dniu 22 maja 2014 r., zaś wniosek złożony po tym terminie należało uznać za spóźniony. To w tym dniu, tj. w dniu 22 maja 2014 r. należało przyjąć, że potencjalnie ustała przyczyna uchybienia terminu do nadesłania odpisów skargi.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że złożony wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi przez nadesłanie jej trzynastu odpisów jest spóźniony, co powoduje z mocy ustawy jego odrzucenie.
Wyjaśnić jednocześnie należy, że okoliczności podnoszone we wniosku Sąd powinien rozważyć przy merytorycznej ocenie wniosku o przywrócenie terminu, jednakże w świetle zaprezentowanych wywodów ocena taka w zaistniałym stanie procesowym nie mogła być przeprowadzona. W tej sytuacji niedopuszczalne jest analizowanie przesłanki braku winy w uchybieniu terminu, skoro wniosek skarżącej, jako że spóźniony, nie spełnia wymogów pozwalających na tego rodzaju analizę.
Z powyższych względów, na podstawie art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Marta Laskowska-Pietrzak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. P. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi E. P. i P. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy postanawia: odrzucić wniosek.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 27 maja 2014 r. odrzucił skargę E. P. i P. P. – wniesioną na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] dotyczącą ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania budynku warsztatowego na budynek mieszkalny jednorodzinny na terenie działki ew. nr [...] w obrębie [...] przy ul. [...] w J. – wobec nienadesłania wymaganych odpisów skargi.
W dniu 4 czerwca 2014 r. (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego) skarżąca E. P. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do dopełnienia czynności, dla której termin był wyznaczony, załączając jednocześnie do wniosku trzynaście odpisów skargi. Wskazując na brak swojej winy w uchybieniu terminu skarżąca wyjaśniła, że w związku z chorobą jest cyklicznie leczona w szpitalu, co uniemożliwia jej samodzielne, prawidłowe działanie i dotyczyło to także terminu do złożenia odpisów skargi, bowiem w dniu 12 maja 2014 r. przebywała na leczeniu w szpitalu. Na potwierdzenie tego skarżąca dołączyła do wniosku karty leczenia szpitalnego z dnia 12 maja 2014 r. i z dnia 3 czerwca 2014 r. Nadto w uzasadnieniu wniosku skarżąca wyjaśniła, że w skardze wskazała adres do korespondencji kancelarii prawniczej, w której jest zatrudniona, ponieważ od lutego 2014 r. do sierpnia 2014 r. przebywa na zasiłku rehabilitacyjnym i ze względów zdrowotnych trudno jest jej samodzielnie odbierać korespondencję na poczcie czy w innym miejscu wskazanym przez nowego operatora pocztowego. W przypadku wpłynięcia do niej korespondencji, kancelaria telefonicznie zawiadamia o tym skarżącą, a następnie skarżąca albo dyktuje odpowiedź telefonicznie, albo zleca dokonanie odpowiednich czynności. Tak też było w tym przypadku, przy czym w związku dużą ilością przeznaczonych dla skarżącej pism, kancelaria poinformowała ją tylko o obowiązku uiszczenia wpisu od skargi, który skarżąca uiściła internetowo, natomiast błędnie nie poinformowała jej o wezwaniu do złożenia odpisów skargi. Wskazane okoliczności, zdaniem skarżącej, winny być uznane za przesłankę braku jej winy w uchybieniu terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że merytoryczne rozpoznanie – w świetle przesłanki z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) braku winy w uchybieniu terminu – wniosku o przywrócenie terminu do dokonania uchybionej czynności procesowej, poprzedzone być musi zbadaniem dopuszczalności tego wniosku. Powinien on bowiem spełniać określone wymogi formalne, w przeciwnym razie – stosownie do art. 88 tej ustawy – spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek podlegać będzie odrzuceniu. Wymogi warunkujące dopuszczalność wniosku o przywrócenie terminu ujęto w art. 86 i art. 87 powołanej ustawy. Zgodnie z art. 87 § 1 omawianej ustawy wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
W świetle powyższych unormowań podstawową kwestię dla oceny prawidłowości złożonego w sprawie wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi przez złożenie trzynastu jej odpisów, stanowi okoliczność zachowania terminu do jego wniesienia.
Zważyć należy, że w niniejszej sprawie wezwanie do nadesłania trzynastu odpisów skargi skierowane do skarżącej E. P. na wskazany przez nią w skardze adres do korespondencji, zostało skutecznie doręczone w dniu 7 maja 2014 r. Siedmiodniowy termin do dokonania tej czynności upłynął więc w dniu 14 maja 2014 r. Jak wynika z wniosku skarżącej i dołączonych do niego kart leczenia szpitalnego, w terminie otwartym do uzupełnienia braków formalnych skargi, skarżąca jedynie w dniu 12 maja 2014 r. przebywała w szpitalu, a więc dwa dni przed upływem wyznaczonego terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, zaś kolejne leczenie szpitalne miało miejsce w dniu 3 czerwca 2014 r. Tym samym Sąd uznał, że od dnia 15 maja 2014 r. należało liczyć bieg siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odpisów skargi i termin ten upływał w dniu 22 maja 2014 r., zaś wniosek złożony po tym terminie należało uznać za spóźniony. To w tym dniu, tj. w dniu 22 maja 2014 r. należało przyjąć, że potencjalnie ustała przyczyna uchybienia terminu do nadesłania odpisów skargi.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że złożony wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi przez nadesłanie jej trzynastu odpisów jest spóźniony, co powoduje z mocy ustawy jego odrzucenie.
Wyjaśnić jednocześnie należy, że okoliczności podnoszone we wniosku Sąd powinien rozważyć przy merytorycznej ocenie wniosku o przywrócenie terminu, jednakże w świetle zaprezentowanych wywodów ocena taka w zaistniałym stanie procesowym nie mogła być przeprowadzona. W tej sytuacji niedopuszczalne jest analizowanie przesłanki braku winy w uchybieniu terminu, skoro wniosek skarżącej, jako że spóźniony, nie spełnia wymogów pozwalających na tego rodzaju analizę.
Z powyższych względów, na podstawie art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.
