I OZ 897/12
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2012-12-07Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Rajewska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 września 2012 r. sygn. akt II SO/Po 8/12 o odrzuceniu zażalenia G. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 czerwca 2012 r., sygn. akt II SO/Po 8/12 w sprawie z wniosku G. L. o wymierzenie Wielkopolskiemu Kuratorowi Oświaty w P. grzywny w związku z nieprzekazaniem odwołania od decyzji tego organu z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dostępu do informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 24 września 2012 r., sygn. akt II SO/Po 8/12 odrzucił zażalenie G. L. na postanowienie tegoż Sądu z dnia 5 czerwca 2012 r. w sprawie z wniosku G. L. o wymierzenie Wielkopolskiemu Kuratorowi Oświaty w P. grzywny w związku z nieprzekazaniem odwołania od decyzji tego organu z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dostępu do informacji publicznej.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że po powiadomieniu w dniu 25 czerwca 2012 r. przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w P., iż pełnomocnikiem skarżącej została wyznaczona radca prawny H. F., przesłano jej informację o stanie sprawy wraz z odpisem postanowienia z dnia 5 czerwca 2012 r. Przesyłka nie została odebrana osobiście przez pełnomocnika skarżącej. W tej sytuacji znalazł zastosowanie art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 – dalej powoływana jako P.p.s.a.). Korespondencja zawierająca odpis postanowienia z dnia 5 czerwca 2012 r. wraz z informacją o stanie sprawy, z uwagi na nieobecność adresata w miejscu zamieszkania, została złożona w dniu 29 czerwca 2012 r. na okres czternastu dni w placówce pocztowej, a zawiadomienie o tym umieszczono w skrzynce na korespondencję. Następnie (po upływie siedmiodniowego terminu) ponownie umieszczono w skrzynce pocztowej zawiadomienie o złożeniu wezwania na okres kolejnych siedmiu dni w placówce pocztowej. Tym samym wyczerpano tryb doręczenia zastępczego przewidziany w razie niemożności doręczenia pisma osobiście adresatowi.
W dniu 10 sierpnia 2012 r. pełnomocnik skarżącej przedstawił opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 czerwca 2012 r. Następnie w dniu 20 sierpnia 2012 r. G. L. wniosła samodzielnie sporządzoną "skargę kasacyjną" od tegoż orzeczenia.
WSA w Poznaniu stwierdził, że na postanowienie w przedmiocie wymierzenia grzywny przysługuje zażalenie, zgodnie z art. 173 § 1 in fine w związku z art. 194 § 1 pkt 10 P.p.s.a. Stosownie do art. 194 § 2 P.p.s.a. zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. W myśl art. 67 § 4 P.p.s.a., jeżeli w sprawie ustanowiono pełnomocnika lub osobę upoważnioną do odbioru pism w postępowaniu sądowym, doręczenia należy dokonać tym osobom. Zważywszy, że G. L. ma pełnomocnika wyznaczonego przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w P., postanowienie z dnia 5 czerwca 2012 r. zostało doręczone właśnie pełnomocnikowi. Z uwagi na brak możliwości doręczenia przesyłki do rąk adresata postanowienie to zostało doręczone w trybie zastępczym w dniu 13 lipca 2012 r. W związku z powyższym termin do wniesienia zażalenia upłynął w dniu 20 lipca 2012 r. Skarżąca wnosząc zażalenie (zatytułowane "skarga kasacyjna") na postanowienie z dnia 5 czerwca 2012 r., uchybiła zatem terminowi określonemu w art. 194 § 2 P.p.s.a. Stosownie zaś do przepisów art. 178 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuca na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie terminu.
W zażaleniu G. L., reprezentowana przez radcę prawnego, domagała się uchylenia powyższego postanowienia i przekazania sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania. Podniosła, że odrzucając jej wniosek postanowieniem z dnia 5 czerwca 2012 r. Sąd I instancji wskazał, iż wniosek ten jest niedopuszczalny, gdyż sprawa nie mieści się w kognicji sądów administracyjnych. Uznać zatem należy, zgodnie z przepisem art. 173 P.p.s.a., że wydane w dniu 5 czerwca 2012 r. postanowienie o odrzuceniu wniosku jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie, a zatem przysługuje na nie skarga kasacyjna.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw podlega oddaleniu.
Przede wszystkim należy wskazać, że postępowanie w sprawie wymierzenia organowi grzywny wszczynane jest na wniosek skarżącego. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 7 kwietnia 2008 r., sygn. akt II FPS 1/08 uznał, że wspomniany wniosek jest pismem wszczynającym odrębne postępowanie w rozumieniu art. 63 P.p.s.a. Na postanowienie o wymierzeniu grzywny wydane na podstawie art. 55 § 1 P.p.s.a. przysługuje zażalenie (art. 173 in fine P.p.s.a. w związku z art. 194 § 1 pkt 10 P.p.s.a.
Przyjęcie poglądu, że wniosek o wymierzenie organowi grzywny wszczyna odrębne postępowanie sądowe oznacza w konsekwencji, że postanowienie o wymierzeniu organowi grzywny, o odmowie wymierzenia grzywny bądź o odrzuceniu wniosku o wymierzenie grzywny jest postanowieniem kończącym postępowanie. Nie oznacza to jednak, że na takie postanowienia przysługuje skarga kasacyjna. Przepis art. 173 § 1 P.p.s.a. stwierdza, że skarga kasacyjna przysługuje od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Oznacza to, że mogą istnieć postanowienia kończące postępowanie, od których służy zażalenie. Przepisem dopuszczającym zażalenie na postanowienie w przedmiocie wymierzenia grzywny jest art. 194 § 1 pkt 10 P.p.s.a. Również wykładnia systemowa nie stoi na przeszkodzie, aby przyjąć pogląd o dopuszczalności zażalenia na postanowienie w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny w trybie art. 55 § 1 P.p.s.a., albowiem z przepisu art. 194 § 1 pkt 10 P.p.s.a. wynika, że zażalenie przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego (...) których przedmiotem jest (...) ukaranie grzywną. To oznacza, że w przepisie tym chodzi nie o wynik rozstrzygnięcia zawartego w postanowieniu, lecz o przedmiot postępowania. Tym samym zażaleniu podlegają nie tylko postanowienia wymierzające grzywnę ale również odmawiające jej wymierzenia i odrzucające wniosek o jej wymierzenie.
W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu trafnie uznał, że wniesione przez skarżącą pismo jest zażaleniem na postanowienie tegoż Sądu z dnia 5 czerwca 2012 r. Zgodnie z art. 194 § 2 P.p.s.a. zażalenie wnosi się w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia postanowienia. Skoro przesyłka zawierająca odpis postanowienia została doręczona pełnomocnikowi skarżącej w dniu 13 lipca 2012 r., to termin do wniesienia zażalenie upłynął w dniu 20 lipca 2012 r. Zatem Sąd I instancji prawidłowo odrzucił zażalenie skarżącej z dnia 20 sierpnia 2012 r. jako wniesione z uchybieniem wskazanego siedmiodniowego terminu.
Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny na mocy art. 184 w związku z art. 197 §2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Rajewska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 września 2012 r. sygn. akt II SO/Po 8/12 o odrzuceniu zażalenia G. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 czerwca 2012 r., sygn. akt II SO/Po 8/12 w sprawie z wniosku G. L. o wymierzenie Wielkopolskiemu Kuratorowi Oświaty w P. grzywny w związku z nieprzekazaniem odwołania od decyzji tego organu z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dostępu do informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 24 września 2012 r., sygn. akt II SO/Po 8/12 odrzucił zażalenie G. L. na postanowienie tegoż Sądu z dnia 5 czerwca 2012 r. w sprawie z wniosku G. L. o wymierzenie Wielkopolskiemu Kuratorowi Oświaty w P. grzywny w związku z nieprzekazaniem odwołania od decyzji tego organu z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dostępu do informacji publicznej.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że po powiadomieniu w dniu 25 czerwca 2012 r. przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w P., iż pełnomocnikiem skarżącej została wyznaczona radca prawny H. F., przesłano jej informację o stanie sprawy wraz z odpisem postanowienia z dnia 5 czerwca 2012 r. Przesyłka nie została odebrana osobiście przez pełnomocnika skarżącej. W tej sytuacji znalazł zastosowanie art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 – dalej powoływana jako P.p.s.a.). Korespondencja zawierająca odpis postanowienia z dnia 5 czerwca 2012 r. wraz z informacją o stanie sprawy, z uwagi na nieobecność adresata w miejscu zamieszkania, została złożona w dniu 29 czerwca 2012 r. na okres czternastu dni w placówce pocztowej, a zawiadomienie o tym umieszczono w skrzynce na korespondencję. Następnie (po upływie siedmiodniowego terminu) ponownie umieszczono w skrzynce pocztowej zawiadomienie o złożeniu wezwania na okres kolejnych siedmiu dni w placówce pocztowej. Tym samym wyczerpano tryb doręczenia zastępczego przewidziany w razie niemożności doręczenia pisma osobiście adresatowi.
W dniu 10 sierpnia 2012 r. pełnomocnik skarżącej przedstawił opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 czerwca 2012 r. Następnie w dniu 20 sierpnia 2012 r. G. L. wniosła samodzielnie sporządzoną "skargę kasacyjną" od tegoż orzeczenia.
WSA w Poznaniu stwierdził, że na postanowienie w przedmiocie wymierzenia grzywny przysługuje zażalenie, zgodnie z art. 173 § 1 in fine w związku z art. 194 § 1 pkt 10 P.p.s.a. Stosownie do art. 194 § 2 P.p.s.a. zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. W myśl art. 67 § 4 P.p.s.a., jeżeli w sprawie ustanowiono pełnomocnika lub osobę upoważnioną do odbioru pism w postępowaniu sądowym, doręczenia należy dokonać tym osobom. Zważywszy, że G. L. ma pełnomocnika wyznaczonego przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w P., postanowienie z dnia 5 czerwca 2012 r. zostało doręczone właśnie pełnomocnikowi. Z uwagi na brak możliwości doręczenia przesyłki do rąk adresata postanowienie to zostało doręczone w trybie zastępczym w dniu 13 lipca 2012 r. W związku z powyższym termin do wniesienia zażalenia upłynął w dniu 20 lipca 2012 r. Skarżąca wnosząc zażalenie (zatytułowane "skarga kasacyjna") na postanowienie z dnia 5 czerwca 2012 r., uchybiła zatem terminowi określonemu w art. 194 § 2 P.p.s.a. Stosownie zaś do przepisów art. 178 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuca na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie terminu.
W zażaleniu G. L., reprezentowana przez radcę prawnego, domagała się uchylenia powyższego postanowienia i przekazania sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania. Podniosła, że odrzucając jej wniosek postanowieniem z dnia 5 czerwca 2012 r. Sąd I instancji wskazał, iż wniosek ten jest niedopuszczalny, gdyż sprawa nie mieści się w kognicji sądów administracyjnych. Uznać zatem należy, zgodnie z przepisem art. 173 P.p.s.a., że wydane w dniu 5 czerwca 2012 r. postanowienie o odrzuceniu wniosku jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie, a zatem przysługuje na nie skarga kasacyjna.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw podlega oddaleniu.
Przede wszystkim należy wskazać, że postępowanie w sprawie wymierzenia organowi grzywny wszczynane jest na wniosek skarżącego. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 7 kwietnia 2008 r., sygn. akt II FPS 1/08 uznał, że wspomniany wniosek jest pismem wszczynającym odrębne postępowanie w rozumieniu art. 63 P.p.s.a. Na postanowienie o wymierzeniu grzywny wydane na podstawie art. 55 § 1 P.p.s.a. przysługuje zażalenie (art. 173 in fine P.p.s.a. w związku z art. 194 § 1 pkt 10 P.p.s.a.
Przyjęcie poglądu, że wniosek o wymierzenie organowi grzywny wszczyna odrębne postępowanie sądowe oznacza w konsekwencji, że postanowienie o wymierzeniu organowi grzywny, o odmowie wymierzenia grzywny bądź o odrzuceniu wniosku o wymierzenie grzywny jest postanowieniem kończącym postępowanie. Nie oznacza to jednak, że na takie postanowienia przysługuje skarga kasacyjna. Przepis art. 173 § 1 P.p.s.a. stwierdza, że skarga kasacyjna przysługuje od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Oznacza to, że mogą istnieć postanowienia kończące postępowanie, od których służy zażalenie. Przepisem dopuszczającym zażalenie na postanowienie w przedmiocie wymierzenia grzywny jest art. 194 § 1 pkt 10 P.p.s.a. Również wykładnia systemowa nie stoi na przeszkodzie, aby przyjąć pogląd o dopuszczalności zażalenia na postanowienie w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny w trybie art. 55 § 1 P.p.s.a., albowiem z przepisu art. 194 § 1 pkt 10 P.p.s.a. wynika, że zażalenie przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego (...) których przedmiotem jest (...) ukaranie grzywną. To oznacza, że w przepisie tym chodzi nie o wynik rozstrzygnięcia zawartego w postanowieniu, lecz o przedmiot postępowania. Tym samym zażaleniu podlegają nie tylko postanowienia wymierzające grzywnę ale również odmawiające jej wymierzenia i odrzucające wniosek o jej wymierzenie.
W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu trafnie uznał, że wniesione przez skarżącą pismo jest zażaleniem na postanowienie tegoż Sądu z dnia 5 czerwca 2012 r. Zgodnie z art. 194 § 2 P.p.s.a. zażalenie wnosi się w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia postanowienia. Skoro przesyłka zawierająca odpis postanowienia została doręczona pełnomocnikowi skarżącej w dniu 13 lipca 2012 r., to termin do wniesienia zażalenie upłynął w dniu 20 lipca 2012 r. Zatem Sąd I instancji prawidłowo odrzucił zażalenie skarżącej z dnia 20 sierpnia 2012 r. jako wniesione z uchybieniem wskazanego siedmiodniowego terminu.
Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny na mocy art. 184 w związku z art. 197 §2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.
