• III SA/Po 557/12 - Wyrok ...
  20.04.2024

III SA/Po 557/12

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2012-11-28

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Beata Sokołowska /sprawozdawca/
Małgorzata Górecka
Marzenna Kosewska /przewodniczący/

Sentencja

Dnia 28 listopada 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska Sędziowie WSA Beata Sokołowska (spr.) WSA Małgorzata Górecka Protokolant: sekr. sąd. Anna Zys-Ruszkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2012 roku przy udziale sprawy ze skargi R Z na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P z dnia ... roku nr ... w przedmiocie przyznania pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok 2010 oddala skargę

Uzasadnienie

Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w G decyzją z dnia 1 czerwca 2011 r. przyznał R Z, na podstawie art. 20 ust. 2 pkt. 1 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz. U. Nr 64 z 2007 r., poz. 427 ze zm.) w zw. z § 3 ust. 1, 2, 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Wspieranie gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW)", objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich za lata 2007-2013 (Dz. U. Nr 40, poz. 329 ze zm.), płatność ONW na rok 2010 w łącznej wysokości 15.500,60 zł ( w tym ONW – Górskie, ONW – Obszary ze specyficznymi utrudnieniami oraz ONW – Nizinne strefa I ), po uprzednim potrąceniu kwoty 1.853,03 zł. z tytułu stwierdzonych nieprawidłowości.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podał, że producent zadeklarował we wniosku o płatność ONW strefa górska powierzchnię działek rolnych 3,20 ha, natomiast w trakcie kontroli na miejscu stwierdzono 2,70 ha. Ponieważ powierzchnia zadeklarowana przekraczała powierzchnię stwierdzoną płatność przysługiwała do powierzchni stwierdzonej. Należna kwota 864,00 zł została pomniejszona ze względu na stwierdzoną różnicę pomiędzy powierzchnią zadeklarowaną a powierzchnią stwierdzoną (0,50 ha czyli 18,51 %) oraz ze względu na nieprzestrzeganie norm oraz wymogów. Grunty orne działki rolnej F o powierzchni 0,90 ha, działki rolnej G o powierzchni 0,06 ha i działki rolnej L o powierzchni 0,68 ha podczas kontroli na miejscu w 2009 r. nie zostały obsiane i należycie ugorowane, skontrolowano je ponownie w 2010 r. stwierdzając niewykonanie przez producenta zaleceń wskazanych w decyzji, albowiem grunty te w dalszym ciągu nie są obsiane czy ugorowane. Wobec powtarzającej się niezgodności określono procentową wielkość zmniejszenia kwoty płatności wynoszącą 9 %, zalecając przeprowadzenie na powyższych działkach rolnych do 30 czerwca 2011 r. odpowiednich zabiegów agrotechnicznych.

Wnioskodawca zadeklarował we wniosku o płatność ONW strefa ze specyficznymi utrudnieniami powierzchnię działek rolnych wynoszącą 43,87 ha, w trakcie kontroli na miejscu również stwierdzono 43,87 ha. Należna kwota 11.581,68 zł została jednak pomniejszona ze względu na nieprzestrzeganie norm oraz wymogów w zakresie gruntów ornych działki rolnej F o powierzchni 0,90 ha, działki rolnej G o powierzchni 0,06 ha i działki rolnej L o powierzchni 0,68 ha. Z uwagi na powtarzającą się niezgodność określono procentową wielkość zmniejszenia kwoty powyższej płatności wynoszącą 9%.

Producent zadeklarował ponadto we wniosku o płatność ONW strefa nizinna I powierzchnię działek rolnych 53,59 ha, natomiast w trakcie kontroli na miejscu stwierdzono 52,30 ha. Ponieważ powierzchnia zadeklarowana przekraczała powierzchnię stwierdzoną (o 2,46 %) płatność przysługiwała do powierzchni stwierdzonej. Należna kwota 4.907,95 zł została pomniejszona ze względu na nieprzestrzeganie norm oraz wymogów w zakresie gruntów ornych działki rolnej F o powierzchni 0,90 ha, działki rolnej G o powierzchni 0,06 ha i działki rolnej L o powierzchni 0,68 ha. Wobec powtarzającej się niezgodności określono procentową wielkość zmniejszenia kwoty płatności wynoszącą 9 %.

W odwołaniu od powyższej decyzji R Z zarzucił naruszenie art. 77 §1 kpa poprzez nieuwzględnienie czynności agrotechnicznych wykonanych przez stronę na nieruchomości w D i bezzasadne nałożenie sankcji za rzekome niezastosowanie się do nakazów poprzednich raportów kontroli.

Strona wniosła o uchylenie decyzji i wydanie rozstrzygnięcia reformatoryjnego, ewentualnie o uchylenie decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu odwołania podniesiono, że organ I instancji dokonał błędnych ustaleń w zakresie rzekomego nieprzestrzegania przez stronę norm i wymogów nakazanych w trakcie poprzednich kontroli, gdyż działki ewidencyjne nr [ ... ] w D podlegały odpowiednim czynnościom agrotechnicznym, m. in. wykonywanym kultywatorem. R Z podniósł ponadto zarzut dotyczący niepowiadomienia go o terminie przeprowadzanej kontroli na miejscu i zarzucił organowi, że nie uzasadnił, dlaczego zastosował zmniejszenie płatności w wysokości 9%, czym naruszył przepisy art. 8 i 11 kpa.

Do odwołania załączono oświadczenia strony: z dnia 15 czerwca 2011 r. na okoliczność uprawy roli kultywatorem oraz zasiewu słonecznika na działkach o nr [ ... ] położonych w D i z dnia 14 czerwca 2011 r. na okoliczność wysiewu koniczyny na działkach ew. nr [ ... ] w N oraz działkach ew. [ ... ] w R.

Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR w P decyzją z dnia 5 marca 2012 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji, podzielając generalnie jego ustalenia faktyczne i rozważania prawne.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Wspieranie gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW)", objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 płatność ONW przysługuje rolnikowi posiadającemu w dniu 31 maja danego roku działki rolne o powierzchni minimum 1 ha na których prowadzona jest działalność rolnicza w rozumieniu art. 2 lit. c rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2008 r., pod warunkiem przestrzegania wymogów i norm określonych w przepisach o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego.

Organ II instancji wskazał, że przedmiotem pomiaru dokonywanego metodą foto i inspekcji terenowej były działki rolne, a nie działki ewidencyjne. Zostały one zidentyfikowane prawidłowo i opisane w raporcie z kontroli oraz na ortofotomapie. Dokumentację rozszerzono przez wykonanie szkiców kontrolowanych działek rolnych. Na szkicach działek (sporządzonych na wydrukach załączników graficznych obrazujących ich lokalizację) zaznaczono ponadto miejsca wykonania fotografii potwierdzających stwierdzone nieprawidłowości. Organ dalej podkreślił, że kontrole na miejscu mogą być przeprowadzane bez uprzedzenia i podczas nieobecności rolnika, co wynika z art. 31 ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego w powiązaniu z art. 27 ust 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 z dnia 30 listopada 2009r. Dyrektor Oddziału ARiMR podał ponadto, że w dniu 13 grudnia 2010 r. przeprowadzono w gospodarstwie producenta inspekcję terenową w celu zweryfikowania zrealizowania działań naprawczych przez beneficjenta, u którego stwierdzono w roku 2009 nieprzestrzeganie zasad dobrej kultury rolnej. W wyniku kontroli przeprowadzonej przez Biuro Kontroli na miejscu stwierdzono niezgodności polegające na nieuprawianiu roślin lub nieugorowaniu gruntów ornych na pow. 0,90 ha działki rolnej F, na pow. 0,06 ha działki rolnej G i na pow. 0,68 ha działki rolnej L oraz niezgodność polegającą na niekoszeniu lub braku zabiegów zapobiegających występowaniu i rozprzestrzenianiu chwastów na pow. 0,30 ha działki rolnej L. Na podstawie oceny wagi stwierdzonych niezgodności ustalono poziom redukcji wysokości płatności ONW wynoszący 9%. Brak przestrzegania powyższej normy ujawniono w trakcie postępowania z wniosku o płatności na 2009 rok, co stwierdzono w decyzji organu I instancji z dnia 29 kwietnia 2010 r. Ta sama norma została przekroczona w 2010 r. i wynikało to z zaniedbania ze strony rolnika. W przypadku powtarzającej się niezgodności ustalony odsetek w odniesieniu do powtarzającej się niezgodności zostaje natomiast pomnożony przez trzy względem pierwszego przypadku niezgodności, wobec czego zastosować należało art. 71 ust. 1 i ust. 5 akapit pierwszy Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. Procentowa wielkość zmniejszenia wynosząca 3 % została zatem pomnożona trzykrotnie (do 9 %). Organ odwoławczy uznał wprawdzie, że uzasadnienie organu I instancji w tym zakresie nie było wystarczające, jednak nie znalazł podstaw do uchylenia z tego powodu prawidłowej merytorycznie decyzji Kierownika BP ARiMR w G z dnia 1 czerwca 2011 r.

R Z wniósł skargę na decyzję organu II instancji, podnosząc zarzut naruszenia:

- art. 8, 77 § 1, 80 i 140 kpa poprzez uznanie za niewiarygodne oświadczenia strony o wykonywaniu czynności agrotechnicznych kultywatorem na działce w D i niezasadne nałożenie sankcji

- art. 7, 8, 77 § 1, 84 § 1 i 140 kpa poprzez nieprzeprowadzenie dodatkowej kontroli na miejscu po przedstawieniu przez stronę dodatkowego materiału dowodowego. Skarżący wniósł o uchylenie decyzji organów obu instancji w zaskarżonej części, w której potrącono kwotę płatności o 1.853,03 zł z tytułu stwierdzonych nieprawidłowości.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że skarżący złożył oświadczenie o wykonywaniu czynności agrotechnicznych na działkach nr [ ... ] w D, wobec czego sankcja w postaci obniżenia płatności była bezzasadna. Zarzucono też ponownie niepoinformowanie strony o terminie przeprowadzanej kontroli.

Do skargi załączono raport z czynności kontrolnych w zakresie kwalifikowalności powierzchni z dnia 6 kwietnia 2010 r. (niekompletny).

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR w P wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko i argumentację zawartą w uzasadnieniu skarżonej decyzji.

Na rozprawie w dniu 28 listopada 2012 r. pełnomocnik organu w osobie radcy prawnego wskazał, że decyzja z dnia 29 kwietnia 2010 r. dotycząca przyznania płatności ONW na 2009 rok jest decyzją, na którą powoływał się organ II instancji w toku przedmiotowego postępowania administracyjnego i to z niej wynikały nieprawidłowości dotyczące nieprzestrzegania norm i wymogów na działach rolnych F, G i L. W decyzji tej ustalono też termin do usunięcia nieprawidłowości (30 czerwca 2010 r.).

Nieprawidłowości w zakresie uprawiania tych działek wynikały z raportów z czynności kontrolnych z dnia 30 września 2009 r. w zakresie wzajemnej zgodności i w zakresie kwalifikowalności powierzchni. Obecny również na rozprawie pracownik organu – K B wyjaśnił, że przedłożony przez stronę raport z czynności kontrolnych nie jest kompletny.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wskazać trzeba na wstępie, że zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne kontrolują działalność administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, nie są natomiast uprawnione do merytorycznego rozstrzygania o przedmiocie sprawy. Również w myśl art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j. t. - Dz. U. z 2012 r., poz. 270) dalej p.p.s.a. sądy administracyjne kontrolują zaskarżone akty tylko w zakresie ich zgodności z prawem (legalności) i nie mają uprawnień do merytorycznego rozstrzygania sprawy. Jednocześnie z przepisu art. 134 § 1 ostatnio cytowanej ustawy wynika, że Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Dokonując kontroli legalności zaskarżonej decyzji, według powyższych kryteriów, Sąd stwierdził, że skarga nie ma uzasadnionych podstaw.

Po przeanalizowaniu akt administracyjnych sprawy Sąd uznał, że organy administracji publicznej obu instancji dokonały prawidłowych ustaleń faktycznych i na ich podstawie wydały decyzje nie naruszające prawa.

W myśl § 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Wspieranie gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW)", objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 płatność ONW przysługuje rolnikowi posiadającemu w dniu 31 maja danego roku działki rolne o powierzchni minimum 1 ha, na których prowadzona jest działalność rolnicza w rozumieniu art. 2 lit. c rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009r., pod warunkiem przestrzegania wymogów i norm określonych w przepisach o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego.

Kwestię utrzymywania gruntów zgodnie z normami reguluje rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie minimalnych norm (Dz. U. Nr 39, poz. 211), przez co w 2010 r. rozumie się m. in. uprawę roślin lub ugorowanie w przypadku gruntów ornych, koszenie okrywy roślinnej i jej usuniecie co najmniej raz w roku (do 31 lipca) w przypadku łąk. Grunty rolne nie powinny być też (z określonymi wyjątkami) porośnięte drzewami i krzewami.

Producent rolny zadeklarował we wniosku o ONW strefa górska powierzchnię działek rolnych 3,20 ha, natomiast w trakcie kontroli na miejscu stwierdzono 2,70 ha.

Odnośnie działki rolnej D o pow. deklarowanej 1,65 ha wykluczono 0,57 ha, co do działki rolnej C o pow. deklarowanej 1,2 ha stwierdzono 1,27 ha. Łącznie prawidłowo wykluczono 0,50 ha, co stanowi 18,51% (nie więcej niż 20% stwierdzonego obszaru) i dlatego zgodnie z art. 16 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1975/2006 kwota przyznana została pomniejszona w danym roku o kwotę przypadającą na dwukrotną wykrytą różnicę pomiędzy powierzchnią zadeklarowaną we wniosku a powierzchnią stwierdzoną.

We wniosku o ONW strefa ze specyficznymi utrudnieniami wskazano 43,87 ha i tyle stwierdzono w trakcie kontroli, natomiast w zakresie ONW strefa nizinna I R Z podał 53,59 ha, a stwierdzono 52,30 ha. Łączna powierzchnia gruntów wykluczonych (działki rolne F, G, H, I, J, L) wyniosła 1, 29 ha (2,47%). W tej sytuacji, ponieważ różnica między powierzchnią zadeklarowaną a stwierdzoną nie przekroczyła 3% lub 2 ha płatność ONW Strefa Nizinna I została przyznana zgodnie z przepisami prawa europejskiego do powierzchni stwierdzonej (art. 16 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1975/2006 i art. 57 ust 3 akapit pierwszy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009).

Należna kwota w przypadku wszystkich trzech rodzajów płatności ONW została ponadto pomniejszona odpowiednio o 9 % ze względu na nieprzestrzeganie norm oraz wymogów. Grunty orne działki rolnej F o powierzchni 0,90 ha, działki rolnej G o powierzchni 0,06 ha i działki rolnej L o powierzchni 0,68 ha podczas kontroli na miejscu w 2009 r. nie zostały obsiane i należycie ugorowane, a w wyniku kontroli na miejscu w dniu 13 grudnia 2010 r. stwierdzono niewykonanie przez producenta zaleceń wskazanych w decyzji, albowiem grunty te w dalszym ciągu nie były obsiane czy ugorowane.

W toku prowadzonego postępowania administracyjnego oraz we wniesionej skardze skarżący powoływał się na swoje oświadczenie o wykonywaniu czynności agrotechnicznych na działkach nr [ ... ] w D, wobec czego, jego zdaniem, nałożenie sankcji w postaci obniżenia płatności ONW o 9 % było bezzasadne.

Sąd po wnikliwej analizie akt administracyjnych sprawy stwierdził, że zarzuty strony skarżącej są bezzasadne. Przede wszystkim podkreślić należy, że organy administracji obu instancji wyraźnie wskazały w uzasadnieniach swoich decyzji, że przedmiotem pomiaru dokonywanego metodą foto i inspekcji terenowej były prawidłowo zidentyfikowane działki rolne. Znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy ma zaś, przede wszystkim, określony stan faktyczny działek rolnych zastany i opisany w dacie dokonywania kontroli (nie w okresie wcześniejszym czy późniejszym).

Kontrolowane działki rolne zostały opisane szczegółowo w specjalnym raporcie z czynności kontrolnych i na ortofotomapie, a na odrębnych szkicach działek (sporządzonych na wydrukach załączników graficznych obrazujących ich lokalizację) zaznaczono miejsce wykonywania fotografii. To na podstawie tych dowodów, których producent rolny skutecznie nie podważył dokonano wskazanych w decyzjach wykluczeń oraz ustalono nieprzestrzeganie norm oraz wymogów. Wbrew podnoszonym przez stronę zarzutom kontrole na miejscu mogą być przeprowadzane bez uprzedzenia i podczas nieobecności rolnika, co wynika m.in. z art. 31 ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego. Zdaniem Sądu kwestionowane czynności kontrolne zostały wobec tego wykonane zgodnie z regulacjami prawa krajowego i unijnego. Kontrola przeprowadzona pod nieobecność producenta rolnego, jest tak samo ważna jak kontrola przeprowadzona w jego obecności.

W tym miejscu warto wskazać, że kontrole mogą być przeprowadzane tylko przez określone, wyspecjalizowane i bezstronne podmioty, które dysponują odpowiednimi warunkami technicznymi, kadrowymi oraz organizacyjnymi a więc co do zasady zasługują na przymiot wiarygodności.

W opinii Sądu organy wyczerpująco rozpatrzyły materiał dowodowy zebrany w sprawie i dokonały prawidłowych ustaleń nie naruszając przy tym swobodnej oceny dowodów.

Z tego też względu zasadnie ustalono ostatecznie różnicę pomiędzy powierzchnią zadeklarowaną we wniosku a stwierdzoną (w przypadku ONW strefa górska i ONW strefa nizinna I), przyznając stronie płatność ONW zgodnie z wyliczeniem wskazanym w decyzji.

Podkreślić też należy, że postępowanie w sprawie płatności rolnych wszczynane jest na wniosek, wobec tego to producent rolny jest zobowiązany do prawidłowego zadeklarowania działek rolnych kwalifikowanych do danej płatności, a wszelkie zaniedbania czy nieprawidłowości (jeśli wnioskodawca nie wykaże braku winy) prowadzą do ujemnych konsekwencji np. w postaci zmniejszenia wysokości wnioskowanych płatności.

Dnia 13 grudnia 2010r. w gospodarstwie rolnym R Z została przeprowadzona kontrola na miejscu (na podstawie art. 23 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009) w zakresie weryfikacji zrealizowania działań naprawczych u rolników, u których stwierdzono nieprzestrzeganie norm i wymogów wzajemnej zgodności.

W wyniku tej kontroli przeprowadzonej przez Biuro Kontroli na miejscu Oddziału Regionalnego ARiMR stwierdzono, podobnie jak w 2009r., niezgodności polegające na nieuprawianiu roślin lub nieugorowaniu gruntów ornych na pow. 0,90 ha działki rolnej F, na pow. 0,06 ha działki rolnej G i na pow. 0,68 ha działki rolnej L oraz niezgodność polegającą na niekoszeniu lub niewykonaniu zabiegów uprawowych zapobiegających występowaniu i rozprzestrzenianiu chwastów, co najmniej raz w roku w terminie do dnia 31 lipca na pow. 0,30 ha działki rolnej L.

Ze znajdującego się w aktach administracyjnych sprawy raportu z czynności kontrolnych wynika też ocena wagi stwierdzonych niezgodności według kryterium "zasięgu", "dotkliwości", "trwałości". Powyższa ocena wagi stwierdzonych niezgodności była natomiast podstawą ustalenia poziomu redukcji wysokości płatności obszarowych (9%), co zostało szeroko wyjaśnione w uzasadnieniu decyzji organu odwoławczego z powołaniem się również na fotografie obrazujące nieprawidłowości (wykonane podczas kontroli).

Brak przestrzegania norm i wymogów ujawniono już w trakcie postępowania z wniosku skarżącego o płatności na 2009r. – decyzja Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w G z dnia 29 kwietnia 2010r. dotycząca "płatności ONW" (tom II akt administracyjnych). Organ wskazał wówczas, że należy wykorzystywać do upraw roślin lub ugorować grunt orny położony na działkach rolnych F, G, L oraz przeprowadzić koszenie lub zabiegi uprawowe zapobiegające występowaniu i rozprzestrzenianiu się chwastów na działkach rolnych H i L. Działania zmierzające do usunięcia nieprawidłowości miały być przy tym podjęte do 30 czerwca 2010r. Ta sama norma została więc przekroczona w 2010r. i wynikało to z zaniedbania rolnika. W przypadku natomiast powtarzającej się niezgodności wartość procentowa ustalona w odniesieniu do powtarzającej się niezgodności zostaje pomnożona przez trzy w odniesieniu do pierwszego przypadku niezgodności i dlatego organy prawidłowo zastosowały zmniejszenie płatności, na podstawie art. 71 ust. 1 i ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009, w wysokości 9%. Niezasadny okazał się wobec tego zarzut strony skarżącej dotyczący nieprawidłowego zmniejszenia płatności ONW o 9%.

R Z pismem z dnia 19 kwietnia 2011r. wniósł co prawda zastrzeżenia do raportu z czynności kontrolnych z dnia 13 grudnia 2010r. dotyczących działek ewidencyjnych nr: [ ... ] (działka rolna F), [ ... ] (działka rolna G), [ ... ] (działka rolna L), ale organ w piśmie z dnia 18 maja 2011r. odnosząc się do powyższych zastrzeżeń stwierdził, że są one bezzasadne i wskazał, że Biuro Kontroli na miejscu przeprowadzające kontrolę w terenie podtrzymało w całości dotychczasowe zapisy zawarte w kwestionowanym raporcie z czynności kontrolnych.

Zauważyć trzeba, iż w zastrzeżeniach z dnia 19 kwietnia 2011r. wnioskodawca domagał się uznania, że na działkach nr [ ... ] położonych w D była uprawa koniczyny, a w swym oświadczeniu z dnia 15 czerwca 2011r. (załączonym do odwołania) R Z wskazywał, że na tych działkach w 2009r. i 2010r. były wykonane prace uprawy roli kultywatorem oraz zasiew słonecznika.

Powyższe nie stanowi, według Sądu, skutecznego podważenia wyników kontroli na miejscu. Mając też na względzie zdjęcia wykonane przez inspektorów terenowych Sąd nie znalazł podstaw do odmiennej od organu oceny raportu z czynności kontrolnych przeprowadzonych u skarżącego dnia 13 grudnia 2010r. Jeżeli bowiem jakiekolwiek czynności agrotechniczne na przedmiotowych działkach rolnych były wykonane to nieskutecznie oraz bez zachowania wymogów w zakresie zasad dobrej kultury rolnej w całym gospodarstwie.

Sąd nie dopatrzył się naruszenia przez organ przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Nie stwierdził też naruszenia prawa materialnego.

Wobec powyższego, skoro zaskarżona i poprzedzająca ją decyzja organu I instancji odpowiadają prawu Sąd, na podstawie art. 151 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji wyroku.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...