• VI SA/Wa 1730/12 - Wyrok ...
  25.04.2024

VI SA/Wa 1730/12

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2012-11-21

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Andrzej Czarnecki /przewodniczący/
Małgorzata Grzelak /sprawozdawca/
Urszula Wilk

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia WSA Urszula Wilk Protokolant st. sekr. sąd. Iwona Sumikowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2012 r. sprawy ze skargi D. C. na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do uiszczenia równowartości kosztów przeprowadzonych badań oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzję z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej także "Prezes UOKiK") utrzymał w mocy decyzję tego organu z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] zobowiązującą przedsiębiorcę D. C. (dalej zwaną także "skarżącą") prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą E. D. C. w miejscowości D., do uiszczenia na rachunek Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów łącznej kwoty 2145,99 zł (słownie: dwa tysiące sto czterdzieści pięć złotych dziewięćdziesiąt dziewięć groszy), obejmującej:

1) Kwotę 924,16 zł (słownie: dziewięćset dwadzieścia cztery złote szesnaście groszy) - stanowiącą równowartość kosztów przeprowadzonych badań laboratoryjnych próbki podstawowej oleju napędowego o numerze [...] oraz

2) Kwotę 1221,83 zł (słownie: tysiąc dwieście dwadzieścia jeden złotych osiemdziesiąt trzy grosze) - stanowiącą równowartość kosztów przeprowadzonych badań laboratoryjnych próbki podstawowej benzyny bezołowiowej 95 o numerze [...].

Powyższa decyzja została wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 k.p.a. oraz art. 7 ust. 1 pkt 1, art. 12 ust. 1, art. 24 ust. 1, 4 i 5 w związku z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. Nr 169, poz. 1200 ze zm.) po rozpoznaniu odwołania D. C. od decyzji organu I instancji z dnia [...] kwietnia 2012 r.

Do wydania zaskarżonej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.:

[...] Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej pismem z dnia 20 marca 2012 r. przekazał Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów protokół kontroli wraz z materiałami kontroli przeprowadzonej w dniu [...] stycznia 2012 r. na stacji paliw w miejscowości D., należącej do przedsiębiorcy D. C. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą E. D. C. w miejscowości D.. W trakcie kontroli inspektorzy pobrali do badań z partii oleju napędowego liczącej 4000 litrów, próbkę podstawową o numerze [...] i próbkę kontrolną o numerze [...] w ilości 4 litry każda, na podstawie protokołu pobrania próbek paliw nr [...] a także z partii benzyny bezołowiowej 95 liczącej 3000 litrów; próbkę podstawową o numerze [...] i próbkę kontrolną o numerze [...] w ilości 4 i 0,8 litra każda, na podstawie protokołu pobrania próbek paliw nr [...].

Wymienione próbki oleju napędowego i benzyny bezołowiowej 95, zostały przez inspektorów przekazane do S. w B. na podstawie protokołów przyjęcia próbek.

Badania laboratoryjne przeprowadzone przez ww. akredytowane, niezależne laboratorium (protokół z badań nr [...]) (k. 21-22) wykazały, że oferowany w dniu kontroli olej napędowy (o numerze próbki [...]), nie spełnia wymagań jakościowych określonych w § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9 grudnia 2008 r. w sprawie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych (Dz. U. Nr 221, poz. 1441), zwanego dalej "rozporządzeniem", z uwagi na:

- zaniżoną temperaturę zapłonu, której wynik badania wyniósł 49,5°C, przy wymaganiach jakościowych powyżej 55°C.

Badania laboratoryjne przeprowadzone przez ww. akredytowane, niezależne laboratorium (protokół z badań nr [...]) wykazały, że oferowana w dniu kontroli benzyna bezołowiowa 95 (o numerze próbki [...]), nie spełnia wymagań jakościowych określonych w §1 pkt 1 rozporządzenia, z uwagi na:

- zawyżoną zawartość siarki, której wynik badania wyniósł 13,2 mg/kg, przy wymaganiach jakościowych max 10 mg/kg.

Pismem z dnia 8 lutego 2012 r., Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w [...], poinformował Stronę o wynikach badań przedmiotowych próbek podstawowych oleju napędowego i benzyny bezołowiowej 95, przekazał egzemplarze protokołów z badań o numerach [...] i [...] oraz poinformował o możliwości złożenia wniosku o badanie próbek kontrolnych oleju napędowego i benzyny bezołowiowej 95.

Przedsiębiorca pismem z dnia 15 lutego 2012 r. złożył wniosek o zbadanie próbek kontrolnych o numerach [...] i [...] pobranych w toku kontroli.

Badanie próbki kontrolnej oleju napędowego numer [...] przeprowadzone przez akredytowane laboratorium J. S. [...] Ltd.

Sp z o. o. w [...] wykazało, że pobrany w dniu [...] stycznia 2012 r. olej napędowy o numerze próbki kontrolnej [...] nie spełnia wymagań jakościowych, z uwagi na:

- zaniżoną temperaturę zapłonu, której wynik badania wyniósł 48,5°C, przy wymaganiach jakościowych powyżej 55°C.

Badanie próbki kontrolnej benzyny bezołowiowej 95 numer [...] przeprowadzone przez akredytowane laboratorium J. S. [...] Ltd.

Sp z o. o. w [...] wykazało, że pobrana w dniu [...] stycznia 2012 r. benzyna bezołowiowa 95 o numerze próbki kontrolnej [...] nie spełnia wymagań jakościowych, z uwagi na:

- zawyżoną zawartość siarki, której wynik badania wyniósł 11,8 mg/kg, przy wymaganiach jakościowych max 10 mg/kg.

Uwzględniając wyniki badań laboratoryjnych organ wszczął postępowanie w sprawie dotyczącej ustalenia wysokości należności pieniężnej stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań próbki oleju napędowego i benzyny bezołowiowej 95 oraz zobowiązania przedsiębiorcy do jej uiszczenia na rachunek Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Pismem z dnia 30 marca 2012 r. Strona wniosła o dopuszczenie jako dowodu sprawozdań z badań nr [...] i nr [...] przeprowadzonych na wniosek Przedsiębiorcy przez O. w O. a także o przesłuchanie P. C. na okoliczność miejsca i czasu pobrania próbek przekazanych do O. w O..

Strona wniosła również o dołączenie do materiału dowodowego odpowiedzi z P. S. A., którą Strona uzyskała w wyniku zapytania z dnia 30 marca 2012 r. przesłanego do P. S. A.

W powyższym piśmie skarżąca stwierdziła, że w odstępie pół godziny po przeprowadzonej kontroli przez inspektorów reprezentujących [...] Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej, w obecności świadka pobrała ze zbiorników poddanych kontroli próbki paliwa.

Następnie po otrzymaniu wyników próbek pobranych przez inspektorów Inspekcji Handlowej w dniu 10 lutego 2012 r. Strona we własnym zakresie, dostarczyła pobrane przez siebie próbki oleju napędowego i benzyny bezołowiowej 95 do O. w O.. Badania przeprowadzone przez ww. laboratorium w zakresie temperatury zapłonu w oleju napędowym oraz zawartości siarki w benzynie bezołowiowej 95 nie wykazały przekroczenia tych parametrów w badanych próbkach paliwa.

Prezes UOKiK w decyzji z dnia [...] kwietnia 2012 r. odnosząc się do ww. wniosku dowodowego wskazał, iż nie zasługuje on na uwzględnienie. Stwierdził, że kontrolę jakości paliw przeprowadza się na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. Nr 169, poz. 1200 ze zm.). Zgodnie z art. 17 pkt 1 ww. ustawy, w toku kontroli inspektor pobiera dwie próbki. Następnie zgodnie z art. 22 ust. 1 i 2 ustawy, inspektorzy niezwłocznie przekazują pobrane próbki do akredytowanego laboratorium, w warunkach uniemożliwiających zmianę jakości paliwa i jego cech charakterystycznych, jedna z próbek stanowi próbkę kontrolną a drugą (próbkę podstawową) przeznacza się do badań, co miało miejsce w przedmiotowej sprawie.

Z tego względu zgodnie z art. 22 ustawy obie próbki podstawowe i obie próbki kontrolne oleju napędowego i benzyny bezołowiowej 95, zostały niezwłocznie po pobraniu w dniu 31 stycznia 2012 r. przekazane do S. w B. na podstawie protokołu przyjęcia próbki w warunkach uniemożliwiających zmianę jakości paliwa i jego cech charakterystycznych.

Odnosząc się natomiast do wniosku strony o przeprowadzenie dowodu w postaci przesłuchania świadka w celu potwierdzenia okoliczności i miejsca pobrania próbek przez Przedsiębiorcę, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów uznał, że okoliczności, o których wyjaśnienie wnioskowała Strona nie mają znaczenia dla toczącego się postępowania i nie ma konieczności przeprowadzania dowodu z przesłuchania świadka.

Organ podkreślił, że wyłącznie próbki pobrane przez inspektorów mogą być badane. Ponadto stwierdził, że Prezes UOKiK nie jest organem orzekającym o przyczynie powstania przekroczeń w pobranych próbkach, zatem ewentualne pismo P. (który był dostawcą paliwa, nie jest przydatne dla potrzeb rozstrzygnięcia).

W odwołaniu od decyzji z [...] kwietnia 2012 r. skarżąca zarzuciła, iż organ nie wziął pod uwagę przyczyn, które spowodowały, że badane próbki nie spełniały wymagań jakościowych a mianowicie wyjaśnień P. zawartych w piśmie z 16 kwietnia 2012 r., które to pismo skarżąca dołączyła do odwołania. Ponadto skarżąca zakwestionowała sposób ustalenia kwoty należności za przeprowadzone badania gdyż organ powołał się wyłącznie na "zestawieniu kosztów" podczas gdy powinien, zdaniem strony, jednoznacznie wskazać co w rozpatrywanej sprawie składa się na te koszty.

Prezes UOKiK nie podzielił powyższych zarzutów i decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. utrzymał w mocy zakwestionowane rozstrzygniecie organu I instancji.

Organ ponownie wskazał, że podstawą do zobowiązania Przedsiębiorcy do uiszczenia kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań próbki oleju napędowego, były wyniki badań laboratoryjnych przeprowadzonych przez akredytowane, niezależne S. w B. (protokół z badań nr [...]) które wykazały, że oferowany w dniu kontroli olej napędowy (o numerze próbki [...]), nie spełnia wymagań jakościowych określonych w § 1 pkt 2 rozporządzenia, z uwagi na zaniżoną temperaturę zapłonu, której wynik badania wyniósł 49,5°C, przy wymaganiach jakościowych powyżej 55°C a także wyniki badań przeprowadzonych przez ww. laboratorium które wykazały, że oferowana w dniu kontroli benzyna bezołowiowa 95 (o numerze próbki [...]), nie spełnia wymagań jakościowych określonych w §1 pkt 1 rozporządzenia, z uwagi na zawyżoną zawartość siarki, której wynik badania wyniósł 13,2 mg/kg, przy wymaganiach jakościowych max 10 mg/kg.

Podkreślił, iż próbki kontrolne ww. paliw, pobrane w dniu [...] stycznia 2012 r. również nie spełniały wymagań jakościowych określonych w rozporządzeniu w sprawie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych. W przypadku oleju napędowego w zakresie parametru - temperatura zapłonu, zaś w przypadku benzyny bezołowiowej w zakresie parametru - zawartość siarki.

Organ odwołał się do treści art. 24 ust 1 ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw zgodnie z którym jeżeli przeprowadzone badania wykazały, że paliwo nie spełnia wymagań jakościowych określonych w ustawie; zarządzający zobowiązuje kontrolowanego, w drodze decyzji, do uiszczenia kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań. Stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw, zarządzającym jest Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

W tym stanie rzeczy Prezes UOKiK uznał, że była podstawa do wydania zaskarżonej decyzji.

Odnosząc się do zarzutu nieuwzględnienia wniosku dotyczącego przeprowadzenia dowodu ze sprawozdania z badań O. w O., Prezes UOKiK ponownie wskazał, że badaniu podlega próbka podstawowa, zaś próbka kontrolna badana jest jedynie na wniosek kontrolowanego przedsiębiorcy, co miało miejsce w niniejszej sprawie.

Natomiast przepisy wzmiankowanej ustawy nie przewidują pobrania trzeciej próbki paliwa do badania, stąd nie ma możliwości uwzględnienia wyników badań próbki niepobranej przez inspektorów w toku kontroli u przedsiębiorcy w dniu [...] stycznia 2012 r.

Mając na względzie, załączone do wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, pismo P. S.A. z dnia 16 kwietnia 2012 r., z którego wynika, iż zmiana parametrów jakościowych badanych paliw mogła nastąpić podczas transportu lub rozładunku, organ wyjaśnił iż odpowiedzialność za niezachowanie wymogów jakościowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o monitorowaniu i kontrolowaniu jakości paliw, ma charakter odpowiedzialności na zasadzie ryzyka, a nie winy, co sugeruje Strona twierdząc, iż "nie można przypisać jej winy". Tym samym za niezachowanie wymogów jakościowych ponosi się odpowiedzialność niezależnie od faktu, czy ma się tego świadomość, czy też nie. Wina przedsiębiorcy nie ma tutaj żadnego znaczenia, co jasno wynika z brzmienia art. 3 ust. 1 ustawy o monitorowaniu i kontrolowaniu jakości paliw.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia prawa polegającego na braku wskazania co składa się na koszty przeprowadzonych badań Prezes UOKiK wyjaśnił, że koszty badań w niniejszej sprawie zostały naliczone w oparciu o § 9, obowiązującego w dacie kontroli rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 2002 r. w sprawie szczegółowego trybu pobierania i badania próbek produktów przez organy Inspekcji Handlowej (Dz. U. Nr 57, poz. 522), który stanowi, iż wysokość należności pieniężnej, ustala kierownik laboratorium kontrolno-analitycznego Inspekcji, z uwzględnieniem rodzaju badanego produktu, rodzaju materiałów lub urządzeń użytych w toku przeprowadzania badań, uzasadnionego kosztu pracy jednej osoby w jednym dniu lub godzinie pomnożonego przez liczbę osób i dni lub godzin oraz uzasadnionego kosztu pracy laboratorium oraz zgodnie z załącznikiem nr 1 do zarządzenia nr 8/2011 Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 27 maja 2011 r. w sprawie sposobu naliczania kosztów badań przeprowadzonych przez laboratoria, zmieniającym zarządzenie nr 43/2009 z dnia 22 września 2009 r. Dodał, że w aktach sprawy znajdują się powołane w decyzji nr [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r. zestawienia kosztów nr [...] i nr [...], zaś Strona mogła się z nimi zapoznać, o czym była informowana pismami z dnia 26 marca

2012 r. i 23 maja 2012 r., jednakże z możliwości tej nie skorzystała. Przedmiotowe zestawienia kosztów, zawierają wszystkie wskazane powyżej elementy oraz koszty badań poszczególnych parametrów, a także łączny koszt badania.

W skardze do Sądu na ww. decyzję Prezesa UOKiK z dnia [...] czerwca 2012 r. D. C. wnosząc o uchylenie zakwestionowanej decyzji oraz zasądzenie kosztów postępowania podniosła zarzut naruszenia:

1. art. 24 ust. 4 ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw, poprzez ustalenie wysokości kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań na podstawie zestawienia kosztów, które to zestawienie kosztów nie jest fakturą, o której mowa w powołanym przepisie,

2. art. 107 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, poprzez niewskazanie w treści uzasadnienia dowodu - faktury, o której mowa w art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw, na podstawie której organ powinien oprzeć decyzję, i którą powinien wskazać w uzasadnieniu faktycznym decyzji, a także poprzez brak w uzasadnieniu decyzji analizy zasadności poszczególnych części składowych badania, z których miałaby wynikać wysokość należności stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych w niniejszym postępowaniu badań,

3. art. 80 Kodeksu postępowania administracyjnego, poprzez dowolną ocenę zestawień kosztów przeprowadzonych badań i brak weryfikacji tych kosztów.

W uzasadnieniu skargi ponowiła argumentację prezentowaną w toku postępowania administracyjnego. Według skarżącej, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw, wysokość należności stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych w niniejszym postępowaniu badań próbek oleju napędowego i benzyny bezołowiowej 95 powinna być ustalona na podstawie faktury wystawionej przez kierownika akredytowanego laboratorium. Tymczasem w niniejszej sprawie wysokość tej należności organ ustalił wyłącznie w oparciu o zestawienia kosztów nr [...] oraz nr [...], co jest naruszeniem prawa.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie i podlega oddaleniu, albowiem zaskarżona decyzja Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie narusza prawa.

Przedmiotowa decyzja Prezesa UOKiK z dnia [...] czerwca 2012 r. oraz poprzedzająca ją decyzja tego organu z dnia [...] kwietnia 2012 r. - nie naruszają zarówno przepisów prawa materialnego wskazanych w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw, jak również unormowań zawartych w obowiązującym w dniu kontroli rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 9 grudnia 2008 r. w sprawie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych.

W ocenie Sądu, obie ww. decyzje nie naruszają także unormowań Kodeksu postępowania administracyjnego, w tym w szczególności art. 80 k.p.a. a także art. 107 § 3 k.p.a.

Zdaniem Sądu uznać należy na podstawie całości zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, że Prezes UOKiK zobowiązując skarżącego przedsiębiorcę D. C. prowadzącą działalność gospodarcza pod nazwą "E." do uiszczenia kwoty 2145,99 złotych, stanowiącą równowartość kosztów przeprowadzonych badań próbki oleju napadowego, niespełniającego wymagań jakościowych - prawidłowo przyjął, że w dacie kontroli, tj. w dniu [...] stycznia 2012 r., spełnione zostały wszelkie przesłanki dla uznania, że doszło do naruszenia przez stronę skarżącą przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw, jeżeli przeprowadzone badania wykazały, że paliwo nie spełnia wymagań jakościowych określonych w ustawie, Zarządzający zobowiązuje kontrolowanego, w drodze decyzji, do uiszczenia kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań.

Badania laboratoryjne przeprowadzone przez akredytowane S. w [...] wykazały, że oferowany w dniu kontroli olej napędowy o numerze próbki [...] nie spełnia wymagań jakościowych określonych w § 1 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9 grudnia 2008 r. ze względu na zaniżoną temperaturę zapłonu, której wynik badania wyniósł 49,5°C przy wymaganiach jakościowych powyżej 55°C (v. protokół badań nr [...]).

Ponadto, przeprowadzone przez ww. laboratorium badania laboratoryjne benzyny bezołowiowej 95 wykazały, że nie spełnia ona jakościowych wymagań określonych w § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9 grudnia 2008 r. gdyż stwierdzono zawyżoną zawartość siarki, której wynik badania wyniósł 13,2 mg/kg przy wymaganiach jakościowych max 10 mg/kg (v. protokół z badań nr [...] próbki o numerze [...]).

W skardze do Sądu strona skarżąca nie kwestionuje ustaleń organu w zakresie stwierdzonych w toku kontroli niewłaściwych parametrów: - w przypadku oleju napędowego temperatury zapłonu, zaś w przypadku benzyny bezołowiowej - zawartości siarki lecz zarzuca wyłącznie naruszenie art. 24 ust. 4 ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz art. 80 k.p.a. i art. 107 § 3 k.p.a.

w zakresie ustalenia wysokości kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań na podstawie zestawienia kosztów, nie zaś na podstawie faktury oraz braku wskazania w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji faktury.

W ocenie Sądu zarzuty skarżącej należy uznać za niezasadne.

Badanie przedmiotowych próbek zostało przeprowadzone przez akredytowane laboratorium Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a zatem prawidłowo organ poczynił dokonując ustalenia wysokości należności pieniężnej której mowa w art. 24 ust. 1 ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw na podstawie ustaleń kierownika tego laboratorium (zd. 2 art. 24 ust. 4 ww. ustawy) a nie na podstawie faktury wystawionej przez Kierownika Laboratorium, w którym wykonano badania próbki (zd. 1 art. 24 ust. 4 ww. ustawy).

Skarżąca formułując zarzut naruszenia art. 24 ust. 4 omawianej ustawy pomija jego pełną treść. Zgodnie bowiem z tym przepisem Zarządzający ustala wysokość należności pieniężnej, o której mowa w ust. 1, na podstawie faktury wystawionej przez kierownika akredytowanego laboratorium, w którym wykonano badania próbki, a w przypadku gdy badania próbki wykonano w laboratorium prowadzonym przez Inspekcję Handlową - na podstawie ustaleń kierownika tego laboratorium.

Jak już wyżej wspomniano badania spornych próbek zostały wykonane w laboratorium prowadzonym przez Inspekcję Handlową.

S. w B. stanowi komórkę organizacyjną Urzędu Konkurencji i Konsumentów. Jest więc jednostką funkcjonalną w ramach tego Urzędu (jako departament) co oznacza, że w rozpatrywanej sprawie nie miała miejsce sprzedaż usługi badania przedmiotowych próbek.

W rozpatrywanej sprawie wysokość należności pieniężnej została ustalona w

oparciu o sporządzone w dniu 3 lutego 2012 r. przez Dyrektora S. w [...], zestawienie kosztów (nr [...]) wykonanych badań próbki oleju napędowego (nr [...]), zgodnie z protokołem z badań numer [...] w kwocie 924,16 oraz sporządzone w dniu 3 lutego 2012 r. przez Dyrektora S. w [...], zestawienie kosztów (nr [...]) wykonanych badań próbki benzyny bezołowiowej 95 (nr [...]), zgodnie z protokołem z badań numer [...]w kwocie 1221,83 zł.

Z kolei koszty badań wykonywanych w S w [...] ustalane są na podstawie załącznika nr 1 do zarządzenia nr 8/2011 Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 22 maja 2011 r. w sprawie sposobu naliczania kosztów badań przeprowadzonych przez laboratoria, zmieniającego zarządzenie nr 43/2009 Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 22 września 2009 r. w sprawie sposobu naliczania kosztów badań przeprowadzonych przez laboratoria, a także w niniejszej sprawie na podstawie § 9 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 2002 r. w sprawie szczegółowego trybu pobierania próbek (Dz. U. Nr 57, poz. 522).

S. w [...] posiada stosowną akredytację przyznaną przez Polskie Centrum Akredytacji i jest uprawnione do dokonywania badań próbek m.in. paliw ciekłych pobranych podczas kontroli przeprowadzonej na stacji paliw należącej do skarżącej.

W świetle powyższego nie ma zdaniem Sądu, podstaw by podważać wiarygodność wyników badań ujawnionych w sprawozdaniu i prawidłowość ustaleń organu poczynionych na ich podstawie (zresztą strona skarżąca nie podważa wyników badań).

Skoro, skontrolowany produkt nie spełniał wymagań określonych w przepisach kontrolowany podmiot jest obowiązany do uiszczenia równowartości kosztów przeprowadzonych badań.

Przeprowadzając kontrolę legalności zaskarżonej decyzji Sąd uwzględnił treść decyzji wydanej w pierwszej instancji w której precyzyjnie wskazano kwotę, jaką skarżąca jest zobowiązana uiścić. Zaskarżona decyzja utrzymuje bowiem w mocy decyzję organu pierwszej instancji co oznacza, że organ odwoławczy tym samym uznał, że decyzja wydana w I instancji była zgodna z prawem.

Zdaniem Sądu, brak w osnowie zaskarżonej decyzji wydanej na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. powtórzenia kwoty 2145,99 zł (stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań) nie stanowi wadliwości tego rodzaju, która powoduje konieczności wyeliminowania zaskarżonej decyzji z obrotu prawnego.

Nie mamy tu bowiem do czynienia z przypadkiem rozstrzygnięcia o części obowiązku strony w osnowie decyzji a o pozostałej części w uzasadnieniu.

Sąd zwraca uwagę, że w uzasadnieniu decyzji z [...] kwietnia 2012 r. organ I instancji wyczerpująco opisał zarówno kwestię przeprowadzenia samych badań jak i procedurę rządzącą ustaleniem wysokości kosztów. W osnowie tej decyzji precyzyjnie wskazano, że skarżąca zobowiązana jest do uiszczenia łącznej kwoty 2145,99 zł na rachunek Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. W osnowie opisano również, że na ww. kwotę składają się dwie kwoty stanowiące równowartość kosztów przeprowadzonych badań laboratoryjnych konkretnie wskazanych próbek benzyny bezołowiowej i oleju napędowego.

Wobec niezasadności zarzutów skargi oraz niestwierdzenia przez Sąd z urzędu tego rodzaju uchybień, które mogłyby mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia, które Sąd ma obowiązek badać z urzędu - skargę należało oddalić.

Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 151 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...