II SA/Bk 632/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
2012-10-09Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Elżbieta Trykoszko /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
II SA/Bk 632/12 P O S T A N O W I E N I E Dnia 09 października 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), po rozpoznaniu w dniu 09 października 2012 r. w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym skargi M. B. o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem z dnia 23 lutego 2012 r. w sprawie sygn. akt II SA/Bk 11/12 odrzucającym skargę o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 27 listopada 2009 r. ze skargi M. B. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie statusu bezrobotnego p o s t a n a w i a odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym postanowieniem WSA w Białymstoku z dnia 23 lutego 2012 r. w sprawie II SA/Bk 11/12
Uzasadnienie
Wyrokiem z 27.11.2009 r. w sprawie II SA/Bk 689/09 tutejszy sąd prawomocnie oddalił skargę M. B. na decyzję Wojewody P. z [...].09.2009 r. znak [...] w przedmiocie statusu bezrobotnego.
Postanowieniem 23.02.2012 r. wydanym w sprawie II SA/Bk 11/12 tutejszy sąd odrzucił prawomocnie skargę M. B. o wznowienie postępowania w sprawie II SA/Bk 689/09 (k. 32 akt II SA/Bk 11/12) z uwagi na niewskazanie przez stronę ustawowych podstaw wznowienia postępowania.
W sprawie o wznowienie o sygnaturze II SA/Bk 11/12 skarżący był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika ustanowionego na zasadzie prawa pomocy jeszcze w postępowaniu II SA/Bk 689/09. W związku z powyższym to pełnomocnikowi, a nie skarżącemu, doręczono odpis postanowienia o odrzuceniu skargi o wznowienie (co nastąpiło 24.02.2012 r., k. 44 akt II SA/Bk 11/12) oraz wydanego następnie w tej sprawie postanowienia z 19.06.2012 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej złożonej osobiście przez stronę (k. 63 akt II SA/Bk 11/12). Postanowienie z 23.02.2012 r. uprawomocniło się 27.03.2012 r.
W dniu 01.08.2012 r. M. B. nadał na poczcie, na adres NSA, pismo z 29.07.2012 r. stanowiące skargę o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem o odrzuceniu skargi o wznowienie z 23.02.2012 r. w sprawie
II SA/Bk 11/12. Wskazał, że kolejną skargę wnosi "na zasadzie art. 271 § 2 i art. 273 §2 ustawy" z uwagi na nienależyte reprezentowanie oraz wykrycie takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Uzasadniając skargę o wznowienie wskazał, że postanowienie o odrzuceniu jego pierwszej skargi o wznowienie zaskarżył kolejną taką skargą nadaną na poczcie
w dniu 06.06.2012 r. Wyjaśnił w niej, że na żądanie swojego pełnomocnika
w sprawie II SA/Bk 11/12 przesłał odpis skargi o wznowienie i uprawdopodobnił termin do jej wniesienia oraz wskazał, że podstawą wznowienia był fakt nienależytej reprezantacji w sprawie II SA/Bk 689/09. Jego pełnomocnik złożyła opinię prawną
o braku podstaw zaskarżenia wydanego przez sąd w ostatnio wskazanej sprawie orzeczenia, z którą się nie zgodził i samodzielnie złożył skargę kasacyjną. W dalszej części uzasadnienia skargi o wznowienie strona scharakteryzowała swoją sytuację procesową związaną z prowadzonym przeciwko niej postępowaniem egzekucyjnym.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 20.08.2012 r. (k. 9) wezwano skarżącego m.in. do uprawdopodobnienia zachowania terminu do złożenia skargi
o wznowienie, do wskazania na czym konkretnie polegał brak należytej jego reprezentacji w sprawie II SA/Bk 11/12 oraz o jakich dowiedział się okolicznościach
i środkach dowodowych, które mogły mieć wpływ na wynik sprawy, a z których nie mógł skorzystać w postępowaniu II SA/Bk 11/12.
W zakreślonym terminie skarżący nadesłał pismo z 26.08.2012 r., w którym wyjaśnił, że – w jego ocenie – bieg trzymiesięcznego terminu na złożenie żądania wznowienia powinien być liczony od dnia 12.03.2012 r., kiedy to osobiście na poczcie odebrał postanowienie WSA w Białymstoku z 23.02.2012 r. odrzucające jego pierwszą skargę o wznowienie. Złożył wówczas w dniu 06.06.2012 r., nową skargę
o wznowienie, jednak nie otrzymał informacji o jej rozpatrzeniu, stąd ponownie złożył skargę o wznowienie, będącą przedmiotem niniejszego postępowania II SA/Bk 632/12. W dalszej części pisma przedstawił swoją sytuację związaną ze skreśleniem z listy studentów i sytuację materialną.
Odpowiedzi na skargę o wznowienie postępowania udzielił organ wskazując, że brak jest podstaw do wznowienia, a to z uwagi na reprezentowanie strony
w sprawie II SA/Bk 11/12 przez profesjonalnego pełnomocnika ustanowionego
z urzędu, co spełniało wymóg należytej reprezentacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniesiona w sprawie niniejszej skarga o wznowienie postępowania jest niedopuszczalna.
Zgodnie z art. 270 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej p.p.s.a., można żądać wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem. Skarga o wznowienie, aby mogła zostać skutecznie rozpoznana, powinna spełniać określone wymagania formalne, które wymienia przepis art. 279 p.p.s.a., w tym powinna zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, wskazanie podstawy wznowienia i jej uzasadnienie, wskazanie okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie uchylenia lub zmiany zaskarżonego orzeczenia. Przy czym niezachowanie co najmniej jednego z powyższych wymogów powoduje niedopuszczalność skargi o wznowienie postępowania. W takiej sytuacji sąd jest zobowiązany do jej odrzucenia na podstawie art. 280 § 1 p.p.s.a.
W przedmiotowej sprawie skarżący domaga się wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem tutejszego sądu z 23.02.2012 r.
o odrzuceniu skargi o wznowienie, wskazując jako podstawę wznowienia art. 271 § 2 p.p.s.a. (powinno być pkt 2, bowiem przepis nie zawiera paragrafów) oraz art. 273 §2 p.p.s.a.
Zgodnie z art. 271 pkt 2 p.p.s.a. można żądać wznowienia postępowania
z powodu nieważności, jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się orzeczenia niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe.
Z treści skargi wynika zarzut nieprawidłowej reprezentacji strony w sprawie
II SA/Bk 11/12, do którego sprecyzowania skarżący był wzywany. W piśmie stanowiącym odpowiedź na to wezwanie nie ustosunkował się jednak do żądania sądu o sprecyzowanie tej podstawy. W związku z tym należy przyjąć, że nie spełnił on warunku podstawy wznowienia, o której mowa w art. 271 pkt 2 p.p.s.a.
Przede wszystkim wskazać należy, że spełnienie wymaganego przepisem art. 279 p.p.s.a. warunku "podania podstawy wznowienia" nie może ograniczać się do wskazania przepisu prawa, którego treść zawiera jedną z takich podstaw. Sformułowanie podstawy wznowienia przez przytoczenie odpowiednich przepisów nie oznacza jeszcze oparcia skargi na ustawowej przesłance. W przypadku podstawy wznowienia zawartej w art. 271 pkt 2 p.p.s.a. brak należytej reprezentacji zachodzi przykładowo, gdy strona będąca osobą fizyczną nie posiada zdolności do czynności prawnych i z tej przyczyny powinna być reprezentowana przez przedstawiciela ustawowego, który jednak w postępowaniu nie występował w jej imieniu. Natomiast nie stanowi braku należytej interpretacji sytuacja, gdy strona jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, nawet gdy działa on nieudolnie lub niewłaściwie (vide postanowienie WSA w Gliwicach z 27.05.2010 r.,
II SA/Gl 50/10, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl, powoływanej dalej w skrócie jako CBOSA oraz J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2010, s. 621).
W sprawie II SA/Bk 11/12, której skarga o wznowienie dotyczy, skarżący posiadał ustanowionego z urzędu profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokat U. D. – K. Ten fakt, jak wyżej wskazano, wyklucza możliwość uznania wystąpienia podstawy wznowienia z art. 271 pkt 2 p.p.s.a.
Na marginesie jedynie wskazać trzeba, że z oświadczeń pełnomocnika skarżącego złożonych do akt sprawy II SA/Bk 11/12 wynika, iż podejmowała ona próby skontaktowania się ze skarżącym, które okazały się bezskuteczne.
Odnośnie drugiej podstawy wznowienia wskazanej przez skarżącego, tj. art. 273 § 2 p.p.s.a., to również brak jest przesłanek uzasadniających przyjęcie skargi o wznowienie do rozpoznania w oparciu o ten przepis, skoro strona nie wskazuje żadnych okoliczności mogących stanowić jej wypełnienie. Przypomnieć należy, że zgodnie z art. 273 § 2 p.p.s.a. można żądać wznowienia, jeżeli strona wskaże takie okoliczności faktyczne lub środki dowodowe, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Taka sytuacja w sprawie niniejszej nie zachodzi. Skarżący bowiem
w ramach podstawy z art. 273 § 2 p.p.s.a. nie wskazuje żadnych informacji odpowiadających wymaganiom tego przepisu.
Skarżący w swoich pismach procesowych nawiązuje również do wyroku tutejszego sądu w sprawie II SA/Bk 689/09. Wskazać tytułem wyjaśnienia należy, że z uwagi na odrzucenie jego skargi o wznowienie postępowania II SA/Bk 689/09 postanowieniem z 23.02.2012 r. w sprawie II SA/Bk 11/12 – nawet jeśli skarga
o wznowienie obecnie rozpoznawana miałaby dotyczyć sprawy II SA/Bk 689/09, byłaby niedopuszczalna. Zgodnie bowiem z art. 285 p.p.s.a. niedopuszczalne jest dalsze wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem wydanym na skutek skargi o wznowienie postępowania.
Również na marginesie wskazać należy, że pismo skarżącego z 06.06.2012 r., które – jak wynika z pism procesowych złożonych w niniejszym postępowaniu – traktował on jak skargę o wznowienie w sprawie II SA/Bk 11/12, zostało przez tutejszy sąd zakwalifikowane jako skarga kasacyjna od postanowienia z 23.02.2012 r. i odrzucona postanowieniem z 19.06.2012 r. w sprawie II SA/Bk 11/12, doręczonym pełnomocnikowi strony adwokatowi U. D. – K.
Mając na uwadze, że skarga o wznowienie (pismo z 29.07.2012 r.) nie została oparta na ustawowej podstawie wznowienia – podlegała odrzuceniu w oparciu o art. 280 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Elżbieta Trykoszko /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
II SA/Bk 632/12 P O S T A N O W I E N I E Dnia 09 października 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), po rozpoznaniu w dniu 09 października 2012 r. w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym skargi M. B. o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem z dnia 23 lutego 2012 r. w sprawie sygn. akt II SA/Bk 11/12 odrzucającym skargę o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 27 listopada 2009 r. ze skargi M. B. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie statusu bezrobotnego p o s t a n a w i a odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym postanowieniem WSA w Białymstoku z dnia 23 lutego 2012 r. w sprawie II SA/Bk 11/12
Uzasadnienie
Wyrokiem z 27.11.2009 r. w sprawie II SA/Bk 689/09 tutejszy sąd prawomocnie oddalił skargę M. B. na decyzję Wojewody P. z [...].09.2009 r. znak [...] w przedmiocie statusu bezrobotnego.
Postanowieniem 23.02.2012 r. wydanym w sprawie II SA/Bk 11/12 tutejszy sąd odrzucił prawomocnie skargę M. B. o wznowienie postępowania w sprawie II SA/Bk 689/09 (k. 32 akt II SA/Bk 11/12) z uwagi na niewskazanie przez stronę ustawowych podstaw wznowienia postępowania.
W sprawie o wznowienie o sygnaturze II SA/Bk 11/12 skarżący był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika ustanowionego na zasadzie prawa pomocy jeszcze w postępowaniu II SA/Bk 689/09. W związku z powyższym to pełnomocnikowi, a nie skarżącemu, doręczono odpis postanowienia o odrzuceniu skargi o wznowienie (co nastąpiło 24.02.2012 r., k. 44 akt II SA/Bk 11/12) oraz wydanego następnie w tej sprawie postanowienia z 19.06.2012 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej złożonej osobiście przez stronę (k. 63 akt II SA/Bk 11/12). Postanowienie z 23.02.2012 r. uprawomocniło się 27.03.2012 r.
W dniu 01.08.2012 r. M. B. nadał na poczcie, na adres NSA, pismo z 29.07.2012 r. stanowiące skargę o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem o odrzuceniu skargi o wznowienie z 23.02.2012 r. w sprawie
II SA/Bk 11/12. Wskazał, że kolejną skargę wnosi "na zasadzie art. 271 § 2 i art. 273 §2 ustawy" z uwagi na nienależyte reprezentowanie oraz wykrycie takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Uzasadniając skargę o wznowienie wskazał, że postanowienie o odrzuceniu jego pierwszej skargi o wznowienie zaskarżył kolejną taką skargą nadaną na poczcie
w dniu 06.06.2012 r. Wyjaśnił w niej, że na żądanie swojego pełnomocnika
w sprawie II SA/Bk 11/12 przesłał odpis skargi o wznowienie i uprawdopodobnił termin do jej wniesienia oraz wskazał, że podstawą wznowienia był fakt nienależytej reprezantacji w sprawie II SA/Bk 689/09. Jego pełnomocnik złożyła opinię prawną
o braku podstaw zaskarżenia wydanego przez sąd w ostatnio wskazanej sprawie orzeczenia, z którą się nie zgodził i samodzielnie złożył skargę kasacyjną. W dalszej części uzasadnienia skargi o wznowienie strona scharakteryzowała swoją sytuację procesową związaną z prowadzonym przeciwko niej postępowaniem egzekucyjnym.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 20.08.2012 r. (k. 9) wezwano skarżącego m.in. do uprawdopodobnienia zachowania terminu do złożenia skargi
o wznowienie, do wskazania na czym konkretnie polegał brak należytej jego reprezentacji w sprawie II SA/Bk 11/12 oraz o jakich dowiedział się okolicznościach
i środkach dowodowych, które mogły mieć wpływ na wynik sprawy, a z których nie mógł skorzystać w postępowaniu II SA/Bk 11/12.
W zakreślonym terminie skarżący nadesłał pismo z 26.08.2012 r., w którym wyjaśnił, że – w jego ocenie – bieg trzymiesięcznego terminu na złożenie żądania wznowienia powinien być liczony od dnia 12.03.2012 r., kiedy to osobiście na poczcie odebrał postanowienie WSA w Białymstoku z 23.02.2012 r. odrzucające jego pierwszą skargę o wznowienie. Złożył wówczas w dniu 06.06.2012 r., nową skargę
o wznowienie, jednak nie otrzymał informacji o jej rozpatrzeniu, stąd ponownie złożył skargę o wznowienie, będącą przedmiotem niniejszego postępowania II SA/Bk 632/12. W dalszej części pisma przedstawił swoją sytuację związaną ze skreśleniem z listy studentów i sytuację materialną.
Odpowiedzi na skargę o wznowienie postępowania udzielił organ wskazując, że brak jest podstaw do wznowienia, a to z uwagi na reprezentowanie strony
w sprawie II SA/Bk 11/12 przez profesjonalnego pełnomocnika ustanowionego
z urzędu, co spełniało wymóg należytej reprezentacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniesiona w sprawie niniejszej skarga o wznowienie postępowania jest niedopuszczalna.
Zgodnie z art. 270 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej p.p.s.a., można żądać wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem. Skarga o wznowienie, aby mogła zostać skutecznie rozpoznana, powinna spełniać określone wymagania formalne, które wymienia przepis art. 279 p.p.s.a., w tym powinna zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, wskazanie podstawy wznowienia i jej uzasadnienie, wskazanie okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie uchylenia lub zmiany zaskarżonego orzeczenia. Przy czym niezachowanie co najmniej jednego z powyższych wymogów powoduje niedopuszczalność skargi o wznowienie postępowania. W takiej sytuacji sąd jest zobowiązany do jej odrzucenia na podstawie art. 280 § 1 p.p.s.a.
W przedmiotowej sprawie skarżący domaga się wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem tutejszego sądu z 23.02.2012 r.
o odrzuceniu skargi o wznowienie, wskazując jako podstawę wznowienia art. 271 § 2 p.p.s.a. (powinno być pkt 2, bowiem przepis nie zawiera paragrafów) oraz art. 273 §2 p.p.s.a.
Zgodnie z art. 271 pkt 2 p.p.s.a. można żądać wznowienia postępowania
z powodu nieważności, jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się orzeczenia niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe.
Z treści skargi wynika zarzut nieprawidłowej reprezentacji strony w sprawie
II SA/Bk 11/12, do którego sprecyzowania skarżący był wzywany. W piśmie stanowiącym odpowiedź na to wezwanie nie ustosunkował się jednak do żądania sądu o sprecyzowanie tej podstawy. W związku z tym należy przyjąć, że nie spełnił on warunku podstawy wznowienia, o której mowa w art. 271 pkt 2 p.p.s.a.
Przede wszystkim wskazać należy, że spełnienie wymaganego przepisem art. 279 p.p.s.a. warunku "podania podstawy wznowienia" nie może ograniczać się do wskazania przepisu prawa, którego treść zawiera jedną z takich podstaw. Sformułowanie podstawy wznowienia przez przytoczenie odpowiednich przepisów nie oznacza jeszcze oparcia skargi na ustawowej przesłance. W przypadku podstawy wznowienia zawartej w art. 271 pkt 2 p.p.s.a. brak należytej reprezentacji zachodzi przykładowo, gdy strona będąca osobą fizyczną nie posiada zdolności do czynności prawnych i z tej przyczyny powinna być reprezentowana przez przedstawiciela ustawowego, który jednak w postępowaniu nie występował w jej imieniu. Natomiast nie stanowi braku należytej interpretacji sytuacja, gdy strona jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, nawet gdy działa on nieudolnie lub niewłaściwie (vide postanowienie WSA w Gliwicach z 27.05.2010 r.,
II SA/Gl 50/10, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl, powoływanej dalej w skrócie jako CBOSA oraz J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2010, s. 621).
W sprawie II SA/Bk 11/12, której skarga o wznowienie dotyczy, skarżący posiadał ustanowionego z urzędu profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokat U. D. – K. Ten fakt, jak wyżej wskazano, wyklucza możliwość uznania wystąpienia podstawy wznowienia z art. 271 pkt 2 p.p.s.a.
Na marginesie jedynie wskazać trzeba, że z oświadczeń pełnomocnika skarżącego złożonych do akt sprawy II SA/Bk 11/12 wynika, iż podejmowała ona próby skontaktowania się ze skarżącym, które okazały się bezskuteczne.
Odnośnie drugiej podstawy wznowienia wskazanej przez skarżącego, tj. art. 273 § 2 p.p.s.a., to również brak jest przesłanek uzasadniających przyjęcie skargi o wznowienie do rozpoznania w oparciu o ten przepis, skoro strona nie wskazuje żadnych okoliczności mogących stanowić jej wypełnienie. Przypomnieć należy, że zgodnie z art. 273 § 2 p.p.s.a. można żądać wznowienia, jeżeli strona wskaże takie okoliczności faktyczne lub środki dowodowe, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Taka sytuacja w sprawie niniejszej nie zachodzi. Skarżący bowiem
w ramach podstawy z art. 273 § 2 p.p.s.a. nie wskazuje żadnych informacji odpowiadających wymaganiom tego przepisu.
Skarżący w swoich pismach procesowych nawiązuje również do wyroku tutejszego sądu w sprawie II SA/Bk 689/09. Wskazać tytułem wyjaśnienia należy, że z uwagi na odrzucenie jego skargi o wznowienie postępowania II SA/Bk 689/09 postanowieniem z 23.02.2012 r. w sprawie II SA/Bk 11/12 – nawet jeśli skarga
o wznowienie obecnie rozpoznawana miałaby dotyczyć sprawy II SA/Bk 689/09, byłaby niedopuszczalna. Zgodnie bowiem z art. 285 p.p.s.a. niedopuszczalne jest dalsze wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem wydanym na skutek skargi o wznowienie postępowania.
Również na marginesie wskazać należy, że pismo skarżącego z 06.06.2012 r., które – jak wynika z pism procesowych złożonych w niniejszym postępowaniu – traktował on jak skargę o wznowienie w sprawie II SA/Bk 11/12, zostało przez tutejszy sąd zakwalifikowane jako skarga kasacyjna od postanowienia z 23.02.2012 r. i odrzucona postanowieniem z 19.06.2012 r. w sprawie II SA/Bk 11/12, doręczonym pełnomocnikowi strony adwokatowi U. D. – K.
Mając na uwadze, że skarga o wznowienie (pismo z 29.07.2012 r.) nie została oparta na ustawowej podstawie wznowienia – podlegała odrzuceniu w oparciu o art. 280 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
