II SA/Rz 708/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
2012-09-26Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Krystyna Józefczyk /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w osobie: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 26 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Stowarzyszenia "[...]" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2012 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia - p o s t a n a w i a - skargę odrzucić.
Uzasadnienie
II SA/Rz 708/12
U Z A S A D N I E N I E
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] lutego 2012 r. Nr [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] stycznia 2012 r. Nr [...], ustalającą środowiskowe uwarunkowania dla inwestycji pn. "Wydobywanie kruszywa metodą odkrywkową ze złoża [...]" na terenie działki nr 749/2 położonej w G., gm. [...], województwo [...].
Skargę na powyższą decyzję SKO do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wniosło Stowarzyszenie "[...]" z/s w G. reprezentowane przez E. T., zarzucając jej "rażące uchybienia przepisów prawa, w całokształcie procedury administracyjnej" dotyczącej planowanego zamierzenia. Wywodząc zagrożenia jakie niesie planowana inwestycja dla środowiska naturalnego wskazało, że na podstawie art. 29 i art. 31 Kpa zgłasza swój udział w powyższej sprawie w charakterze strony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - określanej dalej jako P.p.s.a, uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
Warunkiem posiadania przez organizację społeczną legitymacji skargowej w danej sprawie jest więc jej uprzedni udział w postępowaniu administracyjnym na prawach strony; jego brak skutkuje odrzuceniem skargi wniesionej przez taką organizację.
W niniejszej sprawie Stowarzyszenie "[...]" nie brało udziału w sprawie na etapie postępowania administracyjnego, co zgodnie z powyższym przemawiałoby za odrzuceniem wniesionej przez nie skargi (jak wynika z akt sprawy, uczestnikiem tego postępowania był co prawda E. T., jednak działający jako osoba fizyczna). Z tej samej przyczyny brak jest prawnych możliwości uznania za skuteczne zgłoszenia Stowarzyszenia do udziału w sprawie na podstawie powołanych przepisów Kpa, które odnoszą się do wyłącznie do postępowania przed organami administracji, a nie przed sądami administracyjnymi.
Stosownie jednak do § 2 art. 50 P.p.s.a, uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi. Taką możliwość przewiduje art. 44 ust. 3 powoływanej w treści skargi ustawy z dnia
3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), zgodnie z którym organizacji ekologicznej służy skarga do sądu administracyjnego od decyzji wydanej
w postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa, jeżeli jest to uzasadnione celami statutowymi tej organizacji, także w przypadku, gdy nie brała ona udziału
w określonym postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa (przez organizację ekologiczną – stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 10 tej ustawy rozumie się organizację społeczną, której statutowym celem jest ochrona środowiska). Zgodnie
z postanowieniem WSA w Olsztynie z dnia 2 czerwca 2009 r. sygn. akt II SA/Ol 490/09, przepis art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku (...), stanowi lex specialis w stosunku do art. 50 § 1 P.p.s.a.
Stosownie do powyższego, prawo do wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie jest uzależnione od uczestniczenia przez organizację ekologiczną na prawach strony we wcześniej fazie postępowania i tylko od niej zależy, czy skorzysta
z przysługującego jej prawa. Badaniu podlega jedynie spełnienie ustawowo wymaganych warunków, tj. czy dotyczy to postępowania wymagającego udziału społeczeństwa i czy jest to uzasadnione celami statutowymi takiej organizacji (wyłącznie w przypadku braku ich stwierdzenia wydawane jest postanowienie
o odmowie udziału organizacji w danym postępowaniu, na które służy jej zażalenie – art. 44 ust. 4 wskazanej ustawy).
Nawet przy uznaniu w oparciu o akta administracyjne sprawy i nadesłaną kserokopię regulaminu skarżącego Stowarzyszenia zwykłego "[...]" z/s w G. spełnienia powyższych przesłanek w sprawie o ustalenie środowiskowych uwarunkowań dla inwestycji pn. "Wydobywanie kruszywa metodą odkrywkową ze złoża [...]" (na etapie postępowania prowadzonego przez Wójta Gminy [...] podawane były do publicznej wiadomości informacje o podejmowanych w sprawie czynnościach i wydawanych rozstrzygnięciach, a realizacja celów Stowarzyszenia związanych z ochroną środowiska naturalnego przewiduje m.in. udział tej organizacji w postępowaniach administracyjnych i sądowych związanych z jego ochroną), skuteczne wniesienie przez to Stowarzyszenie skargi na decyzję SKO z dnia [...] lutego 2012 r. Nr [...] wiąże się z koniecznością spełniania przez tę skargę wszystkich wymaganych względem niej warunków formalnych oraz zachowania terminu do jej wniesienia.
Stosownie do art. 53 § 1 P.p.s.a., generalną zasadą jest wnoszenie skargi
w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi jest warunkiem jej dopuszczalności
i obok kryteriów formalnych skargi podlega ocenie sądu już na wstępnym etapie postępowania sądowoadministracyjnego (wyrok WSA w Warszawie z dnia
22 września 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 83/10).
Skarżący, który nie brał udziału w postępowaniu i któremu nie doręczono decyzji, może skorzystać z uprawnienia złożenia skargi przed upływem 30 dni od daty doręczenia decyzji innej stronie tego postępowania. Jeżeli z tego uprawnienia nie skorzysta, nie może skutecznie domagać się sądowej kontroli decyzji administracyjnej (postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 2 czerwca 2009 r. sygn. akt II SA/Ol 490/09 i WSA w Warszawie z dnia 13 lipca 2007 r. IV SA/Wa 853/07).
Z akt administracyjnych sprawy organu II instancji wynika, że ostatnie jej doręczenie stronom postępowania nastąpiło 28 lutego 2012 r. Skarga Stowarzyszenia "[...]" na tę decyzję została nadana przesyłką poleconą dopiero w dniu 28 maja 2012 r., a więc 2 miesiące po terminie, który upłynął 29 marca 2012 r.
Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi, o jakim mowa w art. 53 § 1 P.p.s.a. jest terminem ustawowym, który nie może być skracany ani przedłużany. Jego upływ sąd uwzględnia z urzędu (postanowienie NSA z dnia 7 lutego 2012 r. sygn. akt II GSK 2458/11).
Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a., skarga wniesiona po upływie terminu do jej wniesienia podlega odrzuceniu. Sąd odrzuca skargę postanowieniem, co może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (§ 3 tego artykułu).
Mając powyższe pod uwadze, na podstawie powołanych przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wniesioną skargę jako spóźnioną należało odrzucić, w związku z czym orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Krystyna Józefczyk /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w osobie: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 26 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Stowarzyszenia "[...]" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2012 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia - p o s t a n a w i a - skargę odrzucić.
Uzasadnienie
II SA/Rz 708/12
U Z A S A D N I E N I E
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] lutego 2012 r. Nr [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] stycznia 2012 r. Nr [...], ustalającą środowiskowe uwarunkowania dla inwestycji pn. "Wydobywanie kruszywa metodą odkrywkową ze złoża [...]" na terenie działki nr 749/2 położonej w G., gm. [...], województwo [...].
Skargę na powyższą decyzję SKO do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wniosło Stowarzyszenie "[...]" z/s w G. reprezentowane przez E. T., zarzucając jej "rażące uchybienia przepisów prawa, w całokształcie procedury administracyjnej" dotyczącej planowanego zamierzenia. Wywodząc zagrożenia jakie niesie planowana inwestycja dla środowiska naturalnego wskazało, że na podstawie art. 29 i art. 31 Kpa zgłasza swój udział w powyższej sprawie w charakterze strony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - określanej dalej jako P.p.s.a, uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
Warunkiem posiadania przez organizację społeczną legitymacji skargowej w danej sprawie jest więc jej uprzedni udział w postępowaniu administracyjnym na prawach strony; jego brak skutkuje odrzuceniem skargi wniesionej przez taką organizację.
W niniejszej sprawie Stowarzyszenie "[...]" nie brało udziału w sprawie na etapie postępowania administracyjnego, co zgodnie z powyższym przemawiałoby za odrzuceniem wniesionej przez nie skargi (jak wynika z akt sprawy, uczestnikiem tego postępowania był co prawda E. T., jednak działający jako osoba fizyczna). Z tej samej przyczyny brak jest prawnych możliwości uznania za skuteczne zgłoszenia Stowarzyszenia do udziału w sprawie na podstawie powołanych przepisów Kpa, które odnoszą się do wyłącznie do postępowania przed organami administracji, a nie przed sądami administracyjnymi.
Stosownie jednak do § 2 art. 50 P.p.s.a, uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi. Taką możliwość przewiduje art. 44 ust. 3 powoływanej w treści skargi ustawy z dnia
3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), zgodnie z którym organizacji ekologicznej służy skarga do sądu administracyjnego od decyzji wydanej
w postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa, jeżeli jest to uzasadnione celami statutowymi tej organizacji, także w przypadku, gdy nie brała ona udziału
w określonym postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa (przez organizację ekologiczną – stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 10 tej ustawy rozumie się organizację społeczną, której statutowym celem jest ochrona środowiska). Zgodnie
z postanowieniem WSA w Olsztynie z dnia 2 czerwca 2009 r. sygn. akt II SA/Ol 490/09, przepis art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku (...), stanowi lex specialis w stosunku do art. 50 § 1 P.p.s.a.
Stosownie do powyższego, prawo do wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie jest uzależnione od uczestniczenia przez organizację ekologiczną na prawach strony we wcześniej fazie postępowania i tylko od niej zależy, czy skorzysta
z przysługującego jej prawa. Badaniu podlega jedynie spełnienie ustawowo wymaganych warunków, tj. czy dotyczy to postępowania wymagającego udziału społeczeństwa i czy jest to uzasadnione celami statutowymi takiej organizacji (wyłącznie w przypadku braku ich stwierdzenia wydawane jest postanowienie
o odmowie udziału organizacji w danym postępowaniu, na które służy jej zażalenie – art. 44 ust. 4 wskazanej ustawy).
Nawet przy uznaniu w oparciu o akta administracyjne sprawy i nadesłaną kserokopię regulaminu skarżącego Stowarzyszenia zwykłego "[...]" z/s w G. spełnienia powyższych przesłanek w sprawie o ustalenie środowiskowych uwarunkowań dla inwestycji pn. "Wydobywanie kruszywa metodą odkrywkową ze złoża [...]" (na etapie postępowania prowadzonego przez Wójta Gminy [...] podawane były do publicznej wiadomości informacje o podejmowanych w sprawie czynnościach i wydawanych rozstrzygnięciach, a realizacja celów Stowarzyszenia związanych z ochroną środowiska naturalnego przewiduje m.in. udział tej organizacji w postępowaniach administracyjnych i sądowych związanych z jego ochroną), skuteczne wniesienie przez to Stowarzyszenie skargi na decyzję SKO z dnia [...] lutego 2012 r. Nr [...] wiąże się z koniecznością spełniania przez tę skargę wszystkich wymaganych względem niej warunków formalnych oraz zachowania terminu do jej wniesienia.
Stosownie do art. 53 § 1 P.p.s.a., generalną zasadą jest wnoszenie skargi
w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi jest warunkiem jej dopuszczalności
i obok kryteriów formalnych skargi podlega ocenie sądu już na wstępnym etapie postępowania sądowoadministracyjnego (wyrok WSA w Warszawie z dnia
22 września 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 83/10).
Skarżący, który nie brał udziału w postępowaniu i któremu nie doręczono decyzji, może skorzystać z uprawnienia złożenia skargi przed upływem 30 dni od daty doręczenia decyzji innej stronie tego postępowania. Jeżeli z tego uprawnienia nie skorzysta, nie może skutecznie domagać się sądowej kontroli decyzji administracyjnej (postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 2 czerwca 2009 r. sygn. akt II SA/Ol 490/09 i WSA w Warszawie z dnia 13 lipca 2007 r. IV SA/Wa 853/07).
Z akt administracyjnych sprawy organu II instancji wynika, że ostatnie jej doręczenie stronom postępowania nastąpiło 28 lutego 2012 r. Skarga Stowarzyszenia "[...]" na tę decyzję została nadana przesyłką poleconą dopiero w dniu 28 maja 2012 r., a więc 2 miesiące po terminie, który upłynął 29 marca 2012 r.
Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi, o jakim mowa w art. 53 § 1 P.p.s.a. jest terminem ustawowym, który nie może być skracany ani przedłużany. Jego upływ sąd uwzględnia z urzędu (postanowienie NSA z dnia 7 lutego 2012 r. sygn. akt II GSK 2458/11).
Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a., skarga wniesiona po upływie terminu do jej wniesienia podlega odrzuceniu. Sąd odrzuca skargę postanowieniem, co może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (§ 3 tego artykułu).
Mając powyższe pod uwadze, na podstawie powołanych przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wniesioną skargę jako spóźnioną należało odrzucić, w związku z czym orzeczono jak w sentencji postanowienia.
