I SA/Kr 1930/11
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2012-09-25Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Agnieszka Jakimowicz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 25 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu A. Ł. od postanowienia referendarza Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 lutego 2012 r. oddalającego wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia 23 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania postanawia oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Uzasadnienie
W dniu 8 grudnia 2011 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynął wniosek skarżącego A. Ł. o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia 23 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania.
We wniosku skarżący podał jedynie, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania dla siebie i rodziny, w związku z czym został wezwany przez referendarza sądowego do uzupełnienia wniosku i wykazania stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych. Powyższe wezwanie pozostało jednak bez odpowiedzi, dlatego postanowieniem z dnia 17 lutego 2012 r. referendarz sądowy oddalił wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Od powyższego postanowienia skarżący w terminie wniósł sprzeciw wskazując, że zaskarżone postanowienia nie są słuszne, zaś wnioskodawca nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych, gdyż nie posiada ani majątku ruchomego, ani też nieruchomości. Wskazał również, że brak zwolnienia pozbawi skarżącego dostępu do sądu.
Pismem z dnia 16 maja 2012 r. skarżący został wezwany przez Sąd w trybie art. 255 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) do złożenia w terminie 14 dni pod rygorem oddalenia wniosku o przyznanie prawa pomocy dodatkowego oświadczenia o aktualnej sytuacji majątkowej, rodzinnej i dochodach. Na powyższe wezwanie, skutecznie doręczone skarżącemu w dniu 18 maja 2012 r., nie udzielono żadnej odpowiedzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Zgodnie z brzmieniem art. 246 § 1 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, gdy strona wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Instytucja prawa pomocy, jakkolwiek ma gwarantować realizację prawa strony do sądu, to jednak stanowi wyłom od zasady powszechności i równości w ponoszeniu ciężarów i świadczeń publicznych (art. 84 Konstytucji RP). W postanowieniu z dnia 10 stycznia 2005 r., sygn. akt FZ 478/04 (niepubl.) Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że opłaty sądowe stanowią rodzaj danin publicznych. Zwolnienia od ponoszenia tego rodzaju danin stanowią odstępstwo od wyżej określonego konstytucyjnego obowiązku. Dlatego też mogą być stosowane w sytuacjach wyjątkowych, gdy istnieją uzasadnione powody do przerzucenia ciężaru dotyczącego danej osoby na współobywateli. Z ich bowiem środków pochodzą dochody budżetu państwa, z których pokrywa się koszty postępowania sądowego w razie zwolnienia skarżącego z obowiązku ich ponoszenia.
Ponadto zaznaczyć należy, że z treści art. 246 § 1 cytowanej ustawy wynika, że to na podmiocie ubiegającym się o przyznanie prawa pomocy ciąży obowiązek wykazania, iż nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zdaniem orzekającego w niniejszej sprawie Sądu skarżący A. Ł. nie wykazał, aby spełnił przesłanki konieczne dla pozytywnego rozpatrzenia wniosku o zwolnienie z kosztów sądowych.
Skarżący złożył niezwykle lakoniczny wniosek na formularzu PPF, który to formularz pozostał w zasadzie w ogóle nie wypełniony. Nie wiadomo zatem jakie skarżący osiąga dochody, z kim pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym, czy ma kogoś na utrzymaniu, jak kształtują się jego wydatki, jaki wreszcie posiada majątek. Obydwa wezwania o uściślenie powyższych okoliczności pozostały bez odpowiedzi, zatem Sąd nie mógł dokonać oceny sytuacji finansowej i możliwości płatniczych skarżącego.
Z uwagi na powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie działając na podstawie przepisu art. 245 § 1 i 3, art. 246 § 1 oraz art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) orzekł, jak na wstępie.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Agnieszka Jakimowicz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 25 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu A. Ł. od postanowienia referendarza Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 lutego 2012 r. oddalającego wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia 23 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania postanawia oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Uzasadnienie
W dniu 8 grudnia 2011 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynął wniosek skarżącego A. Ł. o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia 23 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania.
We wniosku skarżący podał jedynie, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania dla siebie i rodziny, w związku z czym został wezwany przez referendarza sądowego do uzupełnienia wniosku i wykazania stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych. Powyższe wezwanie pozostało jednak bez odpowiedzi, dlatego postanowieniem z dnia 17 lutego 2012 r. referendarz sądowy oddalił wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Od powyższego postanowienia skarżący w terminie wniósł sprzeciw wskazując, że zaskarżone postanowienia nie są słuszne, zaś wnioskodawca nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych, gdyż nie posiada ani majątku ruchomego, ani też nieruchomości. Wskazał również, że brak zwolnienia pozbawi skarżącego dostępu do sądu.
Pismem z dnia 16 maja 2012 r. skarżący został wezwany przez Sąd w trybie art. 255 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) do złożenia w terminie 14 dni pod rygorem oddalenia wniosku o przyznanie prawa pomocy dodatkowego oświadczenia o aktualnej sytuacji majątkowej, rodzinnej i dochodach. Na powyższe wezwanie, skutecznie doręczone skarżącemu w dniu 18 maja 2012 r., nie udzielono żadnej odpowiedzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Zgodnie z brzmieniem art. 246 § 1 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, gdy strona wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Instytucja prawa pomocy, jakkolwiek ma gwarantować realizację prawa strony do sądu, to jednak stanowi wyłom od zasady powszechności i równości w ponoszeniu ciężarów i świadczeń publicznych (art. 84 Konstytucji RP). W postanowieniu z dnia 10 stycznia 2005 r., sygn. akt FZ 478/04 (niepubl.) Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że opłaty sądowe stanowią rodzaj danin publicznych. Zwolnienia od ponoszenia tego rodzaju danin stanowią odstępstwo od wyżej określonego konstytucyjnego obowiązku. Dlatego też mogą być stosowane w sytuacjach wyjątkowych, gdy istnieją uzasadnione powody do przerzucenia ciężaru dotyczącego danej osoby na współobywateli. Z ich bowiem środków pochodzą dochody budżetu państwa, z których pokrywa się koszty postępowania sądowego w razie zwolnienia skarżącego z obowiązku ich ponoszenia.
Ponadto zaznaczyć należy, że z treści art. 246 § 1 cytowanej ustawy wynika, że to na podmiocie ubiegającym się o przyznanie prawa pomocy ciąży obowiązek wykazania, iż nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zdaniem orzekającego w niniejszej sprawie Sądu skarżący A. Ł. nie wykazał, aby spełnił przesłanki konieczne dla pozytywnego rozpatrzenia wniosku o zwolnienie z kosztów sądowych.
Skarżący złożył niezwykle lakoniczny wniosek na formularzu PPF, który to formularz pozostał w zasadzie w ogóle nie wypełniony. Nie wiadomo zatem jakie skarżący osiąga dochody, z kim pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym, czy ma kogoś na utrzymaniu, jak kształtują się jego wydatki, jaki wreszcie posiada majątek. Obydwa wezwania o uściślenie powyższych okoliczności pozostały bez odpowiedzi, zatem Sąd nie mógł dokonać oceny sytuacji finansowej i możliwości płatniczych skarżącego.
Z uwagi na powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie działając na podstawie przepisu art. 245 § 1 i 3, art. 246 § 1 oraz art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) orzekł, jak na wstępie.
