• III SA/Wr 155/12 - Postan...
  29.03.2024

III SA/Wr 155/12

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2012-09-20

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Bogumiła Kalinowska /przewodniczący sprawozdawca/
Józef Kremis
Marcin Miemiec

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Józef Kremis Sędzia WSA Marcin Miemiec Protokolant Ewa Bogulak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 20 września 2012 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w J. G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w związku z urządzaniem gier na automacie poza kasynem postanawia: zawiesić postępowanie.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r. (nr [...]) Naczelnik Urzędu Celnego w L. wymierzył Spółce z o.o. "A" z siedzibą w J. G. karę pieniężną z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry. W podstawie prawnej rozstrzygnięcia wskazano m.in. art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy z 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. Nr 201, poz. 1540). Ustalono, że na zatrzymanych urządzeniach komputerowych typu "kiosk/terminal internetowy" urządzane były gry hazardowe, mające charakter losowy, które mogą być urządzone wyłącznie w kasynie gry, na posiadanie którego spółka nie uzyskała koncesji. Niedopełnienie tego warunku zobowiązywało organ do wymierzenia przedmiotowej kary.

Po rozpoznaniu odwołania spółki Dyrektor Izby Celnej we W., decyzją z [...] r. (nr [...]) utrzymał zaskarżone rozstrzygnięcie w mocy, podzielając stanowisko organu pierwszej instancji co do zasadności wymierzenia kary pieniężnej.

Spółka złożyła skargę do sądu administracyjnego, zarzucając zaskarżonej decyzji:

1. rażące naruszenie prawa Unii Europejskiej, to jest art. 8 w zw. z art. 1 punkt 11) w zw. z art. 1 punkt 5) w zw. z art. 1 punkt 2) dyrektywy nr 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U.UE.L.98.204.37 ze zm.), mające postać wydania sprzecznego z prawem Unii Europejskiej orzeczenia w oparciu o przepisy art. 1, art. 2 ust.3 - 6, art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 32 ust. 1, art. 89 ust. 1 punkt 2) i ust. 2 punkt 2), art. 90 i art. 91 ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych. Mając na uwadze przywołaną wyżej dyrektywę nr 98/34, a uwzględniając wiążące, jednolite orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej organ miał obowiązek odmówić zastosowania tych przepisów, gdyż skoro organ odnosi je do usługi w rozumieniu dyrektywy nr 98/34, to tym samym wskazuje na obligatoryjną dla tych przepisów procedurę notyfikacyjną, której wobec ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych nie zastosowano;

2. naruszenie art. 180 §1 i art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez całkowicie dowolne uznanie terminala internetowego za automat do gier, mimo iż cechy funkcjonalne tego urządzenia, w tym jego nieograniczona wszechstronność, wykluczają taką jego kwalifikację, szczególnie w obliczu treści art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 19.11.2009 r. grach hazardowych, który to przepis eksponuje element komercyjny (tj. organizowanie gier w celach komercyjnych) jako warunek niezbędny do zakwalifikowania urządzenia jako automatu do gier, podczas gdy przedmiotowe urządzenie pobiera stałą cenę za usługę dostępu do sieci Internet, bez względu na sposób wykorzystania wykupionego czasu przez klienta.

W odpowiedzi organ wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując stanowisko zaprezentowane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Pismem z dnia [...] r. spółka wystąpiła z wnioskiem o zawieszenie postępowania sądowego w niniejszej sprawie, do czasu rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny pytania prawnego postawionego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, w sprawie o sygnaturze III SA/GI 1979/11.

Na poparcie wniosku przytoczono, że postanowieniem z dnia 21.05.2012 r. (III SA/GI 1979/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach przedstawił Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne dotyczące zgodności z Konstytucją art. 89 ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych, albowiem według stanowiska tego Sądu wskazane uregulowanie narusza szereg zasad konstytucyjnych. Argumentowano, że skoro postępowanie w niniejszej sprawie dotyczy decyzji organu celnego, wydanej na tej samej podstawie prawa materialnego, tj. na mocy przepisu art. 89 ustawy o grach hazardowych, którego legalność została już zakwestionowana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, to wniosek o zawieszenie tego postępowania uznać należy za godny uwzględnienia. Jeśli bowiem wadliwy przepis ustawy zostanie wyeliminowany z obrotu prawnego stosownym orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego, rozstrzygnięcie takie będzie miało oczywisty wpływ na wynik sprawy niniejszej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.

Postanowieniem z dnia 21.05.2012 r. (sygnatura akt III SA/GI 1979/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach przedstawił Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne dotyczące zgodności z Konstytucją art. 89 ustawy z dnia z 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.). W uzasadnieniu orzeczenia wskazanemu uregulowaniu Sąd ten zarzucił naruszenie szeregu zasad konstytucyjnych: zasady zaufania obywatela do państwa i prawa oraz zasady racjonalności działań ustawodawcy, które wypływają z ustanowionej w art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasady demokratycznego państwa prawnego; zasady winy jako podstawy odpowiedzialności, wynikającej z zasady demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji); zasady poprawnej legislacji, stanowiącej element zasady demokratycznego państwa prawa, wywiedzionej z art. 2 Konstytucji; zasady godności człowieka jako najwyższego i niezbywalnego dobra (art. 30 Konstytucji); zasady proporcjonalności wyrażonej w art. 31 ust. 3 Konstytucji; zasady równości oraz sprawiedliwości społecznej (art. 32 ust. 1 Konstytucji).

Zdaniem składu orzekającego w niniejszej sprawie, zachodzi zależność między wynikiem postępowania wszczętego przed Trybunałem Konstytucyjnym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach a sprawą niniejszą. Odpowiedź na postawione Trybunałowi pytanie prawne będzie bowiem miała niewątpliwy wpływ na rozstrzygnięcie w rozpatrywanej sprawie, gdyż materia prawna objęta zarzutami skargi w niniejszym postępowaniu jest tożsama z problemem, z jakim do Trybunału Konstytucyjnego wystąpił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach. Idzie tu o kwestię konstytucyjności przepisu art. 89 ustawy o grach hazardowych, jako podstawy prawnej wymierzania kary pieniężnej za urządzanie gry na automatach poza kasynem gry. Dlatego celem zachowania spójności wykładni przepisów prawa należało postępowanie w sprawie niniejszej zawiesić, do czasu udzielenia odpowiedzi przez Trybunał Konstytucyjny na wyżej wskazane pytanie prawne.

W tym stanie rzeczy, na mocy art. 125 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...