III SA/Wa 2383/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2012-09-05Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Marcin Piłaszewicz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Marcin Piłaszewicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 września 2012 r po rozpoznaniu wniosku G. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od opłat sądowych w sprawie ze skargi G. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2012 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z tytułu pobranych a niewpłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za poszczególne miesiące 2005 r. postanawia odmówić stronie przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie
Uzasadnienie
G.Z. , dalej jako strona lub skarżący, nie uzupełnił we wskazanym terminie siedmiu dni, pomimo doręczenia mu wezwania z 9 sierpnia 2012 r na wskazany adres pełnomocnika w dniu 17 sierpnia 2012 r. – co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru dołączonego do akt sądowych– informacji zawartych w formularzu PPF, oznaczonych precyzyjnie w wezwaniu z 9 sierpnia 2012 r., niezbędnych do rozpoznania wniosku o prawo pomocy.
Pełnomocnik strony, w piśmie z 24 sierpnia 2012 r., sprecyzował jedynie dane adresowe strony dla potrzeb prawa pomocy, wskazał na zakres wnioskowanego prawa pomocy (zakres częściowy obejmujący zwolnienie od opłat sądowych w całości), poinformował o braku kontaktu ze strona z uwagi na okres urlopowy i wniósł o przedłużenie terminu – nie precyzując go jednakże - do dostarczenia informacji.
Przesłanki przyznania prawa pomocy zostały określone w przepisie art. 246 § 1 pkt 1 i pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – dalej jako u.p.p.s.a., stanowiącego, iż przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania lub jakichkolwiek kosztów postępowania. W myśl art. 252 § 2 u.p.p.s.a. natomiast wniosek o taką pomoc składa się na urzędowym formularzu według wzoru. Z treści art. 257 u.p.p.s.a. wynika, że wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu, lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.
Wystosowując wezwanie o przedstawienie dodatkowych informacji dotyczących strony referendarz sądowy uznał, że sytuacja majątkowa wynikająca z odbitki kserograficznej przedłożonego formularza PPF jest niewystarczająca dla oceny tej sytuacji. Natomiast brak przedstawienia przez stronę zażądanych przez referendarza informacji uniemożliwia korzystne dla strony rozstrzygnięcie kwestii prawa pomocy.
Podejmując rozstrzygniecie wyrażone w sentencji referendarz sądowy wskazuje, że strona powinna zabezpieczyć możliwość skutecznego (efektywnego) prowadzenia z nią korespondencji, także przy planowaniu urlopu, co wynika choćby z art. 70 § 1 u.p.p.s.a. Stąd konsekwencje zaniechań strony w tym względzie muszą ją obciążać. Wniosek o przedłużenie terminu, niezależnie już od uwag poczynionych powyżej, bez wskazania terminu uzupełnienia braków, nie mógł zostać uwzględniony z uwagi na realizację postulatu sprawności postępowania, w zakresie większym niż zostało to uczynione.
Z tych względów należało postanowić, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 u.p.p.s.a, jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Marcin Piłaszewicz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Marcin Piłaszewicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 września 2012 r po rozpoznaniu wniosku G. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od opłat sądowych w sprawie ze skargi G. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2012 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z tytułu pobranych a niewpłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za poszczególne miesiące 2005 r. postanawia odmówić stronie przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie
Uzasadnienie
G.Z. , dalej jako strona lub skarżący, nie uzupełnił we wskazanym terminie siedmiu dni, pomimo doręczenia mu wezwania z 9 sierpnia 2012 r na wskazany adres pełnomocnika w dniu 17 sierpnia 2012 r. – co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru dołączonego do akt sądowych– informacji zawartych w formularzu PPF, oznaczonych precyzyjnie w wezwaniu z 9 sierpnia 2012 r., niezbędnych do rozpoznania wniosku o prawo pomocy.
Pełnomocnik strony, w piśmie z 24 sierpnia 2012 r., sprecyzował jedynie dane adresowe strony dla potrzeb prawa pomocy, wskazał na zakres wnioskowanego prawa pomocy (zakres częściowy obejmujący zwolnienie od opłat sądowych w całości), poinformował o braku kontaktu ze strona z uwagi na okres urlopowy i wniósł o przedłużenie terminu – nie precyzując go jednakże - do dostarczenia informacji.
Przesłanki przyznania prawa pomocy zostały określone w przepisie art. 246 § 1 pkt 1 i pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – dalej jako u.p.p.s.a., stanowiącego, iż przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania lub jakichkolwiek kosztów postępowania. W myśl art. 252 § 2 u.p.p.s.a. natomiast wniosek o taką pomoc składa się na urzędowym formularzu według wzoru. Z treści art. 257 u.p.p.s.a. wynika, że wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu, lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.
Wystosowując wezwanie o przedstawienie dodatkowych informacji dotyczących strony referendarz sądowy uznał, że sytuacja majątkowa wynikająca z odbitki kserograficznej przedłożonego formularza PPF jest niewystarczająca dla oceny tej sytuacji. Natomiast brak przedstawienia przez stronę zażądanych przez referendarza informacji uniemożliwia korzystne dla strony rozstrzygnięcie kwestii prawa pomocy.
Podejmując rozstrzygniecie wyrażone w sentencji referendarz sądowy wskazuje, że strona powinna zabezpieczyć możliwość skutecznego (efektywnego) prowadzenia z nią korespondencji, także przy planowaniu urlopu, co wynika choćby z art. 70 § 1 u.p.p.s.a. Stąd konsekwencje zaniechań strony w tym względzie muszą ją obciążać. Wniosek o przedłużenie terminu, niezależnie już od uwag poczynionych powyżej, bez wskazania terminu uzupełnienia braków, nie mógł zostać uwzględniony z uwagi na realizację postulatu sprawności postępowania, w zakresie większym niż zostało to uczynione.
Z tych względów należało postanowić, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 u.p.p.s.a, jak w sentencji.
