• III SA/Gd 381/12 - Postan...
  28.03.2024

III SA/Gd 381/12

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
2012-09-03

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Elżbieta Kowalik-Grzanka /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kowalik – Grzanka po rozpoznaniu w dniu 3 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi G. G. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 22 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie skierowania na badania psychologiczne postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

W świetle art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (teksy jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej w skrócie p.p.s.a.) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Badaniu przez sąd administracyjny podlegają zatem przesłanki niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Co istotne, brak jest podstaw do oceny wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu pod kątem zasadności wniesionej skargi. W postanowieniu z dnia 28 kwietnia 2005 r. (sygn. akt II OZ 184/05, System Informacji Prawnej Lex nr 302251) Naczelny Sąd Administracyjny podniósł, iż niezgodność danego aktu z prawem, która będzie przedmiotem oceny Sądu pierwszej instancji w toku rozprawy, i ochrona tymczasowa wynikająca z art. 61 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi to dwie różne kwestie. O ile bowiem pierwsza z nich (kontrola legalności aktu) jest celem postępowania sądowoadministracyjnego, to druga - jako poprzedzająca merytoryczne rozstrzygnięcie sądu - ma odmienną funkcję. Oparcie wniosku o ochronę tymczasową na niezgodności danego aktu z prawem, a zwłaszcza rozstrzygnięcie Sądu w tym zakresie, niweczyłoby kontrolę sądową legalności zaskarżonego aktu.

Co istotne, zaistnienie przesłanek, które uzasadniają udzielenie przez sąd administracyjny tzw. ochrony tymczasowej winno być wykazane przez wnioskodawcę.

Niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków to bowiem pojęcia nieostre.

Konkretyzację zawartej w nich treści powiązać należy z okolicznościami faktycznymi danej sprawy, w rozpatrywanym przypadku z konsekwencjami, jakie dla skarżącego wynikają z wykonania w/w decyzji w przedmiocie skierowania na badania psychologiczne.

W ocenie Sądu skarżący nie wykazał dostatecznie na czym miałoby polegać - w przypadku wykonania w/w decyzji - niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody. Nadto nie wykazano, na czym miałaby polegać nieodwracalność zmian powstałych w następstwie wykonania opisanej decyzji.

W uzasadnieniu złożonego wniosku G. G. wskazał bowiem jedynie, że niemożliwym jest dalsze prowadzenie działalności gospodarczej bez posiadanych uprawnień do kierowania pojazdami. Zdaniem wnioskodawcy wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje w istocie konieczność ograniczenia zakresu jego działania, co doprowadzi do zwolnienia części pracowników, nierzadko jedynych żywicieli swych rodzin.

W ocenie Sądu w/w okoliczności nie zostały w żaden sposób skonkretyzowane. Skarżący nie uzasadnił możliwości ich realnego zaistnienia, a jedynie wskazał na ewentualność wystąpienia tych negatywnych zdarzeń.

Na podstawie uzasadnienia zawartego we wniosku Sąd nie jest zaś w stanie ocenić jego zasadności, a więc prawdopodobieństwa wystąpienia negatywnych następstw związanych z wykonaniem zaskarżonej decyzji. Brak szerszego uzasadnienia w tym zakresie uniemożliwia Sądowi dokonanie ustalenia, iż w tym konkretnym przypadku wykonanie decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudne do odwrócenia skutki.

Żądając wstrzymania wykonania decyzji, skarżący ma zaś obowiązek wykazać istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie aktu lub czynności jest zasadne z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (tak m.in.: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 listopada 2006 r., sygn. akt II FZ 585/06; orzeczenia.nsa.gov.pl). Wobec powyższego, nie wystarczy więc ogólny wywód strony. Twierdzenia strony powinny wyjaśniać na czym polega niebezpieczeństwo powstania kwalifikowanych skutków, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Wywody w tej materii powinny być poparte nie tylko szczegółową argumentacją ale także materiałem dowodowym (vide: B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2009, s. 206; zob. nadto postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 2910/11, System Informacji Prawnej LEX nr 1104112).

Niezależnie od powyższego należy wskazać, że wykonanie badań psychologicznych ze swej istoty nie może rodzić niebezpieczeństwa wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

W tym przypadku określony akt administracyjny dotyczy bowiem samego faktu poddania się badaniom, a nie konsekwencji w postaci cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym.

Ewentualna decyzja o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym w razie stwierdzenia na podstawie badań lekarskich istnienia przeciwwskazań do kierowania pojazdem będzie podlegała zaskarżeniu w odrębnym trybie. Jako odrębny akt administracyjny nie jest przedmiotem niniejszego postępowania.

Decyzja w przedmiocie skierowania na badanie lekarskie – czyli akt będący przedmiotem wniesionej skargi - nie oznacza automatycznie pozbawienia prawa jazdy, a ma na celu jedynie wyjaśnienie wątpliwości co do stanu zdrowia osób, które uporczywie naruszają przepisy prawa o ruchu drogowym.

W reasumpcji wszystkich powyższych rozważań Sąd uznał, że wniosek o wstrzymanie wykonania w/w decyzji nie zasługuje na uwzględnienie.

Wobec tego, na mocy art. 61 § 3 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...