I SA/Gd 348/12

Uzasadnienie

F. W., DZIAŁAJĄC JAKO PRODUCENT ROLNY, WYSTĄPIŁ W DNIU 30 CZERWCA 2004 R., DO KIEROWNIKA BIURA POWIATOWEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA Z WNIOSKIEM O PRZYZNANIE PŁATNOŚCI Z TYTUŁU WSPARCIA DZIAŁALNOŚCI ROLNICZEJ NA OBSZARACH O NIEKORZYSTNYCH WARUNKACH GOSPODAROWANIA NA ROK 2004. W ZŁOŻONYM WNIOSKU W SEKCJI VIII "OŚWIADCZENIE O SPOSOBIE WYKORZYSTYWANIA DZIAŁEK ROLNYCH", STRONA ZADEKLAROWAŁA DZIAŁKI ROLNE O ŁĄCZNEJ POWIERZCHNI 9,64 HA, POŁOŻONE NA DZIAŁKACH EWIDENCYJNYCH NR 77/2,77/40, 77/41,77/46, 77/48, 79 I 106 W WOJEWÓDZTWIE [...], POWIECIE [...], GMINIE [...], OBRĘB J. H.

DECYZJĄ NR [...] Z DNIA 18 MARCA 2005 R., KIEROWNIK BIURA POWIATOWEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA PRZYZNAŁ STRONIE PŁATNOŚCI Z TYTUŁU WSPIERANIA DZIAŁALNOŚCI ROLNICZEJ NA OBSZARACH O NIEKORZYSTNYCH WARUNKACH GOSPODAROWANIA NA ROK 2004 W WYSOKOŚCI 2.544,96 ZŁOTYCH DO POWIERZCHNI 9,64 HA.

DECYZJA ZOSTAŁA DORĘCZONA DNIA 25 MARCA 2005 R.

W DNIU 4 SIERPNIA 2008 R. DO POMORSKIEGO ODDZIAŁU REGIONALNEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA WPŁYNĘŁO PISMO Z KASY ROLNICZEGO UBEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO ODDZIAŁ REGIONALNY Z DNIA 31 LIPCA 2008 R., INFORMUJĄCE, ŻE J. W. I F. W. W LATACH 2004-2007 NIE UŻYTKOWALI WŁASNYCH GRUNTÓW ROLNYCH, KTÓRE BYŁY DZIERŻAWIONE I POBIERALI JEDNOCZEŚNIE DOPŁATY BEZPOŚREDNIE. DO PISMA DOŁĄCZONO KSEROKOPIE UMOWY DZIERŻAWY Z DNIA 22 LUTEGO1995 R. ZAWARTEJ NA OKRES 10 LAT Z P. P., UMOWY DZIERŻAWY Z DNIA 7 WRZEŚNIA 2004 R. ZAWARTEJ Z W. T. UMOWY DZIERŻAWY Z DNIA 1 KWIETNIA 2005 R. ZAWARTEJ ZE S. M. KSEROKOPIE OŚWIADCZEŃ W. T. I S. M., W KTÓRYCH OŚWIADCZYLI ONI, ŻE UŻYTKOWALI DZIERŻAWIONE GOSPODARSTWO ROLNE ORAZ OŚWIADCZENIE J. W. I F. W., ŻE UMOWY DZIERŻAWY ZAWARTE Z P. P., W. T. I S. M. BYŁY W CAŁOŚCI REALIZOWANE W OKRESIE ICH TRWANIA.

POWYŻSZE DOKUMENTY WRAZ Z PISMEM PRZEWODNIM Z DNIA 7 SIERPNIA 2008 R., INFORMUJĄCYM O UZASADNIONYM PODEJRZENIU WYSTĄPIENIA NIEPRAWIDŁOWOŚCI WE WNIOSKACH O PRZYZNANIE PŁATNOŚCI DO GRUNTÓW ROLNYCH ZŁOŻONYCH PRZEZ F. W. W LATACH 2004-2007, ZOSTAŁY PRZEKAZANE DO ORGANU, KTÓRY WYDAŁ DECYZJĘ OSTATECZNĄ.

W ZWIĄZKU Z OTRZYMANIEM TEJ INFORMACJI, POSTANOWIENIEM Z DNIA 21 STYCZNIA 2011 R., KIEROWNIK BIURA POWIATOWEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA WZNOWIŁ Z URZĘDU POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE NA PODSTAWIE ART. 149 § 1 W ZWIĄZKU Z ART. 145 § 1 PKT 5, ART. 147 I ART. 150 K.P.A. POSTANOWIENIE DORĘCZONO STRONIE W DNIU 24 STYCZNIA 2011 R.

W DNIU 25 STYCZNIA 2011 R. W BIURZE POWIATOWYM AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA STAWIŁ SIĘ F. W. WRAZ Z ŻONĄ J. W. I CÓRKĄ D. W. WYJAŚNIAJĄC, ŻE DO 29 KWIETNIA 2008 R. GOSPODARSTWO ROLNE STANOWIĄCE ICH WŁASNOŚĆ BYŁO W LATACH 2004 - 2007 WYDZIERŻAWIONE I F. W. NIE UŻYTKOWAŁ WŁASNYCH GRUNTÓW ROLNYCH, NATOMIAST WYSTĘPOWAŁ Z WNIOSKAMI O DOPŁATY OBSZAROWE I ONW. JEDNOCZEŚNIE OTRZYMYWAŁ RENTĘ Z KRUS, A PIENIĄDZE OTRZYMYWANE Z DOTACJI OBSZAROWYCH I ONW PRZEKAZYWAŁ DZIERŻAWCOM.

NA OKOLICZNOŚĆ POWYŻSZĄ SPORZĄDZONO NOTATKĘ SŁUŻBOWĄ PRZEZ PRACOWNIKA BIURA POWIATOWEGO ARIMR W W., GDYŻ F. W. NIE BYŁ SKŁONNY PODPISAĆ JAKICHKOLWIEK OŚWIADCZEŃ, TWIERDZĄC ŻE WPROWADZONO ICH W BŁĄD W DORADZTWIE ROLNICZYM INFORMUJĄC, ŻE NIE JEST WAŻNE KTO SKŁADA WNIOSEK, BYLEBY NIE BYŁY SKŁADANE DWA WNIOSKI O DOPŁATY NA TĘ SAMĄ DZIAŁKĘ.

S. M. W PIŚMIE Z DNIA 25 MARCA 2011 R. POTWIERDZIŁ FAKT DZIERŻAWIENIA GOSPODARSTWA ORAZ, ŻE ŚRODKI UZYSKIWANE Z DOPŁAT PRZEZ F. M BYŁY PRZEZNACZONE DO PRODUKCJI ROLNEJ.

DECYZJĄ NR [...] Z DNIA 15 LISTOPADA 2011 R. KIEROWNIK BIURA POWIATOWEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA, NA PODSTAWIE ART. 151 § 2 K.P.A., W ZW. Z ART. 146 I 145 § 1 PKT 5 K.P.A., PO WZNOWIENIU POSTĘPOWANIA Z URZĘDU W SPRAWIE PRZYZNANIA PŁATNOŚCI BEZPOŚREDNICH DO GRUNTÓW ROLNYCH NA ROK 2004, STWIERDZIŁ, IŻ DECYZJA NR [...] Z DNIA 18 MARCA 2005 R., O PRZYZNANIU PŁATNOŚCI BEZPOŚREDNICH DO GRUNTÓW ROLNYCH NA ROK 2004 ZOSTAŁA WYDANA Z NARUSZENIEM PRAWA.

F. W. WNIÓSŁ ODWOŁANIE OD POWYŻSZEJ DECYZJI. WEDŁUG STRONY DECYZJA ZOSTAŁA WYDANA W SPOSÓB SPRZECZNY Z POWOŁANĄ W NIEJ ZASADĄ LEGALIZMU, Z ZASADĄ POGŁĘBIENIA ZAUFANIA OBYWATELI WOBEC PAŃSTWA, A TAKŻE NIE SPEŁNIA WARUNKÓW Z ART. 107 § 3 K.P.A., SKORO ZDECYDOWAŁ SIĘ W TRYBIE SZCZEGÓLNYM PODDAĆ SAMOKRYTYCE ODNOSZĄCEJ SIĘ DO DECYZJI Z 9 MARCA 2005 ROKU, A TAKŻE Z NARUSZENIEM ART. 7 I 77 K.P.A., CO MIAŁO WPŁYW NA TREŚĆ KOŃCOWEGO ROZSTRZYGNIĘCIA W ZASKARŻONYM ZAKRESIE.

PONADTO STRONA ZASKARŻYŁA POSTANOWIENIE W PRZEDMIOCIE WZNOWIENIA POSTĘPOWANIA Z DNIA 21 STYCZNIA 2011 R., WOBEC FAKTU WYŁĄCZENIA DOPUSZCZALNOŚCI POPRZEZ ART. 146 K.P.A. WZNOWIENIA POSTĘPOWANIA, SKORO UPŁYNĄŁ TERMIN 5 LAT OD DATY WYDANIA DECYZJI OSTATECZNEJ.

W UZASADNIENIU ODWOŁANIA F. W. STWIERDZIŁ, ŻE PRZED 2011 R. NIGDY NIE SPOTKAŁ SIĘ Z ZASTRZEŻENIAMI DOTYCZĄCYMI DZIERŻAWY I BYŁ PRZEKONANY, ŻE WSZYSTKO JEST W PORZĄDKU. PIENIĄDZE, KTÓRE OTRZYMYWAŁ Z DOPŁAT BEZPOŚREDNICH I ONW PRZEKAZYWAŁ DZIERŻAWCOM I BYŁY W CAŁOŚCI PRZEZNACZONE NA CELE ZWIĄZANE Z ROLNICTWEM.

PONADTO SKARŻĄCY STWIERDZIŁ, ŻE W DECYZJI POWOŁANO SIĘ NA PRZEPISY ROZPORZĄDZENIA MINISTRÓW ROLNICTWA I ROZWOJU WSI Z DNIA 11 MARCA 2009 ROKU W SPRAWIE SZCZEGÓŁOWYCH WARUNKÓW I TRYBU PRZYZNAWANIA POMOCY FINANSOWEJ W RAMACH DZIAŁANIA "WSPIERANIE GOSPODAROWANIA NA OBSZARACH GÓRSKICH I INNYCH OBSZARACH O NIEKORZYSTNYCH WARUNKACH GOSPODAROWANIA (ONW) OBJĘTEGO PROGRAMEM ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH NA LATA 2007-2013 (DZ. U. NR 40, POZ. 329, Z PÓŹN. ZM.) JAKO MAJĄCE ZASTOSOWANIE W POWYŻSZEJ SPRAWIE, I DALEJ W DECYZJI WSKAZYWANO NA PRZEPISY ROZPORZĄDZENIA KOMISJI NR 1122/2009 Z DNIA 30 LISTOPADA 2009 R. USTANAWIAJĄCE SZCZEGÓŁOWE ZASADY WYKONANIA ROZPORZĄDZENIA RADY (WE) NR 73/2009 KONKLUDUJĄC, IŻ "ZAGUBIONO SIĘ W REALIACH, SKORO W CZASIE WYDAWANIA PIERWSZEJ DECYZJI, TO JEST W DNIU 18 MARCA 2005 ROKU, NIE ISTNIAŁY PRZEPISY POWOŁANE W ZASKARŻONEJ DECYZJI - JAKO MAJĄCE ZASTOSOWANIE W SPRAWIE.

ODWOŁUJĄCY STWIERDZIŁ TAKŻE, ŻE ORGAN POWOŁUJE SIĘ NA RÓŻNE PRZEPISY K.P.A., A NASTĘPNIE NA PRZEPISY KODEKSU CYWILNEGO ORAZ NA PRZEPISY NIE MAJĄCE ZASTOSOWANIA W SPRAWIE, CO CZYNI TĄ DECYZJĘ NIECZYTELNĄ, JEST WIĘC ONA NIEZGODNA Z ZASADĄ POGŁĘBIANIA ZAUFANIA OBYWATELI DO PAŃSTWA, TJ. ART. 8 K.P.A.

DECYZJĄ Z DNIA 31 STYCZNIA 2012 R. DYREKTOR POMORSKIEGO ODDZIAŁU REGIONALNEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA W GDYNI, DZIAŁAJĄC NA PODSTAWIE ART. 138 § 1 PKT 2 W ZWIĄZKU Z ART. 151 § 2, ART. 146 § 1 I ART. 145 § 1 PKT 5 USTAWY Z DNIA 14 CZERWCA 1960 R. - KODEKS POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNEGO (T.J.: DZ. U. Z 2000 R. NR 98, POZ. 1071 ZE ZM. - DALEJ: K.P.A.), ART. 10 UST. 2 USTAWY Z DNIA 9 MAJA 2008 R. O AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA (DZ. U. Z 2008 R. NR 98, POZ. 634 ZE ZM.) ORAZ § 2 ROZPORZĄDZENIA Z DNIA 14 KWIETNIA 2004 R. W SPRAWIE SZCZEGÓŁOWYCH WARUNKÓW I TRYBU UDZIELANIA POMOCY FINANSOWEJ NA WSPIERANIE DZIAŁALNOŚCI ROLNICZEJ NA OBSZARACH O NIEKORZYSTNYCH WARUNKACH GOSPODAROWANIA OBJĘTEJ PLANEM ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH (DZ. U. Z 2004 R. NR 73, POZ. 657 ZE ZM.), PO ROZPATRZENIU ODWOŁANIA F. W. , UCHYLIŁ W CAŁOŚCI ZASKARŻONĄ DECYZJĘ I STWIERDZIŁ, ŻE DECYZJA KIEROWNIKA BIURA POWIATOWEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA NR [...] O PRZYZNANIU PŁATNOŚCI Z TYTUŁU WSPIERANIA DZIAŁALNOŚCI ROLNICZEJ NA OBSZARACH O NIEKORZYSTNYCH WARUNKACH GOSPODAROWANIA Z DNIA 18 MARCA 2005 R. ZOSTAŁA WYDANA Z NARUSZENIEM PRAWA.

POWOŁUJĄC SIĘ NA BRZMIENIE USTAWY Z DNIA 28 LISTOPADA 2003 R. O WSPIERANIU ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH ZE ŚRODKÓW POCHODZĄCYCH Z SEKCJI GWARANCJI EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU ORIENTACJI I GWARANCJI ROLNICZEJ (DZ.U. Z 2003, NR 229, POZ. 2273) ORAZ USTAWY Z DNIA 18 GRUDNIA 2003 R. O KRAJOWYM SYSTEMIE EWIDENCJI PRODUCENTÓW, EWIDENCJI GOSPODARSTW ROLNYCH ORAZ EWIDENCJI WNIOSKÓW O PRZYZNANIE PŁATNOŚCI (DZ.U. Z 2004 R. NR 10, POZ. 76 ZE ZM.), ZGODNIE Z KTÓRYMI TERMIN "PRODUCENT ROLNY" OZNACZA OSOBĘ FIZYCZNĄ, OSOBĘ PRAWNĄ LUB JEDNOSTKĘ ORGANIZACYJNĄ NIE POSIADAJĄCĄ OSOBOWOŚCI PRAWNEJ, BĘDĄCĄ POSIADACZEM GOSPODARSTWA ROLNEGO I BEZSPORNE OKOLICZNOŚCI SPRAWY ORGAN ODWOŁAWCZY WSKAZAŁ, ŻE W 2004 ROKU SKARŻĄCY FAKTYCZNIE NIE UŻYTKOWAŁ DZIAŁEK, CO DO KTÓRYCH OTRZYMAŁ PŁATNOŚCI, O CZYM ORGAN POWZIĄŁ WIADOMOŚĆ W 2008 R. SPOWODOWAŁO TO KONIECZNOŚĆ WZNOWIENIA POSTĘPOWANIA W SPRAWIE ZAKOŃCZONEJ DECYZJĄ Z DNIA 9 MARCA 2005 R., I WYDANIA DECYZJI, O KTÓREJ MOWA W ART. 151 § 2 K.P.A.

NADTO WSKAZAŁ, IŻ ORGAN I INSTANCJI BŁĘDNIE WSKAZAŁ W DECYZJI Z 15 LISTOPADA 2011 R., ŻE W NINIEJSZEJ SPRAWIE MAJĄ ZASTOSOWANIE PRZEPISY ROZPORZĄDZENIA MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI W SPRAWIE SZCZEGÓŁOWYCH WARUNKÓW I TRYBU UDZIELANIA POMOCY FINANSOWEJ W RAMACH DZIAŁANIA "WSPIERANIE GOSPODAROWANIA NA OBSZARACH GÓRSKICH I INNYCH OBSZARACH O NIEKORZYSTNYCH WARUNKACH GOSPODAROWANIA (ONW)" OBJĘTEGO PROGRAMEM ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH NA LATA 2007-2013 (DZ. U. NR 40, POZ. 329 ZE ZM.), KTÓRE OBOWIĄZUJĄ DO WNIOSKÓW ZŁOŻONYCH PO 1 STYCZNIA 2009 R., A W KONSEKWENCJI BŁĘDNIE RÓWNIEŻ WSKAZYWANO NA OBOWIĄZYWANIE W NINIEJSZEJ SPRAWIE ROZPORZĄDZENIA KOMISJI (WE) NR 1122/2009, NA CO SŁUSZNIE ZWRÓCIŁ UWAGĘ SKARŻĄCY. W DECYZJI RÓWNIEŻ BŁĘDNIE POWOŁANO SIĘ NA PRZEPISY USTAWY Z DNIA 7 MARCA 2007 R. O WSPIERANIU ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH Z UDZIAŁEM ŚRODKÓW EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU ROLNEGO NA RZECZ ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKIEJ (DZ. U. NR 64, POZ. 472 ZE ZM.), KTÓRE ODNOSZĄ SIĘ DO WNIOSKÓW REALIZOWANYCH W RAMACH PROGRAMU ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH W LATACH 2007-2013, ZAMIAST WSKAZAĆ NA USTAWĘ Z DNIA 28 LISTOPADA 2003 R. O WSPIERANIU ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH ZE ŚRODKÓW POCHODZĄCYCH Z SEKCJI GWARANCJI EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU ORIENTACJI I GWARANCJI ROLNEJ (DZ. U. NR 229, POZ. 2273 ZE ZM.). ZA ZASADNY UZNAŁ ORGAN ODWOŁAWCZY ZAWARTY W ODWOŁANIU ZARZUT STRONY, ŻE ORGAN I INSTANCJI POWOŁUJE SIĘ NA ART. 7 UST. 6 (STR. 4 DECYZJI) CZY ART. 7 UST. 1 I 2 USTAWY (STR. 5 DECYZJI) NIE PRZYTACZAJĄC SIĘ PRZY TYM NAZWY POWYŻSZEGO AKTU PRAWNEGO, A TAKŻE MIEJSCA JEGO PUBLIKACJI.

F. W. W SKARDZE DO WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO W GDAŃSKU ZASKARŻYŁ POWYŻSZĄ DECYZJĘ DYREKTORA POMORSKIEGO ODDZIAŁU REGIONALNEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA, JAKO NIEZGODNĄ Z PRAWEM.

POWTARZAJĄC ZARZUTY ZAWARTE W ODWOŁANIU OD DECYZJI ORGANU I INSTANCJI, SKARŻĄCY WYJAŚNIŁ, ŻE WSZYSTKIE PRZYZNANE I WYPŁACONE PŁATNOŚCI, O KTÓRE WNIOSKOWAŁ, PRZEKAZAŁ PO ICH OTRZYMANIU DZIERŻAWCOM GRUNTÓW OBJĘTYCH WNIOSKAMI POMOCOWYMI. PODKREŚLIŁ, IŻ BŁĘDNE POUCZENIA NIE MOGĄ SZKODZIĆ STRONIE ZWŁASZCZA, ŻE JEGO INTENCJĄ, ZGODNIE Z PRZEPISAMI UNIJNYMI BYŁO KONTYNUOWANIE UPRAWY ZIEMI WE WŁAŚCIWEJ KULTURZE.

W ODPOWIEDZI NA SKARGĘ ORGAN ODWOŁAWCZY PODTRZYMAŁ SWOJE STANOWISKO WNOSZĄC O ODDALENIE SKARGI.

WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY W GDAŃSKU ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) sąd administracyjny sprawuje kontrolę administracji publicznej przez badanie zgodności zaskarżonych decyzji i postanowień z prawem. W wyniku takiej kontroli decyzja lub postanowienie mogą zostać uchylone w razie stwierdzenia, że naruszono przepisy prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy lub doszło do takiego naruszenia przepisów prawa procesowego, które mogłoby w istotny sposób wpłynąć na wynik sprawy, ewentualnie w razie wystąpienia okoliczności mogących być podstawą wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a), b) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., określanej dalej jako p.p.s.a.). Ponieważ prawo wspólnotowe począwszy od dnia 1 maja 2004 r. stało się częścią polskiego porządku prawnego, dokonywana przez Sąd ocena legalności decyzji dotyczy jej zgodności z prawem stanowionym, tak przez polskiego ustawodawcę, jak i ustawodawcę wspólnotowego.

Z PRZEPISU ART. 134 § 1 USTAWY P.P.S.A. WYNIKA, ŻE SĄD ROZSTRZYGA W GRANICACH DANEJ SPRAWY NIE BĘDĄC JEDNAK ZWIĄZANY ZARZUTAMI I WNIOSKAMI SKARGI ORAZ POWOŁANĄ PODSTAWĄ SKARGI. JEGO WYKŁADNIA WSKAZUJE, ŻE SĄD MA NIE TYLKO PRAWO, ALE I OBOWIĄZEK DOKONANIA OCENY ZGODNOŚCI Z PRAWEM ZASKARŻONEGO AKTU ADMINISTRACYJNEGO, NAWET WÓWCZAS, GDY DANY ZARZUT NIE ZOSTAŁ W SKARDZE PODNIESIONY. Z DRUGIEJ JEDNAK STRONY GRANICĄ PRAW I OBOWIĄZKÓW SĄDU WYZNACZONĄ W ART. 134 § 1 P.P.S.A. JEST ZAKAZ WKRACZANIA W SPRAWĘ NOWĄ. GRANICE TE ZAŚ WYZNACZONE SĄ DWOMA ASPEKTAMI MIANOWICIE: LEGALNOŚCIĄ DZIAŁAŃ ORGANU PODATKOWEGO ORAZ CAŁOKSZTAŁTEM ASPEKTÓW PRAWNYCH TEGO STOSUNKU PRAWNEGO, KTÓRY BYŁ OBJĘTY TREŚCIĄ ZASKARŻONEGO ROZSTRZYGNIĘCIA. POWYŻSZE OZNACZA, ŻE SĄD NARUSZYŁBY TEN PRZEPIS JEDYNIE WÓWCZAS, GDYBY PRZEKROCZYŁ OKREŚLONE WYŻEJ GRANICE DANEJ SPRAWY ALBO GDYBY OGRANICZYŁ SIĘ W OCENIE LEGALNOŚCI TYLKO DO ZARZUTÓW I WNIOSKÓW SKARGI.

POSIADAJĄC TAK OKREŚLONY ZAKRES SWOJEJ KOGNICJI SĄD UZNAŁ, ŻE W USTALONYM STANIE FAKTYCZNYM SKARGA NIE ZASŁUGUJE NA UWZGLĘDNIENIE, ZAŚ ZASKARŻONA DECYZJA NIE NARUSZA PRAWA, CO BYŁOBY PODSTAWĄ WYELIMINOWANIA JEJ Z OBROTU PRAWNEGO.

NA WSTĘPIE NALEŻY ZAZNACZYĆ, ŻE PRZEDMIOTEM POSTĘPOWAŃ NADZWYCZAJNYCH UREGULOWANYCH W K.P.A., W TYM POSTĘPOWANIA W SPRAWIE WZNOWIENIA POSTĘPOWANIA, JEST PRZEPROWADZENIE KONTROLI PRAWIDŁOWOŚCI DECYZJI WYDANEJ W TRYBIE ZWYKŁYM. JEST TO ZATEM NOWE POSTĘPOWANIE, KTÓRE MA NA CELU ZWERYFIKOWANIE POPRAWNOŚCI PRZEPROWADZONEGO POSTĘPOWANIA, A W REZULTACIE WYDANEJ DECYZJI OSTATECZNEJ Z PRZEPISAMI, NA PODSTAWIE KTÓRYCH ZOSTAŁA ONA WYDANA.

W PRZEDMIOTOWEJ SPRAWIE DO POSTĘPOWANIA W SPRAWIE ODWOŁANIA OD DECYZJI KIEROWNIKA BIURA POWIATOWEGO AGENCJI MODERNIZACJI I RESTRUKTURYZACJI ROLNICTWA Z DNIA 15 LISTOPADA 2011 R., MAJĄ ZASTOSOWANIE PRZEPISY ROZPORZĄDZENIA RADY MINISTRÓW Z DNIA 14 KWIETNIA 2004 R. W SPRAWIE SZCZEGÓŁOWYCH WARUNKÓW I TRYBU UDZIELANIA POMOCY FINANSOWEJ NA WSPIERANIE DZIAŁALNOŚCI ROLNICZEJ NA OBSZARACH O NIEKORZYSTNYCH WARUNKACH GOSPODAROWANIA OBJĘTEJ PLANEM ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH (DZ.U. NR 73, POZ. 657 ZE ZM.) DALEJ JAKO ROZPORZĄDZENIE RM.

ZGODNIE Z § 2 UST. 1 ROZPORZĄDZENIA RM PŁATNOŚĆ ONW UDZIELA SIĘ PRODUCENTOWI ROLNEMU:

1) KTÓRY ZOBOWIĄŻE SIĘ DO PRZESTRZEGANIA WYMAGAŃ, O KTÓRYCH MOWA W ART. 14 UST. 2 I 3 ROZPORZĄDZENIA 1257/1999/WE Z DNIA 17 MAJA 1999 R. W SPRAWIE WSPARCIA ROZWOJU WSI PRZEZ EUROPEJSKI FUNDUSZ ORIENTACJI I GWARANCJI ROLNEJ (EFOIGR), NOWELIZUJĄCEGO I UCHYLAJĄCEGO NIEKTÓRE ROZPORZĄDZENIA (DZ.U. WEL 160, Z 26 CZERWCA 1999 R. ZE ZM.), ORAZ

2) JEŻELI ŁĄCZNA POWIERZCHNIA DZIAŁEK ROLNYCH POŁOŻONYCH NA OBSZARACH O NIEKORZYSTNYCH WARUNKACH GOSPODAROWANIA, ZWANYCH DALEJ "OBSZARAMI ONW", NA KTÓRYCH PROWADZONA JEST DZIAŁALNOŚĆ ROLNICZA, WYNOSI CO NAJMNIEJ JEDEN HEKTAR,

ZGODNIE Z § 2 UST 2 CYTOWANEGO ROZPORZĄDZENIA RM ZA DZIAŁALNOŚĆ ROLNICZĄ, O KTÓREJ MOWA W UST. 1 PKT 2, UWAŻA SIĘ PRODUKCJĘ ROŚLINNĄ I ZWIERZĘCĄ, W TYM RÓWNIEŻ PRODUKCJE MATERIAŁU SIEWNEGO, SZKÓŁKARSKIEGO, HODOWLANEGO I REPRODUKCYJNEGO, PRODUKCJĘ WARZYWNICZĄ, ROŚLIN OZDOBNYCH I GRZYBÓW UPRAWNYCH, SADOWNICTWO, HODOWLĘ I PRODUKCJĘ MATERIAŁU ZARODOWEGO SSAKÓW, PTAKÓW I OWADÓW UŻYTKOWYCH, PRODUKCJĘ ZWIERZĘCĄ TYPU PRZEMYSŁOWEGO FERMOWEGO ORAZ CHÓW I HODOWLĘ RYB.

DZIAŁALNOŚĆ ROLNICZA WINNA BYĆ PROWADZONA PRZEZ POSIADACZA ZADEKLAROWANYCH DZIAŁEK, CZEGO DOWODZI M.IN. TREŚĆ § 7 UST. 1 ROZPORZĄDZENIA RM, KTÓRY STANOWI ŻE W PRZYPADKU, GDY W OKRESIE OD DNIA ZŁOŻENI WNIOSKU DO DNIA WYDANIA DECYZJI ADMINISTRACYJNEJ W SPRAWIE PŁATNOŚCI ONW NASTĄPI PRZENIESIENIE POSIADANIA WSZYSTKICH DZIAŁEK ROLNYCH POŁOŻONYCH NA OBSZARACH ONW NA RZECZ INNEGO PODMIOTU W WYNIKU UMOWY SPRZEDAŻY, DZIERŻAWY LUB INNEJ UMOWY, PŁATNOŚĆ ONW PRZYSŁUGUJE TEMU PODMIOTOWI, PO SPEŁNIENIU WYMOGÓW FORMALNYCH.

W TYM MIEJSCU WSKAZAĆ NALEŻY, ŻE POSIADANIE NIE JEST PRAWEM LECZ STANEM FAKTYCZNYM. DLA POSIADANIA ISTOTNE JEST ISTNIENIE DWÓCH ELEMENTÓW - CORPUS I ANIMUS, TJ. FAKTYCZNEGO WŁADZTWA NAD RZECZĄ Z ZAMIAREM JEJ POSIADANIA. ZGODNIE Z ART. 336 USTAWY Z DNIA 23 KWIETNIA 1964 R. KODEKS CYWILNY (DZ.U. Z 1964 R., NR 16, POZ. 93 ZE ZM.), POSIADACZEM RZECZY JEST ZARÓWNO TEN, KTO NIĄ FAKTYCZNIE WŁADA JAK WŁAŚCICIEL (POSIADACZ SAMOISTNY), JAK I TEN, KTO NIĄ FAKTYCZNIE WŁADA JAK UŻYTKOWNIK, ZASTAWNIK, NAJEMCA, DZIERŻAWCA LUB MAJĄCY INNE PRAWO, Z KTÓRYM ŁĄCZY SIĘ OKREŚLONE WŁADZTWO NAD CUDZĄ RZECZĄ (POSIADACZ ZALEŻNY). DLATEGO UPRAWNIONYMI DO UZYSKANIA PŁATNOŚCI BEZPOŚREDNICH SĄ WŁAŚCICIELE GOSPODARSTW ROLNYCH, ALE TAKŻE INNE OSOBY, KTÓRE WŁADAJĄ NIMI Z INNYCH TYTUŁÓW, NA PRZYKŁAD DZIERŻAWY, UŻYTKOWANIA, UŻYCZENIA.

ZGODNIE Z ART. 5 UST. 1 I 2 USTAWY Z DNIA 28 LISTOPADA 2003 R. O WSPIERANIU ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH ZE ŚRODKÓW POCHODZĄCYCH Z SEKCJI GWARANCJI EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU ORIENTACJI I GWARANCJI ROLNEJ (DZ.U. Z 2003 R., NR 229, POZ. 2273) POMOC UDZIELANA JEST NA WNIOSEK PRODUCENTA ROLNEGO, W ROZUMIENIU PRZEPISÓW O KRAJOWYM SYSTEMIE EWIDENCJI PRODUCENTÓW, EWIDENCJI GOSPODARSTW ROLNYCH ORAZ EWIDENCJI WNIOSKÓW O PRZYZNANIE PŁATNOŚCI, LUB GRUP PRODUCENTÓW ROLNYCH, A W PRZYPADKU POMOCY, O KTÓREJ MOWA W ART. 1 UST. 1 PKT 8, NA WNIOSEK JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ LUB ORGANU REALIZUJĄCEGO ZADANIA ZWIĄZANE Z ROZWOJEM OBSZARÓW WIEJSKICH. POMOC JEST UDZIELANA, WSTRZYMYWANA, ZAWIESZANA, ZWRACANA LUB ZMNIEJSZANA W DRODZE DECYZJI ADMINISTRACYJNEJ WYDANEJ PRZEZ KIEROWNIKA JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ AGENCJI, A POMOC O KTÓREJ MOWA W ART. 1 UST. 1 PKT 8, NA PODSTAWIE UMOWY CYWILNO - PRAWNEJ.

DEFINICJĘ PRODUCENTA ROLNEGO WSKAZANO W ART. 3 PKT 3 USTAWY Z DNIA 18 GRUDNIA 2003 R. O KRAJOWYM SYSTEMIE EWIDENCJI PRODUCENTÓW, EWIDENCJI GOSPODARSTW ROLNYCH ORAZ EWIDENCJI WNIOSKÓW O PRZYZNANIE PŁATNOŚCI (DZ.U. Z 2004 R. NR 10, POZ. 76 ZE ZM.) ZGODNIE Z KTÓRYM PRODUCENT ROLNY TO OSOBA FIZYCZNA, OSOBA PRAWNA LUB JEDNOSTKA ORGANIZACYJNA NIE POSIADAJĄCA OSOBOWOŚCI PRAWNEJ, BĘDĄCA POSIADACZEM GOSPODARSTWA ROLNEGO LUB POSIADACZEM ZWIERZĘCIA.

ZATEM WARUNKIEM OTRZYMANIA PŁATNOŚCI JEST ŁĄCZNE SPEŁNIENIE KILKU PRZESŁANEK KONIECZNYCH DO UZNANIA WNIOSKODAWCY ZA PRODUCENTA ROLNEGO, KTÓRY POSIADA GRUNTY ROLNE NA KTÓRYCH PROWADZI DZIAŁALNOŚĆ ROLNICZĄ ZGODNIE Z ZASADAMI DOBREJ PRAKTYKI ROLNICZEJ, ORAZ ZŁOŻENIE WNIOSKU OBEJMUJĄCEGO UŻYTKOWANE GRUNTY, KTÓREGO ROZPATRZENIE NASTĘPUJE W FORMIE DECYZJI WYDANEJ PRZEZ KIEROWNIKA BIURA POWIATOWEGO AGENCJI RESTRUKTURYZACJI I MODERNIZACJI ROLNICTWA.

POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE POPRZEDZAJĄCE WYDANIE SKARŻONEJ DECYZJI, ZMIERZAŁO DO WYJAŚNIENIA, CZY F. W. SPEŁNIŁ WARUNKI DO PRZYZNANIA PŁATNOŚCI WSPIERANIA DZIAŁALNOŚCI ROLNICZEJ NA OBSZARACH O NIEKORZYSTNYCH WARUNKACH GOSPODAROWANIA NA ROK 2004, W TYM W SZCZEGÓLNOŚCI, CZY BYŁ POSIADACZEM I UŻYTKOWNIKIEM DEKLAROWANYCH GRUNTÓW, STOSOWNIE DO TEJ REGULACJI PRAWNEJ.

Z UMOWY DZIERŻAWY Z DNIA 22 LUTEGO 1995 R., WYNIKA, ŻE SKARŻĄCY WRAZ Z ŻONĄ WYDZIERŻAWIŁ P. P. NA OKRES 10 LAT, A ZATEM TAKŻE W 2004 R., CZĘŚĆ GOSPODARSTWA ROLNEGO O POWIERZCHNI 12,57 HA, PRZY CZYM DZIAŁKA EWIDENCYJNA NR 77/41, ZGODNIE Z § 2 WW. UMOWY O POW. 0,73 HA POZOSTAŁA W UŻYTKOWANIU DZIERŻAWCY. ZE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ W AKTACH SPRAWY OŚWIADCZENIA P. P. WYNIKA RÓWNIEŻ, ŻE STRONY TEJ UMOWY ROZWIĄZAŁY JĄ ZE SKUTKIEM NA DZIEŃ 7 WRZEŚNIA 2004 R., A ZATEM W OKRESIE WEGETACYJNYM ROKU 2004 UMOWA STRONY OBOWIĄZYWAŁA. JUŻ TEGO SAMEGO DNIA, MAŁŻONKOWIE J. I F. W. ZAWARLI Z W. T. KOLEJNĄ UMOWĘ DZIERŻAWY DZIAŁKI O POWIERZCHNI 13,24 HA NA OKRES 10 LAT. NIEWĄTPLIWIE ZATEM W ROKU 2004 SKARŻĄCY NIE BYŁ UŻYTKOWNIKIEM DZIAŁKI ROLNEJ DEKLAROWANEJ WE WNIOSKU O PRZYZNANIE PŁATNOŚCI OBSZAROWYCH I ONW, CO POTWIERDZIŁ ZARÓWNO W ODWOŁANIU OD DECYZJI ORGANU I INSTANCJI, JAK I W SKARDZE. PODNIÓSŁ TAKŻE, ŻE OTRZYMYWANE ŚRODKI BYŁY PRZEKAZYWANE DZIERŻAWCY.

W OCENIE SĄDU NALEŻY MIEĆ NA UWADZE, ŻE POSIADANIE GRUNTÓW W UJĘCIU CYWILISTYCZNYM JEST NIEWYSTARCZAJĄCE I NIE STANOWI WYSTARCZAJĄCEJ PRZESŁANKI DO UBIEGANIA SIĘ O PŁATNOŚCI OBSZAROWE, A POJĘCIE "POSIADANIE" NA GRUNCIE USTAWY O PŁATNOŚCIACH BEZPOŚREDNICH NALEŻY ODCZYTYWAĆ W DRODZE WYKŁADNI CELOWOŚCIOWEJ, Z UWZGLĘDNIENIEM KRAJOWYCH I WSPÓLNOTOWYCH PRZEPISÓW DOTYCZĄCYCH PŁATNOŚCI DO GRUNTÓW ROLNYCH. W TYM STANIE POJĘCIE POSIADANIA GRUNTÓW ROLNYCH, W ROZUMIENIU USTAWY O PŁATNOŚCIACH BEZPOŚREDNICH, NALEŻY ROZUMIEĆ JAKO FAKTYCZNE UŻYTKOWANIE GRUNTÓW ROLNYCH. ZA TAKIM JEGO ROZUMIENIEM NIEWĄTPLIWIE PRZEMAWIA FAKT, ŻE CELEM PŁATNOŚCI (DOPŁAT) JEST DOFINANSOWANIE DO PRODUKCJI ROLNEJ, POMOC ROLNIKOM, KTÓRZY FAKTYCZNIE UŻYTKUJĄ BĘDĄCE W ICH POSIADANIU GRUNTY ROLNE, A NIE TYLKO SĄ FORMALNYMI POSIADACZAMI GRUNTÓW, CO DO KTÓRYCH WNIOSKUJĄ O DOPŁATY. ZATEM, ABY ZOSTAĆ BENEFICJENTEM POMOCY W RAMACH MECHANIZMU BEZPOŚREDNIEGO WSPARCIA NIE WYSTARCZY BYĆ POSIADACZEM (SAMOISTNYM) DZIAŁEK ROLNYCH W ROZUMIENIU KODEKSU CYWILNEGO, ALE NALEŻY JE ROLNICZO UŻYTKOWAĆ.

DLA NINIEJSZEJ SPRAWY OZNACZA TO, ŻE WOBEC BEZSPORNEGO USTALENIA, ŻE DZIAŁKI SKARŻĄCEGO UŻYTKOWAŁ DZIERŻAWCA, TO ON, A NIE SKARŻĄCY, POWINIEN BYĆ WNIOSKODAWCĄ O PŁATNOŚCI I ON POWINIEN BYĆ ADRESATEM DECYZJI JE PRZYZNAJĄCEJ. W ZWIĄZKU Z TYM BEZ ZNACZENIA W SPRAWIE POZOSTAJE, PODNOSZONY W SKARDZE FAKT, PRZEKAZANIA OTRZYMANYCH PŁATNOŚCI TEMUŻ DZIERŻAWCY.

ODNOSZĄC SIĘ DO PROCEDURALNEJ OCENY POPRAWNOŚCI WYDANEJ DECYZJI, UZNAĆ NALEŻY, ŻE W SPRAWIE NIE ZAISTNIAŁY UCHYBIENIA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 145 § 1 PKT 1LIT. C ) P.P.S.A.

ORGANY OBU INSTANCJI PRZEPROWADZIŁY BOWIEM POSTĘPOWANIE ZGODNIE Z ZASADAMI WYMIENIONYMI W ART. 7 I 8 K.P.A., PODEJMUJĄC PRAWEM PRZEWIDZIANE KROKI CELEM DOKŁADNEGO WYJAŚNIENIA STANU FAKTYCZNEGO I UMOŻLIWIAJĄC STRONIE CZYNNY UDZIAŁ W POSTĘPOWANIU.

W SPRAWIE NIEWĄTPLIWIE WYSTĄPIŁY PRZESŁANKI DO WZNOWIENIA POSTĘPOWANIA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 145 § 1 PKT 5 K.P.A.

NIE BUDZI TEŻ WĄTPLIWOŚCI SPOSÓB ROZSTRZYGNIĘCIA SPRAWY W ŚWIETLE PRZESŁANEK ART. 146 K.P.A., W ZWIĄZKU Z TREŚCIĄ PRZEPISU ART. 151 § 2 K.P.A.

Z TYCH WZGLĘDÓW WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY ORZEKŁ O ODDALENIU SKARGI NA PODSTAWIE ART. 151 P.P.S.A.

KOSZTY NIEOPŁACONEJ POMOCY PRAWNEJ UDZIELONEJ Z URZĘDU, SĄD OKREŚLIŁ W WYSOKOŚCI WYNIKAJĄCEJ Z § 14 UST. 2 PKT 1 LIT. C W ZWIĄZKU Z § 16 ROZPORZĄDZENIA MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI Z DNIA 28 WRZEŚNIA 2002R. W SPRAWIE OPŁAT ZA CZYNNOŚCI RADCÓW PRAWNYCH ORAZ PONOSZENIA PRZEZ SKARB PAŃSTWA KOSZTÓW POMOCY PRAWNEJ UDZIELONEJ PRZEZ RADCĘ PRAWNEGO USTANOWIONEGO Z URZĘDU. (DZ. U. NR 163 POZ. 1349 ZE ZM.).