• I SA/Ke 328/12 - Postanow...
  29.03.2024

I SA/Ke 328/12

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
2012-08-13

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Danuta Kuchta /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym, wniosku J. L. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie doradcy podatkowego w sprawie ze skargi J. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 7 maja 2012 r. nr (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2007 r. postanawia: oddalić wniosek.

Uzasadnienie

J. L. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 7 maja 2012 r.

w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2007 r. Wnosząc o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia doradcy podatkowego (wniosek z dnia 25 lipca 2012 r. złożony na urzędowym formularzu PPF), skarżący wskazał, że obecnie nie ma żadnego dochodu i oszczędności, a po wydaniu decyzji musiał zlikwidować działalność gospodarczą. Podniósł, że urząd skarbowy zajął mu wszystko co posiada, w tym rachunki bankowe. Utrzymuje się głównie z zajęć dorywczych np. pomocy w imprezach okolicznościowych, z czego uzyskuje miesięcznie dochód w wysokości 450 zł brutto.

W zakresie sytuacji rodzinnej wskazał, że zamieszkuje z żoną i 16 letnią córkę. Żona nie pracowała od lat, ponieważ zajmowała się domem i małoletnim dzieckiem. Skarżący wskazał, że nie ma zdolności kredytowej i wartościowych rzeczy, które mógłby szybko spieniężyć. Ma 62 lata i ciężko choruje, co jest przyczyną częstych niedyspozycji. Zdaniem skarżącego z tego powodu może mieć trudności w samodzielnym prowadzeniu sprawy.

Stosownie do treści art. 255 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, J.L. został wezwany do uzupełnienia opisanego wniosku poprzez wykazanie stanu majątkowego żony i córki, tj. wypełnienie rubryki nr 7 wniosku; przedłożenie odpisu (kserokopii) zeznania podatkowego swojego

oraz żony za rok 2011 i 2010; przedłożenie wyciągu lub wykazu z posiadanych przez skarżącego oraz jego żonę rachunków bankowych, w tym kont i lokat dewizowych obejmujących operacje z ostatnich 3 miesięcy; aktualnego zaświadczenia z Ewidencji Pojazdów i Kierowców o posiadanych przez skarżącego i jego żonę samochodach; określenie i udokumentowanie wysokości miesięcznych kosztów utrzymania domu poniesionych w 2012 r.; przedłożenie oświadczenia o kwocie wydatków przeznaczanych miesięcznie przez rodzinę skarżącego na wydatki związane

z życiem codziennym; oświadczenia, na okoliczność, kto jest właścicielem lokalu

w K. przy ul. P. (...) oraz czy rodzina skarżącego korzysta z pomocy społecznej i w jakiej formie.

W odpowiedzi na wezwanie skarżący złożył oświadczenie o ponoszonych wydatkach (rata za mieszkanie 2000 zł, czynsz 560 zł, telefon 150 zł, energia 300 zł, inne media 150 zł, utrzymanie 2000 zł), oświadczenie, że nie korzysta z pomocy społecznej, zeznanie za 2011 r. oraz poinformował, że wystąpił do urzędu skarbowego o wydanie zeznania podatkowego za 2010 r. i do CEPIK o informację

w zakresie posiadanych pojazdów. Zaznaczył przy tym, że posiadane przez niego samochody "(...)" i "(...)" są na kredycie bankowym, a jego żona nie posiada żadnych samochodów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270) dalej określaną jako ustawa p.p.s.a., strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Przyznanie prawa pomocy jako odstępstwo od tej zasady, może być zastosowane kiedy zostanie wykazane w sposób jednoznaczny spełnienie przesłanek określonych w art. 246 ustawy p.p.s.a. Zgodnie z § 1 tego artykułu, instytucja przyznania prawa pomocy przysługuje osobie, która wykaże, że nie jest

w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym) bądź osobie, która wykaże że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym). Przez uszczerbek koniecznego utrzymania należy rozumieć zachwianie sytuacji materialnej i bytowej strony skarżącej w taki sposób, że nie jest ona w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych. Podkreślenia przy tym wymaga, że to na wnioskodawcy spoczywa ciężar dowodu,

a w szczególności obowiązek wykazania braku możliwości poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania. Wnioskodawca ubiegający się o przyznanie prawa pomocy powinien wykazać, należycie udowodnić oraz udokumentować swoją sytuację materialną, gdyż to na podstawie informacji przekazanych przez stronę sąd dokonuje merytorycznej oceny wniosku pod kątem wystąpienia przesłanek przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie (por. postanowienia NSA z dnia 22 marca

2012 r. sygn. akt II GZ 98/12 lex nr 1125489; z dnia 21 marca 2012 r. sygn. akt I OZ 163/12 lex nr 1136753; z dnia 7 marca 2012 r. sygn. akt II FZ 35/12 lex nr 1121123; z dnia 30 stycznia 2012 r. sygn. akt II FZ 10/12 lex nr 1113635).

W związku z powyższym jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku,

o którym mowa w art. 252 ustawy p.p.s.a., okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana, na mocy art. 255 ustawy p.p.s.a., złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Istotnym jest, że uchylenie się strony od obowiązków nałożonych w toku postępowania prowadzonego w oparciu o przepis art. 255 ustawy p.p.s.a., jest przeszkodą wykluczającą uprawdopodobnienie informacji wskazanych we wniosku

o przyznanie prawa pomocy. Innymi słowami niezłożenie przez stronę dokumentów, do których przedłożenia strona została zobowiązana jest równoznaczne

z niewykazaniem przez stronę podstaw do przyznania prawa pomocy i uzasadnia oddalenie jej wniosku (por. postanowienie NSA z dnia 15 marca 2012 r. sygn. akt II FZ 175/12 lex nr 1121113 i z dnia 10 stycznia 2008 r. sygn. akt II FZ 540/07

lex nr 1011788).

W przedmiotowej sprawie skarżący ubiega się o przyznanie prawa pomocy

w zakresie całkowitym, tj. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie doradcy podatkowego. Zdaniem Sądu skarżący nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, bez uszczerbku koniecznego utrzymania. Informacje przedstawione we wniosku o przyznanie prawa pomocy, mimo wezwania o ich uzupełnienie (art. 255 ustawy p.p.s.a.) są bowiem niewystarczające i budzą wątpliwości co do oceny rzeczywistej sytuacji finansowej skarżącego i jego rodziny. Sądowi nie został przedstawiony pełen obraz sytuacji materialnej w jakiej znajduje się skarżący.

Prawidłowa ocena przesłanek z art. 246 ustawy p.p.s.a. powinna uwzględniać m.in. stan rodzinny wnioskodawcy ubiegającego się o prawo pomocy, a co za tym idzie, również wykaz i sytuację zarobkową osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym wnioskodawcy. Skarżący wskazał, że prowadzi wspólne gospodarstwo z żoną, jednak nie przedstawił jej sytuacji majątkowej. Mimo wezwania nie złożył rocznego zeznania podatkowego małżonki za 2011 r. ani wyciągu lub wykazu z posiadanych przez skarżącego oraz jego żonę rachunków bankowych,

w tym kont i lokat dewizowych obejmujących operacje z ostatnich 3 miesięcy. Wymaga przy tym podkreślenia, że fakt zajęcia rachunków bankowych, na marginesie co również nie zostało wykazane przez skarżącego, nie przesądza jeszcze o możliwościach płatniczych skarżącego i jego żony. Argument, że żona nie pracowała od lat z powodu opiekowania się domem i małoletnim dzieckiem, nie jest wystarczający dla uwiarygodnienia zawartego we wniosku o przyznanie prawa pomocy, oświadczenia skarżącego o braku dochodów żony, tym bardziej, że córka skarżącego obecnie ma 16 lat. W konsekwencji nieujawnienie sytuacji majątkowej żony nie pozwala na ocenę rzeczywistej sytuacji materialnej skarżącego pod kątem spełnienia przesłanek do przyznania prawa pomocy w żądanym zakresie

(por. postanowienia NSA z dnia 2 lipca 2009 r., I FZ 216/09, lex nr 552212

oraz z dnia 28 maja 2009 r., I FZ 104/09, lex nr 574249). J. L. nie przedłożył także oświadczenia na okoliczność kto jest właścicielem lokalu przy

ul. Planty 16b/27.

Na istnienie wątpliwości co do rzeczywistej sytuacji materialnej skarżącego wpływa także analiza przedstawionych przez niego wydatków i uzyskiwanych dochodów. Rodzina skarżącego ponosi bowiem wydatki znacznie przekraczające jej dochody. Przy deklarowanych miesięcznych dochodach w kwocie 450 zł brutto, wydatki obejmują: ratę kredytu mieszkaniowego (ok. 2000 zł), kredyty na samochody (jak wskazano w piśmie skierowanym do Urzędu Miasta w K. z dnia 2 sierpnia 2012 r., przy czym nie wiadome w jakiej wysokości); wydatki na utrzymanie (2000 zł), koszty związane z mediami (ok. 1160 zł). Taka sytuacja przy braku sygnalizowania

o powstawaniu zadłużenia związanego z nieopłaceniem bieżących zobowiązań, wskazuje na posiadanie przez skarżącego innych źródeł finansowania lub pomocy osób trzecich, o których skarżący nie informował. Stwierdzenie takie uzasadnia również fakt, że z zeznania podatkowego skarżącego za 2011 r. wynika, iż w 2011 r. podatnik uzyskiwał dochody nie tylko z pozarolniczej działalności gospodarczej,

ale także z innych źródeł. Brak pełnych danych w tym względzie nie pozwala na ustalenie rzeczywistych środków jakimi dysponuje skarżący.

Skoro zatem skarżący nie uzupełnił danych i dokumentacji pod kątem, który został mu nakreślony w wezwaniu do uzupełniania danych wniosku PPF Sąd nie mógł bazować na szczątkowych, niepotwierdzonych i do tego mało wiarygodnych danych zawartych w tym wniosku. W związku z tym należało uznać, mając na uwadze ciężar dowodu, który w tym postępowaniu obciąża stronę zwracającą się

o przyznanie prawa pomocy, że skarżący nie wykazał, iż spełnia przesłanki określone w art. 246 § 1 pkt 1 ustawy p.p.s.a. Wobec powyższego zasadnym jest stwierdzenie, że dopóki Sąd nie będzie dysponować pełnym obrazem sytuacji majątkowej ubiegającego się o pomoc, który odzwierciedla w pełni rzeczywistość, dopóty nie jest on władny takiej pomocy udzielić (postanowienie NSA

z 17 października 2011 r., sygn. akt II FZ 543/11, dostępne na www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Wymaga podkreślenia, że negatywne dla skarżącego rozpatrzenie wniosku stanowi konsekwencję jego działania. Nie dopełnił on bowiem w sposób należyty ciążącego na nim obowiązku rzetelnego i wyczerpującego zaprezentowania swojej sytuacji finansowej, w szczególności gdy został precyzyjnie wezwany

o udokumentowanie konkretnych okoliczności.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 244, art. 245 § 1 i § 2 oraz art. 246 § 1 pkt 1 ustawy p.p.s.a., orzekł jak

w sentencji postanowienia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...