II SA/Go 523/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
2012-07-23Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jarosław Piątek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. – Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2012 r. w Gorzowie Wlkp. na posiedzeniu niejawnym wniosku R.O. o udzielenie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia p o s t a n a w i a: 1. zwolnić skarżącego od ponoszenia kosztów sądowych, 2. ustanowić adwokata.
Uzasadnienie
13 lipca 2012 r. do tut. sądu wpłynął wniosek R.O. o przyznanie prawa pomocy złożony na urzędowym formularzu PPF w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że otrzymuje rentę która po potrąceniu wynosi 752 zł (netto) a jego żona pobiera rentę w wysokości 1.135,11 zł. R.O. przedstawił ponoszone wydatki związane z eksploatacją mieszkania (czynsz - 347,22 zł, energia elektryczna 50,41 zł, gaz – 125,18 zł) i zakupem leków (113,54 zł). Skarżący oświadczył również, że spłaca pożyczkę.
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 – dalej zwanej p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie całkowitym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika podatkowego (art. 245 § 2 p.p.s.a.).
Instytucja pomocy prawnej jest wyjątkiem od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez same strony. Celem przyznania prawa pomocy jest zapewnienie realizacji konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które ze względu na brak odpowiednich środków nie są w stanie ponieść, miedzy innymi kosztów sądowych (wpisu) czy kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika.
Należy podkreślić, iż co do zasady, prawo pomocy obejmuje osoby nie osiągające żadnych dochodów lub osiągające dochód wybitnie niski, który nie pozwala na uiszczenie kosztów, nawet przy poczynionych oszczędnościach w wydatkach koniecznych. Tak więc przepisy o prawie pomocy mają zastosowanie wyłącznie do osób, które mimo największych starań nie mogą poczynić oszczędności i ponieść kosztów postępowania sądowego.
Zwraca się także uwagę w literaturze, iż prawo pomocy ma służyć najuboższym, to jest podmiotom, dla których konieczność ponoszenia kosztów związanych z postępowaniem sądowym oznaczałaby faktyczne ograniczenie lub pozbawienie prawa do sądu (zob. H.Knysiak-Molczyk, Przesłanki przyznania prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym, Przegląd Prawa Publicznego 2007, nr 4, s. 36-39).
Należy wskazać, że z przedłożonego zaświadczenia wynika, że R.O. otrzymuje rentę, która po dokonanym potrąceniu egzekucyjnym (316,32 zł) wynosi 752,10 zł (netto). Żona skarżącego pobiera rentę w wysokości 1.105,98 zł (netto).
Zważyć trzeba, że skarżący cierpi na chorobę niedokrwienną serca i nadciśnienie tętnicze. Nie można również pominąć, że R.O. spłaca pożyczkę, której miesięczna rata wynosi 365 zł.
Nie ma również racjonalnych podstaw do kwestionowania oświadczenia skarżącego odnośnie braku oszczędności oraz wartościowych rzeczy ruchomych.
Doświadczenie życiowe nakazuje przyjąć, że osoba utrzymująca się z renty w powyższej wysokości ponosząca standardowe koszty utrzymania, a także dodatkowe koszty leczenia, może mieć problemy z poczynieniem jakichkolwiek oszczędności (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 września 2010 r., II OZ 902/10, Lex nr 743993).
Z tych względów uznano, że wniosek R.O. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia pełnomocnika wyczerpuje ustawową przesłankę o której mowa w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jarosław Piątek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. – Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2012 r. w Gorzowie Wlkp. na posiedzeniu niejawnym wniosku R.O. o udzielenie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia p o s t a n a w i a: 1. zwolnić skarżącego od ponoszenia kosztów sądowych, 2. ustanowić adwokata.
Uzasadnienie
13 lipca 2012 r. do tut. sądu wpłynął wniosek R.O. o przyznanie prawa pomocy złożony na urzędowym formularzu PPF w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że otrzymuje rentę która po potrąceniu wynosi 752 zł (netto) a jego żona pobiera rentę w wysokości 1.135,11 zł. R.O. przedstawił ponoszone wydatki związane z eksploatacją mieszkania (czynsz - 347,22 zł, energia elektryczna 50,41 zł, gaz – 125,18 zł) i zakupem leków (113,54 zł). Skarżący oświadczył również, że spłaca pożyczkę.
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 – dalej zwanej p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie całkowitym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika podatkowego (art. 245 § 2 p.p.s.a.).
Instytucja pomocy prawnej jest wyjątkiem od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez same strony. Celem przyznania prawa pomocy jest zapewnienie realizacji konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które ze względu na brak odpowiednich środków nie są w stanie ponieść, miedzy innymi kosztów sądowych (wpisu) czy kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika.
Należy podkreślić, iż co do zasady, prawo pomocy obejmuje osoby nie osiągające żadnych dochodów lub osiągające dochód wybitnie niski, który nie pozwala na uiszczenie kosztów, nawet przy poczynionych oszczędnościach w wydatkach koniecznych. Tak więc przepisy o prawie pomocy mają zastosowanie wyłącznie do osób, które mimo największych starań nie mogą poczynić oszczędności i ponieść kosztów postępowania sądowego.
Zwraca się także uwagę w literaturze, iż prawo pomocy ma służyć najuboższym, to jest podmiotom, dla których konieczność ponoszenia kosztów związanych z postępowaniem sądowym oznaczałaby faktyczne ograniczenie lub pozbawienie prawa do sądu (zob. H.Knysiak-Molczyk, Przesłanki przyznania prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym, Przegląd Prawa Publicznego 2007, nr 4, s. 36-39).
Należy wskazać, że z przedłożonego zaświadczenia wynika, że R.O. otrzymuje rentę, która po dokonanym potrąceniu egzekucyjnym (316,32 zł) wynosi 752,10 zł (netto). Żona skarżącego pobiera rentę w wysokości 1.105,98 zł (netto).
Zważyć trzeba, że skarżący cierpi na chorobę niedokrwienną serca i nadciśnienie tętnicze. Nie można również pominąć, że R.O. spłaca pożyczkę, której miesięczna rata wynosi 365 zł.
Nie ma również racjonalnych podstaw do kwestionowania oświadczenia skarżącego odnośnie braku oszczędności oraz wartościowych rzeczy ruchomych.
Doświadczenie życiowe nakazuje przyjąć, że osoba utrzymująca się z renty w powyższej wysokości ponosząca standardowe koszty utrzymania, a także dodatkowe koszty leczenia, może mieć problemy z poczynieniem jakichkolwiek oszczędności (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 września 2010 r., II OZ 902/10, Lex nr 743993).
Z tych względów uznano, że wniosek R.O. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia pełnomocnika wyczerpuje ustawową przesłankę o której mowa w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.
