VII SA/Wa 776/12

Uzasadnienie

Postanowieniem nr [...] z dnia [...] stycznia 2012 r. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( Dz. U. z 2010 r. Nr 243. poz. 1623 ze zm) po rozpatrzeniu zażalenia D. Ś. na postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla [...] Nr [...] z dnia [...] grudnia 2010 r., (znak [...]), nakładające na D. Ś. obowiązek wykonania oceny technicznej wentylacji grawitacyjnej wraz z kominem spalinowym obsługujących jego lokal w budynku mieszkalnym przy ul. [...] w [...]., zawierającej ocenę prawidłowości wykonanych robót oraz zgodność z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( Dz. U. z 2002 r. Nr 75 poz. 690) – uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.

W uzasadnieniu organ podał, że na wniosek E. S. wszczęto postępowanie w sprawie stanu technicznego przewodów wentylacyjnych i spalinowych w budynku przy ul. [...] w [...]. Z uwagi na przedstawienie przez strony postępowania – E. S. i D. Ś. , protokołów przeglądu instalacji gazowej i urządzeń ogrzewczo-kominowych wykonanych przez dwa niezależne zakłady usług kominiarskich o rozbieżnej treści, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla [...] postanowieniem z dnia [...] stycznia 2010 r. nakazał stronom wykonanie ekspertyzy przewodów wentylacyjnych i spalinowych znajdujących się w budynku łącznie z urządzeniami mającymi bezpośredni związek z kominami. Obowiązek ten wykonała tylko E. S.

Postanowieniem z dn. [...] grudnia 2010 r., ponownie zobowiązano D. Ś. do przedłożenia oceny technicznej wentylacji grawitacyjnej wraz z kominem spalinowym. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpoznaniu zażalenia D. Ś. utrzymał w mocy postanowienie z dnia [...] grudnia 2010 r. (postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2011 r.)

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 września 2011 r., sygnatura akt VII SA/Wa 879/11 uchylił postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2011 r.

Po wyroku Sądu organ nadzoru stopnia powiatowego ponownie zaskarżonym postanowieniem zobowiązał D. Ś., na podstawie artykułu 81c ust. 2 ustawy Prawo budowlane do wykonania oceny technicznej wentylacji grawitacyjnej wraz z kominem spalinowym.

Postanowienie to, w ocenie organu odwoławczego, nie zostało poprzedzone wyjaśnieniem stanu faktycznego sprawy. Stosownie bowiem do art. 81c ust. 2 ustawy Prawo budowlane tylko w razie uzasadnionej wątpliwości co do jakości wyrobów budowlanych lub robót budowlanych, a także stanu technicznego obiektu budowlanego można nałożyć obowiązek dostarczenia odpowiednich ocen lub ekspertyz.

W niniejszej sprawie organ nie wykazał, że powstały uzasadnione wątpliwości, o których mowa w art. 81c ust. 2 ustawy, w związku z czym należało uchylić postanowienie organu I instancji i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Skargę na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego wniosła E. S. zarzucając naruszenie art. 7, art. 77 § 1, art. 107 § 4 i art. 138 § 2 k.p.a. Wskazała, że organ odwoławczy zobowiązany był ponownie rozpoznać sprawę w jej całokształcie, a nie tylko dokonać oceny rozstrzygnięcia organu I instancji. Zobowiązywał go do tego wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2011 r. sygnatura akt VII SA/Wa 879/11.

Nadto z materiału dowodowego zebranego w niniejszej sprawie jednoznacznie wynika, że zasadne są wątpliwości co do stanu technicznego obiektu.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega uwzględnieniu, gdyż zaskarżona decyzja wydana została z naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego mającym istotny wpływ na wynik sprawy.

Zgodnie z art. 138 § 2 k.p.a. będącym podstawą prawną zaskarżonej decyzji organ może uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej, gdy decyzja ta została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, a konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie. Przekazując sprawę organ powinien wskazać, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpoznaniu sprawy. Rozstrzygnięcie przewidziane w art. 138 § 2 k.p.a. jest określane jako decyzja kasacyjna. W przeciwieństwie do art. 138 § 1 k.p.a., który nie określa przesłanek wydania przewidzianych w tym przepisie decyzji, art. 138 § 2 k.p.a. upoważnia organ odwoławczy do wydania decyzji kasacyjnej tyko wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w zakresie mającym wpływ na wynik sprawy. Organ odwoławczy może powołać się na art. 138 § 2 k.p.a. tylko wówczas gdy wykaże, że przeprowadzenie przezeń dodatkowego postępowania wyjaśniającego nie jest wystarczające do rozstrzygnięcia sprawy. Organ winien w uzasadnieniu decyzji kasacyjnej przekonywująco uzasadnić istnienie przesłanek wymienionych w tym przepisie, lecz także wskazać z jakich przyczyn nie zastosował przepisu art. 136 k.p.a. stanowiącego, że organ odwoławczy może przeprowadzić, na żądanie strony lub z urzędu, dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia dowodów i materiału dowodowego w sprawie albo zlecić przeprowadzenie tego dowodu organowi, który wydał decyzję.

Nadto należy wskazać, że zgodnie z art. 7 k.p.a. organy administracji publicznej stoją na straży praworządności i podejmują wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy mając na uwadze interes społeczny i słuszny interes obywateli. Zasadę tę doprecyzowuje art. 77 § 1 k.p.a. nakładając na organy administracji publicznej obowiązek wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego oraz art. 107 § 3 k.p.a., zgodnie z którym uzasadnienie decyzji administracyjnej powinno wskazywać okoliczności faktyczne i prawne, którymi organ kierował się przy podejmowaniu decyzji. Niewyjaśnieni wszystkich okoliczności oraz nieuzasadnieni decyzji w sposób właściwy narusza zasady postępowania administracyjnego i stanowi podstawę do uchylenia przez sąd zaskarżonej decyzji.

Odnosząc powyższe rozważania do stanu faktycznego rozpoznawanej sprawy Sąd uznał, że kontrolowana decyzja została wydana z naruszeniem powołanych wyżej art. 7, art. 77 § 1, art. 107 § 4oraz art. 138 § 2 k.p.a.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...] grudnia 2010 r., nałożył na D. Ś., na podstawie art. 81c ust.2 ustawy Prawo budowlane obowiązek wykonania oceny technicznej wentylacji grawitacyjnej oraz komina spalinowego obsługującego jego lokal mieszkalny.

Nakładając obowiązek przedłożenia oceny faktycznej organ wyjaśnił, że istnieją uzasadnione wątpliwości co do stanu technicznego istniejących i nowo zamontowanych przewodów wentylacyjnych i spalinowych.

Uchylając w całości powyższe postanowienie i przekazując sprawę do ponownego rozpoznania [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w zaskarżonym postanowieniu wskazał jedynie, iż organ I instancji nie wykazał, że powstały uzasadnione wątpliwości co do stanu obiektu budowlanego.

Przypomnieć w związku z tym należy, że organ odwoławczy po wniesieniu zażalenia (odwołania) zobowiązany jest rozpoznać sprawę ponownie w jej całokształcie i tylko w sytuacjach określonych w art. 138 § 2 k.p.a. może przekazać sprawę organowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Taka sytuacja, w ocenie Sądu, w niniejszej sprawie nie wystąpiła, a organ odwoławczy nie dostrzegł, iż dopiero po złożeniu żądanych ekspertyz będzie można ocenić stan techniczny przewodów wentylacyjnych i spalinowych i podjąć merytoryczne rozstrzygnięcie.

Uzasadniając zaskarżone postanowienie [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego nie wskazał innych przyczyn rozstrzygnięcia kasacyjnego, w szczególności nie wymienił innych kwestii wymagających wyjaśnienia.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał, że w rozpoznawanej sprawie organ odwoławczy nie uzasadnił konieczności uchylenia postanowienia organu I instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Niezależnie od powyższego Sąd stwierdza, że organ odwoławczy nieprawidłowo wskazał podstawę prawną zaskarżonego postanowienia – art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. Zarówno z sentencji jak i uzasadnienia postanowienia, w sposób nie budzący wątpliwości wynika, że jest to rozstrzygnięcie wydane w oparciu o art. 138 § 2 k.p.a. Uchybienie to pozostaje bez wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c, ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012 poz. 270), orzekł , jak w sentencji.