I OZ 471/12
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2012-07-06Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Małgorzata Pocztarek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 11 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 277/10 oddalające wniosek o wyłączenie sędziego od rozpoznania skargi R.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia 13 stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 11 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 277/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił wniosek R.S. o wyłączenie sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego Iwony Tomaszewskiej od rozpoznania skargi R.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia 13 lutego 2010 r. w przedmiocie dodatku mieszkaniowego.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, iż postanowieniem z dnia 9 lutego 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił wniosek R.S. o wyłączenie sędziego NSA Iwony Tomaszewskiej od orzekania w sprawie o sygn. II SA/Sz 277/10.
Następnie postanowieniem z dnia 22 marca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił zażalenie skarżącego na ww. postanowienie z dnia 9 lutego 2012 r.
W dniu 6 kwietnia 2012 r. R.S. złożył kolejny wniosek o wyłączenie sędziego NSA Iwony Tomaszewskiej od udziału w niniejszej sprawie.
W uzasadnieniu wniosku powtórzył argumenty podnoszone w poprzednich wnioskach dotyczące m.in. stosowania przez sędziego w procedurze sądowej i orzecznictwie "omnipotencję władczą funkcjonariusza publicznego państwa totalitarnego na szkodę i krzywdę skarżącego i w sprzeczności do zasad ( prawdy, sprawiedliwości, uczciwości, przejrzystości, rzetelności, równości szans)".
Wydając zaskarżone postanowienie Sąd I instancji uznał, iż wątpliwość, co do bezstronności sędziego musi wynikać z uzasadnionych obiektywnych powodów. Wątpliwość ta musi być przy tym realna, a nie potencjalna. Przytaczane przez skarżącego okoliczności są jedynie subiektywnymi odczuciami i ocenami działań podejmowanych przez objętego wnioskiem sędziego. Brak odpowiedniej argumentacji, która wskazywałaby na uzasadnioną wątpliwość, co do bezstronności sędziego w przedmiotowej sprawie, czyni przedmiotowy wniosek niezasadnym.
Zauważył, że skarżący powtarza okoliczności, które legły u podstaw jego wcześniejszych wniosków o wyłączenie tego sędziego. Dodał, że postanowieniami z dnia 9 września 2011 r. i 9 lutego 2012 r. Sąd oddalił wnioski R.S. o wyłączenie sędziego wyjaśniając, że powoływane przez skarżącego powody wyłączenia sędziego nie znajdują potwierdzenia i nie mogą stanowić uzasadnionych podstaw wyłączenia sędziego NSA Iwony Tomaszewskiej od udziału w postępowaniu na podstawie art. 18 P.p.s.a..
W zażaleniu na powyższe postanowienie R.S. podniósł, iż wnosi o jego uchylenie oraz wyłączenie sędziego Iwony Tomaszewskiej od prowadzenia sprawy o sygn. II SA/Sz 277/10.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami, co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy. Poza wypadkami wyłączenia z mocy samego prawa (art.18 § 1 P.p.s.a.), wyłączenie sędziego następuje na wniosek wówczas, jeżeli zachodzą takie okoliczności, które mogłyby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego (art.19 P.p.s.a.).
Wbrew odmiennym wywodom skarżącego trafne jest stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia o braku ustawowych podstaw do wyłączenia sędziego Iwony Tomaszewskiej. O braku tych podstaw świadczy m. in. to, że skarżący w zażaleniu nie powołał się na żadną z przesłanek wymienionych w art.18 § 1- 3 P.p.s.a. Z oświadczenia złożonego przez sędziego Iwonę Tomaszewską (k. 203 akt sądowych), o którego wyłączenie wnosi skarżący wynika, że nie łączy go żaden stosunek osobisty ze skarżącym mogący mieć znaczenie dla jego bezstronności. Skarżący zatem nie uprawdopodobnił, aby zachodziła podstawa do wyłączenia sędziego od rozpoznania sprawy określona w art. 19 ustawy. Subiektywne przekonanie skarżącego co do istnienia przyczyn wyłączenia osoby sędziego Iwony Tomaszewskiej, nie poparte przy tym żadnymi dowodami nie może stanowić podstawy wyłączenia sędziego stosownie do art. 19 P.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 §2 P.p.s.a.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Małgorzata Pocztarek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 11 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 277/10 oddalające wniosek o wyłączenie sędziego od rozpoznania skargi R.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia 13 stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 11 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 277/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił wniosek R.S. o wyłączenie sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego Iwony Tomaszewskiej od rozpoznania skargi R.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia 13 lutego 2010 r. w przedmiocie dodatku mieszkaniowego.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, iż postanowieniem z dnia 9 lutego 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił wniosek R.S. o wyłączenie sędziego NSA Iwony Tomaszewskiej od orzekania w sprawie o sygn. II SA/Sz 277/10.
Następnie postanowieniem z dnia 22 marca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił zażalenie skarżącego na ww. postanowienie z dnia 9 lutego 2012 r.
W dniu 6 kwietnia 2012 r. R.S. złożył kolejny wniosek o wyłączenie sędziego NSA Iwony Tomaszewskiej od udziału w niniejszej sprawie.
W uzasadnieniu wniosku powtórzył argumenty podnoszone w poprzednich wnioskach dotyczące m.in. stosowania przez sędziego w procedurze sądowej i orzecznictwie "omnipotencję władczą funkcjonariusza publicznego państwa totalitarnego na szkodę i krzywdę skarżącego i w sprzeczności do zasad ( prawdy, sprawiedliwości, uczciwości, przejrzystości, rzetelności, równości szans)".
Wydając zaskarżone postanowienie Sąd I instancji uznał, iż wątpliwość, co do bezstronności sędziego musi wynikać z uzasadnionych obiektywnych powodów. Wątpliwość ta musi być przy tym realna, a nie potencjalna. Przytaczane przez skarżącego okoliczności są jedynie subiektywnymi odczuciami i ocenami działań podejmowanych przez objętego wnioskiem sędziego. Brak odpowiedniej argumentacji, która wskazywałaby na uzasadnioną wątpliwość, co do bezstronności sędziego w przedmiotowej sprawie, czyni przedmiotowy wniosek niezasadnym.
Zauważył, że skarżący powtarza okoliczności, które legły u podstaw jego wcześniejszych wniosków o wyłączenie tego sędziego. Dodał, że postanowieniami z dnia 9 września 2011 r. i 9 lutego 2012 r. Sąd oddalił wnioski R.S. o wyłączenie sędziego wyjaśniając, że powoływane przez skarżącego powody wyłączenia sędziego nie znajdują potwierdzenia i nie mogą stanowić uzasadnionych podstaw wyłączenia sędziego NSA Iwony Tomaszewskiej od udziału w postępowaniu na podstawie art. 18 P.p.s.a..
W zażaleniu na powyższe postanowienie R.S. podniósł, iż wnosi o jego uchylenie oraz wyłączenie sędziego Iwony Tomaszewskiej od prowadzenia sprawy o sygn. II SA/Sz 277/10.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami, co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy. Poza wypadkami wyłączenia z mocy samego prawa (art.18 § 1 P.p.s.a.), wyłączenie sędziego następuje na wniosek wówczas, jeżeli zachodzą takie okoliczności, które mogłyby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego (art.19 P.p.s.a.).
Wbrew odmiennym wywodom skarżącego trafne jest stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia o braku ustawowych podstaw do wyłączenia sędziego Iwony Tomaszewskiej. O braku tych podstaw świadczy m. in. to, że skarżący w zażaleniu nie powołał się na żadną z przesłanek wymienionych w art.18 § 1- 3 P.p.s.a. Z oświadczenia złożonego przez sędziego Iwonę Tomaszewską (k. 203 akt sądowych), o którego wyłączenie wnosi skarżący wynika, że nie łączy go żaden stosunek osobisty ze skarżącym mogący mieć znaczenie dla jego bezstronności. Skarżący zatem nie uprawdopodobnił, aby zachodziła podstawa do wyłączenia sędziego od rozpoznania sprawy określona w art. 19 ustawy. Subiektywne przekonanie skarżącego co do istnienia przyczyn wyłączenia osoby sędziego Iwony Tomaszewskiej, nie poparte przy tym żadnymi dowodami nie może stanowić podstawy wyłączenia sędziego stosownie do art. 19 P.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 §2 P.p.s.a.
