III SA/Łd 372/14

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Wojewoda [...], na podstawie art. 36 w związku z art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. nr 212, poz. 1264 ze zm.) i art. 138 § 1 pkt. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 267), po rozpatrzeniu odwołania A. M. od decyzji Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w Ł. z dnia [...] nr [...] orzekającej o odmowie uzupełnienia w akcie zgonu nr [...] sporządzonym w dniu 7 czerwca 1948 r. w księgach Urzędu Stanu Cywilnego w Ł., dotyczącym A.J.N. J., imienia ojca M. poprzez dodanie imienia ojca w formie pierwotnej M. (M. vel M.) oraz imienia matki D. poprzez dodanie imienia matki w formie pierwotnej D. (D. vel D.), orzekł o utrzymaniu zaskarżonej decyzji w mocy.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, iż w dniu 19 listopada 2013 r. do Urzędu Stanu Cywilnego w Ł. wpłynął wniosek pełnomocnika A. M. o uzupełnienie w akcie zgonu A.J.N. J. imienia ojca M. poprzez dodanie imienia ojca w formie pierwotnej M. (M. vel M.) oraz imienia matki D. poprzez dodanie imienia matki w formie pierwotnej D. (D. vel D.). Pełnomocnik podkreślił, iż w podobny sposób dokonano uzupełnienia w aktach zgonu braci A.J.N. J.: N. vel M., P. vel P., A. vel I. J.

Działając w oparciu o powyższy wniosek Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w Ł. przeprowadził postępowanie wyjaśniające, w wyniku którego decyzją z dnia [...] orzekł o odmowie uzupełnienia w akcie zgonu A.J.N. J. imienia ojca oraz imienia matki. Organ I instancji podkreślił, że akt zgonu o uzupełnienie którego strona wnioskuje został sporządzony na podstawie orzeczenia Sądu Grodzkiego w Ł. z dnia 11 marca 1948 r. sygn. akt [...], a dane do aktu zostały prawidłowo przepisane z orzeczenia sądu. W ocenie Kierownika USC, art. 36 ustawy prawo o aktach stanu cywilnego nie ma zastosowania w przypadku, gdy akt zgonu został sporządzony na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu.

Organ I instancji podkreślił również, że w akcie zgonu A.J.N. J. wszystkie rubryki określone przepisami obowiązującego wówczas dekretu Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 1945 r. nr 48, poz. 272) oraz rozporządzenia wykonawczego (Dz. U. z 1945 r. nr 54 poz. 304) zostały wypełnione, a dane w akcie zgonu są pełne, zgodne i tożsame z danymi zawartymi we wcześniejszych aktach stanu cywilnego osoby zmarłej, tj.: aktem urodzenia i małżeństwa.

Od powyższej decyzji odwołał się pełnomocnik A. M., który w motywach odwołania zakwestionował trafność rozstrzygnięcia Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w Ł. Podkreślił, że wnioskodawczyni domagała się uzupełnienia aktu zgonu A.J.N. J., a nie sprostowania. Jego zdaniem fakt, iż akt zgonu sporządzony został na podstawie prawomocnego orzeczenia Sądu Grodzkiego w Ł. nie oznacza, że aktu tego nie można już uzupełnić w trybie art. 36 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego. Ze wskazanego przepisu nie wynika bowiem, że uzupełnienie aktu zgonu nie może nastąpić, jeżeli dane w nim zawarte, przepisane zostały z prawomocnego orzeczenia sądu.

Pełnomocnik strony zaznaczył, iż akt zgonu A. J. N. J. został sporządzony na podstawie orzeczenia Sądu Grodzkiego w Ł. z dnia 11 marca 1948 r. i wynika z niego, że A.J.N. J. zmarł dnia 3 maja 1945 r. Oczywistym jest, zdaniem odwołującego fakt, że w okresie wojennym istniały trudności w ustaleniu pełnych danych dotyczących zmarłych osób, a dane rodziców A.J.N. J. zostały ustalone na podstawie jego aktu urodzenia oraz aktu małżeństwa. Potwierdzeniem, iż rodzice A.J.N. J. posługiwali się imionami M. (M. vel M.) oraz D. (D. vel D.) są akty zgonu jego braci sporządzone w USC m.st. W. w roku 2010 na podstawie prawomocnych orzeczeń sądu o uznaniu za zmarłego.

W odwołaniu podkreślono, że wniosek A. M. o uzupełnienie w akcie zgonu nr [...] sporządzonym w dniu 7 czerwca 1948 r. w księgach Urzędu Stanu Cywilnego w Ł., dotyczącym A.J.N. J., imienia ojca M. poprzez dodanie imienia ojca w formie pierwotnej M. (M. vel M.) oraz imienia matki D. poprzez dodanie imienia matki w formie pierwotnej D. (D. vel D.) jest zasadny i zasługuje na uwzględnienie. Wskazano, że uzupełnienie aktu zgonu A.J.N. J. jest niezbędne w celu przeprowadzenia postępowania spadkowego po rodzeństwie F. J., którego spadkobierczynią jest m. in. A. M.

Po przeanalizowaniu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, organ II instancji uznał, iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż stanowisko Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w Ł., wyrażone w decyzji z dnia [...] o odmowie uzupełnienia omawianego aktu zgonu, jest prawidłowe.

Wojewoda podniósł, że przedmiotowy akt zgonu, nr [...], sporządzony został w dniu 7 czerwca 1948 r. w księgach Urzędu Stanu Cywilnego w Ł., na podstawie orzeczenia Sądu Grodzkiego w Ł. z dnia 11 marca 1948 r., nr [...], o stwierdzeniu zgonu. Dokumentuje on zgon w dniu 3 maja 1945 r. w miejscowości G., A.J.N. J., urodzonego w dniu 25 lutego 1899 r. w Ł., syna M. J. i D. J. z domu R.. W akcie, jako małżonka osoby zmarłej, wpisana jest C. J. z domu B.. Z załączonych przez organ pierwszej instancji kopii aktów urodzenia rodziców A.J.N. J. wynika, iż jego ojcu nadano imię M., natomiast matce imię D. Z kolei akt małżeństwa rodziców zmarłego zaświadcza, że w dniu 5 sierpnia 1901 r. w P., M. J., syn L. i B. zawarł związek małżeński z D. z domu R.

Powyższe zdaniem organu dowodzi, że w sporządzonych wcześniej aktach stanu cywilnego dotyczących ojca zmarłego figuruje imię M. (akt urodzenia) lub M. (akt małżeństwa). Imię M. wpisano jedynie w akcie urodzenia A.J.N. J., jako imię ojca dziecka. Natomiast w aktach dotyczących matki zmarłego figuruje zawsze imię D. Jedynie w aktach urodzenia braci A.J.N. J., tj. E., L., N. i P. dane matki wpisano nie jako D., a jako D. Z kolei w aktach tych imię ojca dzieci wpisano jako M.

W ocenie Wojewody [...], zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy nie pozwala na wnioskowane przez pełnomocnika A. M., uzupełnienie aktu zgonu nr [...], sporządzonego w dniu 7 czerwca 1948 r. w księgach Urzędu Stanu Cywilnego w Ł., dotyczącego A.J.N. J. w pozycjach: imienia ojca M. poprzez dodanie imienia ojca w formie pierwotnej M. i wpisanie do aktu zgonu imion ojca M. vel M. oraz imienia matki D. poprzez dodanie imienia matki w formie pierwotnej D. i wpisanie do aktu zgonu imion matki D. vel D.. Powyższe nie wynika bowiem z aktów stanu cywilnego, a ponadto wskazane we wniosku imiona nie są drugimi imionami rodziców, stanowią jedynie odmienną formę pisowni tych samych imion, zastosowaną w różnych aktach stanu cywilnego. Ponadto, Wojewoda wskazał, iż akty zgonów rodzeństwa nie mogą być podstawią uzupełnienia danych dotyczących rodziców dziecka, dla którego został sporządzony akt urodzenia.

W skardze z dnia 1 kwietnia 2014 r. pełnomocnik A. M. zarzucił decyzji Wojewody [...] z dnia [...]:

1/ naruszenie przepisu prawa materialnego, tj. art. 36 ustawy z dnia 29 wrzesnia 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego poprzez brak jego zastosowania oraz odmowę uzupełnienia w akcie zgonu Nr [...], dotyczącego A.J.N. J. imion rodziców;

2/ naruszenie przepisu prawa procesowego, tj. art. 138 § 1 pkt. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez jego zastosowanie i utrzymanie zaskarżonej decyzji organu I instancji w mocy w sytuacji, gdy organ II instancji biorąc pod uwagę stan faktyczny i prawny sprawy powinien zaskarżoną decyzję na podstawie art. 138 § 1 pkt. 2 k.p.a. uchylić w całości oraz orzec co do istoty sprawy, tj. uzupełnić w akcie zgonu nr [...], sporządzonym w dniu 7 czerwca 1948 r. w księgach Urzędu Stanu Cywilnego w Ł., dotyczącym A.J.N. J., imię ojca M. poprzez dodanie imienia M. (M. vel M.) oraz imię matki D. poprzez dodanie imienia D. (D. vel D.). Z uwagi na powyższe, Organ II instancji dokonał również naruszenia art. 138 § 1 pkt. 2 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie.

Z uwagi na powyższe wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Kierownikowi Urzędu Stanu Cywilnego w Ł. celem uzupełnienia w akcie zgonu Nr [...], dotyczącym A.J.N. J., imion rodziców poprzez dodanie imienia ojca "M." (M. vel M.) oraz imienia matki "D." (D. vel D.) zgodnie z wnioskiem oraz o zasądzenie na rzecz skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa według norm przepisanych. Jednocześnie, mając na uwadze treść art. 153 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi pełnomocnik strony wniósł o dokonanie oceny prawnej przedmiotowej sprawy i zawarcie w uzasadnieniu wyroku wskazań co do dalszego postępowania, które wiązać będą organ, a w przypadku orzekania w trybie zwykłym, wniósł o rozpoznanie niniejszej sprawy również pod nieobecność skarżącej.

Pełnomocnik A. M. ponownie podkreślił, że wnioskodawczyni domagała się uzupełnienia aktu zgonu A.J.N. J., a nie jego sprostowania. Uzupełnienie polegać miało na dodaniu do imion rodziców A.J.N. J. dodatkowych imion, którymi się posługiwali, w podobny sposób jak dokonano tego w aktach zgonu braci A.J.N. J. – N. vel M. J., P. vel P. J. oraz A. vel I. J. W ten sposób w akcie zgonu A.J.N. J. w rubryce imiona rodziców widniałyby imiona "M. vel M." oraz "D. vel D." zamiast M. i D..

Strona skarżąca zaznaczyła, że rodzice A.J.N. J. posługiwali się dwoma imionami, co zostało wyraźnie odnotowane w aktach urodzenia i zgonu jego rodzeństwa. Akty zgonu braci A.J.N. J. zostały sporządzone w USC m.st. W. w roku 2010 na podstawie prawomocnych orzeczeń sądu o uznaniu za zmarłego. Oznacza to zdaniem skarżącej, że rodzice A.J.N. J. posługiwali sie imionami M. vel M. oraz D. vel D.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy te sprawują kontrolę zaskarżonych decyzji i postanowień pod względem zgodności z prawem. W związku z powyższym usunięcie zaskarżonego rozstrzygnięcia z obrotu prawnego może nastąpić tylko wówczas, gdy postępowanie sądowe dostarczy podstaw do uznania, że przy jego wydawaniu organy naruszyły prawo materialne lub przepisy postępowania określone art. 145 § 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) – dalej jako "p.p.s.a." Sąd nie może opierać kontroli o kryterium słuszności czy sprawiedliwości społecznej. Nadto dodać należy, że sąd administracyjny rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną - art. 134 § 1 p.p.s.a.

W rozpoznawanej sprawie ani zarzuty skargi, ani sądowa kontrola przeprowadzona w zakresie wynikającym z treści art. 134 § 1 p.p.s.a., nie ujawniły istnienia wskazanych wyżej wad i uchybień, wobec czego skarga nie zasługiwała na uwzględnienie. Zasadnie uznały organy obu instancji, że brak jest podstaw do uwzględnienia żądania skarżącej o uzupełnienie aktu zgonu A.J.N. J. w ten sposób, aby w rubryce "imiona rodziców" widniały imiona "M. vel M." oraz "D. vel D." zamiast M. i D.. Słuszność należy bowiem przyznać organom, że dokonanie tego rodzaju ingerencji w treść aktu zgonu A.J.N. J. wykraczałoby poza zakres uzupełnienia aktu stanu cywilnego, zatem poza zakres czynności, do dokonania której umocowany jest kierownik urzędu stanu cywilnego.

Zasady rejestracji urodzeń, małżeństw i zgonów oraz sprawy dotyczące innych zdarzeń mających wpływ na stan cywilny osób regulują przepisy ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. nr 212, poz. 1264 ze zm.) - dalej: "p.a.s.c." W związku z koniecznością uchwycenia całości kontekstu prawnego sprawy, niezbędne jest przywołanie następujących uregulowań powołanej wyżej ustawy:

Akty stanu cywilnego stanowią wyłączny dowód zdarzeń w nich stwierdzonych; ich niezgodność z prawdą może być udowodniona jedynie w postępowaniu sądowym (art. 4).

W akcie stanu cywilnego nie można dokonywać żadnych zmian, chyba że ustawa stanowi inaczej. Można jedynie sprostować oczywisty błąd pisarski (art. 28).

Akt stanu cywilnego unieważnia się, jeżeli stwierdza zdarzenie niezgodne z prawdą lub uchybienia powstałe przy sporządzeniu aktu zmniejszają jego moc dowodową (art. 30).

Akt stanu cywilnego podlega sprostowaniu w razie błędnego lub nieścisłego jego zredagowania (art. 31).

Ustala się treść aktu stanu cywilnego, jeżeli akt unieważniony ma być zastąpiony nowym aktem lub akt urodzenia lub akt małżeństwa nie został sporządzony i nie można go sporządzić w trybie przewidzianym w przepisach ustawy (art. 32).

W sprawach określonych w art. 30 - 32 orzeka sąd w postępowaniu nieprocesowym, na wniosek osoby zainteresowanej, prokuratora lub kierownika urzędu stanu cywilnego (art. 33).

Zgodnie natomiast z treścią art. 36 p.a.s.c., akt stanu cywilnego nie zawierający wszystkich danych, które powinny być w nim zamieszczone, podlega uzupełnieniu.

Z zestawienia powyższych regulacji wynika, że kompetencje do ingerencji w treść aktu stanu cywilnego ma zarówno organ administracji (kierownik urzędu stanu cywilnego), jak i sąd powszechny. Podkreślenia wymaga jednakże z całą mocą ta okoliczność, że sąd powszechny ma we wskazanym wyżej zakresie daleko większe kompetencje, podczas gdy rola organu administracji ograniczona jest do dokonywania sprostowań oczywistych błędów pisarskich aktów stanu cywilnego oraz uzupełniania tych aktów o brakujące dane, które zgodnie z przepisami winny być w nich umieszczone.

Jak podkreśla się w orzecznictwie sądowoadministracyjnym (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 grudnia 1987 r., sygn. akt SA/Gd 679/87 i orzecznictwo późniejsze) przepis art. 28 ustawy przewiduje możliwość sprostowania aktu stanu cywilnego w trybie postępowania administracyjnego jedynie wówczas, gdy dotyczy to oczywistego błędu pisarskiego. W szczególności chodzi tu o przeoczenie, że coś źle odczytano, pominięto przy pisaniu, wpisano w niewłaściwej rubryce albo przeinaczono części wyrazu. Z uzupełnieniem natomiast mamy do czynienia wtedy, gdy dana pozycja nie zawiera danych, które powinny być w akcie umieszczone według przepisów, jakie obowiązywały w dniu jego sporządzenia.

Interpretując przepisy rozdziału 4 omawianej ustawy ("Unieważnienie, sprostowanie, ustalenie treści, odtworzenie i uzupełnienie aktu stanu cywilnego"), nie można odrywać się od zasady wyrażonej w jej art. 4, że akty stanu cywilnego stanowią wyłączny dowód zdarzeń w nich stwierdzonych, a ich niezgodność z prawdą może być udowodniona jedynie w postępowaniu sądowym. Dlatego poza sprawami określonymi w art. 28 i 36 tej ustawy, według których sprostowania (uzupełnienia) mogą być dokonywane w postępowaniu administracyjnym, w pozostałych sprawach, w myśl art. 33, orzeka sąd w postępowaniu nieprocesowym.

Będący przedmiotem wniosku skarżącej o uzupełnienie akt zgonu A.J.N. J. (o nr [...]), który uzupełniony miałaby być poprzez dodanie imienia ojca w formie pierwotnej M. (M. vel M.) zamiast imienia M. oraz poprzez dodanie imienia matki w formie pierwotnej D. (D. vel D.) zamiast imienia D., sporządzony został w dniu 7 czerwca 1948 r. w księgach Urzędu Stanu Cywilnego w Ł., na podstawie orzeczenia Sądu Grodzkiego w Ł. z dnia 11 marca 1948 r. nr [...] o stwierdzeniu zgonu. Dokumentuje on zgon w dniu 3 maja 1945 r. w miejscowości G., A.J.N. J., urodzonego w dniu 25 lutego 1899 r. w Ł., syna M. J. i D. J. z domu R. Nie jest przy tym między stronami sporne, że do aktu zgonu nr [...] dane zostały przepisane prawidłowo z orzeczenia sądu z dnia 11 marca 1948 r.

Analiza treści aktu zgonu A.J.N. J. prowadzi również do wniosku, że akt ten zawiera wszystkie rubryki określone przepisami obowiązującego wówczas dekretu z dnia 25 września 1945 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. nr 48, poz. 272 ze zm.). Art. 86 dekretu stanowił bowiem, że w akcie zejścia wymienia się z możliwie największą dokładnością:

a) datę, godzinę oraz miejsce zgonu lub znalezienia zwłok;

b) imiona, nazwisko, stan cywilny, zawód, przynależność państwową (jeżeli nie jest polska) oraz miejsce zamieszkania zmarłego, a nadto datę i miejsce jego urodzenia lub przypuszczalny wiek;

c) imiona i nazwisko małżonka osoby zmarłej, a jeżeli małżonek ten żyje, ponadto jego zawód i miejsce zamieszkania;

d) imiona i nazwiska rodziców zmarłego, a jeżeli osoby te żyją, ponadto ich zawód i miejsce zamieszkania;

e) imiona i nazwisko, zawód i miejsce zamieszkania osoby zgłaszającej zgon.

W myśl natomiast art. 88 dekretu, jeżeli akt zejścia osoby zmarłej nie został sporządzony, fakt zgonu i jego datę ustala sąd. W razie stwierdzenia zgonu przez sąd akt zejścia sporządza się w księdze aktów zejścia w urzędzie stanu cywilnego, w którego obwodzie nastąpił zgon; jeżeli miejsce zgonu nie zostało stwierdzone lub znajduje się za granicą, akt zejścia sporządza się w urzędzie stanu cywilnego, w którego obwodzie osoba, której zgon został stwierdzony, miała ostatnie zamieszkanie, w braku zaś takiego miejsca - w urzędzie stanu cywilnego w Warszawie, wyznaczonym przez Ministra Administracji Publicznej na podstawie art. 27. Jeżeli okaże się, że postanowienie sądu nie odpowiada rzeczywistości, postanowienie to może być każdego czasu uchylone (ust. 3). Właściwość sądu i tryb postępowania sądowego w tym przedmiocie normują przepisy szczególne (ust. 4).

Art. 67 ust. 1 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego także wymienia dane, które wpisuje się do aktu zgonu. Są to: nazwisko, imię (imiona), nazwisko rodowe, stan cywilny, miejsce i data urodzenia, miejsce zamieszkania zmarłego, data, godzina oraz miejsce zgonu lub znalezienia zwłok, nazwisko, imię (imiona) oraz nazwisko rodowe małżonka osoby zmarłej, nazwisko rodowe i imiona rodziców zmarłego, nazwisko, imię (imiona), miejsce zamieszkania osoby zgłaszającej zgon. Jeżeli zgłaszający zgon nie zna niektórych danych wymienionych w ust. 1 art. 67, wówczas do aktu zgonu wpisuje się stosowną adnotację. Akt zgonu sporządza się na podstawie karty zgonu, a jeżeli okoliczności zgonu były przedmiotem postępowania przeprowadzonego przez organ państwowy, akt zgonu sporządza się na podstawie pisemnego zgłoszenia dokonanego przez taki organ (art. 66 ust. 1 i 2 ustawy).

Dane w akcie zgonu A.J.N. J. są pełne, zgodne i tożsame z prawomocnym postanowieniem sądu z dnia 11 marca 1948 r. nr [...] oraz danymi zawartymi we wcześniejszych aktach stanu cywilnego osoby zmarłej. W toku postępowania wyjaśniającego przed organem I instancji odnaleziono bowiem w archiwum akt małżeństwa Nr [...] dotyczący J. A.J.N. i C. B. z dnia 16 maja 1923 r. W akcie małżeństwa występuje jedno imię ojca M. oraz jedno imię matki D. Ustalono również, że w 2008 r., na podstawie decyzji Kierownika USC Ł.-C. Nr [...], został sprostowany oczywisty błąd pisarski w wymienionym akcie małżeństwa oraz w akcie zgonu w zakresie nazwiska rodowego matki A. J. ("R." w miejsce nieprawidłowego: "R."). Podstawę tego sprostowania stanowiła uwierzytelniona kserokopia aktu urodzenia wraz z tłumaczeniem na język polski wydana przez Archiwum Państwowe w Ł., w której także występuje imię ojca A.J.N. J. – M., a matki D.

Powyższe pozwala stwierdzić, że żądanie A. M. o uzupełnienie w akcie zgonu A.J.N. J. imienia ojca M. poprzez dodanie imienia ojca w formie pierwotnej M. (M. vel M.) oraz imienia matki D. poprzez dodanie imienia matki w formie pierwotnej D. (D. vel D.), wykracza poza dyspozycję art. 36 p.a.s.c. Przedmiotowy akt zgonu jest bowiem kompletny, a wszystkie jego rubryki wypełnione zostały zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Ponadto, trzy akty stanu cywilnego, dotyczące tej samej osoby – A.J.N. J., począwszy od aktu urodzenia, poprzez akt małżeństwa, aż do aktu zgonu, zawierają identyczne dane odnoszące się do imion jego rodziców, tj. M. i D.

Dane, których wpisania do aktu zgonu nr [...] domaga się skarżąca nie wynikają zatem z aktów stanu cywilnego dotyczących A.J.N. J., a ponadto wskazane we wniosku imiona nie są drugimi imionami rodziców, stanowią jedynie odmienną formę pisowni tych samych imion, zastosowaną w różnych aktach stanu cywilnego, jednak nieodnoszących się do A.J.N. J.

Należy zgodzić się z organami obu instancji, że załączone przez stronę do wniosku o uzupełnienie akty zgonów rodzeństwa A.J.N. J. nie mogą być podstawią uzupełnienia danych dotyczących rodziców A.J.N. J. w jego akcie zgonu. Należy przede wszystkim zauważyć, iż akty urodzenia braci A.J.N. J., tj. E., L., N. i P., zostały sporządzone w USC m.st. W. w roku 2010 na podstawie prawomocnych orzeczeń sądu o uznaniu za zmarłego. Organ administracji publicznej nie dokonywał zatem w przypadku aktów zgonu braci A.J.N. J. żadnych samodzielnych ustaleń, lecz oparł się na ustaleniach i orzeczeniu sądu powszechnego. Podobnie zresztą, jak kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w Ł., który sporządził akt zgonu A.J.N. J. na podstawie orzeczenia Sądu Grodzkiego w Ł. z dnia 11 marca 1948 r. nr [...]. Do kompetencji sądu administracyjnego, jak również organów administracji publicznej, nie należy ocena prawidłowości orzeczeń wydanych przez sądy powszechne, a także ich korygowanie.

Zauważyć należy ponadto, że każde postępowanie administracyjne jest postępowaniem indywidualnym i organy administracji rozstrzygające indywidualną sprawę nie są związane innymi rozstrzygnięciami administracyjnymi podjętymi w sprawach podobnych, albowiem w każdej nowej sprawie może nastąpić odmienna interpretacja stanu faktycznego. Fakt podjęcia określonych decyzji administracyjnych w sprawach podobnych przez ten sam organ, nie nakłada na organ administracji publicznej obowiązku rozstrzygania kolejnych spraw w identyczny sposób, bowiem każda sprawa jest sprawą indywidualną i rozstrzygana jest w sposób odrębny. Ponadto powoływanie się na inne decyzje administracyjne wydane w podobnych sprawach nie jest argumentem bezwzględnie narzucającym organowi podjęcie określonego rozstrzygnięcia, albowiem przecież rozstrzygnięcia te, pomimo występowania w obrocie prawnym, nie muszą być przecież prawidłowe. W konsekwencji czego organ mógł przedstawić odmienne stanowisko, niż prezentowane w dotychczas rozstrzyganych sprawach. W innym bowiem przypadku ewentualne rozstrzygnięcie określonej sprawy skutkowałoby koniecznością powielania takiego rozstrzygnięcia w innych podobnych sprawach (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 1799/07, LEX Nr 443813). Mając na względzie, że w myśl art. 6 Kpa organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa, zatem gdy rozstrzygnięcie nie narusza przepisów prawa, to nawet gdy jest odmienne od tego wydanego w podobnej sprawie, nie oznacza, że naruszono konstytucyjną zasadę równości wobec prawa zapisaną w art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Powoływane zatem przez skarżącą akty zgonu braci A.J.N. J. tj. N. vel M., P. vel P., A. vel I. J. nie mogły być podstawą do uzupełnienia aktu zgonu A.J.N. J. Jak zaznaczono wyżej, akt zgonu A.J.N. J. zawiera wszystkie przewidziane prawem dane, w tym również informacje dotyczące imienia ojca i matki, a jeżeli skarżąca uważa, że dane te są błędne, winna skierować wniosek do sądu powszechnego w sprawie sprostowania, zgodnie ze wskazanym art. 31 w związku z art. 33 p.a.s.c. Dostosowanie bowiem treści aktu stanu cywilnego stwierdzającego zdarzenie niezgodne z prawdą do stanu rzeczywistego może nastąpić jedynie w postępowaniu sądowym. Nie może ono natomiast mieć miejsca w postępowaniu administracyjnym lub sadowoadministracyjnym (por. wyrok NSA z 18 lipca 2001 r. w spr. o sygn. akt V SA 493/01).

Nie jest zrozumiały dla sądu, podnoszony zarówno w odwołaniu, jak i w skardze zarzut pełnomocnika skarżącej, iż wnioskodawczyni domagała się uzupełnienia aktu zgonu A.J.N. J., a nie jego sprostowania. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż organy obu instancji podjęły rozstrzygnięcia w przedmiocie zasadności zgłoszonego przez A. M. wniosku o uzupełnienie przedmiotowego aktu zgonu, wskazując, iż treść żądania strony nie mieści się w dyspozycji art. 36 p.a.s.c. Okoliczność, iż w uzasadnieniu decyzji obu instancji zaznaczono przy tym, iż faktycznie wniosek skarżącej zmierza do sprostowania błędnych danych zawartych w akcie zgonu A.J.N. J., nie pozwala na uznanie, że organy rozstrzygały wbrew żądaniu strony.

Rację ma przy tym pełnomocnik strony skarżącej, iż treść art. 36 p.a.s.c. nie wyklucza możliwości uzupełnienia aktu stanu cywilnego sporządzonego na podstawie prawomocnego postanowienia sądu powszechnego, jednak dotyczy to wyłącznie sytuacji, gdy akt stanu cywilnego nie zawiera wszystkich danych, które powinny być w nim zamieszczone. Jak zaznaczono wyżej, wniosek skarżącej odnosi się do aktu stanu cywilnego, który zawiera wszystkie wymagane przepisami prawa dane, a zatem zasadnie organu odmówiły jego uzupełnienia.

Z przytoczonych wyżej względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 151 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji wyroku.

ds