II SA/Wa 228/14
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-06-05Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Kołodziej /przewodniczący/
Ewa Pisula-Dąbrowska /sprawozdawca/
Stanisław Marek PietrasSentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej Sędziowie WSA Stanisław Marek Pietras Ewa Pisula-Dąbrowska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Nadleśniczego Nadleśnictwa [...] z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej 1. uchyla decyzje Nadleśniczego Nadleśnictwa [...]: a) z dnia [...] września 2013 nr [...], b) z dnia [...] września 2013 r. nr [...], c) z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; 3. zasądza od Nadleśniczego Nadleśnictwa [...] na rzecz skarżącego A. G. kwotę 1409,81 zł (słownie: tysiąc czterysta dziewięć złotych osiemdziesiąt jeden groszy), tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
A.G. wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2013 r. zwrócił się do Nadleśnictwa [...] o udostępnienie informacji publicznej.
Decyzją z dnia [...] września 2013 r. nr [...] Nadleśniczy Nadleśnictwa [...], na podstawie art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, odmówił udzielenia wnioskowanej informacji. W wyniku rozpatrzenia odwołania, decyzją z dnia [...] września 2013 r. nr [...] Nadleśniczy Nadleśnictwa [...] , na podstawie art. 132 K.p.a. w zw. z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, zmienił swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w ten sposób, że orzekł w punkcie 1: udostępnić stronie oświadczenie – zobowiązanie projektanta do wykonania projektu modernizacji stawów na zbiorniki retencyjne, które były załączone do dokumentacji przetargowej przez firmę [...] z B. . W punkcie 2 decyzji orzekł, by udostępnić rozliczenia faktur za wykonanie projektu budowlano-wykonawczego z firmą [...] z B. obecnie [...] z B. , łącznie z notami obciążeniowymi i notami uznaniowymi.
W punkcie 3 decyzji organ odmówił udzielenia wnioskowanej informacji w zakresie kserokopii faktur za operat wodnoprawny wykonany przez M. T. z firmy [...] z B. obecnie [...] z B.
W uzasadnieniu organ podał, że odmowa udzielenia informacji wynika z ochrony prywatności osoby fizycznej – M.T.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy na skutek odwołania A.G., Nadleśniczy Nadleśnictwa [...] decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2013 r., na podstawie art. 132 K.p.a. w zw. z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, odmówił udzielenia informacji tj. kserokopii faktur za operat wodnoprawny wykonany przez M. T. z firmy [...] z B. , aktualna nazwa [...] z B. .
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi A.G. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i zasądzenie kosztów postępowania, skarżący podniósł naruszenie art. 1 ust. 1, art. 2 ust. 1 w zw. z art. 4 ust. 1 i 3 oraz art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Skarżący podkreślił, że żądana przez niego faktura za operat wodnoprawny wystawiona była przez osobę (firmę) prywatną, ale zapłata pochodziła ze środków publicznych.
Podniósł, że dokumenty finansowe stanowią informację publiczną, bowiem są związane z realizacją zadania finansowanego z publicznych środków. Zarzucił też naruszenie zasad postępowania tj. zasady praworządności (art. 6 K.p.a.) i zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa (art. 8 K.p.a.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Przede wszystkim wskazać należy, iż zaskarżoną decyzję z dnia 22 listopada 2013 r. oraz dwie poprzedzające ją decyzje z dnia 1 września 2013 r. oraz z dnia 23 września 2013 r. wydano z naruszeniem prawa tj. art. 132 K.p.a.
Stosownie do tego przepisu organ administracji publicznej, który wydał decyzję, jeśli uzna, że odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie, może wydać nową decyzję, w której uchyli lub zmieni zaskarżoną decyzję. Stosownie do art. 133 K.p.a., organ I instancji może uchylić lub zmienić własną decyzję w terminie 7 dni od dnia, w którym otrzymał odwołanie.
W rozpatrywanej sprawie organ uchybił warunkowi materialnemu, określonemu
w art. 132 § 1 K.p.a., albowiem uznał, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie jedynie
w części (a nie w całości).
Przepis art. 132 § 1 K.p.a. wyraźnie stanowi, że zmiana decyzji, od której strona wniosła odwołanie jest dopuszczalna w sytuacji, gdy organ uzna, że to odwołanie zasługuje na uwzględnienie w całości. Częściowa zmiana przez organ I instancji decyzji, od której strona wniosła odwołanie zaskarżając ją w całości, nie mieści się w uprawnieniach określonych w art. 132 § 1 Kp.a. i narusza właściwość organu odwoławczego.
Jeżeli organ uznaje, że brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania w całości, obowiązany jest zgodnie z art. 133 K.p.a. przesłać odwołanie organowi odwoławczemu.
Tymczasem organ w rozpoznawanej sprawie dwukrotnie, a mianowicie w decyzji z dnia [...] września 2013 r. nr [...] oraz w decyzji z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w osnowie powołał art. 132 K.p.a., zmieniając swoją decyzję pierwotną z dnia [...] września 2013 r. nr [...] jedynie w części.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 133 K.p.a., organ administracji publicznej, który wydał decyzję, obowiązany jest przesłać odwołanie wraz z aktami sprawy organowi odwoławczemu w terminie siedmiu dni od dnia, w którym otrzymał odwołanie, jeżeli w tym terminie nie wydał nowej decyzji w myśl art. 132 K.p.a. A zatem kodeks postępowania administracyjnego ustanawia siedmiodniowy termin na przesłanie odwołania organowi odwoławczemu. Datą początkową biegu tego terminu, liczonego według zasad określonych w art. 57 K.p.a. jest dzień otrzymania odwołania – dzień faktycznego wpływu odwołania do organu I instancji. Brzmienie powyższych przepisów jest jednoznaczne i nie powinno budzić żadnych wątpliwości, tak jak i to, że przepisy art. 132 i art. 133 K.p.a. istnieją we wzajemnej łączności i zależności. Organ I instancji może bez przekazywania akt organowi odwoławczemu uwzględnić w całości odwołanie i wydać decyzję, w której uchyli lub zmieni zaskarżoną decyzję, jednak na dokonanie autoweryfikacji ma jedynie 7 dni od dnia wniesienia odwołania. W tym terminie organ I instancji musi albo dokonać zmiany wydanej przez siebie decyzji, albo przesłać odwołanie razem z aktami sprawy do organu wyższego stopnia. Przepis art. 132 K.p.a. daje organowi I instancji uprawnienie do "samokontroli" decyzji, ale tylko w przypadku spełnienia przesłanek, określonych w § 1 i § 2 tego przepisu i pod warunkiem dochowania terminu określonego w art. 133 K.p.a. Siedmiodniowy termin określony w art. 133 K.p.a jest terminem ustawowym, po upływie którego wygasa uprawnienie organu I instancji do dokonania autoweryfikacji. Od dnia upływu terminu ustanowionego w art. 133 K.p.a. tylko i wyłącznie organ odwoławczy jest władny do rozstrzygnięcia sprawy. Wzruszenie decyzji w trybie art. 132 K.p.a. przy niedopełnieniu któregokolwiek z warunków ustanowionych w § 1 i § 2 tego przepisu, jak i przy niezachowaniu terminu ustanowionego z art. 133 K.p.a., stanowi naruszenie prawa.
Do naruszenia takiego doszło w niniejszej sprawie. Upływ terminu z art. 133 K.p.a .oznacza niemożność zmiany lub uchylenia przez organ I instancji decyzji w trybie art. 132 K.p.a.
Ponownie rozpoznając sprawę, organ zakwalifikuje żądane, w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. (Dz. U. Nr 112, poz.1198 ze zm.) o dostępie do informacji publicznej, informacje jako informację publiczną i dokona merytorycznej oceny wniosku w zakresie zaistnienia wyłączeń wymienionych w art. 5 tej ustawy.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 145 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), orzekł jak w sentencji.
O kosztach orzeczono stosownie do art. 200 w zw. z art. 205 § 1 tej ustawy.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Kołodziej /przewodniczący/Ewa Pisula-Dąbrowska /sprawozdawca/
Stanisław Marek Pietras
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej Sędziowie WSA Stanisław Marek Pietras Ewa Pisula-Dąbrowska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Nadleśniczego Nadleśnictwa [...] z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej 1. uchyla decyzje Nadleśniczego Nadleśnictwa [...]: a) z dnia [...] września 2013 nr [...], b) z dnia [...] września 2013 r. nr [...], c) z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; 3. zasądza od Nadleśniczego Nadleśnictwa [...] na rzecz skarżącego A. G. kwotę 1409,81 zł (słownie: tysiąc czterysta dziewięć złotych osiemdziesiąt jeden groszy), tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
A.G. wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2013 r. zwrócił się do Nadleśnictwa [...] o udostępnienie informacji publicznej.
Decyzją z dnia [...] września 2013 r. nr [...] Nadleśniczy Nadleśnictwa [...], na podstawie art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, odmówił udzielenia wnioskowanej informacji. W wyniku rozpatrzenia odwołania, decyzją z dnia [...] września 2013 r. nr [...] Nadleśniczy Nadleśnictwa [...] , na podstawie art. 132 K.p.a. w zw. z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, zmienił swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w ten sposób, że orzekł w punkcie 1: udostępnić stronie oświadczenie – zobowiązanie projektanta do wykonania projektu modernizacji stawów na zbiorniki retencyjne, które były załączone do dokumentacji przetargowej przez firmę [...] z B. . W punkcie 2 decyzji orzekł, by udostępnić rozliczenia faktur za wykonanie projektu budowlano-wykonawczego z firmą [...] z B. obecnie [...] z B. , łącznie z notami obciążeniowymi i notami uznaniowymi.
W punkcie 3 decyzji organ odmówił udzielenia wnioskowanej informacji w zakresie kserokopii faktur za operat wodnoprawny wykonany przez M. T. z firmy [...] z B. obecnie [...] z B.
W uzasadnieniu organ podał, że odmowa udzielenia informacji wynika z ochrony prywatności osoby fizycznej – M.T.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy na skutek odwołania A.G., Nadleśniczy Nadleśnictwa [...] decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2013 r., na podstawie art. 132 K.p.a. w zw. z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, odmówił udzielenia informacji tj. kserokopii faktur za operat wodnoprawny wykonany przez M. T. z firmy [...] z B. , aktualna nazwa [...] z B. .
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi A.G. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i zasądzenie kosztów postępowania, skarżący podniósł naruszenie art. 1 ust. 1, art. 2 ust. 1 w zw. z art. 4 ust. 1 i 3 oraz art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Skarżący podkreślił, że żądana przez niego faktura za operat wodnoprawny wystawiona była przez osobę (firmę) prywatną, ale zapłata pochodziła ze środków publicznych.
Podniósł, że dokumenty finansowe stanowią informację publiczną, bowiem są związane z realizacją zadania finansowanego z publicznych środków. Zarzucił też naruszenie zasad postępowania tj. zasady praworządności (art. 6 K.p.a.) i zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa (art. 8 K.p.a.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Przede wszystkim wskazać należy, iż zaskarżoną decyzję z dnia 22 listopada 2013 r. oraz dwie poprzedzające ją decyzje z dnia 1 września 2013 r. oraz z dnia 23 września 2013 r. wydano z naruszeniem prawa tj. art. 132 K.p.a.
Stosownie do tego przepisu organ administracji publicznej, który wydał decyzję, jeśli uzna, że odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie, może wydać nową decyzję, w której uchyli lub zmieni zaskarżoną decyzję. Stosownie do art. 133 K.p.a., organ I instancji może uchylić lub zmienić własną decyzję w terminie 7 dni od dnia, w którym otrzymał odwołanie.
W rozpatrywanej sprawie organ uchybił warunkowi materialnemu, określonemu
w art. 132 § 1 K.p.a., albowiem uznał, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie jedynie
w części (a nie w całości).
Przepis art. 132 § 1 K.p.a. wyraźnie stanowi, że zmiana decyzji, od której strona wniosła odwołanie jest dopuszczalna w sytuacji, gdy organ uzna, że to odwołanie zasługuje na uwzględnienie w całości. Częściowa zmiana przez organ I instancji decyzji, od której strona wniosła odwołanie zaskarżając ją w całości, nie mieści się w uprawnieniach określonych w art. 132 § 1 Kp.a. i narusza właściwość organu odwoławczego.
Jeżeli organ uznaje, że brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania w całości, obowiązany jest zgodnie z art. 133 K.p.a. przesłać odwołanie organowi odwoławczemu.
Tymczasem organ w rozpoznawanej sprawie dwukrotnie, a mianowicie w decyzji z dnia [...] września 2013 r. nr [...] oraz w decyzji z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w osnowie powołał art. 132 K.p.a., zmieniając swoją decyzję pierwotną z dnia [...] września 2013 r. nr [...] jedynie w części.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 133 K.p.a., organ administracji publicznej, który wydał decyzję, obowiązany jest przesłać odwołanie wraz z aktami sprawy organowi odwoławczemu w terminie siedmiu dni od dnia, w którym otrzymał odwołanie, jeżeli w tym terminie nie wydał nowej decyzji w myśl art. 132 K.p.a. A zatem kodeks postępowania administracyjnego ustanawia siedmiodniowy termin na przesłanie odwołania organowi odwoławczemu. Datą początkową biegu tego terminu, liczonego według zasad określonych w art. 57 K.p.a. jest dzień otrzymania odwołania – dzień faktycznego wpływu odwołania do organu I instancji. Brzmienie powyższych przepisów jest jednoznaczne i nie powinno budzić żadnych wątpliwości, tak jak i to, że przepisy art. 132 i art. 133 K.p.a. istnieją we wzajemnej łączności i zależności. Organ I instancji może bez przekazywania akt organowi odwoławczemu uwzględnić w całości odwołanie i wydać decyzję, w której uchyli lub zmieni zaskarżoną decyzję, jednak na dokonanie autoweryfikacji ma jedynie 7 dni od dnia wniesienia odwołania. W tym terminie organ I instancji musi albo dokonać zmiany wydanej przez siebie decyzji, albo przesłać odwołanie razem z aktami sprawy do organu wyższego stopnia. Przepis art. 132 K.p.a. daje organowi I instancji uprawnienie do "samokontroli" decyzji, ale tylko w przypadku spełnienia przesłanek, określonych w § 1 i § 2 tego przepisu i pod warunkiem dochowania terminu określonego w art. 133 K.p.a. Siedmiodniowy termin określony w art. 133 K.p.a jest terminem ustawowym, po upływie którego wygasa uprawnienie organu I instancji do dokonania autoweryfikacji. Od dnia upływu terminu ustanowionego w art. 133 K.p.a. tylko i wyłącznie organ odwoławczy jest władny do rozstrzygnięcia sprawy. Wzruszenie decyzji w trybie art. 132 K.p.a. przy niedopełnieniu któregokolwiek z warunków ustanowionych w § 1 i § 2 tego przepisu, jak i przy niezachowaniu terminu ustanowionego z art. 133 K.p.a., stanowi naruszenie prawa.
Do naruszenia takiego doszło w niniejszej sprawie. Upływ terminu z art. 133 K.p.a .oznacza niemożność zmiany lub uchylenia przez organ I instancji decyzji w trybie art. 132 K.p.a.
Ponownie rozpoznając sprawę, organ zakwalifikuje żądane, w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. (Dz. U. Nr 112, poz.1198 ze zm.) o dostępie do informacji publicznej, informacje jako informację publiczną i dokona merytorycznej oceny wniosku w zakresie zaistnienia wyłączeń wymienionych w art. 5 tej ustawy.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 145 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), orzekł jak w sentencji.
O kosztach orzeczono stosownie do art. 200 w zw. z art. 205 § 1 tej ustawy.
