I SA/Wr 2148/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2014-05-05Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jadwiga Danuta Mróz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wrocław dnia 05 maja 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. S. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług za okres: stycznia, marca od kwietnia do września, listopada i grudnia 2008 r. postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
W skardze z dnia 25 października 2013 r. S. S. (dalej jako: wnioskodawca) zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Dyrektora Izby Skarbowej we W., z dnia [...], nr [....].
W uzasadnieniu wnioskodawca podniósł swoją niezwykle trudną sytuację finansową. Wskazał, że oprócz sprawy ze skargi na wskazaną wyżej decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W., zostało wydanych siedem innych ostatecznych decyzji podatkowych, w przedmiocie kontroli prawidłowości rozliczenia podatku od towarów
i usług za lata 2005-2007 oraz prawidłowości rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2005-2008 r. Łączna wysokość zobowiązań podatkowych wynikających z tych rozstrzygnięć wynosi ponad sto kilkadziesiąt tysięcy złotych.
Tymczasem wnioskodawca nie otrzymuje bieżących wpłat od swoich kontrahentów; przysługujące mu wierzytelności przekraczają 1.800.000 zł. W tej sytuacji wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z wnioskiem o odroczenie terminu płatności zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do maja 2013 r.
Dalej podał, że poza wskazaną wierzytelnością nie posiada żadnego znaczącego majątku a wszczęcie postępowań egzekucyjnych przez organy podatkowe spowoduje pozbawienie go jakichkolwiek środków na dalsze prowadzenie działalności gospodarczej. W konsekwencji wymusi to zwolnienie pracowników i ogłoszenie upadłości, co będzie stanowiło niepowetowaną stratę i trudne do odwrócenia skutki.
Prawomocnym postanowieniem z dnia 03 lutego 2014 r. referendarz sądowy odmówił przyznania wnioskodawcy prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych (w wysokości 2.000 zł), stwierdzając, że ten uchylił się od przedstawienia swojej rzeczywistej sytuacji majątkowej, deklarując jednak dochód miesięczny w kwocie ponad 20.000 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity z 2012 r., Dz. U. poz. 270, ze zm., dalej jako p.p.s.a.) wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania zaskarżonej decyzji. Zgodnie jednak z § 3 tego przepisu, sąd może wstrzymać wykonanie takiej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia stronie znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Przez sformułowanie "znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków" należy rozumieć taką sytuację, w której szkoda nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia ani nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do jej stanu pierwotnego. W szczególności trudnym do odwrócenia skutkiem będzie utrata rzeczy, która ze względu na swoje właściwości nie może być zastąpiona, bądź konieczność ogłoszenia upadłości przedsiębiorstwa połączonej z likwidacją jego majątku.
W postępowaniu o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu administracji, ciężar dowodu spoczywa zawsze na wnioskodawcy. Nie wystarczy zatem ogólny wywód strony. Jej twierdzenia powinny wyjaśniać na czym polega niebezpieczeństwo powstania kwalifikowanych skutków, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., a także znajdować potwierdzenie w dokumentach źródłowych dotyczących jej sytuacji finansowej i majątkowej. Niezałączenie do wniosku tych dokumentów nie stanowi jednak braków formalnych pisma lecz przesądza o braku podstaw do jego uwzględnienia, wobec jednoznacznej treści art. 61 § 3 w zw. z § 1 p.p.s.a.
W niniejszej sprawie wnioskodawca nie wykazał, aby jemu, lub jego rodzinie, groziło niebezpieczeństwo znacznej szkody lub wystąpienia trudnych do odwrócenia skutków.
Nie kwestionując faktu, że wysokość zobowiązania podatkowego wnioskodawcy przekracza kilkukrotnie jego wysokie, zarobki, koniecznym jest jednak wskazanie, że dysproporcja ta nie stanowi samodzielnej przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Zgodnie bowiem z ugruntowanym w orzecznictwie
i doktrynie poglądem, samo wykonanie decyzji, dotyczącej należności pieniężnych, nie jest jednoznaczne z powstaniem znacznej szkody u strony. Zwłaszcza, że w razie korzystnego dla strony rozstrzygnięcia, może ona liczyć na zwrot niezasadnie wyegzekwowanych kwot.
Nie bez znaczenia dla oceny wniosku pozostaje to, że wnioskodawca nie przedstawił, poza podaniem wysokości swoich zarobków (we wniosku o udzielenie prawa pomocy), jakiejkolwiek dokumentacji dotyczącej jego sytuacji majątkowej.
W szczególności brakuje informacji o kondycji finansowej prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, o liczbie zatrudnianych pracowników czy wysokości wszystkich zobowiązań podatkowych ciążących na skarżącym.
W konsekwencji nie jest możliwe dokonanie jakiejkolwiek oceny ewentualnych zagrożeń związanych z przystąpieniem przez organy podatkowe do egzekucji wskazanych zaległości.
Mając powyższe na uwadze, Sąd w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a. orzekł jak na wstępie.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jadwiga Danuta Mróz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wrocław dnia 05 maja 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. S. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług za okres: stycznia, marca od kwietnia do września, listopada i grudnia 2008 r. postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
W skardze z dnia 25 października 2013 r. S. S. (dalej jako: wnioskodawca) zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Dyrektora Izby Skarbowej we W., z dnia [...], nr [....].
W uzasadnieniu wnioskodawca podniósł swoją niezwykle trudną sytuację finansową. Wskazał, że oprócz sprawy ze skargi na wskazaną wyżej decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W., zostało wydanych siedem innych ostatecznych decyzji podatkowych, w przedmiocie kontroli prawidłowości rozliczenia podatku od towarów
i usług za lata 2005-2007 oraz prawidłowości rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2005-2008 r. Łączna wysokość zobowiązań podatkowych wynikających z tych rozstrzygnięć wynosi ponad sto kilkadziesiąt tysięcy złotych.
Tymczasem wnioskodawca nie otrzymuje bieżących wpłat od swoich kontrahentów; przysługujące mu wierzytelności przekraczają 1.800.000 zł. W tej sytuacji wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z wnioskiem o odroczenie terminu płatności zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do maja 2013 r.
Dalej podał, że poza wskazaną wierzytelnością nie posiada żadnego znaczącego majątku a wszczęcie postępowań egzekucyjnych przez organy podatkowe spowoduje pozbawienie go jakichkolwiek środków na dalsze prowadzenie działalności gospodarczej. W konsekwencji wymusi to zwolnienie pracowników i ogłoszenie upadłości, co będzie stanowiło niepowetowaną stratę i trudne do odwrócenia skutki.
Prawomocnym postanowieniem z dnia 03 lutego 2014 r. referendarz sądowy odmówił przyznania wnioskodawcy prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych (w wysokości 2.000 zł), stwierdzając, że ten uchylił się od przedstawienia swojej rzeczywistej sytuacji majątkowej, deklarując jednak dochód miesięczny w kwocie ponad 20.000 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity z 2012 r., Dz. U. poz. 270, ze zm., dalej jako p.p.s.a.) wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania zaskarżonej decyzji. Zgodnie jednak z § 3 tego przepisu, sąd może wstrzymać wykonanie takiej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia stronie znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Przez sformułowanie "znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków" należy rozumieć taką sytuację, w której szkoda nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia ani nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do jej stanu pierwotnego. W szczególności trudnym do odwrócenia skutkiem będzie utrata rzeczy, która ze względu na swoje właściwości nie może być zastąpiona, bądź konieczność ogłoszenia upadłości przedsiębiorstwa połączonej z likwidacją jego majątku.
W postępowaniu o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu administracji, ciężar dowodu spoczywa zawsze na wnioskodawcy. Nie wystarczy zatem ogólny wywód strony. Jej twierdzenia powinny wyjaśniać na czym polega niebezpieczeństwo powstania kwalifikowanych skutków, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., a także znajdować potwierdzenie w dokumentach źródłowych dotyczących jej sytuacji finansowej i majątkowej. Niezałączenie do wniosku tych dokumentów nie stanowi jednak braków formalnych pisma lecz przesądza o braku podstaw do jego uwzględnienia, wobec jednoznacznej treści art. 61 § 3 w zw. z § 1 p.p.s.a.
W niniejszej sprawie wnioskodawca nie wykazał, aby jemu, lub jego rodzinie, groziło niebezpieczeństwo znacznej szkody lub wystąpienia trudnych do odwrócenia skutków.
Nie kwestionując faktu, że wysokość zobowiązania podatkowego wnioskodawcy przekracza kilkukrotnie jego wysokie, zarobki, koniecznym jest jednak wskazanie, że dysproporcja ta nie stanowi samodzielnej przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Zgodnie bowiem z ugruntowanym w orzecznictwie
i doktrynie poglądem, samo wykonanie decyzji, dotyczącej należności pieniężnych, nie jest jednoznaczne z powstaniem znacznej szkody u strony. Zwłaszcza, że w razie korzystnego dla strony rozstrzygnięcia, może ona liczyć na zwrot niezasadnie wyegzekwowanych kwot.
Nie bez znaczenia dla oceny wniosku pozostaje to, że wnioskodawca nie przedstawił, poza podaniem wysokości swoich zarobków (we wniosku o udzielenie prawa pomocy), jakiejkolwiek dokumentacji dotyczącej jego sytuacji majątkowej.
W szczególności brakuje informacji o kondycji finansowej prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, o liczbie zatrudnianych pracowników czy wysokości wszystkich zobowiązań podatkowych ciążących na skarżącym.
W konsekwencji nie jest możliwe dokonanie jakiejkolwiek oceny ewentualnych zagrożeń związanych z przystąpieniem przez organy podatkowe do egzekucji wskazanych zaległości.
Mając powyższe na uwadze, Sąd w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a. orzekł jak na wstępie.
