• IV SA/Wa 107/14 - Wyrok W...
  29.03.2024

IV SA/Wa 107/14

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-04-25

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Agnieszka Wójcik /sprawozdawca/
Grzegorz Czerwiński
Jakub Linkowski /przewodniczący/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jakub Linkowski, Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Czerwiński, sędzia WSA Agnieszka Wójcik (spr.), Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi A. P., A. P. i Ł. P. na decyzję Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia zezwolenia na odstępstwa od zakazów 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej na rzecz skarżącego A. P. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2013r. Nr [...]

Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267), w związku z art. 88l ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r. poz. 145, z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania Pana A. P. oraz odwołania Pani A. P. i Pana L. P., utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki w G. Nr [...] z dnia [...] lipca 2012 r.

W uzasadnieniu organ wskazał, że pismem z dnia 22 marca 2012 r. Pan A. P. (jako właściciel działki nr [...], obręb [...], gm. U.) oraz Pan L. P. i Pani A. P. (jako właściciele działek nr [...]) wystąpili do Dyrektora RZGW w G. z wnioskiem o zwolnienie z zakazów określonych w art. 88l ust. 1 ustawy Prawo wodne dla inwestycji: zgodnej z decyzją Wójta Gminy U. o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z dnia [...] grudnia 2000 r., znak: [...], planowanych do zlokalizowania i budowy na działkach nr: [...] (wcześniejsze oznaczenie działki - [...]) i [...] (wcześniejsze oznaczenie działki - [...]) w obrębie ewidencyjnym [...], gm. U.

W piśmie z dnia 30 kwietnia 2012 r. wnioskodawcy podnieśli dodatkowo, że obszar działek nr [...], obręb [...], nigdy nie był obszarem narażonym na niebezpieczeństwo powodzi. Cały pas przylegający do [...] (odcinka ujściowego rzeki [...]) oraz do jeziora [...] jest ściśle zabudowany oprócz wnioskowanego obszaru, który był również obszarem zabudowanym przez setki lat i nigdy dotychczas nie był zalany wodą powodziową. Pismem z dnia 30 kwietnia 2012 r. Pan A. P. uzupełnił informacje dotyczące planowanych inwestycji. Następnie pismem z dnia 11 maja 2012 r. Pan A. P. (jako pełnomocnik Pani A. P. i Pana L. P.) wniósł o wyłączenie do odrębnego postępowania i odrębnego załatwienia sprawy wniosku w zakresie dot. zwolnienia z zakazów dla inwestycji polegającej na budowie parku rehabilitacyjnego na działce nr [...], obręb [...], gm. U. Przy piśmie z dnia 14 maja 2012 r. Pan A. P. dołączył do akt sprawy "Opinię dotyczącą analizy bezpośredniego zagrożenia powodzią działek Nr [...] Obręb [...], Gmina U., Powiat S., Województwo [...]", sporządzoną w maju 2012 r.

Dyrektor RZGW w G. decyzją Nr [...] z dnia [...] czerwca 2012 r., udzielił inwestorowi zwolnienia z zakazów określonych w art. 88l ust. 1 ustawy Prawo wodne na prace związane z inwestycją polegającą na budowie parku rehabilitacyjnego na działce nr [...] w obrębie ewidencyjnym [...], gm. U.

Decyzją Nr [...] z dnia [...] lipca 2012 r., organ 1. Udzielił inwestorowi zwolnienia z zakazów określonych w art. 88l ust. 1 ustawy Prawo wodne na prace związane ze zorganizowaniem parku dendrologicznego ŁĄKI ŁĘGOWE wraz z budową elementów małej architektury ogrodowo- parkowej, takiej jak dróżki spacerowe, ławki, pergole, drewniane altany wypoczynkowe w północno-wschodniej części działki nr [...], położonej na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią.

2. Odmówił inwestorowi zwolnienia z zakazów określonych w art. 88l ust. 1 ustawy Prawo wodne na realizację części prac związanych z planowaną inwestycją, obejmujących:

- budowę domu letniskowego na działce nr [...];

- budowę domu letniskowego oraz budowę budynku toalet publicznych na działce

nr [...];

- budowę domu letniskowego, obiektu wczasowo-wypoczynkowego, pawilonu wystawienniczego na działce nr [...];

planowanych na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią.

Od powyższej decyzji w ustawowym terminie odwołania wnieśli Pan A.

P. oraz Pani A. P. i Pan L. P. Pismami z dnia 25 września 2012 r. skarżący doprecyzowali swoje odwołania oraz dołączyli do akt sprawy dodatkowe materiały (operat szacunkowy rynkowej wartości nieruchomości oraz mapę z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru położonego w obrębie geodezyjnym [...] w gminie U.).

Pan A. P. w swym odwołaniu wskazał m.in. na nierówne traktowanie stron, podnosząc, iż w sąsiedztwie planowanej inwestycji znajdują się zabudowania w tym oczyszczalnia ścieków. Podniósł, że jedynym dokumentem, na który powołuje się RZGW jest opracowanie IMiGW z 2002-2004 r. pt. "Wyznaczenie granic bezpośredniego zagrożenia powodzią w celu uzasadnionego odtworzenia terenów zalewowych". Dokument ten w jego ocenie nie może być uznany za obowiązujący akt prawny, gdyż jest to błędnie sporządzona i nieaktualna opinia.

Pani A. P. i Pan L. P. w odwołaniu podnieśli takie same zarzuty, jakie podniósł Pan A. P., ale odnoszące się do działek, których są właścicielami (nr [...]). Ponadto wskazali, że ich działki znajdują się w centrum m. R. Wokół działek wnioskodawców - od północy, wschodu i południa powstały inwestycje, natomiast od zachodu ciągnie się zwarta zabudowa mieszkaniowa.

W trakcie postępowania odwoławczego, Pan A. P. przy piśmie z dnia 24 czerwca 2013 r. przesłał dodatkowo do tut. organu dokumenty i wyjaśnienia.

Ponadto w piśmie z dnia 5 sierpnia 2013 r. Pan A. P. podtrzymał swoje wcześniejsze żądania dopuszczenia wszystkich uprzednio zgłaszanych przez niego dowodów, oraz wniósł o dopuszczenie jako dowodu w sprawie:

1. dokumentacji fotograficznej obejmującej 12 zdjęć, wykonanych z terenu działek objętych postępowaniem, a oznaczonych nr [...] w m. R., na okoliczność ścisłej zabudowy terenu działek sąsiednich zabudową typu przemysłowego, hotelowo-pensjonatowego i mieszkalnego,

2. zażądał przeprowadzenia dowodu z oględzin terenu działek nr [...] w m. R., na okoliczność wyeliminowania wzajemnie wykluczających się rozstrzygnięć, zawartych w dokumentach urzędowych RZGW w G., a mianowicie zaskarżonej decyzji oraz opinii Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej, Nadzoru Wodnego w S.,

3. dopuszczenie jako dowodu w sprawie dokumentacji dotyczącej rozbudowy widocznej na zdjęciu oczyszczalni ścieków, prowadzonej w latach 2011 do nadal,

4. dopuszczenie jako dowodu w sprawie pozwolenia na budowę nr [...] z dnia [...] listopada 2010 r. wydanego przez Starostę Powiatowego w S. na budowę stacji transformatorowej budynkowej oraz linii energetycznych na okoliczność nierównego traktowania podmiotów,

5. zażądał przeprowadzenia postępowania dowodowego w celu ustalenia daty zabudowy oraz wyjaśnienia podstaw prawnych stanowiska RZGW w G., a dotyczących dwóch inwestycji budowy masztów telefonii komórkowej, na okoliczność nierównego traktowania podmiotów przez RZGW,

6. zażądał przeprowadzenia dowodu z dokumentów będących w posiadaniu RZGW w G., a dotyczących pozytywnego zaopiniowania przez RZGW projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w latach 2011 do nadal, dla działki nr [...], własność Gmina U. na zabudowę obiektami sportowymi (w tym halą sportową), która to działka bezpośrednio sąsiaduje z działkami nr [...] w m. R., w celu wyjaśnienia nierównego i niesprawiedliwego traktowania odwołujących się.

Organ odwoławczy, po przeanalizowaniu akt rozpatrywanej sprawy stwierdził, że Dyrektor RZGW w G. w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazał, iż przedmiotowe zamierzenie inwestycyjne planowane jest na działkach nr [...] w obrębie ewidencyjnym [...], gmina U., które zgodnie z opracowaniem pt. "Wyznaczanie granic bezpośredniego zagrożenia powodzią w celu uzasadnionego odtworzenia terenów zalewowych" dla rzeki [...], stanowiącym element studium ochrony przeciwpowodziowej, znajdują się w zasięgu zalewu wodą o prawdopodobieństwie wystąpienia raz na 100 lat. Działki te znajdują się na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią, na którym - zgodnie z art. 88l ust. 1 i art. 40 ust. 1 pkt 3 Prawa wodnego -obowiązują zakazy. W świetle art. 14 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r. Nr 32, poz. 159), studium ochrony przeciwpowodziowej, sporządzone przez właściwego dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej, zachowuje ważność do dnia sporządzenia map zagrożenia powodziowego.

Organ I instancji stwierdził, że prace objęte przedmiotowym zamierzeniem inwestycyjnym mieszczą się w zakresie czynności objętych zakazami, określonymi jedynie w art. 88l ust. 1 Prawa wodnego i z tego względu inwestycja, stosownie do art. 881 ust. 2 ustawy Prawo wodne, wymaga uzyskania decyzji zwalniającej dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej. Po przeanalizowaniu materiału dowodowego, organ udzielił zwolnienia na prace związane z tą częścią zamierzenia inwestycyjnego, która polega na zorganizowaniu parku dendrologicznego wraz z budową elementów małej architektury ogrodowo-parkowej, planowanego na części działki nr [...]. Jednocześnie organ odmówił zwolnienia na wykonanie prac na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią związanych z tą częścią zamierzenia inwestycyjnego, która polega na wprowadzeniu nowej zabudowy kubaturowej.

Organ odwoławczy, po przeanalizowaniu materiału dowodowego, zgadza się z merytorycznym uzasadnieniem zaskarżonej decyzji. Zgodnie ze sporządzonym przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej, na zlecenie Dyrektora RZGW w G., opracowaniem pn. "Wyznaczanie granic bezpośredniego zagrożenia powodzią w celu uzasadnionego odtworzenia terenów zalewowych" dla rzeki [...] - działki nr [...] obręb [...] znajdują się w zasięgu wód powodziowych. Z powyższego opracowania wynika, że rzędna wody Q1% (o prawdopodobieństwie wystąpienia raz na 100 lat) w przekroju analizowanego terenu wynosi 1,35 m n.p.m., zaś rzędna wody Q 10% (o prawdopodobieństwie wystąpienia raz na 10 lat) wynosi 0,98 m n.p.m.

Z załączonych do wniosku map do celów projektowych, obejmujących teren inwestycji, wynika, że rzędne terenu działek wynoszą od 0,4 do 1,0 m n.p.m. Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych Województwa [...] w G. w piśmie z dnia [...] maja 2012 r., znak: [...], poinformował, że działki nr [...], leżące w obrębie geodezyjnym [...], na terenie gminy U., znajdują się w polderze [...], chronionym kompleksem wałów służących do ochrony terenów rolniczych przed wodą o prawdopodobieństwie wystąpienia raz na 10 lat, ale jednocześnie zaznaczył, że stan wałów jest nieodpowiedni i wymagają one kompleksowej przebudowy. W tym miejscu należy zauważyć, że istniejące w rejonie inwestycji wały przeciwpowodziowe, chronią jedynie tereny rolnicze przed wodą Qlo%, a nie tereny zurbanizowane przed wodą Q1%, co oznacza, że w przypadku wystąpienia wody Q1%, woda przeleje się przez koronę wału i zaleje znajdujące się za nim działki. Realizacja planowanej inwestycji na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią, polegająca na budowie domów letniskowych, obiektu wczasowo- wypoczynkowego, pawilonu wystawienniczego, a także budynku toalet publicznych, wiąże się ze wzrostem zagrożenia powodziowego oraz wymusza dodatkową ochronę tego terenu. Położenie przedmiotowych działek przeznaczonych pod planowaną inwestycję w sąsiedztwie rzeki [...], ze względu na przejście wód powodziowych występujących z prawdopodobieństwem przewyższenia raz na 100 lat, jest niekorzystne. Z analizy rzędnych terenu ww. działek i rzędnych zwierciadła wody Q1% wynika, że głębokość zalewu wodą może osiągnąć ok. 1,0 m.

Dodatkowo organ I instancji podkreślił, że przyjęte w opracowaniu "Wyznaczanie granic bezpośredniego zagrożenia powodzią w celu uzasadnionego odtworzenia terenów zalewowych" dla rzeki [...] rzędne wody powodziowej nie uwzględniają falowania sztormowego (przewyższenia nadchodzącej fali). Wobec tego przedstawiona głębokość zalewu wodą w rzeczywistości może być wyższa.

W konsekwencji, uwzględniając również wpływ morza, może nastąpić zniszczenie planowanych do wykonania budynków. Niesione przez wodę elementy zniszczonych budowli mogą powodować niszczenie obiektów budowlanych położonych poniżej. Lokalizacja budynków na trasie przepływu wód powodziowych wpływa na podpiętrzenie wód oraz zwiększenie naporu wody na obiekty napotykane na swojej drodze. Mając zatem na uwadze możliwe głębokości zalewu nie należy dopuszczać do lokalizacji nowych budowli, gdyż może to spowodować dodatkowe niebezpieczeństwo dla zdrowia i mienia nie tylko inwestorów i wczasowiczów przebywających w obiekcie wczasowo-wypoczynkowym i domach letniskowych, ale i mieszkańców okolicznych terenów.

Zwiększenie liczby osób przebywających (także czasowo) na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią powoduje wzrost kosztów reagowania podczas powodzi, gdyż przy ewakuacji należy zapewnić dodatkowe zasoby w postaci sprzętu ratowniczego oraz osób, które mogą udzielić pomocy. W takiej sytuacji również pracownicy służb ratowniczych narażeni są na niebezpieczeństwo. Należy liczyć się także z potrzebą zabezpieczenia większych kwot na odszkodowania z powodu zwiększenia wartości mienia. Wzrost liczby osób przebywających na terenach zalewowych powoduje wzrost kosztów ochrony przed powodzią. Osoby przebywające na tym terenie w celach turystycznych mogłyby, nie będąc tego faktu świadome, zostać narażone na ryzyko utraty zdrowia, życia lub mienia.

Odnosząc się do zarzutów podniesionych przez inwestorów należy wyjaśnić, że przedmiotem niniejszego postępowania nie jest uzgodnienie zmiany mpzp, a zatem

kwestia ta nie mogła być analizowana w tym postępowaniu. Nie można zgodzić się ze stwierdzeniem, że zaskarżona decyzja dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną. Decyzja Wójta Gminy U. o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z dnia [...] grudnia 2000 r., na którą powołują się skarżący, nie zwalnia ich bowiem z zakazów określonych w art. 88l ust. 1 Prawa wodnego. Ponadto podkreślenia wymaga, że decyzja Wójta o warunkach zabudowy została wydana w czasie, kiedy nie obowiązywało studium ochrony przeciwpowodziowej. Opracowanie pn. "Wyznaczanie granic bezpośredniego zagrożenia powodzią w celu uzasadnionego odtworzenia terenów zalewowych" dla rzeki [...], będące elementem studium ochrony przeciwpowodziowej, zostało sporządzone na podstawie art. 79 ust. 2 Prawa wodnego. W kwestii, iż organ wydał zezwolenia na realizację inwestycji (takich jak np. rozbudowa oczyszczalni ścieków, budowa stacji transformatorowej oraz linii energetycznych) w pobliżu nieruchomości objętych wnioskiem o zwolnienie z zakazów należy zauważyć, że było to przedmiotem odrębnych postępowań administracyjnych, niemających związku z niniejszym postępowaniem. Każdą sprawę organ administracji publicznej zobowiązany jest rozpatrywać indywidualnie i niezależnie od rozstrzygnięcia wydanego w innej sprawie. Prowadząc postępowanie administracyjne należy przeanalizować całość zebranego materiału dowodowego i ocenić go w oparciu o znany organowi stan faktyczny i prawny obowiązujący w dniu wydania danego rozstrzygnięcia. Ponadto obiekty takie jak oczyszczalnia ścieków, czy linia energetyczna i stacja transformatorowa są niezbędnymi inwestycjami i służą mieszkańcom tej miejscowości. W odniesieniu natomiast do zarzutu Pana A. P., że decyzja została wydana na rzecz osób nieuprawnionych (A. P. i L. P.) należy zauważyć, że zgodnie z art. 88l ust. 5 Prawa wodnego, stroną postępowania o wydanie decyzji, o której mowa w art. 88l ust. 2, jest wnioskodawca, właściciel wody i właściciel wału przeciwpowodziowego. W przedmiotowym postępowaniu, Pan A. P. (jako właściciel działki nr [...]) oraz Pani A. P. i Pan L. P. (jako właściciele działek nr [...]) wnieśli do organu jeden wniosek o zwolnienie z zakazów określonych w art. 881 ust. 1 Prawa wodnego (podpisany przez ww. osoby), a zatem każdy z wnioskodawców jest stroną tego postępowania.

Nieuzasadniony jest również zarzut Pana A. P., że organ uniemożliwił wnioskodawcy zapoznanie się z aktami sprawy przed wydaniem decyzji. Dyrektor RZGW w G. pismem z dnia 16 czerwca 2012 r. zawiadomił strony o możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym. Z akt sprawy wynika, że w dniu 3 lipca 2012 r. do Pana A. P. zostały przefaksowane stanowiska: IMiGW (pismo z dnia 30 maja 2012 r.) oraz ZMiUW (pismo z dnia 28 maja 2012 r.), do których skarżący ustosunkował się w piśmie z dnia 10 lipca 2012 r.

Pan A. P. przy piśmie z dnia 5 sierpnia 2013 r. dołączył do akt sprawy dokumentację fotograficzną, jednakże organ II instancji odmawia uznania jej wiarygodności i mocy dowodowej. Wynika to z tego, że zdjęcia są niewyraźne, a ponadto nie można ponad wszelką wątpliwość ustalić, jakie obiekty i teren przedstawiają.

Odnosząc się do zarzutu i żądania Pana A. P., które dotyczy dwóch "wzajemnie wykluczających się rozstrzygnięć, zawartych w dokumentach urzędowych RZGW w G., a mianowicie zaskarżonej decyzji oraz opinii Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej, Nadzoru Wodnego w S." należy wyjaśnić, że pismo RZGW w G. Nadzoru Wodnego w S. z dnia [...] marca 2012 r., znak: [...], znajdujące się w aktach sprawy, jest korespondencją wewnętrzną RZGW (zostało skierowane do RZGW w G., ul. [...]) i nie jest "rozstrzygnięciem". Stanowisko organu I instancji dotyczące przedmiotowej sprawy zostało wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Skargę na powyższą decyzję wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Pan A. P., A. P. i L. P. zarzucając jej naruszenie prawa materialnego i procesowego, sprzeczność z prawem miejscowym obowiązującym dla miejsca posadowienia inwestycji, przyjęcie błędnej podstawy prawnej, celowo błędnie ustalony stan faktyczny, dokonany poprzez selektywny dobór materiału dowodowego, pozbawienie skarżących praw strony postępowania oraz nadmierną przewlekłość postępowania, tj. o naruszenie przepisów artykułów: 7, 8, 9, 10, 61 §1, 75 §1, 77§ 1, 78 §1 i 85 §1, 80, 81, 106, 107 §3, 145 §1 pkt.1, 4,5, 7, 156 §1 pkt.2,3,7 k.p.a. art. 35 ust. 4, 32 ust.4 ustawy Prawo budowlane, polegające na:

• naruszeniu art. 77 §1. k.p.a., poprzez nie wykonanie obowiązku zebrania w sposób wyczerpujący i rozpatrzenia całego materiału dowodowego. KZGW odstąpił od zbadania zapisów ksiąg wieczystych działki nr [...] obręb [...] Gmina U. i działek nr [...] obręb [...]. KZGW nie odniósł się do żądania skarżących zbadania wydanych pozwoleń na budowę na działkach sąsiednich - posiadających ten sam status terenów zalewowych, jak działki skarżących - na które to jednak inwestycje KZGW wyraził zgodę, podczas gdy skarżącym zgody odmawia. Realizowane inwestycje podlegające zbadaniu - na zasadzie równości wobec prawa to:

- budowa oczyszczalni ścieków

- budowa masztu telefonii cyfrowych na dz. [...] w m. R.

- budowa masztu telefonii cyfrowych na dz. [...] w m. R.

- budowa masztu telefonii cyfrowych na dz. [...] w m. R.

- budowa sieci energetycznej i stacji transformatorowej na ulicy [...], wzdłuż granicy z działkami skarżącego, a objętymi pozwoleniami na budowę nr [...],

• Naruszenie art. 80§1 k.p.a., a to poprzez dokonanie oceny okoliczności faktycznych nie na podstawie całokształtu materiału dowodowego lecz na podstawie wyselekcjonowanych i dobranych dowodów, przemawiających za stanowiskiem organu.

• Naruszenie art. 81 k.p.a., a to poprzez uznanie okoliczności faktycznych za udowodnione, pomimo, iż strony nie miały możności wypowiedzenia się, co do przeprowadzonych dowodów.

• Naruszenie art. 78§ 1 w zw. z art. 85 §1. k.p.a., a to poprzez nie wykonanie żądania skarżącego dotyczącego przeprowadzenia dowodu z oględzin, który to dowód stanowi o okoliczności mającej podstawowe znaczenie dla sprawy.

• Naruszenie art. 7 k.p.a., a to poprzez uchylenie się przez organ od wykonania żądanych przez stronę czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i słusznego interesu skarżącego.

• Naruszenie zasad ogólnych kodeksu postępowania administracyjnego, wyrażone w art. 8, 9, 10, a to poprzez prowadzenie przez KZGW postępowania w sposób niejawny, manipulowanie materiałem dowodowym, nieuzasadnione odmawianie mocy dowodowej dowodom zgłaszanym przez skarżących, nie uwzględnianie wniosków dowodowych, nie odniesieniu się do opinii biegłych w zakresie hydrologii- niekorzystnych dla organu, orzekanie wbrew rozstrzygnięciom innych organów, przez co prowadzone postępowanie rażąco osłabia zaufanie obywateli do organów państwa, a także ugruntowuje wśród obywateli przekonanie, że organ administracji publicznej, w trakcie prowadzonego przez siebie postępowania nie czuje się związany obowiązującym prawem i forsuje pogląd, że przy rozstrzyganiu sprawy decyduje urzędnik, a nie prawo.

• Naruszenie art. 107 § 3 k.p.a., a to poprzez nie wskazanie w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów na których się oparł oraz przyczyn z powodu których organ odmówił wiarygodności i mocy dowodowej wszystkim dowodom przemawiającym przeciwko zaskarżonej decyzji, które to dowody organ po prostu w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji pominął.

W odniesieniu do uzasadnienia zaskarżonej decyzji - organ błędnie przyjął, iż oparcie rozstrzygnięcia na art. 88 I ustawy Prawo wodne podczas gdy w odniesieniu do przedmiotowej sprawy decyzja zwalniająca jest zbędna, albowiem w odniesieniu do terenów zurbanizowanych zabezpieczenie przed powodzią realizuje się wyłącznie poprzez wprowadzenie stosownych zapisów do planów zagospodarowania przestrzennego, o czym stanowi art. 88g ust. 3 pkt.6 i art. 88k pkt. 1 ustawy Prawo wodne.

• Naruszenie art. 61 § 1 k.p.a., a to poprzez wydanie jednej decyzji w odniesieniu do skarżących: A. P., L. P., A. P., pomimo, iż postępowanie administracyjne nie zostało formalnie wszczęte aktem administracyjnym, w odniesieniu każdego ze skarżących, a okoliczności faktyczne nie uzasadniają połączenia wniosków, a skarżący sprzeciwiają się połączeniu postępowania.

• Naruszenie art. 75 § 1 k.p.a., a to poprzez nieuzasadnioną odmowę uznania mocy dowodowej dokumentacji fotograficznej terenu objętego toczonym postępowaniem i terenów sąsiednich, oraz nie przeprowadzenie dowodu z oględzin bez wskazania przyczyny odmowy przeprowadzenia oględzin.

Skarżący wskazują, że zachodzą następujące przesłanki wznowienia postępowania

• wypływające z art. 145 §1 pkt. 1, 4, 5, 7 k.p.a., a to poprzez:

- dowody na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne okazały się faktyczne i zmanipulowane,

- KZGW pozbawił stronę możliwości zapoznania się z dowodami i aktami sprawy, nie przeprowadził wnioskowanego dowodu z wizji oraz nie wskazał przyczyn odmowy, nie powiadomił skarżących o odmowie mocy dowodowej przekazanej przez skarżących dokumentacji fotograficznej,

- wyszły na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne i nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, których KZGW nie ujawnił w treści decyzji, ale w wydaniu których uczestniczył, a to wyłożony został projekt zagospodarowania przestrzennego miejscowości R., zawierający pozytywnie zaopiniowaną przez organ (KZGW) możliwość realizacji na działkach skarżących tych właśnie inwestycji, które objęte są zawisłą skargą.

• Skarżący wskazują także, że zachodzą następujące przesłanki uzasadniające wniosek, złożony w trybie art. 156 §1 pkt. 2, 3, 7 k.p.a. o stwierdzenie nieważności decyzji wznowienia postępowania z uwagi, iż zaskarżona decyzja wydana została na błędnej podstawie prawnej, przy równoczesnym uznaniu przez organ, iż teren objęty wnioskiem stanowi obszar bezpośredniego zagrożenia powodzią, której to okoliczności zaprzecza Dyrektor IMGW w G. - działający jako organ ustawowo uprawniony do określania granic takich terenów, wskazujący jednocześnie, że na dzień wydania decyzji map zagrożenia powodziowego ani innych dokumentów ustawowo wymaganych - nie ma.

- Zaskarżona decyzja dotyczy sprawy: posiadanego przez skarżących prawa do zabudowy działek nr [...] - wynikającego z poprzedzającej decyzji ostatecznej o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z 2000 roku, wcześniej obowiązujących panów miejscowych oraz z uzgodnionego przez RZGW projektu planu miejscowego m. R., wyłożonego do publicznego wglądu [...].11.2013 roku, w odniesieniu do których to praw zaskarżona decyzja stoi w opozycji poprzez wydanie zakazu zabudowy terenu działek skarżących.

- Zaskarżona decyzja zawiera wadę, powodująca jej nieważność z mocy prawa, albowiem rozstrzyga materie sprawy, tj. posiadanie prawa do zabudowy terenu w sposób odmienny od innych - wcześniejszych rozstrzygnięć prawnych, z której to sytuacji wynika, że po jej hipotetycznym, wprowadzeniu do obiegu prawnego, funkcjonować będą rozstrzygnięcia wzajemnie wykluczające się; zaskarżona decyzja podważa bowiem ustalenia mpzp (uzgodnione przez tenże sam organ ) w odniesieniu do działek skarżących.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Pismem z dnia 11.02.2014 r. Skarżący wnieśli pismo procesowe wskazując, iż strona przeciwna przedstawiła zarówno w trakcie postępowania administracyjnego, jak i powołanej odpowiedzi na skargę, nieprawdziwe okoliczności co do rozstrzygnięcia, że działki oznaczone numerami [...] obręb [...], gm. U. (objęte zaskarżoną decyzją) znajdują się na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone między innymi art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U Nr 153, poz. 1269) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 2012, poz. 270 ze zm. zwanej w dalszej części p.p.s.a.), sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, tj. kontroli zgodności zaskarżonego aktu z przepisami postępowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i wykładni norm prawa materialnego.

Rozpoznając przedmiotową sprawę Sad uznał, ze skarga jest zasadna.

Przedmiotem kontroli Sądu w niniejszym postępowaniu jest decyzja Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej wydana w oparciu o art. 88l ust. 2 Prawa wodnego. Zgodnie z art. 88l ust. 1 tej ustawy, na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią zabrania się wykonywania robót oraz czynności utrudniających ochronę przed powodzią lub zwiększających zagrożenie powodziowe, w tym wykonywania urządzeń wodnych, budowy innych obiektów budowlanych oraz zmiany ukształtowania terenu. Stosownie zaś do art. 88l ust. 2 dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, jeżeli nie utrudni to ochrony przed powodzią może, w drodze decyzji, na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią, zwolnić od zakazów określonych w ust. 1.

Celem postępowania administracyjnego w sprawie zwolnienia od zakazów jest zatem merytoryczna weryfikacja przesłanki wskazanej w ust. 2, jaką jest nieutrudnienie ochrony przed powodzią. Zgodnie z Dyrektywą 2007/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim (tzw. Dyrektywą Powodziową) ochrona przed powodzią polega na zarządzaniu ryzykiem powodziowym. Celem zarządzania ryzykiem powodziowym, w myśl art. 9 ust. 1 pkt1 b ustawy Prawo wodne, jest ograniczenie potencjalnych negatywnych skutków powodzi dla życia i zdrowia ludzi, środowiska, dziedzictwa kulturowego oraz działalności gospodarczej.

Analiza akt sprawy wskazuje, iż przedmiotowe rozstrzygnięcie zapadło wobec uznania przez orzekające w sprawie organy, iż przedmiotowe zamierzenie inwestycyjne planowane jest na działkach nr [...] w obrębie ewidencyjnym R[...], gmina U., które zgodnie z opracowaniem pt. "Wyznaczanie granic bezpośredniego zagrożenia powodzią w celu uzasadnionego odtworzenia terenów zalewowych" dla rzeki [...], stanowiącym element studium ochrony przeciwpowodziowej, znajdują się w zasięgu zalewu wodą o prawdopodobieństwie wystąpienia raz na 100 lat. Działki te w ocenie organów znajdują się na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią, na którym - zgodnie z art. 88l ust. 1 i art. 40 ust. 1 pkt 3 Prawa wodnego -obowiązują zakazy. W świetle zaś art. 14 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r. Nr 32, poz. 159), studium ochrony przeciwpowodziowej, sporządzone przez właściwego dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej, zachowuje ważność do dnia sporządzenia map zagrożenia powodziowego.

W toku postępowania skarżący wielokrotnie kwestionowali powyższe ustalenie, na dowód czego dołączyli do akt sprawy stosowne opinie biegłych, jak również powoływali się na m.in. wewnętrzne pismo Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. z dnia [...] marca 2012r. z którego wynika, iż sytuacja działek skarżących jest analogiczna jak w przypadku działki pod [...] w m. L., i w sytuacji planowanego podwyższenia wałów nie widzi przeciwwskazań do wydania pozytywnej decyzji zezwalającej z nałożeniem stosownych obowiązków. Wskazywali także na dokumentację z postępowania planistycznego. Powoływali się na realizowane lub zrealizowane już w bezpośrednim sąsiedztwie ich działek inwestycje, w tym m.in. budowę oczyszczalni, która w ich ocenie w przypadku wystąpienia powodzi stanowi realne źródło zagrożenia epidemiologicznego.

W ocenie Sądu również analiza akt sprawy wskazuje, iż w toku postępowania organ I instancji zwracał się do m.in Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej w G. oraz Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych (pisma z dnia 18 maja 2012r.) o przedstawienie jednoznacznych informacji w zakresie zagrożenia powodziowego dla planowanej przez skarżących inwestycji. W odpowiedzi na powyższe pisma Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych wskazał, iż działki skarżących znajdują się w strefie potencjalnego zagrożenia powodziowego, odwadnianym przez [...]. Strefa ta chroniona jest kompleksem wałów służących do ochrony terenów rolniczych przed wodą H= 10%. Wały wymagają przebudowy ( z pisma Generalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. z dnia [...] marca 2012r. wynika, że wał ma być remontowany od 2012r. tj. podwyższany i poszerzany na odcinku 466 m do rzędnej

1,6 m n.p.m.). Z kolei Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej w piśmie z dnia [...] maja 2012r. wskazał m.in., cyt. " .. że szczegółowa ocena wpływu inwestycji na ochronę przed powodzią będzie możliwa po wykonaniu map zagrożenia i map ryzyka powodziowego. Mapy te będą wykonane w ramach projektu ISOK (Informatyczny System Osłony Kraju), z wykorzystaniem numerycznego modelu terenu i z uwzględnieniem aktualnego stanu zagospodarowania terenu, co pozwoli na szczegółowe wyznaczenie obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią." Ponadto organ wskazał, że do końca 2012r. spodziewa się przygotować stosowne mapy dla analizowanego obszaru.

W ocenie Sądu w świetle przedstawionych powyżej stanowisk organów do których zwrócił się organ I instancji, jak również mając na uwadze zarzuty i stanowisko skarżących, w niniejszej sprawie w celu rzetelnego jej rozpoznania należy ustalić poza w sposób nie budzący wątpliwości, czy działki objęte inwestycją znajdują się w obszarze bezpośredniego zagrożenia powodzią. Ustalenie to mogło być zaś dokonane jedynie w oparciu o analizę aktualnych map zagrożenia i map ryzyka powodziowego. W sytuacji zatem, gdy tak jak w niniejszej sprawie stan sprawy budził wątpliwości, zaś jego rozstrzygnięcie mogło być rzetelnie dokonane jedynie w oparciu o w/w mapy, mając na uwadze datę orzekania przez organ odwoławczy, uznać należy iż powinien on był przed wydaniem rozstrzygnięcia zwrócić się ponownie do Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej w G., w celu wskazania w oparciu o aktualne mapy oceny wpływu inwestycji na ochronę przed powodzią.

Jak wywodzą skarżący, dla spornego obszaru stosowne mapy zostały już wykonane i opublikowane (prawdopodobnie w grudniu 2013r) i w świetle posiadanych przez nich informacji należące do nich działki znajdują się poza obszarem zagrożenia powodzią.

Brak powyższych ustaleń, w ocenie Sądu świadczy o nieprzeprowadzeniu w sprawie rzetelnego postępowania, co uzasadnia zarzut naruszenia przez organ odwoławczy art. 7, 8, 15, 77§ 1, 80 i 107 §3 k.p.a w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, co uzasadniało konieczność uchylenia zaskarżonej decyzji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit c) oraz wstrzymania jej wykonania w oparciu o art. 152 p.p.s.a. Orzeczenie o zwrocie skarżącemu kosztów postępowania sądowego wydano zgodnie z art. 200 w/w ustawy.

Rozpoznając ponowie sprawę organ dokona ocena wpływu inwestycji na ochronę przed powodzią w oparciu o aktualnie sporządzone mapy zagrożenia i mapy ryzyka powodziowego.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...