• III SA/Wa 307/14 - Postan...
  28.03.2024

III SA/Wa 307/14

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-04-23

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Dariusz Kurkiewicz /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B.P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika w sprawie ze skargi B. P. na zmianę interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia: odmówić Skarżącej przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika.

Uzasadnienie

We wniosku złożonym na urzędowym formularzu PPF B. P. (zwana dalej: "Skarżącą") zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego. Uzasadniając przedmiotowy wniosek Skarżąca wskazała, że jest właścicielką mieszkania o powierzchni 24,40 m², na zakup którego zaciągnęła kredyt hipoteczny, zaś miesięczna rata spłaty kredytu wynosi 117,88 USD. Ponadto Skarżąca spłaca: kartę kredytową z minimalną ratą w wysokości około 900 zł, pożyczkę pieniężną zaciągniętą w [...], zaległości podatkowe rozłożone na raty w kwocie 1.100 zł miesięcznie, kredyt ratalny w kwocie 349 zł miesięcznie, oraz należności z tytułu umów telekomunikacyjnych w wysokości 118,90 zł. Pozostałe wydatki Skarżącej to: czynsz, który miesięcznie wynosi 281,34 zł, energia elektryczna – 121,70 zł, gaz – 10,36 zł, leczenie – 900 zł miesięcznie oraz jednorazowo leczenie [...] – 2.258,67 zł. Skarżąca wskazała, iż jej miesięczne wydatki wynoszą 5.112 zł, zaś wynagrodzenie za pracę – 3.322 zł przy czym Skarżąca otrzymuje również premię kwartalną w kwocie 2.821 zł. Skarżąca oświadczyła, że nie jest w stanie pokryć kosztów postępowania sądowego oraz pomocy prawnej, bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym siebie. Z oświadczeń Skarżącej wynika, że prowadzi ona samodzielnie gospodarstwo domowe, nie posiada oszczędności, ani przedmiotów wartościowych.

W odpowiedzi na wezwanie do nadesłania dodatkowych dokumentów i złożenia oświadczeń dotyczących sytuacji finansowej, Skarżąca przedłożyła informację PIT-11 za 2013 r. oraz wyciągi bankowe. Skarżąca wyjaśniła też, że ponosi znaczne wydatki na swoje leczenie oraz jedzenie, gdyż z uwagi na [...] musi się zdrowo odżywiać. Natomiast z uwagi na [...] musi kupować drogie środki higieny osobistej i gospodarczej.

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia 21 marca 2014 r. odmówił Skarżącej przyznania prawa pomocy we wnioskowanym przez nią zakresie.

W piśmie z dnia 31 marca 2014 r. stanowiącym sprzeciw od ww. orzeczenia referendarza sądowego Skarżąca wniosła o jego zmianę oraz przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. W uzasadnieniu przedmiotowego sprzeciwu Skarżąca wskazała, iż nie zgadza się ze stanowiskiem referendarza sądowego zgodnie z którym Skarżąca nie wykazała aby nie była w stanie ponieść kosztów ustanowienia dla niej pełnomocnika bez uszczerbku w jej koniecznym utrzymaniu. Skarżąca wskazała, iż wysokość bieżących dochodów nie jest miernikiem jej sytuacji finansowej, gdyż wpływa na nią również wysokość jej wydatków, które w praktyce mogą pochłaniać całe jej dochody, przez co nie jest ona w stanie wygospodarować żadnych oszczędności. Ponadto Skarżąca zwróciła uwagę na fakt, iż jej stan zdrowia wymaga zakupu specjalnej jakości kosmetyków oraz środków chemii gospodarczej, gdyż jest [...] i z tego względu nie może używać tańszych środków, które uczulają co w konsekwencji pociąga następnie wydatki na leczenie. W tej sytuacji zdaniem Skarżącej nie można uznać za wydatek zbytkowy jednorazowego zakupu takich środków na cały rok. W tym stanie rzeczy w ocenie Skarżącej odmowa przyznania jej prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika z urzędu, pozbawia ją faktycznie zagwarantowanego w Konstytucji prawa do sądowego dochodzenia jej praw.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Wniosek Skarżącej nie zasługuje na uwzględnienie.

Skarżąca wniosła w niniejszej sprawie o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika z urzędu, tj. w zakresie całkowitym.

Przepis art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) – zwanej dalej: "p.p.s.a.", stanowi, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.

Instytucja prawa pomocy, nazywana "prawem ubogich", daje Sądowi kompetencję, w uzasadnionych przypadkach, do zadecydowania o pokryciu kosztów postępowania sądowego, w tym ustanowienia pełnomocnika, z budżetu Sądu, czyli w konsekwencji przez innych podatników. W ocenie Sądu, Skarżąca nie wykazała w niniejszej sprawie, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Skarżąca uzyskuje bowiem stałe dochody ze stosunku pracy w wysokości 4.262 zł (netto) miesięcznie. Wprawdzie jednocześnie Skarżąca spłaca bardzo liczne zobowiązania (pożyczki i kredyty), które pochłaniają niemal całe jej wynagrodzenie, ale okoliczność ta nie może przemawiać za pozytywnym rozpoznaniem jej wniosku. Trzeba mieć bowiem na uwadze, że wbrew twierdzeniom Skarżącej, jej skomplikowana sytuacja finansowa, nie jest tylko i wyłącznie związana z koniecznością zaciągania pożyczek na kosztowne leczenie jej licznych schorzeń, których konieczności ponoszenia Sąd w żadnym razie nie neguje. Z nadesłanych przez Skarżącą dokumentów źródłowych wynika jednak, że mimo trudnej sytuacji finansowej, na którą się powołuje, Skarżąca w żaden sposób nie ogranicza innych, nie będących podstawowymi, wydatków. Należy bowiem zauważyć w tym miejscu, iż w dniu 18 lipca 2013 r. Skarżąca przesłała zaliczkę w kwocie 1.000 zł na 14-dniowy pobyt w Hotelu [...] w J.. Ponadto w dniu 24 sierpnia 2013 r. Skarżąca kupiła na raty tablet o wartości 1.440 zł, zaś w dniu 28 września 2013 r. zakupiła stół z [...] o wartości 3.990 zł.

Instytucja prawa pomocy ma charakter wyjątkowy, co oznacza, że może być stosowana tylko w przypadku osób charakteryzujących się trudną sytuacją materialną, do których zalicza się bezrobotnych lub osoby pozbawione środków do życia bądź osoby, których środki są ograniczone i pozwalają na zaspokojenie tylko niezbędnych potrzeb egzystencjalnych (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 października 2005 r., sygn. akt I GZ 107/05, niepubl.). Z kolei przez uszczerbek w utrzymaniu koniecznym siebie i rodziny należy rozumieć zachwianie sytuacji materialnej i bytowej strony w taki sposób, iż nie jest ona w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 marca 2005 r., sygn. akt FZ 794/04, niepubl.). Ponadto, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 10 maja 2005 r., sygn. akt II OZ 318/05 (niepublikowane), prawo pomocy przyznawane jest osobom, które pomimo starań i przy największym możliwym wysiłku nie mogą ponieść kosztów postępowania, ponieważ ich dochód jest wybitnie niski lub też nie osiągają żadnego dochodu.

Bez wątpienia Skarżącej nie można zaliczyć do takiej kategorii wnioskodawców.

Jak już Sąd wskazał, Skarżąca uzyskuje stały dochód ze stosunku pracy w wysokości ponad 4 tys. zł netto miesięcznie. Prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe. W ocenie Sądu, ponadstandardowe wydatki ponoszone przez Skarżącą nie mogą mieć pierwszeństwa przed wydatkami związanymi z kosztami wszczętego przez nią postępowania sądowego. Skoro bowiem Skarżąca, mimo licznych ciążących na niej zobowiązań, zaciąga kolejne, które nie służą zaspokajaniu jej podstawowych potrzeb życiowych, to uznać należy, że nie spełniła przesłanki z art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a., tj. nie wykazała, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a., Sąd odmówił przyznania Skarżącej prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...