I SA/Łd 374/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
2014-04-16Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Magdalena Sieniuć /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 16 kwietnia 2014 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale I - Magdalena Sieniuć po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2014 roku na posiedzeniu niejawnym wniosków J. W. i J. W. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. W. i J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 rok p o s t a n a w i a: przyznać skarżącym – J. W. i J. W. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie
J. W. i J. W. wystąpili do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi ze skargą na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...]roku w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 rok. W skardze skarżący wnieśli o zwolnienie ich od obowiązku uiszczenia wpisu od skargi.
W złożonych następnie, na wezwanie Przewodniczącego Wydziału, urzędowych formularzach PPF skarżący uzupełniająco wnieśli o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w całości.
We wnioskach tym skarżący oświadczyli, że prowadzą wspólne gospodarstwo domowe wraz ze studiującym i niepracującym synem W. Skarżący jest osobą bezrobotną i nie osiąga żadnego dochodu, skarżąca natomiast uzyskuje wynagrodzenie za pracę w kwocie 3.169,39 zł brutto, podlegające zajęciu egzekucyjnemu, wobec czego do dyspozycji pozostaje jej miesięcznie kwota 1.161,80 zł. Jednocześnie skarżący wskazali, że są właścicielami domu o powierzchni 460 m2, w którym zamieszkują, objętego zajęciem egzekucyjnym, posiadają także sporny udział 5/100 w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości o powierzchni 5.600 m2. Oświadczyli przy tym, że miesięczne koszty utrzymania 3-osobowej rodziny wraz z opłatami wynoszą 1.194 zł. Ponadto na zakup oleju do ogrzania wody i lokalu przeznaczają miesięcznie kwotę ok. 200 zł. Ponoszą także koszty związane z zakupem lekarstw, biletów oraz wywozem nieczystości i śmieci. Posiadane dochody nie pozwalają im zatem na pełne pokrycie niezbędnych kosztów utrzymania rodziny i opłacenie podatku od nieruchomości, dlatego zmuszeni są do korzystania ze wsparcia finansowego córki i zięcia, a w sytuacjach sporadycznych z doraźnej pomocy przyjaciół w kwotach nieprzekraczających 300-500 zł. Skarżący dodali ponadto, że są dłużnikami względem wielu podmiotów, w tym Skarbu Państwa i Gminy Ł.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym zważył, co następuje:
Wnioski skarżących zasługują na uwzględnienie.
Instytucja prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym uregulowana została w Rozdziale 3 Działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) – dalej jako: "p.p.s.a.".
Z treści przepisów art. 243 § 1, art. 244, art. 245, art. 246 § 1 oraz art. 252 tej ustawy wynika, iż osobie fizycznej może być przyznane na jej wniosek prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli wykaże, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, gdy wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie na urzędowym formularzu stosownego oświadczenia obejmującego dokładne dane o stanie rodzinnym, majątkowym i dochodach. Od Referendarza sądowego zależy uznanie oświadczenia za wystarczające dla przyznania prawa pomocy we wskazanym zakresie.
Ze złożonych wniosków o przyznanie prawa pomocy oraz nadesłanych dodatkowych informacji i wyjaśnień, a także dokumentów załączonych do akt sprawy o sygn. I SA/Łd 52/14, które Referendarz sądowy wziął pod uwagę z urzędu, wynika, że skarżący J. i J. W. wspólnie ze studiującym i niepracującym synem prowadzą gospodarstwo domowe, którego źródłem utrzymania jest wynagrodzenie za pracę skarżącej w kwocie 1.161,80 zł miesięcznie. Skarżący są właścicielami domu o powierzchni 460 m2, w którym zamieszkują, objętego zajęciem egzekucyjnym, posiadają także sporny udział 5/100 w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości o powierzchni 5.600 m2. Miesięczne koszty utrzymania 3-osobowej rodziny wynoszą 1.394 zł. Skarżący nie posiada rachunku bankowego. Uzyskiwana przez skarżących od córki pomoc finansowa waha się w granicach kwoty 600 zł -1.000 zł. Aktualnie skarżący nie są w stanie określić kwoty zadłużenia z tytułu zobowiązań wskazanych we wniosku. Natomiast w 2002 roku zobowiązanie skarżących z tytułu podatku obrotowego, podatku VAT wynosiły łącznie 212.696,20 zł, a zadłużenie z tytułu opłat związanych z użytkowaniem wieczystym gruntu wynosiło łącznie 86.222,54 zł.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności oraz łączną kwotę wpisów od 18 aktualnie wniesionych przez skarżących do tutejszego Sądu skarg, Referendarz sądowy uznał, że wnioski skarżących są zasadne i przyznał im prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Przedstawiona sytuacja materialna potwierdza bowiem fakt, że skarżący nie są w stanie ponieść kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z
art. 245 § 3 i art. 258 § 1 oraz § 2 pkt 7 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji. ak
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Magdalena Sieniuć /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 16 kwietnia 2014 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale I - Magdalena Sieniuć po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2014 roku na posiedzeniu niejawnym wniosków J. W. i J. W. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. W. i J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 rok p o s t a n a w i a: przyznać skarżącym – J. W. i J. W. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie
J. W. i J. W. wystąpili do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi ze skargą na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...]roku w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 rok. W skardze skarżący wnieśli o zwolnienie ich od obowiązku uiszczenia wpisu od skargi.
W złożonych następnie, na wezwanie Przewodniczącego Wydziału, urzędowych formularzach PPF skarżący uzupełniająco wnieśli o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w całości.
We wnioskach tym skarżący oświadczyli, że prowadzą wspólne gospodarstwo domowe wraz ze studiującym i niepracującym synem W. Skarżący jest osobą bezrobotną i nie osiąga żadnego dochodu, skarżąca natomiast uzyskuje wynagrodzenie za pracę w kwocie 3.169,39 zł brutto, podlegające zajęciu egzekucyjnemu, wobec czego do dyspozycji pozostaje jej miesięcznie kwota 1.161,80 zł. Jednocześnie skarżący wskazali, że są właścicielami domu o powierzchni 460 m2, w którym zamieszkują, objętego zajęciem egzekucyjnym, posiadają także sporny udział 5/100 w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości o powierzchni 5.600 m2. Oświadczyli przy tym, że miesięczne koszty utrzymania 3-osobowej rodziny wraz z opłatami wynoszą 1.194 zł. Ponadto na zakup oleju do ogrzania wody i lokalu przeznaczają miesięcznie kwotę ok. 200 zł. Ponoszą także koszty związane z zakupem lekarstw, biletów oraz wywozem nieczystości i śmieci. Posiadane dochody nie pozwalają im zatem na pełne pokrycie niezbędnych kosztów utrzymania rodziny i opłacenie podatku od nieruchomości, dlatego zmuszeni są do korzystania ze wsparcia finansowego córki i zięcia, a w sytuacjach sporadycznych z doraźnej pomocy przyjaciół w kwotach nieprzekraczających 300-500 zł. Skarżący dodali ponadto, że są dłużnikami względem wielu podmiotów, w tym Skarbu Państwa i Gminy Ł.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym zważył, co następuje:
Wnioski skarżących zasługują na uwzględnienie.
Instytucja prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym uregulowana została w Rozdziale 3 Działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) – dalej jako: "p.p.s.a.".
Z treści przepisów art. 243 § 1, art. 244, art. 245, art. 246 § 1 oraz art. 252 tej ustawy wynika, iż osobie fizycznej może być przyznane na jej wniosek prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli wykaże, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, gdy wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie na urzędowym formularzu stosownego oświadczenia obejmującego dokładne dane o stanie rodzinnym, majątkowym i dochodach. Od Referendarza sądowego zależy uznanie oświadczenia za wystarczające dla przyznania prawa pomocy we wskazanym zakresie.
Ze złożonych wniosków o przyznanie prawa pomocy oraz nadesłanych dodatkowych informacji i wyjaśnień, a także dokumentów załączonych do akt sprawy o sygn. I SA/Łd 52/14, które Referendarz sądowy wziął pod uwagę z urzędu, wynika, że skarżący J. i J. W. wspólnie ze studiującym i niepracującym synem prowadzą gospodarstwo domowe, którego źródłem utrzymania jest wynagrodzenie za pracę skarżącej w kwocie 1.161,80 zł miesięcznie. Skarżący są właścicielami domu o powierzchni 460 m2, w którym zamieszkują, objętego zajęciem egzekucyjnym, posiadają także sporny udział 5/100 w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości o powierzchni 5.600 m2. Miesięczne koszty utrzymania 3-osobowej rodziny wynoszą 1.394 zł. Skarżący nie posiada rachunku bankowego. Uzyskiwana przez skarżących od córki pomoc finansowa waha się w granicach kwoty 600 zł -1.000 zł. Aktualnie skarżący nie są w stanie określić kwoty zadłużenia z tytułu zobowiązań wskazanych we wniosku. Natomiast w 2002 roku zobowiązanie skarżących z tytułu podatku obrotowego, podatku VAT wynosiły łącznie 212.696,20 zł, a zadłużenie z tytułu opłat związanych z użytkowaniem wieczystym gruntu wynosiło łącznie 86.222,54 zł.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności oraz łączną kwotę wpisów od 18 aktualnie wniesionych przez skarżących do tutejszego Sądu skarg, Referendarz sądowy uznał, że wnioski skarżących są zasadne i przyznał im prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Przedstawiona sytuacja materialna potwierdza bowiem fakt, że skarżący nie są w stanie ponieść kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z
art. 245 § 3 i art. 258 § 1 oraz § 2 pkt 7 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji. ak
