V SA/Wa 2539/13

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez I. P. do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie jest informacja zawarta w piśmie Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] sierpnia 2013r. o odmowie przyznania pomocy finansowej ze środków z budżetu Unii Europejskiej.

Skarżone rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu [...] maja 2013r. I. P. (dalej: Skarżąca) złożyła w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: ARiMR) wniosek o przyznanie pomocy w ramach działania ,,Zwiększenie wartości dodanej podstawowej produkcji rolnej i leśnej’’ objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013.

Wniosek został poddany ocenie pod kątem spełniania warunków przyznania pomocy i po negatywnym wyniku wstępnej weryfikacji – tzw. preselekcji – organ odmówił przyznania wnioskowanej pomocy. Wskazał, ze zaistniały tu okoliczności określone w § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 października 2007r w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania ,,Zwiększenie wartości dodanej podstawowej produkcji rolnej i leśnej’’ objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013 (Dz. U. 2007r. Nr 200, poz. 1444), dalej: rozporządzenie, co skutkowało takim rozstrzygnięciem. Podkreślił, iż w przypadku, gdy operacja obejmuje inwestycję polegającą na budowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie lub remoncie połączonym z modernizacją, do wniosku o przyznanie pomocy dołącza się kosztorys inwestorski opracowany metodą kalkulacji uproszczonej, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 18 maja 2004r. w sprawie określania metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów robót budowlanych określonych w programie funkcjonalno-użytkowym. Wraz z wnioskiem , Wnioskodawczyni złożyła dokumenty , które nie zostały opracowane zgodnie z § 7 w.wym. rozporządzenia Ministra Infrastruktury. Organ przytoczył wspomniany przepis. Wskazał także, że dostarczone kosztorysy dla zadań grupy I.A. ,,Budowa Zakładu Mięsnego’’:

- I.A. 1 Zakład Produkcyjny Budowlanka wg kosztorysu – brak ogólnej charakterystyki robót/obiektu

-I.A. 2 Portiernia Budowlanka wg kosztorysu – brak ogólnej charakterystyki robót/obiektu

-I.A. 3 Myjnia Samochodowa Budowlanka wg kosztorysu – brak ogólnej charakterystyki robót/obiektu

-I.A. 4 Branża sanitarna, Wod-kan i co wg kosztorysu – brak ogólnej charakterystyki robót/obiektu

-I.A. 7 Utwardzenie dróg dojazdowych i placów manewrowych wg kosztorysu – brak ogólnej charakterystyki robót/obiektu, brak przedmiaru robót, brak kosztorysu uproszczonego.

Ponadto organ wskazał, że Wnioskodawczyni nie dostarczyła kosztorysu inwestorskiego na Zadania: I.A.5 branża elektryczna i teletechniczna wg. Kosztorysu oraz I.A.6 branża chłodnictwo i wentylacja wg. Kosztorysu; w związku z tym, że realizacja tego typu inwestycji wiąże się z wykonywaniem robót budowlanych, jedynym prawidłowym sposobem wyceny tego zadania jest sporządzenie kosztorysu inwestorskiego.

W dniu [...] sierpnia 2013r. Skarżąca nadesłała wezwanie do usunięcia naruszenia prawa; w wyniku jego rozpatrzenia Prezes ARiMR podtrzymał swoje dotychczasowe rozstrzygnięcie.

We wniesionej skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie , N. P. domagała się uznania, że odmowa przyznania jej pomocy w ramach działania 123 ,,Zwiększanie wartości dodanej po0dstawowej produkcji rolnej i leśnej’’ z dnia 1 sierpnia 2013r. nastąpiła z naruszeniem prawa i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ, celem przyznania dofinansowania.

Przedmiotowemu rozstrzygnięciu zarzuciła:

a) Naruszenie § 10 ust. 1 oraz § 10 ust. 1a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 października 2007r w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania ,,Zwiększenie wartości dodanej podstawowej produkcji rolnej i leśnej’’ objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013 (Dz. U. 2007r. Nr 200, poz. 1444), poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie polegające na przyjęciu, że wniosek złożony przez nią zawiera braki formalne uzasadniające odmowę przyznania pomocy bez oceny merytorycznej wniosku oraz bez wzywania Wnioskodawcy do uzupełnienia braków,

b) Naruszenie art. 21 ust.2 pkt. 2 ustawy z dnia 7 marca 2007r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz. U. 2007 Nr 64, poz. 427 ze zm. dalej: Ustawa), poprzez zaniechanie wyczerpującego i wszechstronnego wyjaśnienia sprawy oraz poprzestanie na pobieżnej analizie dokumentów złożonych przez Skarżącą , co skutkowało przyjęciem, że nie spełniła wymogów formalnych warunkujących merytoryczne rozpoznanie złożonego wniosku.

Rozwijając powyższe zarzuty w motywach skargi, Skarżąca wskazała, że, m.inn. w ramach inwestycji o której dofinansowanie się ubiegała, zamierzała wznieść budynek zakładu mięsnego. Stosownie do § 9 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia, zobowiązana była dostarczyć kosztorys inwestorski opracowany metodą kalkulacji uproszczonej. Jednocześnie - wskazując na treść § 10 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia- podkreśliła, iż brak kosztorysu nie podlega uzupełnieniu na etapie oceny wstępnej wniosku, gdyż przepis wyraźnie mówi o braku kosztorysu a nie o jego niekompletności.

Wskazała, ze do wniosku załączyła szczegółowe kosztorysy, co wynika z adnotacji na złożonym wniosku. W części VI , w rozdziale III- załączniki dotyczące robót budowlanych, zaznaczone zostało pole ,,Tak’’, bez wskazywania liczby załączników. Jej zdaniem dowodzi to, iż kosztorys został złożony, gdyż w przeciwnym wypadku wspomniana adnotacja nie zostałaby przyjęta przez osobę przyjmującą wniosek. Skarżąca podniosła także, że na wniosku w późniejszym okresie została – nie wiadomo przez kogo i z jakiego powodu - uczyniona adnotacja dotycząca liczby złożonych załączników.

Ponadto, w ocenie Skarżącej , odmowa udzielenia pomocy w trybie § 10 ust. 1 rozporządzenia jest możliwa wyłącznie w przypadku, kiedy do wniosku nie załączono kosztorysu inwestorskiego sporządzonego według metody kalkulacji uproszczonej. Tutaj kosztorys został załączony, zaś odrębną kwestią jest, czy był kompletny. Gdyby nie był kompletny, nie dyskwalifikowałoby to wniosku o udzielenie pomocy na etapie preselekcji. Podkreśliła ona, że jej wniosek spotkał się z odmową na skutek uchybień formalnych – które nie miały miejsca, a ewentualny brak jednego z kosztorysów branżowych stanowił uchybienie o którym mowa w § 10 ust. 3 rozporządzenia, a organ powinien wezwać Skarżącą do uzupełnienia braków. Reasumując wskazała, że jeżeli do wniosku nie został dołączony kosztorys, organ miał prawo odmówić udzielenia pomocy, jeśli natomiast kosztorys był (choćby niekompletny) – organ miał obowiązek wezwać wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

W dalszej części uzasadnienia skargi skarżąca wskazała, że działanie organu polegające na natychmiastowym odrzuceniu jej wniosku, stanowi nie tylko naruszenie przepisów rozporządzenia , lecz również modelowy przykład pobieżnej oceny złożonych dokumentów, bez zaniechania jakiejkolwiek aktywności w celu ustalenia wszystkich okoliczności , które mają znaczenie dla oceny wniosku, w tym również z zaniechaniem obligatoryjnego na gruncie niniejszej sprawy wezwania do uzupełnienia dokumentów, wiec w świetle powyższego naruszona została norma płynąca z art. 21 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Podkreśliła, że złożony wniosek został przez kogoś zmieniony poprzez ręczne dopisanie liczby załączonych dokumentów – wbrew obowiązującym regułom zmiana ta nie została jednak parafowana imieniem i nazwiskiem osoby dokonującej zmianę, nie jest również możliwe ustalenie daty, w której zmiana została dokonana.

W odpowiedzi na skargę, ARiMR wniosła o jej oddalenie, podtrzymując argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Wskazała, iż analiza dokumentacji znajdującej się w aktach administracyjnych potwierdza, że do wniosku nie zostały dołączone 2 kosztorysy inwestorskie, tj. dotyczący branży elektrycznej i teletechnicznej oraz branży chłodnictwo i wentylacja (zadania A5 oraz A6 zestawienia rzeczowo-finansowego).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga nie jest zasadna.

Uprawnienia wojewódzkich sadów administracyjnych, określone przepisami m.in. art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. – Prawo o ustroju sądow administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm., dalej: ,,p.p.s.a’’), sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, tj. kontroli zgodności zaskarżonego aktu z przepisami postepowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i wykładni norm prawa materialnego. Aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracyjny, konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisu postepowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygniecie, albo tez przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit.a– c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153 , poz. 1270 z póżn. zm., dalej ,,p.p.s.a’’). Uwzględnienie skargi następuje również w przypadku stwierdzenia, że zaskarżony akt jest dotknięty jedną z wad wymienionych w art. 165 k.p.a. lub w innych przepisach, np. art. 247 § 1 o.p. (art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).

Na wstępie Sąd przypomina, że podstawą wsparcia finansowego w ramach działania 123 ,, Zwiększenie wartości dodanej podstawowej produkcji rolnej i lesnej’’ objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, wynika z przepisów ustawy z dnia 7 marca 2007r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem srodków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz. U. Nr 64 poz. 427 z póżn. zm.). Na podstawie Ustawy (art. 22 ust. 1) pomoc w ramach przedmiotowego działania jest przyznawana na podstawie umowy zawieranej pod rygorem nieważności w formie pisemnej. Art. 22 ust. 2 Ustawy wyłącza stosowanie przepisów k.p.a., a art. 4 – przyznaje wnioskodawcy prawo wniesienia do sadu administracyjnego skargi.

Wydane na podstawie delegacji ustawowej rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 października 2007r w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania ,,Zwiększenie wartości dodanej podstawowej produkcji rolnej i leśnej’’ objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013 (Dz. U. 2007r. Nr 200, poz. 1444) określa zasady dotyczące przyznania pomocy.

W niniejszej sprawie, w wyniku wstępnej weryfikacji, stwierdzono braki wniosku polegające na niezłożeniu kosztorysów inwestorskich dotyczących branzy elektrycznej i teletechnicznej oraz branży chłodnictwo i wentylacja (zadania A5 oraz A6 zestawienia rzeczowo-finansowego).Zgodnie z § 10 rozporządzenia, ARiMR odmówiła przyznania wnioskowanej pomocy. Przepis ten stanowi bowiem, ze jeżeli wniosek o przyznanie pomocy został złożony po terminie lub nie został wypełniony we wszystkich wymaganych pozycjach lub nie dołączono do niego co najmniej jednego z dokumentów, których niedołączenie skutkuje nieprzyznaniem pomocy, Agencja nie przyznaje pomocy. To stanowisko zostało podtrzymanie przez organ w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Nie można zgodzić się z twierdzeniem skargi, że nawet gdyby przyjąć ewentualny brak jednego z kosztorysów branżowych, to powinno to być uzupełnione w trybie przepisu § 10 ust.4, to jest po wezwaniu do usunięcia braków w terminie 21 dni. W przepisie tym bowiem mowa jest o ,,innych niż określone w ust. 1 i 2 wymaganiach’’. Skarżąca zdecydowanie twierdzi, że złożyła wszystkie konieczne kosztorysy, a adnotacja w pkt. 21 wniosku (k – 141 akt adm.) o złożeniu 5 załączników z pełnomocnictwem, została uczyniona przez niewiadomą osobę później. Sąd podziela pogląd, że trudno zweryfikować powyższą adnotację (prawidłowo do wniosku powinno być załączonych 7 załączników) , gdyż z uwagi na brak podpisu i pieczęci , jej treść budzi wątpliwości. Jednakże, z całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie jednoznacznie wynika, że jednego załącznika z pewnością przy wniosku nie było, a to wystarczy aby uznać, iż Skarżąca nie spełniła kryteriów warunkujących przyznanie pomocy - i dokonać odmowy przyznania przedmiotowej pomocy. Wniosek taki należy wysnuć z samego pisma Skarżącej z dnia [...].08. 2013r – wezwania do usunięcia naruszenia prawa (k- 193- 197 akt adm.). Pisze ona ,,Biorąc pod uwagę powyższe zapisy można stwierdzić, że obowiązkowym dokumentem, który należało złożyć wraz z wnioskiem o przyznanie pomocy w przypadku gdy operacja obejmowała inwestycję polegającą na budowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie lub remoncie połączonym z modernizacją był kosztorys inwestorski. Nadmienić należy, iż kosztorys ten dla wszystkich robót budowlanych został złożony, również dla branży elektrycznej i teletechnicznej. W przypadku branży chłodnictwo i wentylacja w zakres inwestycji wchodzi jedynie zakup i montaż urządzeń chłodniczych i wentylacyjnych (brak jakichkolwiek robót budowlanych),,. Dalej pisze Skarżąca ,,Jeżeli zakres inwestycji nie jest robotą budowlaną wycena kosztów nie wymaga kosztorysu inwestorskiego. Wobec powyższego koszty zakupu i montażu urządzeń chłodniczych i wentylacyjnych są opierane na podstawie ofert wystawionych przez firmy z branży chłodniczej i wentylacyjnej’’.(podkreślenia i wytłuszczenia Sądu). A więc Skarżąca polemizuje ze stanowiskiem organu, że konieczne jest złożenie kosztorysu dotyczącego branży chłodnictwo i wentylacja; nie twierdzi także, ze pomimo, iż uważa załączenie przedmiotowego kosztorysu za zbędne, to go jednak złożyła.

Wobec powyższego, za zasadne należy uznać rozstrzygniecie organu o odmowie przyznania wnioskowanej pomocy, gdyż brak było kosztorysu. Stanowisko Skarżącej o braku konieczności złożenia przedmiotowego kosztorysu i możliwości wykazania kosztów zakupu i montażu urządzeń na podstawie ofert jest niespójne z zestawieniem rzeczowo-finansowym operacji, w którym przy zadaniach A5 i A6 widniał zapis, iż wycena została dokonana według kosztorysu.

Z tych wszystkich względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał zaskarżone rozstrzygniecie za prawidłowe i działając na podstawie przepisu art. 151 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji wyroku.