• I SA/Op 591/13 - Postanow...
  29.03.2024

I SA/Op 591/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
2014-03-26

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Grzegorz Gocki /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. K., A. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 4 czerwca 2013 r., Nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej byłych wspólników i określenia zobowiązania w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego pojazdu w związku z wnioskiem A. P. o cofnięcie przyznanego mu prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata na etapie postępowania przed sądem I instancji postanawia: cofnąć przyznane skarżącemu prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata w części dotyczącej reprezentacji przez sądem I instancji.

Uzasadnienie

W postępowaniu wszczętym ze skargi K. K. i A. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 4 czerwca 2013 r. w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej byłych wspólników i określenia zobowiązania w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego pojazdu A. P. (dalej skarżący, wnioskodawca), na wezwanie tut. Sądu do uiszczenia solidarnie wpisu od skargi, złożył na druku PPF wniosek w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości oraz ustanowienie adwokata.

Rozpatrując powyższy wniosek referendarz sądowy postanowieniem z dnia 27 września 2013 r. odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. W wyniku analizy przekazanych przez skarżącego dokumentów referendarz uznał bowiem, że skarżący nie wywiązał się z obowiązku pełnego i rzetelnego wyjaśnienia okoliczności związanych z jego sytuacją finansową i majątkową.

Rozpoznając wniesiony od powyższego postanowienia sprzeciw Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu uznał, że wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie i postanowieniem z dnia 18 listopada 2013 r. odmówił przyznania prawa pomocy.

W wyniku rozpoznania wniesionego przez skarżącego zażalenia, Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 15 stycznia 2014 r. sygn. akt I GZ 601/13 uchylił zaskarżone postanowienie tut. Sądu i przyznał skarżącemu prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w całości oraz ustanowienie adwokata.

Pismem z dnia 26 lutego 2014 r. Okręgowa Rada Adwokacka w Opolu poinformowała, że pełnomocnikiem z urzędu dla A. P. został wyznaczony adwokat M. J.

W dniu 14 marca 2014r. do tut. Sądu wpłynęło pismo skarżącego, zatytułowane: "wniosek precyzujący prawo pomocy". W piśmie tym skarżący złożył oświadczenie o rezygnacji z zastępstwa procesowego w postępowaniu przed sądem I instancji podnosząc, że potrzeba reprezentowania go przez profesjonalnego pełnomocnika wystąpi jedynie w przypadku konieczności wniesienia skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Nadmienił przy tym, że wniesiona skarga jest własnością intelektualną skarżących i jego wolą jest osobiste działanie przed tut. Sądem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 249 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) – zwanej dalej p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy może być cofnięte w całości lub w części, jeżeli się okaże, że okoliczności ,na podstawie których je przyznano, nie istniały lub przestały istnieć.

W orzecznictwie na tle tego przepisu prezentowane jest stanowisko, podzielane także przez skład orzekający w sprawie niniejszej, że przepis ten należy rozumieć szeroko, nie ograniczając pojęcia "okoliczności" wyłącznie do przesłanek materialnych będących podstawą przyznania stronie prawa pomocy, w tym w szczególności do oceny sytuacji majątkowej strony (zob. postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 5.06.2013 r., sygn. III SA/Po 904/12; postanowienie WSA w Krakowie z dnia 14.02.2014 r. III SA/Kr 869/12; postanowienie WSA w Łodzi z dnia 6.02.2014 r. I SA/Łd 672/13; postanowienie WSA w Warszawie z dnia 16.05.2013 r. VII SO/Wa 46/12 dostępne na stronie internetowej www.orzeczenia.nsa.gov.pl., jak i pozostałe powołane poniżej orzeczenia).

W postanowieniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 czerwca 2013 r. sygn. III SA/Po 904/12 wskazano, że "do wspomnianych "okoliczności" należy niewątpliwie zaliczyć zrzeczenie się przez stronę przyznanego jej prawa pomocy. W doktrynie i orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjmuje się bowiem, że strona, której udzielono prawa pomocy, może sama zrzec się tego uprawnienia, a zatem złożyć wniosek o cofnięcie przyznanego jej prawa pomocy (por. M. Romańska, Komentarz do art. 249 ustawy- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Lex Polonica). Prawo pomocy przyznawane jest bowiem wyłącznie na wniosek (art. 243 § 1 p.p.s.a.), który tym samym jest formalnoprawnym warunkiem przyznania prawa pomocy, stanowiąc o dopuszczalności jego przyznania. Nawet bowiem przy zaistnieniu przesłanek przyznania prawa pomocy, jego przyznanie nie jest możliwe z urzędu bez złożenia wymaganego wniosku przez stronę postępowania. W konsekwencji rezygnacja z przyznanego prawa pomocy, będąca w istocie cofnięciem wniosku o prawo pomocy po jego przyznaniu, oznacza brak formalnoprawnej podstawy przyznanego prawa pomocy. Taką rezygnację z przyznanego prawa pomocy należy więc traktować jako zmianę okoliczności będących podstawą przyznania prawa pomocy w rozumieniu art. 249 p.p.s.a." Argumenty powyższe tut. Sąd w pełni akceptuje i uznaje za własne.

W tej sytuacji, biorąc pod uwagę zawarte w piśmie złożonym do akt sprawy w dniu 14 marca 2014 r. oświadczenie skarżącego o rezygnacji z zastępstwa procesowego w postępowaniu przed sądem I instancji Sąd uznał, iż brak jest przeszkód do uwzględnienia tego oświadczenia. Skarżący jednoznacznie wyraził w nim wolę rezygnacji z zastępstwa procesowego i chęć samodzielnego działania na etapie postępowania przed Sądem I instancji. Wolę taką potwierdza wyraźne oświadczenie o potrzebie reprezentowania go przez profesjonalnego pełnomocnika jedynie w przypadku konieczności wniesienia skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Powyższe oświadczenie jest więc równoznaczne ze zrzeczeniem się przyznanego prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata z urzędu w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym, co powoduje, że nastąpiła zmiana okoliczności będących podstawą przyznania prawa pomocy, skutkująca cofnięciem przyznanego prawa pomocy we wskazanym zakresie zgodnie z art. 249 p.p.s.a.

Przy czym ponownego podkreślenia wymaga, że zakres cofnięcia prawa pomocy dotyczy wyłącznie postępowania przed sądem I instancji, co zgodne jest z wolą skarżącego jak i uzasadnione jest faktem, że w postępowaniu przed sądem kasacyjnym obowiązuje tzw. "przymus adwokacko-radcowski".

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 263 w zw. z art. 249 p.p.s.a.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...