II SA/Go 59/14

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Decyzją z dnia [...] września 2013 r. nr [...] działający z upoważnienia Prezydenta Miasta Dyrektor Wydziału Komunikacji Urzędu Miasta cofnął T.W. uprawnienie do wykonywania badań technicznych o numerze [...], wydane w dniu [...] grudnia 2004 r. Decyzja wydana została na podstawie art. 84 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (DZ.U. z 2012 r. poz. 1137) w związku z § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz załącznikiem nr 1, dział I tabela zakres 0,02.b. rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (DZ.U. z 2012 r. poz. 996) oraz art. 104 kpa.

W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu 14 listopada 2012 r. w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta został złożony wniosek o wydanie decyzji o nadaniu i umieszczeniu cech identyfikacyjnych w pojeżdzie marki [...] oznaczonego numerem rejestracyjnym [...]. Do wniosku właściciel pojazdu załączył dowód rejestracyjny seria [...] oraz kserokopię postanowienia w przedmiocie dowodów rzeczowych z dnia [...] lutego 2012 r. W treści uzasadnienia postanowienia wskazano, że przedmiotowy pojazd posiada zatarte oznaczenia identyfikacyjne nadwozia. Z załączonego do wniosku dowodu rejestracyjnego wynika, że w dniu [...] lipca 2012 r. uprawniony diagnosta o numerze uprawnień [...] na stacji kontroli pojazdów o kodzie rozpoznawczym [...] przeprowadził okresowe badania techniczne z wynikiem pozytywnym. Dalej organ wskazał, że z treści opinii Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Wojewódzkiej Policji z dnia [...] stycznia 2012 r. z zakresu badań mechanoskopijnych wynika, że pojazd marki [...] na prawej podłużnicy za przednim kołem posiada pole numerowe z zatartym w wyniku działania narzędzia typu przecinak oznaczeniem identyfikacyjnym nadwozia; pojazd posiada oznaczenie identyfikacyjne nadwozia - [...]; brak tabliczki znamionowej.

W tym stanie sprawy organ z urzędu wszczął postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia T.W. uprawnienia do wykonywania badań technicznych, albowiem w dniu [...] lipca 2012 r. wykonał okresowe badania techniczne pojazdu marki [...] oznaczonego numerem rejestracyjnym [...], określając wynik badania jako pozytywny, pomimo że pojazd posiadał zatarte oznaczenie identyfikacyjne nadwozia oraz nie był wyposażony w tabliczkę znamionową. Przeprowadzenie w dniu [...] lipca 2012 r. badania technicznego pojazdu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...] przez diagnostę T.W. jest udowodnione na podstawie wyciągu z rejestru badań prowadzonego na stacji D o kodzie rozpoznawczym [...], wpisu w dowodzie rejestracyjnym oraz zeznań strony, która potwierdziła, że badania osobiście przeprowadziła. W ocenie organu nie budzi żadnych wątpliwości okoliczność, że w czasie badania technicznego w dniu [...] lipca 2012 r. pojazd posiadał pole numerowe z zatartym, w wyniku działania narzędzia typu przecinak, oznaczeniem identyfikacyjnym nadwozia.

W postępowaniu dowodowym przesłuchiwano właściciela pojazdu – I.J., S.I. - mechanika samochodowego, który dostarczył pojazd na badanie techniczne oraz dwukrotnie przesłuchano T.W..

Organ stwierdził, że z treści złożonych przez świadków zeznań niezaprzeczalnie wynika fakt, że żaden z nich nie sprawdzał przed jak i w czasie badania pola numerowego pojazdu. Odnośnie obecności tabliczki znamionowej w czasie badania, zeznania świadków w tym zakresie są rozbieżne, Swoje stanowisko, że pojazd w czasie badania posiadał tabliczkę znamionową strona opiera na stwierdzeniach S.I., który dostarczył pojazd na badanie.

Za nie do przyjęcia uznał organ okoliczności podnoszone przez stronę, zgodnie z którymi odczyt numeru utrudniały lub uniemożliwiały elementy plastikowe nadkola oraz nalot. Diagnosta oparł swoje ustalenia co do numeru identyfikacyjnego na podstawie ustaleń z badania przeprowadzonego rok wcześniej i z odczytu małej części numeru, co wynika wprost z jego wyjaśnień z dnia [...] stycznia 2013 r. Organ nie dał wiary wyjaśnieniom strony, że dokonał on identyfikacji na podstawie sześciu ostatnich znaków numeru nadwozia. Zgodnie z treścią opinii mechanoskopijnej w celu odczytu oznaczenia identyfikacyjnego konieczne było użycie mikroskopu stereoskopowego, którego brak jest na wyposażeniu stacji. Dalej organ wskazał, że numer nadwozia składa się z 17 znaków i stanowi integralną całość, każdy znak posiada zakodowana informację i nie może być przez diagnostę zignorowany. Prawidłowa identyfikacja pojazdu jest możliwa poprzez odczytanie całego numeru identyfikacyjnego.

Od powyższej decyzji T.W. wniósł odwołanie. Zaskarżonej decyzji strona zarzuciła naruszenie: art. 6 kpa, art 7 kpa, art. 77 kpa, art. 80 kpa, art. 107 kpa, art. 2 Konstytucji w zw. z art. 32 Konstytucji i art. 84 ust. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Odwołujący się zarzucił, że ustalenia faktyczne które legły u podstaw decyzji o cofnięciu uprawnień diagnosty organ oparł głównie na treści ekspertyzy mechanoskopijnej z dnia [...] stycznia 2012 r. Wywodził, że pozostały materiał dowodowy, w tym głównie zaznania świadków wskazują, że w czasie badania w pojeżdzie znajdowała się tabliczka znamionowa. A skoro tak, to pojawiają się wątpliwości co do prawidłowości ekspertyzy mechanoskopijnej, a przez to - co do prawidłowości w ustaleniach stanu faktycznego sprawy. Strona wskazała, że przedmiotowa ekspertyza sporządzona została sześć miesięcy przed przeprowadzonym badaniem technicznym pojazdu, a w międzyczasie stan faktyczny mógł ulec zmianie. Skarżący podniósł, że decyzja wydana została w oparciu o nieobowiązujący w dacie przeprowadzenia badania technicznego przepis § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (DZ.U. z 2012 r. poz. 996), podczas gdy aktem obowiązującym było rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 września 2009 r.

Decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Odnosząc się do zgłoszonych przez skarżącego zarzutów, organ odwoławczy uznał je za niezasadne. W ocenie organu, wbrew twierdzeniom zawartym w odwołaniu, postępowanie dowodowe przeprowadzone zostało prawidłowo. Analiza zeznań świadków dowodzi, że informację o braku tabliczki znamionowej oraz zatarciu numeru właściciel pojazdu uzyskał od Policji w momencie zwrotu skradzionego mu auta. W takim stanie pojazd został przekazany przez właściciela mechanikowi – S.I. w celu dostarczenia go na badania techniczne T.W., bowiem ze względu na nieczytelny numer identyfikacyjny nadwozia odmówiono pozytywnego wpisu na stacji "W". W ocenie organu już sam fakt, że numery identyfikacyjne pojazdu nie były czytelne przekreślał możliwość pozytywnego wpisu przeprowadzonych przez diagnostę badań, bez względu na to, czy w pojeżdzie znajdowała się tabliczka znamionowa. Organ wskazał, że przepisy prawa nie dopuszczają odczytu częściowego, mało tego, odczyt częściowy skutkuje uznaniem wyniku badania za negatywny. Za nieprzekonujące uznał organ wyjaśnienia skarżącego, że odczyt uniemożliwiał nalot lub elementy pojazdu. Profesjonalista (a takim jest diagnosta) winien dokładnie, nawet przy występujących trudnościach, sprawdzić pojazd lub w przypadku braku obiektywnej możności jego przeprowadzenia - odmówić badania. Jako niezasadny uznał organ zarzut wydania decyzji w oparciu o nieobowiązujące przepisy prawa. Organ pierwszej instancji zastosował przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 września 2009 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (DZ.U. z 2009 Nr 155 poz. 1232), powołał również aktualne w dacie orzekania rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (DZ.U. z 2012 r. poz. 996).

Na powyższą decyzję organu I! instancji T.W. wniósł skargę. W skardze skarżący podniósł te same zarzuty oraz argumentację, jaką zawarł w odwołaniu od decyzji pierwszej instancji.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Zgodnie z treścią art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DZ.U. z 2002r. nr 153 poz. 1270 ze zm. - dalej p.p.s.a.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Sąd administracyjny, w zakresie swej właściwości, ocenia zatem zaskarżoną decyzję administracyjną pod względem jej zgodności z prawem materialnym i procesowym, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania orzeczenia.

Sąd uwzględnia skargę na decyzję lub postanowienie w sytuacji, gdy stwierdzi naruszenie prawa materialnego, jeżeli miało ono istotny wpływ na wynik sprawy, lub naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy (art 145 § 1 p.p.s.a.). Nadto - w myśl ar. 134 § 1 p.p.s.a. - sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skarga jako niezasadna podlegała oddaleniu.

Mocą zaskarżonej decyzji skarżącemu, posiadającemu uprawnienia diagnosty, cofnięto uprawnienia do wykonywania badań technicznych.

Stosownie do treści art. 84 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (DZ.U. z 2012 r. poz. 1137) starosta cofa diagnoście uprawnienie do wykonywania badań technicznych, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 83 ust 6(94), stwierdzono:

1) przeprowadzenie przez diagnostę badania technicznego niezgodnie z określonym zakresem i sposobem wykonania;

2) wydanie przez diagnostę zaświadczenia albo dokonanie wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami.

W myśl § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 18 września 2009 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (OZ. U. z 2009 r. Nr 155 poz. 1232) zakres okresowego badania technicznego obejmuje identyfikację pojazdu, w tym sprawdzenie cech identyfikacyjnych oraz ustalenie i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z danymi zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie.

W załączniku nr 1 do powyższego rozporządzenia zamieszczono wykaz czynności kontrolnych oraz metody i kryteria oceny stanu technicznego pojazdu podczas przeprowadzania okresowego badania technicznego pojazdu. W Dziale 1 pod pozycją 1.1.

- Sprawdzenie cech identyfikacyjnych i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie, wskazano że kryterium uznania stanu technicznego pojazdu, przedmiotu jego wyposażenia i części za niezgodny z warunkami technicznymi jest m.in. brak numeru identyfikacyjnego (VIN) lub numeru nadwozia (podwozia) lub numer nieczytelny (pkt 2).

Powyższe rozporządzenie utraciło moc obowiązującą z datą 7 października 20012 r. Z dniem 8 października 2012 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy badaniach (DZ.U, z 2012 r. poz. 996). Analiza porównawcza uregulowań zawartych w obydwu aktach wykonawczych dowodzi, że zakres okresowego badania technicznego pojazdu jest taki sami i, stosownie do treści § 2 pkt 1 lit a rozporządzenia z dnia 26 czerwca 2012 r., obejmuje identyfikację pojazdu, w tym sprawdzenie cech identyfikacyjnych oraz ustalenie i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z danymi zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie.

W załączniku nr 1 do powyższego rozporządzenia z dnia 26 czerwca 2012 r. w Tabeli: przedmiot i zakres badania, czynności kontrolne, metody oceny stanu technicznego pojazdu oraz usterki skutkujące uznaniem stanu technicznego za niezadowalający, pod pozycją 0.2 - przedmiot i zakres badania wskazano - numer identyfikacyjny pojazdu (VIN)/numer nadwozia/podwozia/ ramy. W pozycji - usterki skutkujące uznaniem stanu technicznego za niezadowalający, w punkcie b wskazano - numer niekompletny lub nieczytelny.

W analizowanej sprawie w dacie przeprowadzania badań okresowych przedmiotowego pojazdu przez skarżącego obowiązywało wymienione powyżej rozporządzenie z dnia 18 września 2009 r., natomiast w dacie orzekania w sprawie przez organy administracyjne moc obowiązującą uzyskało wskazane powyżej rozporządzenie z dnia 26 czerwca 2012 r. Kwestia ta nie uszła uwagi organom administracyjnym, które odniosły się do tego zagadnienia, a zaprezentowane przez nie stanowisko jest prawidłowe. Zarówno poprzednio jak i obecnie obowiązujący akt wykonawczy wymagały od osoby przeprowadzającej badania techniczne pojazdu sprawdzenia numeru identyfikacyjnego podwozia/nadwozia (ramy). Według rozporządzenia z 18 września 2009 r. brak numeru identyfikacyjnego lub numer nieczytelny - skutkował uznaniem stanu technicznego pojazdu za niezgody z warunkami technicznymi. Natomiast według obecnie obowiązującego rozporządzenia stwierdzenie, że numer jest niekompletny lub nieczytelny skutkuje uznaniem stanu technicznego pojazdu za niezadowalający. Jednocześnie w myśl § 6 ust. 1 tegoż rozporządzenia w przypadku gdy w pojeździe nie stwierdzono żadnych usterek lub stwierdzono usterki drobne, uprawniony diagnosta określa wynik badania technicznego pojazdu jako pozytywny. Numer nadwozia stanowi całość, jest oznaczeniem konkretnego pojazdu. Dlatego w ocenie Sądu zatarcie części znaków danego numeru powoduje, że numer jest nieczytelny. Rozporządzenie z dnia 18 września 2009 r. nie daje podstaw do przyjęcia, że odczyt przez diagnostę jedynie części znaków stanowi identyfikację pojazdu. Skutek w postaci uznania stanu technicznego pojazdu za niezgodny z warunkami technicznymi, według powyższego rozporządzenia, powoduje brak numeru identyfikacyjnego lub gdy numer jest nieczytelny. A zatem zatarcie 11 z 17 znaków identyfikacyjnych, skutkuje przyjęciem, że numer identyfikacyjny, który stanowi całość, nie jest czytelny. Należy też pamiętać, że przytoczony powyżej § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 18 września 2009 r., wymaga sprawdzenia cech identyfikacyjnych oraz ustalenia i porównania zgodności faktycznych danych pojazdu z danymi zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie, a zatem obowiązkiem diagnosty jest sprawdzenie czy numer identyfikacyjny figuruje oraz czy odpowiada numerowi wpisanemu w dowodzie rejestracyjnym pojazdu lub odpowiadającym mu dokumencie. Dodać jedynie należy, że regulacja zawarta w obecnie obowiązującym akcie wykonawczym, w tym zakresie nie uległa zmianie.

Z akt sprawy wynika, że w dacie [...] lutego 2012 r. (data sporządzenia postanowienia w przedmiocie dowodów rzeczowych) przedmiotowy pojazd posiadał zatarte oznaczenia- identyfikacyjne nadwozia (11 znaków). Treść opinii mechanoskopijnej z dnia [...] stycznia 2012 r. wskazuje, że zatarto część oznaczenia identyfikacyjnego nadwozia pojazdu. W dniu [...] lipca 2102 r. skarżący przeprowadził okresowe badania techniczne danego pojazdu. Następnie, ze względu na konieczność uzyskania dodatkowych badań technicznych, właściciel – I.J. udał się na Stację Okręgową "W", gdzie odmówiono mu przeprowadzenia badania dopóki nie zostaną nadane nowe cechy identyfikacyjne (por. zeznania świadka z [...] stycznia 2013 r.). Wobec powyższego, wnioskiem z dnia [...] listopada 2012 r., I.J. zwrócił się do Urzędu o nadanie numeru identyfikacyjnego dla przedmiotowego pojazdu.

Zgodnie z przedstawioną powyżej chronologią zdarzeń, nie budzi wątpliwości fakt, że w dacie przeprowadzania badań technicznych przez skarżącego w przedmiotowym pojeżdzie numer identyfikacyjny nadwozia przedstawiał taki stan, jak w opinii mechanoskopijnej z dnia [...] stycznia 21012 r. Okoliczność tę potwierdza zresztą treść wniosku z dnia [...] listopada 2012 r., w którym właściciel pojazdu, w związku z zatarciem numeru, zwraca się do Urzędu o wydanie decyzji o nadaniu i umieszczeniu cech identyfikacyjnych, dotyczącego przedmiotowego pojazdu.

Materiał dowodowy jest logiczny i spójny. Wynika z niego jednoznacznie, że skarżący przeprowadzając okresowe badania techniczne pojazdu odczytał jedynie sześć znaków identyfikacyjnych nadwozia. Okoliczność tę potwierdza skarżący w swoich zeznaniach z dnia [...] stycznia 2013r., gdzie stwierdza ponadto, że odczyt początkowych znaków utrudniały elementy plastikowe nadkola oraz nalot. Skarżący wprost podaje, że gdyby wiedział, że pojazd ma znaki. uszkodzone to zareagowałby inaczej. Treść zeznań wskazuje zatem jednoznacznie, że skarżący nie odczytywał całego numeru identyfikacyjnego. Tymczasem początkowe numery nadwozia były zatarte, a okoliczność ta w myśl § 6 rozporządzenia obligowało diagnostę do wydania opinii negatywnej.

Wbrew twierdzeniom skargi poczynione w sprawie ustalenia nie opierają się jedynie na treści opinii mechanoskopijnej. W sprawie przeprowadzono szereg czynności procesowych, w tym przesłuchano świadków oraz stronę, a ustalone w ten sposób okoliczności faktyczne sprawy korespondują z pozostałym materiałem dowodowym.

Materiał dowodowy, który nie wymaga już uzupełnienia, nie daje jednoznacznej odpowiedzi na pytanie - czy w trakcie badania technicznego tabliczka znamionowa znajdowała się w pojeżdzie. W swoich wyjaśnieniach skarżący podaje, że nie był przekonany co do tego czy podczas badania tabliczka znamionowa znajdowała się w pojeżdzie, W ocenie Sądu okoliczność ta, aczkolwiek istotna, nie ma w sprawie przesądzającego znaczenia.

Należy zwrócić uwagę na związany charakter decyzji, o której mowa w art. 84 ust. 3 ustawa Prawo o ruchu drogowym. Organ administracyjny, w wypadku stwierdzenia okoliczności faktycznych, o których mowa we wskazanym przepisie, jest zobligowany do wydania decyzji o cofnięciu uprawnień do wykonywania badań technicznych. Związany charakter decyzji powoduje, że rozpatrując sprawę organ nie może kierować się innymi względami, aniżeli wyznaczonymi przez treść przepisu prawa. Tym samym, ani trudna sytuacja życiowa, zdrowotna, czy też inne względy odnoszące się do sytuacji osobistej strony nie mogą wpływać na treść rozstrzygnięcia w danej sprawie.

W tym stanie sprawy skarga, na podstawie art. 151 p.p.s.a,, podlegała oddaleniu.

-----------------------

8

7