II OZ 177/14

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 13 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Sz 1447/13, odmówił A.P. i J. P. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Szczecinie z dnia 28 października 2013 r., nr WOA.7722.90.2013.AB, w przedmiocie nakazania wykonania określonych robót budowlanych.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Szczecinie decyzją z dnia 28 października 2013 r., nr WOA.7722.90.2013.AB, po rozpatrzeniu odwołania A. i J. P., utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Choszcznie z dnia 21 sierpnia 2013 r., nr PINB.5162.4.1.2013.IK, nakazującą A. i J. P., właścicielom lokalu mieszkalnego przy ul. ... w C. demontaż drzwi wejściowych do ich lokalu mieszkalnego, zamontowanych na klatce schodowej, których użytkowanie powoduje zagrożenie życia lub zdrowia ludzi – w terminie do 60 dni, od dnia uprawomocnienia się decyzji. W uzasadnieniu decyzji organ podał, że skarżący osadzili na wysokości drugiego stopnia schodów prowadzących do użytkowanego przez nich lokalu drzwi wejściowe o szerokości 80 cm (w odległości 48 cm od drzwi wejściowych do mieszkania sąsiadów - A. i A. B.), otwierane na zewnątrz, kolizyjnie z drzwiami sąsiadów, ograniczając tym samym jedyną drogę ewakuacyjną z budynku i z lokalu mieszkalnego Agnieszki i Aleksego Bienieckich.

A. i J. P. pismem z dnia 16 listopada 2013 r. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na ww. decyzję. W treści skargi zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając wniosek wskazali, że w przypadku wykonania zaskarżonej decyzji zachodzi niebezpieczeństwo trudnych do odwrócenia skutków, polegających na braku drzwi wejściowych do lokalu mieszkalnego, co stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa oraz egzystencji skarżących i ich rodziny, szczególnie w okresie zimowym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie mając na względzie treść art. 61 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zw. dalej p.p.s.a., stwierdził, że skarżący nie wykazali, że zachodzą określone w art. 61 § 3 p.p.s.a. przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji – nie przedstawiono żadnych konkretnych zdarzeń, skutków, czy okoliczności umożliwiających ocenę wykonania decyzji z punktu widzenia powyższego przepisu. Sąd Wojewódzki zauważył, że ocena, czy demontaż drzwi uzasadniony jest z punktu widzenia przepisów techniczno-budowlanych, nie może nastąpić na etapie rozpatrywania wniosku o udzielenie ochrony tymczasowej, a dopiero w momencie wydania merytorycznego rozstrzygnięcia co do przedmiotu objętego skargą. Dokonanie takiej oceny na obecnym etapie postępowania byłoby bowiem przedwczesne. Jedynymi przesłankami, jakie Sąd na tym etapie postępowania ocenia, to istnienie ewentualnego niebezpieczeństwa wyrządzenia skarżącym znacznej szkody, czy też spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ogólnikowe twierdzenia skarżących, pozbawione szerszego uzasadnienia, nie są wystarczające do uznania, że zostały spełnione przesłanki wstrzymania wykonania decyzji, ujęte w art. 61 § 3 p.p.s.a.

Zażalenie na postanowienie Sądu Wojewódzkiego wnieśli skarżący podnosząc naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. Wskazując na ten zarzut wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez wstrzymanie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji pierwszoinstancyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd Wojewódzki dokonał w niniejszej sprawie prawidłowej oceny przesłanek wskazanych w cytowanym przepisie. Analiza argumentów skargi mogących świadczyć o istnieniu w niniejszej sprawie przesłanek do wstrzymania wykonania decyzji nakładającej obowiązek wykonania robót budowlanych celem doprowadzenia wykonanych prac do stanu zgodnego z prawem potwierdza stanowisko Sądu Wojewódzkiego zawarte w zaskarżonym postanowieniu, że strona nie uprawdopodobniła przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a. Aby Sąd mógł w niniejszej sprawie stwierdzić, czy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, strona skarżąca musi przytoczyć istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, iż wstrzymanie wykonania aktu jest zasadne, w szczególności zaś wskazać dlaczego uznała, że niemożliwym będzie zwrot poniesionych przez skarżących nakładów poczynionych w związku z koniecznością przeprowadzenia wymienionych w decyzji prac budowlanych, w razie, gdyby okazało się, że w wyniku rozpoznania skargi decyzja zostanie uchylona. Podkreślić należy, że przez niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków należy rozumieć taki stan, w wyniku którego może zostać wyrządzona szkoda, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot świadczenia ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy jej pierwotnych cech. W rozpatrywanej sprawie taki przypadek nie występuje.

W świetle powyższego należało uznać, że prawidłowo zaskarżonym postanowieniem Sąd Wojewódzki oddalił wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia