I SA/Łd 1377/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
2014-02-18Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Magdalena Sieniuć /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 18 lutego 2014 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale I - Magdalena Sieniuć po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2014 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku C. M. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi C. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do października 2006 roku p o s t a n a w i a: odmówić przyznania skarżącemu – C. M. prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie
C. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do października 2006 roku. W skardze podatnik zawarł wniosek o zwolnienie z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w sprawie.
W złożonym następnie urzędowym formularzu (PPF) skarżący oświadczył, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z 10-letnim synem. Z żoną pozostaje w ustroju rozdzielności majątkowej. Od dnia 22 stycznia 2013 roku zawiesił działalność gospodarczą, gdyż była "prowadzona w stracie". Jednocześnie skarżący podał, że jego majątek stanowi nieruchomość w postaci działki w R. o pow. 0,8 ha.
W uzasadnieniu wniosku skarżący dodatkowo wskazał, że na jego utrzymaniu pozostaje syn. Wydatki na utrzymanie syna wynoszą 400 zł. Dodatkowo ponosi koszty utrzymania mieszkania, które wynajmuje, w kwocie ok. 800 zł miesięcznie. Dodał, że utrzymuje się z zajęć dorywczych i nie jest w stanie podać wysokości dochodów, gdyż są one nieregularne. Aktualnie poszukuje pracy.
Z uwagi na fakt, że zawarte w powyższym wniosku oświadczenia okazały się niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych skarżącego, zarządzeniem z dnia 10 stycznia 2014 roku wezwano wnioskodawcę do złożenia dodatkowych dokumentów i informacji dotyczących jego sytuacji majątkowej, w tym do: nadesłania zaświadczenia z właściwego urzędu skarbowego o wysokości dochodów za rok 2012 bądź odpisu zeznania podatkowego za ten rok, udzielenia informacji o sytuacji finansowej i majątkowej małżonki skarżącego - wskazania składników jej majątku z podaniem ich wartości, a także wysokości uzyskiwanych przez nią dochodów, a ponadto wskazania, w jakiej części partycypuje ona w kosztach utrzymania syna, nadesłania deklaracji podatkowych potwierdzających wykazaną we wniosku stratę z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, złożenia wyciągów z posiadanych przez skarżącego kont i lokat bankowych za ostatnie 2 miesiące (prywatnych oraz firmowych), wskazania kwoty środków uzyskiwanych z tytułu prac dorywczych w miesiącach od października do grudnia 2013 roku - w terminie 7 dni, pod rygorem odmowy przyznania prawa pomocy.
Wezwanie w powyższej kwestii wraz ze stosownym pouczeniem o skutkach jego niewykonania zostało doręczone skarżącemu w dniu 17 stycznia 2014 roku.
W zakreślonym terminie skarżący nie nadesłał wymaganych przez Referendarza sądowego dodatkowych dokumentów i informacji szczegółowo wskazanych w zarządzeniu z dnia 10 stycznia 2014 roku.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Instytucja prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym uregulowana została w Rozdziale 3 Działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) – dalej jako: "p.p.s.a.".
Z treści przepisów art. 243 § 1, art. 244, art. 245, art. 246 § 1 oraz art. 252 tej ustawy wynika, iż osobie fizycznej może być przyznane na jej wniosek prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli wykaże, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, gdy wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie na urzędowym formularzu stosownego oświadczenia obejmującego dokładne dane o stanie rodzinnym, majątkowym i dochodach. Od Referendarza sądowego zależy uznanie oświadczenia za wystarczające dla przyznania prawa pomocy we wskazanym zakresie.
Odnosząc powyższe uwagi do złożonego wniosku stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie zachodzi brak przesłanek uzasadniających przyznanie prawa pomocy, a tym samym wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie. Przede wszystkim zauważyć należy, że stosownie do powołanych przepisów, warunkiem przyznania stronie prawa pomocy jest wykazanie przez stronę, iż występują przesłanki uzasadniające jego udzielenie. Tymczasem oświadczenie skarżącego zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy w kwestii całościowego przedstawienia jego sytuacji majątkowej i rodzinnej uznać należało za niewystarczające, gdyż zawierało jedynie wskazanie, że skarżący pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z 10-letnim synem, który jest na jego utrzymaniu. Jego majątek stanowi działka w R. o pow. 0,8 ha. Ponadto skarżący ponosi koszty utrzymania mieszkania, które wynajmuje, w kwocie ok. 800 zł miesięcznie. Źródłem jego utrzymania jest wynagrodzenie za prace dorywcze. Z żoną pozostaje w ustroju rozdzielności majątkowej.
Z uwagi na powyższe zasadne było zatem wezwanie wnioskodawcy do uzupełnienia wniosku o dane, które pozwoliłyby na dokładną ocenę jej realnych możliwości płatniczych, w tym do nadesłania zaświadczenia z właściwego urzędu skarbowego o wysokości dochodów za rok 2012 bądź odpisu zeznania podatkowego za ten rok, udzielenia informacji o sytuacji finansowej i majątkowej małżonki skarżącego (wskazania składników jej majątku z podaniem ich wartości, a także wysokości uzyskiwanych przez nią dochodów), a ponadto wskazania, w jakiej części partycypuje ona w kosztach utrzymania syna, nadesłania deklaracji podatkowych potwierdzających wykazaną we wniosku stratę z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, złożenia wyciągów z posiadanych przez skarżącego kont i lokat bankowych za ostatnie 2 miesiące (prywatnych oraz firmowych) oraz wskazania kwoty środków uzyskiwanych z tytułu prac dorywczych w miesiącach od października do grudnia 2013 roku.
Niewątpliwie wymagane dokumenty i informacje pozwoliłyby zweryfikować twierdzenia skarżącego w kwestii niezbędności przyznania mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Brak zaś realizacji obowiązków nałożonych zarządzeniem Referendarza sądowego uniemożliwia faktyczną ocenę rzeczywistych możliwości płatniczych skarżącego i ustalenia, czy rzeczywiście nie jest on w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Tym samym uznać należało, iż wnioskodawca nie wykazał, iż znajduje się w trudnej sytuacji majątkowej, uzasadniającej przyznanie mu prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Jedynie zaś spełnienie tej przesłanki obligowało Referendarza sądowego do przyznania skarżącemu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 i art. 258 § 1 oraz § 2 pkt 7 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.
AK.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Magdalena Sieniuć /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 18 lutego 2014 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale I - Magdalena Sieniuć po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2014 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku C. M. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi C. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do października 2006 roku p o s t a n a w i a: odmówić przyznania skarżącemu – C. M. prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie
C. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do października 2006 roku. W skardze podatnik zawarł wniosek o zwolnienie z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w sprawie.
W złożonym następnie urzędowym formularzu (PPF) skarżący oświadczył, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z 10-letnim synem. Z żoną pozostaje w ustroju rozdzielności majątkowej. Od dnia 22 stycznia 2013 roku zawiesił działalność gospodarczą, gdyż była "prowadzona w stracie". Jednocześnie skarżący podał, że jego majątek stanowi nieruchomość w postaci działki w R. o pow. 0,8 ha.
W uzasadnieniu wniosku skarżący dodatkowo wskazał, że na jego utrzymaniu pozostaje syn. Wydatki na utrzymanie syna wynoszą 400 zł. Dodatkowo ponosi koszty utrzymania mieszkania, które wynajmuje, w kwocie ok. 800 zł miesięcznie. Dodał, że utrzymuje się z zajęć dorywczych i nie jest w stanie podać wysokości dochodów, gdyż są one nieregularne. Aktualnie poszukuje pracy.
Z uwagi na fakt, że zawarte w powyższym wniosku oświadczenia okazały się niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych skarżącego, zarządzeniem z dnia 10 stycznia 2014 roku wezwano wnioskodawcę do złożenia dodatkowych dokumentów i informacji dotyczących jego sytuacji majątkowej, w tym do: nadesłania zaświadczenia z właściwego urzędu skarbowego o wysokości dochodów za rok 2012 bądź odpisu zeznania podatkowego za ten rok, udzielenia informacji o sytuacji finansowej i majątkowej małżonki skarżącego - wskazania składników jej majątku z podaniem ich wartości, a także wysokości uzyskiwanych przez nią dochodów, a ponadto wskazania, w jakiej części partycypuje ona w kosztach utrzymania syna, nadesłania deklaracji podatkowych potwierdzających wykazaną we wniosku stratę z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, złożenia wyciągów z posiadanych przez skarżącego kont i lokat bankowych za ostatnie 2 miesiące (prywatnych oraz firmowych), wskazania kwoty środków uzyskiwanych z tytułu prac dorywczych w miesiącach od października do grudnia 2013 roku - w terminie 7 dni, pod rygorem odmowy przyznania prawa pomocy.
Wezwanie w powyższej kwestii wraz ze stosownym pouczeniem o skutkach jego niewykonania zostało doręczone skarżącemu w dniu 17 stycznia 2014 roku.
W zakreślonym terminie skarżący nie nadesłał wymaganych przez Referendarza sądowego dodatkowych dokumentów i informacji szczegółowo wskazanych w zarządzeniu z dnia 10 stycznia 2014 roku.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Instytucja prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym uregulowana została w Rozdziale 3 Działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) – dalej jako: "p.p.s.a.".
Z treści przepisów art. 243 § 1, art. 244, art. 245, art. 246 § 1 oraz art. 252 tej ustawy wynika, iż osobie fizycznej może być przyznane na jej wniosek prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli wykaże, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, gdy wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie na urzędowym formularzu stosownego oświadczenia obejmującego dokładne dane o stanie rodzinnym, majątkowym i dochodach. Od Referendarza sądowego zależy uznanie oświadczenia za wystarczające dla przyznania prawa pomocy we wskazanym zakresie.
Odnosząc powyższe uwagi do złożonego wniosku stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie zachodzi brak przesłanek uzasadniających przyznanie prawa pomocy, a tym samym wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie. Przede wszystkim zauważyć należy, że stosownie do powołanych przepisów, warunkiem przyznania stronie prawa pomocy jest wykazanie przez stronę, iż występują przesłanki uzasadniające jego udzielenie. Tymczasem oświadczenie skarżącego zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy w kwestii całościowego przedstawienia jego sytuacji majątkowej i rodzinnej uznać należało za niewystarczające, gdyż zawierało jedynie wskazanie, że skarżący pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z 10-letnim synem, który jest na jego utrzymaniu. Jego majątek stanowi działka w R. o pow. 0,8 ha. Ponadto skarżący ponosi koszty utrzymania mieszkania, które wynajmuje, w kwocie ok. 800 zł miesięcznie. Źródłem jego utrzymania jest wynagrodzenie za prace dorywcze. Z żoną pozostaje w ustroju rozdzielności majątkowej.
Z uwagi na powyższe zasadne było zatem wezwanie wnioskodawcy do uzupełnienia wniosku o dane, które pozwoliłyby na dokładną ocenę jej realnych możliwości płatniczych, w tym do nadesłania zaświadczenia z właściwego urzędu skarbowego o wysokości dochodów za rok 2012 bądź odpisu zeznania podatkowego za ten rok, udzielenia informacji o sytuacji finansowej i majątkowej małżonki skarżącego (wskazania składników jej majątku z podaniem ich wartości, a także wysokości uzyskiwanych przez nią dochodów), a ponadto wskazania, w jakiej części partycypuje ona w kosztach utrzymania syna, nadesłania deklaracji podatkowych potwierdzających wykazaną we wniosku stratę z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, złożenia wyciągów z posiadanych przez skarżącego kont i lokat bankowych za ostatnie 2 miesiące (prywatnych oraz firmowych) oraz wskazania kwoty środków uzyskiwanych z tytułu prac dorywczych w miesiącach od października do grudnia 2013 roku.
Niewątpliwie wymagane dokumenty i informacje pozwoliłyby zweryfikować twierdzenia skarżącego w kwestii niezbędności przyznania mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Brak zaś realizacji obowiązków nałożonych zarządzeniem Referendarza sądowego uniemożliwia faktyczną ocenę rzeczywistych możliwości płatniczych skarżącego i ustalenia, czy rzeczywiście nie jest on w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Tym samym uznać należało, iż wnioskodawca nie wykazał, iż znajduje się w trudnej sytuacji majątkowej, uzasadniającej przyznanie mu prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Jedynie zaś spełnienie tej przesłanki obligowało Referendarza sądowego do przyznania skarżącemu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 i art. 258 § 1 oraz § 2 pkt 7 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.
AK.
