VII SA/Wa 2328/13

Uzasadnienie

Pismem z dnia 1 października 2013 r. B. sp. k. z siedzibą w W. wniósł skargę na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2013 r. Nr [...] w przedmiocie nakazu doprowadzenia obiektu do stanu poprzedniego

Zaskarżoną decyzją [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego [...] z dnia [...] grudnia 2012 r. Nr [...], nakazująca inwestorowi B. sp. k. doprowadzenie obiektu budowlanego do stanu poprzedniego poprzez dokonanie całkowitego demontażu reklamy wielkoformatowej – siatki winylowej wraz z konstrukcją wsporczą i oświetleniem lampami halogenowymi, umieszczonej na elewacji frontowej i bocznej budynku mieszkalnego wielorodzinnego przy ul. B. [...] w W..

W skardze zawarto wniosek o wstrzymanie przez Sąd wykonania zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu wniosku skarżąca spółka podniosła, iż wstrzymanie wykonania decyzji uzasadnionej jest brakiem podstawy prawnej do jej wydania.

Konieczność wykonania przez skarżącego orzeczonego nakazu narazi go na poniesienie kosztów demontażu instalacji, której nie jest ani właścicielem, ani inwestorem. W dalszej kolejności narazi skarżącego na odpowiedzialność karną związaną z naruszeniem własności rzeczywistego inwestora, którym nie jest skarżący, jak również na odpowiedzialność odszkodowawczą z uwagi na przerwaną kampanię reklamową, znajdującą się na siatce zabezpieczającej.

Dodał, że siatka zabezpieczająca z nadrukiem reklamowym została zamontowana na elewacji budynku na czas remontu i ma ona celu zabezpieczenie opadania na przechodniów fragmentów elewacji budynku. Egzekucja obowiązku określonego decyzją doprowadzi do niezabezpieczenia prac remontowych, a w konsekwencji stanowić będzie zagrożenia dla życia i zdrowia przechodniów przemieszczających się wzdłuż budynku.

Przywołane okoliczności uzasadniają w ocenie skarżącego możliwość wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków dla skarżącego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Jak stanowi art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) – dalej jako p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.

Zgodnie z poglądem wyrażanym w orzecznictwie podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, a który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt. GZ 138/04, LEX nr 281811).

Należy podkreślić, że do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, nie jest wystarczające samo twierdzenie strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy. Powinno wskazywać na konkretne okoliczności powodujące, że wykonanie aktu lub czynności będącej przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej spowoduje w stosunku do wnioskodawcy wystąpienie jednej lub obu przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a. - znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I GSK 376/13, LEX nr 1309877).

Przenosząc powyższe uwagi na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że skarżący nie uprawdopodobnił istnienia żadnej z przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a.

W pierwszej kolejności przypomnieć trzeba, że celem instytucji wstrzymania wykonania decyzji jest ukształtowanie stosunków do czasu prawomocnego rozpoznania sprawy w zakresie zapobieżenia znacznej szkodzie lub trudnym do odwrócenia skutkom i jest to oderwane od oceny legalności zaskarżonej decyzji. Stąd też bez znaczenia dla oceny zasadności wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji pozostaje argument, iż brak było podstaw prawnych do wydania kwestionowanego rozstrzygnięcia.

Skarżący wskazał na konieczność poniesienia kosztów demontażu instalacji, jednak argumentu tego w szerszy sposób nie uzasadnił. Z uwagi na brak wykazania powiązania pomiędzy wykonaniem zaskarżonej decyzji a sytuacją majątkową skarżącego należy więc uznać, iż nie wykazał, by poniesienie kosztów demontażu instalacji mogło spowodować znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki.

W ocenie Sądu narażenie skarżącego na ewentualną odpowiedzialność karną lub odszkodowawczą, związane z wykonaniem decyzji, również nie mogło uzasadniać wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Okoliczności te nie mają bowiem związku z ustaleniem przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a, a tylko takie okoliczności Sąd jest zobligowany brać pod uwagę oceniając zasadność wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.

Nie można też uwzględnić argumentu, iż demontaż siatki zabezpieczającej – przy złym stanie technicznym elewacji – spowoduje zagrożenie dla zdrowia i życia przechodniów. Ze zgromadzonego w aktach sprawy materiału wynika bowiem, iż sporna siatka, z uwagi na sposób jej zamontowania (w niewielkiej odległości od ściany budynku, na konstrukcji wsporczej przylegającej bezpośrednio do ściany budynku), pełni wyłącznie funkcję reklamową i nie mogłaby stanowić zabezpieczenia prac remontowych. Na marginesie wspomnieć należy, iż w aktach sprawy brak dowodu, iż prowadzone są roboty budowlane dotyczące elewacji.

Skarżący nie uprawdopodobnił zatem przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Także analiza akt sprawy pod kątem zasadności wniosku nie daje podstawy do wstrzymania jej wykonania.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.