• I SA/Wr 2301/13 - Postano...
  25.04.2024

I SA/Wr 2301/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2014-01-13

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Barbara Ciołek /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Ciołek po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi "A" spółki cywilnej z siedzibą we W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Skarżąca spółka w treści skargi wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji argumentując, że brak wstrzymania skutkować będzie wyrządzeniem jej znacznej szkody majątkowej, spowodowanej koniecznością zapłaty kwoty mającej dla niej znaczną wartość w obecnej sytuacji rynkowej i w okolicznościach, gdy postępowanie obarczone jest wadą kwalifikowaną, będącą podstawą do jego wznowienia. Spółka dodała, że na dzień złożenia skargi została jej określona wysokość podatku akcyzowego na łączną kwotę ponad 300.000 zł. Spółka jest w trudnej sytuacji finansowej, wynikającej z kryzysu na rynku. Zapłata tego podatku może zatem spowodować trudne do odwrócenia skutki – rozwiązanie spółki z powodu jej niewypłacalności i ogłoszenie upadłości jej wspólników, gdyż ani spółka, ani wspólnicy, w obecnej sytuacji, nie są w stanie ponieść kosztów przedmiotowego podatku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, na które została wniesiona skarga, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.

Jak wynika z brzmienia przytoczonej regulacji, powodem wstrzymania wykonania aktu może być prawdopodobieństwo wyrządzenia stronie skarżącej niepowetowanej szkody na skutek wykonania aktu, który następnie przez Sąd zostałby wzruszony. Chodzi o takie sytuacje, w których nie będzie możliwe późniejsze wynagrodzenie powstałej szkody przez zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu.

W ramach postępowania w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu Sąd nie jest władny do przeprowadzenia jego merytorycznej oceny. Zaskarżona decyzja bowiem korzysta z domniemania zgodności z prawem aż do momentu jej uchylenia.

Dodać trzeba, że instytucja przewidziana w art. 61 § 3 p.p.s.a. ma charakter wyjątku od zasady przewidującej, że ostateczna decyzja administracyjna podlega wykonaniu, w związku z tym jej zastosowanie może nastąpić tylko na wniosek strony skarżącej. Co za tym idzie, to na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania okoliczności uzasadniających żądanie wniosku, które nadto powinny być w miarę możliwości stosownie udokumentowane. Przy czym, jego uzasadnienie winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne. Ponadto, wskazane zdarzenia winny być w miarę możliwości stosownie udokumentowane.

W ocenie Sądu, wniosek strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje w tym kontekście na uwzględnienie.

Strona, motywując przedmiotowy wniosek, odwołuje się do ogólnikowych twierdzeń, użytych w regulacji prawnej, a mianowicie, że konieczność zapłaty podatku stwarza dla skarżącej niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody i może spowodować trudne do odwrócenia skutki. Jedynym dodatkowym uzasadnieniem wniosku jest, że egzekucja kwoty zobowiązania może spowodować rozwiązanie spółki. Taka argumentacja, zdaniem Sądu, nie może być jednak oceniona za wystarczającą do uwzględnienia wniosku. Nie została bowiem poparta żadnymi konkretnymi danymi, z których wynikałaby zła kondycja finansowa strony skarżącej.

Wobec braku w rozpoznawanym wniosku uzasadnienia w tym zakresie, poza powołaniem się na trudne do odwrócenia skutki wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia, badaniu przez Sąd podlegały akta sprawy, w których również nie sposób jednak dopatrzeć się uprawdopodobnienia wystąpienia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Tym samym nie było podstaw do uznania, że wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, jaki został złożony w sprawie, zasługuje na uwzględnienie.

W tym stanie rzeczy, na podstawie wyżej art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., Sąd postanowił jak w sentencji.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...